* snik *

Hey meis,

Ik snap je situatie heel goed!
Ook wij hebben in ongeveer hetzelfde schuitje gezeten en zitten dat eigenlijk nog.
Ons zoontje wordt eind volgende maand alweer 3 en ook wij hadden begin vorig jaar zoiets van we gaan voor een tweede.
Ben toen na 3 maanden toch weer aan de pil gegaan na heel veel wikken en wegen.
De oorzaak daarvan is: Wij hebben eind 2008 een nieuw huis gekocht en helaas is het oude huis tot op de dag van vandaag nog niet verkocht.
Resultaat: Er gaat maandelijks veel geld uit aan de hypotheken van 2 huizen, dit is zo'n 1800 euro samen alleen aan hypotheek en daarbij komt dan nog je gewone maandelijkse lasten zoals gas, licht,water,verzekeringen, enz.

Uiteindelijk hebben we het er samen nog eens over gehad en hebben we in oktober vorig jaar besloten om de pil toch weg te gooien en dan maar te zien waar het schip strand (Had telkens borstontstekingen tijdens stopweek)
Ook aangezien we over ons zoontje 11 maanden hebben gedaan en we er dus ook deze keer vanuit gaan dat het ongeveer een jaar zal duren voordat ik weer zwanger mag zijn.
En dan is de kleine man alweer bijna 4 en gaat het leeftijdsverschil voor ons ook te groot worden.

Het enige wat ik je aan kan raden is wacht even geduldig en praat op een goed moment met je mannetje.
Ik heb toen ook aangegeven dat het financieel misschien zwaar zou worden, maar dat er ook bepaalde dingen zijn die we dan kunnen laten of anders kunnen doen. (Hebben b.v. 2 auto's waarvan er 1 weg zou kunnen, hebben een motor in de schuur staan waar 2x per jaar een dag op wordt gereden en zo zijn er nog wel wat dingetjes)

Hopelijk kun je wat met m'n verhaal.
Haha, want ja.... een heel verhaal is het wel geworden.
Ook mag je me altijd een p.b.'tje sturen.

Ik wens jullie in elk geval succes en het komt allemaal wel goed.

Dikke knuf

 

Hoi Magdalena.
Nee, ik zit niet in jouw situatie. Helaas... want ik heb nog helemaal geen kindje mogen krijgen. Maar ik snap je wel hoor! Je hebt gewoon een gezinswens en die zit heel diep.
Ik lees inderdaad wel vaker dat mannen zich tegen laten houden door het financiele aspect. Wat ik tegen hen zou willen zeggen is: Het ideale moment bestaat niet. Er zijn altijd wel dingen in je leven die je veranderd wil zien. Baan, huis, financiele situatie, wat dan ook. Maar je kan de toekomst niet voorspellen. Er kunnen zich altijd dingen voordoen en dat gaat ook zeker weten gebeuren, want dat is het leven nu eenmaal. Maar overal is een mouw aan te passen. En zeker in een welvarend land als Nederland. Een kind heeft vooral heel veel liefde en aandacht nodig, de rest is van veel minder belang. Heus, ook in arme landen groeien kinderen gelukkig op. Je hebt de rest van je leven om allerlei keuzes te maken, behalve de keuze voor kinderen. Daar kun je maar een beperkte periode in je leven voor kiezen en dan nog is het een wonder en een groot geschenk als het lukt!
Ik sta er zelf natuurlijk niet met een ongekleurde mening in omdat ik al héél lang hoop zo'n wondertje, maar hopelijk kun je met deze argumenten je man aan jouw kant krijgen.

 

Hoi meis, ik begrijp je helemaal. Wij hebben daar ook lang over getwijfeld, maar weet je wat mijn man zei, na heel lang wachten, vanwege financiële situatie zus en situatie zo: 'we kunnen nog wel langer wachten, maar ideaal zal de situatie nooit zijn. Op een gegeven moment moet je er gewoon voor gaan! En dan kan het net zo goed nu zijn. We laten ons niet meer tegenhouden!'
En wat was ik daar blij mee, dat hij het licht gezien had. Dat is inmiddels 9 rondes geleden. Het lukt inderdaad ook vaak niet meteen en ook: je man heeft toch zeker wel zoveel vertrouwen in zichzelf dat het lukt met die nieuwe baan? Tegen de tijd dat het met de zwangerschap lukt, heeft hij daar echt wel zekerheid over. En daarnaast: ik ben het met Alexandra eens, overal is een mouw aan te passen; waar een wil is is een weg, en meer van dat soort clichés. En die gezegdes zijn er niet voor niks, mensen leven al eeuwenlang met dit soort problemen, en als al die mensen in deze gevallen hadden beslist om er maar niet meer voor te gaan, dan waren we met ons allen allang uitgestorven. Dat klinkt belachelijk, maar zo is het wel he.... een mens moet een risico durven nemen, anders is het leven zo saai. En dan komen we met ons allen niet vooruit. En wat zou het leuk zijn, nog zo'n kleintje erbij, toch? Kop op meid, hij gaat het licht wel zien.... succes!!

 

ik heb er wel in gezeten. wij wilden om financiele redenen wachten, of tenminste mijn man wilde dat. ondertussen raakten steeds meer mensen om mij heen zwanger, waaronder een aantal augustus2009 mama's (wat ik dus zelf ook ben) en dat maakte me heel verdrietig.
het lot besliste anders: ik raakte zwanger door een afgegleden condoom. superblij natuurlijk, en onze financien kwamen kort daarop ook méér dan goed.

het is nooit het juiste moment voor een kindje, er is altijd wel iets. ik hoop echt dat je man bijdraait, want ik weet hoeveel pijn het doet!

 

Ik zit niet echt met dezelfde situatie, momenteel hoop ik ergens in 2011 voor de eerste keer een positieve test in men handen te houden

Maar wat ik ook ff kwijt wou en door de dames voor mij al is gezegd:
Het is nooit de perfecte moment he, en misschien is het altijd wel een beetje een risico?
Er zal altijd wel een reden zijn om te twijfelen. Onze huidige financiële situatie is gezond, maar ook niet perfect, het kan altijd beter he of je er nu slecht of goed voorstaat.

Ik denk gewoon dat het echt de moeite is om ervoor te gaan. Wat zal jullie beide gelukkiger maken? Een nieuwe (waarschijnlijk goede) job of een tweede kindje...