Hallo, ik vroeg me af of hier dames zijn die er bewust voor gaan kiezen om na hun verlof niet meer te gaan werken vanwege dat ze graag bij hun kindje willen zijn? welke redenen maken jou om dit besluit te nemen>? zijn er misschien ook dames die al eens eerder voor dit belsuit hebben gekozen en dus bewust ervoor kiezen om huisvrouw/mama te worden?hoe is dit bevallen?zowel finacieel en betreft invulling van de dag etc... ik zit onwijs te twijfelen of ik toch niet ff het eerste jaar voor me kindje wil zorgen en dan weer aan het werk tegaan,vooral omdat ik me werk niet super meer vindt en dat het tever is betreft reisafstand etc...aan de andere kant ben ik bang dat ik me ga vervelen en spijt krijg van dit besluit en dat ik niet makkelijk een baan zal vinden(gezien me opleiding en werkervaring moet ik daar geen moeite mee hebben volgens me man) maar ja die onzekerheid blijft Groeten, burberry
Waarom niet eerst parttime werken? Bijvoorbeeld maar twee dagen, als je dat dan nog te veel vindt, kun je altijd nog ontslag nemen. Terug naar je werkgever zal waarschijnlijk ingewikkelder zijn! Persoonlijk zou ik er echt niet aan moeten denken om hele dagen thuis te zijn. Ik verheug me ontzettend op de komst van onze kleine man, maar naast mama wil ik ook nog een eigen ik hebben! Succes met je keuze!
ja ik zou best 2 dagen willen werken maar dat is idd niet mogelijk bij me huidige werkgever. blijft moeilijke keuze hoor! bedankt voor je reactie!
Ik stop straks met werken.. Ik werk in de zorg en mn man is melkveehouder.. We zien het niet zitten om ons in allerlei bochten te moeten wringen om oppas voor ons ukkie te regelen, want op de avonden zou ik al van huis moeten terwijl mn man nog ( lang) niet binnen is.. en weekends zitten we met hetzelfde probleem.. Daarbij wonen mijnouders op 3 kwartier hier vandaan rijden ( precies tegenovergestelde richting van mn werk) en werken beide ook in onregelmatige diensten en mijn schoonouders wonen op minimaal anderhalf uur rijden en da's dus ook geen optie voor oppas.. Als blijkt dat we t financieel erg zwaar hebben ben ik wel bereid weer werk te zoeken, maar dan zoek ik wel iets op "gewone" werktijden en vermoedelijk zal dat in de zorg een hele klus worden, maar waar een wil is, is een weg.. en desnoods een andere branche hoor. Wat ook een reden is dat ik thuis blijf straks is dat we het beide zo gewend zijn van huis uit.. en omdat wij de keuze gemaakt hebben om te kijken of we kinderen mogen krijgen willen we ook zelf de verantwoordelijkheid nemen voor de opvoeding.. Eigenlijk lijkt me wel heel aangenaam, om samen met ons kindje thuis te zijn..
In ons geval gaan we het andersom doen. Mijn man stopt met werken na de geboorte van onze uk. Wij vonden het zelf heel belangrijk dat de eerste tijd (in ieder geval de eerste jaren) een van ons tweeën bij de kleine zou zijn. Omdat ik iets betere papieren en een vaste baan heb, was de keuze snel gemaakt. Natuurlijk zal het financieel heus wel zwaarder worden, maar we gaan het vast wel redden. Dan maar wat minder luxe-dingetjes... Groetjes, Josien
heerlijk als je die keuze kan maken! ik zou zeggen: doen! als je spijt krijgt vind je vast wel weer wat anders!
voooral daar wat je als laatste zegt zit ECHT heel wat in! je kiest ervoor om kindje op de wereld te zetten dus moet je ook je verantwoordelijkheden ervoor nemen! bovendien zit ik met hetzelfde probleem als jou dat ik ook me ouders en schoonouders niet kan laten oppassen,en een KDV zie ik ECHT niet zitten,zeker niet als ze zo klein zijn hmmm ik ben bijna over de streep gehaald om thuis te blijven
ja ik moet leren om wat zekerder te worden,want ik ben dus steeds zo bang dat ik niets anders vindt en omdat ik vast contract heb enzo. Aan de andere kant ik doe dit werk al 4 jaar en doe het niet meer met zoveel plezier..je zou zeggen nou helemaal mooi om juist nu ermee te kappen ook nog eens een goede reden
Als het je echt om het eerste jaar gaat en je wil nog geen te defintieve beslissing nemen zou je ook kunnen overwegen om volledig ouderschapsverlof op te nemen. Dan heb je bv 10-12 weken na de bevalling + 26 weken ouderschapsverlof en nog wat vakantieweken die je vast overhoudt. Dan zit je al zo aan driekwartjaar of meer. Nadeel is wel dat je dan dus je hele ouderschapsverlof hebt opgebruikt. Ligt er ook aan of je denkt dat je na die tijd nog terug zou willen na je huidige werkgever, of dat je eigenlijk al hebt besloten dat je dat niet meer wilt.
Oh pfff ik ga echt niet stoppen met werken! Dan verveel ik me dood! Ik ben 16 augustus uitgereken, blijf daarna 32 uur werken en ik ga vanaf 1 september ook nog een deeltijd studie doen aan de uni! Ja druk, weet ik maar ik wil dat toch ooit, dus dan kan ik er maar beter meteen mee beginnen denk ik. Thuiszitten lijkt me vreselijk. Ik wil wel 1 vrije dag en mijn vriend probeert ook te regelen dat hij 1 dag vrij is.
dan haal ik echt het maximale uit me werkgever. voel me dan beetje schuldig,want dan neem ik al me ouderschapverlof en heb berekend dat me kindje dan 7maanden is als ik dan terug zou gaan en stel ik besluit dan pas dat ik niet meer terug wil,dan denken ze daar ook van,je hebt lekker alles op gebruikt en nu neem je de benen...of moet ik zo niet denken zo is het eigenlijk wel een beetje..
oja Annemarie heb nog een vraagje aan jou: ga je tijdens je verlof pas aangeven dat je gaat stoppen bij je huidige werkgever of ga je dat van te voren al aangeven?want stel je houdt iets over aan de bevalling en je blijft poosje ziek,heb je nergens meer recht op toch?lijkt me wel zonde dan...Iemand zei tegen me je kan beter de bevalling afwachten etc en als alles goed gaat met moeder dan pas kenbaar maken dat je niet meer terug wilt komen..
Krijg je een gedeelte van je loon doorbetaald tijdens je ouderschapsverlof? Als dat zo is, moet je ws ook een bepaalde periode na afloop van je verlof in dienst blijven of anders terugbetalen. In je cao kun je dit terugvinden. Als je niet onder een cao valt, wordt je verlof zeer waarschijnlijk niet doorbetaald. Als je niet krijgt doorbetaald, dan kost het je werkgever volgens mij geen geld, want hij hoeft jou geen salaris te betalen. (Of moet hij wel bepaalde sociale lasten blijven betalen, dat weet ik eigenlijk niet ). Hij zit er dan wel mee dat hij pas laat weet dat je niet terugkomt. Maar als hij voor jouw een vervanger in dienst neemt tijdens je zwangerschapsverlof, maakt het volgens mij niet zoveel uit of hij nou voor 16 of voor 42 weken een vervanger moet aanstellen.
bedankt voor de info! ja ik val wel onder een CAO en ik las net dat ik 50% krijg doorbetaald als ik met ouderschapsverlof ga.
Mocht je er gebruik van willen maken, vraag dan even goed na voor hoeveel weken die doorbetaling geldt. Ik weet nl. dat bij mijn cao alleen de eerste 13 weken gedeeltelijk worden doorbetaald, en de tweede 13 (die dus pas sinds dit jaar bestaan) niet. Dit omdat de cao is afgesloten toen het ouderschapsverlof nog maar 13 weken was en er expliciet instaat dat je 13 weken krijgt doorbetaald.
Ik ben mijn (uitzend-)baan kwijt geraakt doordat ik in de ziektewet terecht kwam. Echter hadden wij al besloten dat ik gewoon thuis blijf. Ten eerste hebben we geen familie in de buurt wonen die op zou kunnen passen, en een KDV dat doe ik ECHT niet! Geen haar op mijn hoofd, dat een onbekende mijn kind gaat opvoeden! Ook hier zijn bij beide van ons 1 van de ouders gewoon thuis geweest vroeger en we willen zelf niets liever voor onze kleine. Qua tijdverdrijf is het hier niet zo moeilijk, het wordt eerder passen en meten. Mijn vriend is ondernemer en er is hier dus genoeg te doen! Die taken ga ik op mijn nemen. En ondertussen is de kleine gewoon bij mij! Heerlijk, kan niet wachten.
Ik ben nog aan het afstuderen maar ik werk ook niet en blijf bewust thuis. Ik ga wel in september een eigen "onderneming" opstarten, maar dat doe ik vanuit een passie en niet direct om er steenrijk mee te worden. Ik verveel me geen moment en ik zou me ook geen moment vervelen als ik 100% thuis zou zijn. Er is zoveel te doen. Huishouden, opvoeden en natuurlijk lekker knutselen ( ik maak graag dingen). Verder kun je zelf zorgen voor aanspraak in je leven. Ik ontmoet mensen geregeld overdag als ik met de hond ga wandelen. Als mijn onderneming niet direct van de grond komt ga ik vrijwilligerswerk doen. ( bij de FNV vrouwenbond het liefste) Financieel redden wij het tot nu toe goed. Het is niet dat we elke maand uit eten gaan ( het zou wel kunnen, maar ik spaar liever iets extra) maar we zijn nu zo lekker rustig en gelukkig dat we dat sowieso de eerste 5 jaar niet nodig hebben. Ik haal mijn geluk liever uit het feit dat ik lekker bij mijn kind kan zijn en het zelf op mag voeden dan dat ik zo nodig moet werken om luxe. En dan bedoel ik echte luxe want we zijn nu gewoon middenklasse. En het vooruitzicht dat ik een onderneming ga opstarten en dat vanuit huis kan doen helpt natuurlijk ook mee.
Ik heb na de geboorte van mijn dochter nog een paar maanden gewerkt en toen toch besloten te stoppen... heerlijk, ik kan niet anders zeggen (vooral met dit weer ). Het is even wennen omdat je in een ander ritme qua leven terechtkomt, ineens bepaal je zelf je ritme en tijd, en als je werkt doet een ander dat voor je. En het eerste jaar toen mijn dochter nog baby was, toen had ik het soms wel errug rustig, want ja, een baby slaapt meer dan dat ie wakker is. Maar nu mijn dochter 2 is heb ik mijn handen vol hoor, en ben ik helemaal blij dat ik niet werk. Dus ik zeg: als het financieel haalbaar is: doen!
Bossi33,Lilith en prettymomtobe en heel erg bedankt dat jullie je ervaring met me wilde delen!! wat betreft finacieen,daar maken wij ons toch ook niet meer zo veel zorgen over,je moet alleen beseffen denk ik dat je niet meer allesss kan kopen en kan doen wat je eerst deed,maar dat weegt voor mij niets bij het feit dat ik mijn eigen kind tenminste kan opvoeden.zoals jullie ook zeggen,moet er niet aandeken dat me kind door een vreemde opgevoed wordt en zelfs al had ik familie dan nog weet ik niet of ik me kind daar zou laten,want ik weet dat mijn moeder en schoonmoeder behoorlijk makkelijk zijn,vooral omdat het hun kleinkind dan is ik zie dat namelijk ook bij hoe ze met hun andere kleinkinderen omgaan,ze mogen alles van ze en een kind moet ook grenzen kennen...k ben er min of meer wel uit denk ik... nog meer ervaringen of meingen zijn altijd welkom!
Hm tja, ik moet er niet aan denken om de hele dag thuis te zijn bij de kleine eerlijk gezegd. Omdat ik denk dat ik daarvan ook stil zou komen te staan in mijn ontwikkeling. Bovendien ben ik niet zo heel ondernemend uit mezelf en heb ik het nodig om ergens te moeten zijn, iets te moeten doen en dan het liefst iets in een andere omgeving dan thuis, anders word ik depressief. En ik heb liever ook iets zinvollere contacten dan mensen tegenkomen in het park bij het uitlaten van de hond (al heb ik dan geen hond ). Maar goed dat gaat dus allemaal over mezelf. Wat mijn kleintje betreft weet ik zeker dat ze beter af is als ik goed in mijn vel zit. Maar dat geldt uiteraard voor iedereen en als je thuis beter in je vel zit dan met werken, dan lijkt me dat een goede reden om thuis te blijven. En over vreemden je kind op laten voeden: ten eerste voed je natuurlijk zelf je kind op en laat je je daarbij helpen door anderen of niet. Ik heb alle vertrouwen in de medewerkers van kdv's! In het algemeen dan natuurlijk, er zullen altijd wel situaties zijn waarbij ik het niet eens met ze zal zijn maar dat heb ik met de vader van mijn kleintje net zo goed, hahaha! Maar als feminist-achtig type vind ik het zonde dat zoveel vrouwen thuis blijven in Nederland als er eenmaal kinderen zijn. En ook trouwens dat zo weinig mannen thuis (kunnen) blijven om samen voor de kinderen en huishouden te zorgen.