Ik heb sinds week 6 van de zwangerschap HG, overmatig braken. Gelukkig heb ik niet opgenomen hoeven worden in het ziekenhuis voor een infuus en sonde zoals de vorige keer. Maar uitdroging was telkens op het randje. Hierdoor ben ik al vanaf week 7 ziek gemeld. Ik ben nog wel 24/7 misselijk, maar het braken is gelukkig met medicatie onder controle tot 2-3 keer braken. Verder is al mijn energie opgeslokt. Nu moest ik op consult bij de bedrijfsarts, prima. Hij heeft het 'probleem' geanalyseerd en zijn aanbeveling is om half augustus toch maar weer te proberen op te bouwen met mijn eigen werkzaamheden. Oeps! Hoe dan? Ik kan amper op mijn dochter letten en het huishouden verzorgen! Daarbij komt nog dat ik gisteren flauw gevallen ben. Waarschijnlijk door zwakte en een te lage bloeddruk. Ik was al een aantal dagen duizelig met zwarte vlekken voor mijn ogen. Hoe strikt dient de aanbeveling van de bedrijfsarts opgevolgd te worden? Ik zie het op het dit moment namelijk niet zitten om over twee weken weer te werken! Maar kan ik hem daar over ruim een week over bellen? Of is dat not done?
Je kan toch over 2 weken kijken hoe je je voelt? Voel je je dan nog niet goed, dan bel je je leidinggevende om te bespreken hoe of wat. Hij zal je dan waarschijnlijk opnieuw op laten roepen bij de bedrijfsarts om de situatie opnieuw te laten beoordelen...
Het beste is om het gewoon te proberen en als het niet gaat weer naar huis te gaan. Dan heb jij je goede wil in elk geval laten zien. Sterkte!
Ik zou het toch gewoon gaan proberen, als het dan echt niet gaat dan heb je in elk geval je best gedaan, en dan ziet je werkgever ook wel dat het echt niet gaat. Sterkte!
Toch proberen, is laten zien dat je meewerkt aan terugkeer. Als het niet gaat, weer ziek melden en direct vragen om een nieuwe afspraak bij BA. En dan zoveel mogelijk papieren en medicijnen overhandigen/laten zien waaruit blijkt dat het niet kan. Eventueel al een toestemmings-formulier mee nemen waarin je toestemming geeft dat de BA contact opneemt met je behandeld arts over je mogelijkheden en je huidige behandeling en de verwachting op langere termijn.
Ik zou het even aankijken. HIer ook overmatig braken gehad maar bij 12 weken was het van een op andere dag over. Dus in 2 weken kan er veel gebeuren Beterschap voor nu
Ik zou voor nu ook even afwachten hoe je je dan voelt. En idd toch proberen. Heb je ook afspraken hoe je zou moeten gaan opbouwen? Ik ben in mijn HG zwangerschap (vanaf week 6 in ziektewet) vanaf week 19 weer op therapeutische basis gaan werken. 3 x 2 uur en dan alleen maar 'simpele' werkzaamheden zoals emails lezen/beantwoorden, vergadering bijwonen (zonder zelf iets te hoeven doen/zeggen). Ik was er toen ook zelf wel weer even aan toe, want ik voelde me een stukje beter. Dit is een week of 2 redelijk gegaan en toen ging het weer langzaam bergafwaarts. Twee dagen achter elkaar was te inspannend, een week later was die 2 uur te inspannend (spugen nam flink toe en ik lag weer heel beroerd op bed). Daarna was het kerstvakantie, waarna het nog slechter met mij ging, dus daarna ben ik nog 2 keer op mijn werk geweest om dingen definitief 'af te ronden' en over te dragen en kon ik, vanaf week 26 definitief in de ziektewet blijven tot na de bevalling. Bedrijfsarts had ook niet de verwachting dat het in 3e trimester nu beter zou gaan (ik was in eerdere zwangerschap ook 9 maanden misselijk en beroerd geweest, vanaf 18 wkn definitief volledig in ziektewet), dus ik hoefde ook niet meer terug te komen of contact te houden. Hij wenste me succes . Heb hem daarna nooit meer gezien of gesproken. Ik denk dat mijn getoonde 'goodwill' daar ook een hand in heeft gehad. Ik heb wel mijn baas op de hoogte gehouden, moest iedere 3-4 wkn even iets van me laten horen, al had ik weinig nieuws te melden . Maar goed, als je straks nog steeds te duizelig bent om op je benen te staan en meerdere keren per dag spuugt, zou ik dan weer bellen en aangeven dat het niet gaat. Ziek is ziek...
Ik werk in de zorg, wat redelijk intensief is. Het zou de bedoeling zijn dat ik mijn reguliere activiteiten weer ga uitvoeren voor 4 uur per dag. In mijn vorige zwangerschap had ik ook HG en een lage bloeddruk. Toen ging ik gewapend met zakjes om in over te geven op route en viel ik zelfs door een te lage bloeddruk flauw bij clienten thuis. In mijn beleving heb ik destijds meer dan mijn good will getoond en heb ik weinig zin in herhaling. Destijds ben ik waarschijnlijk ook oververmoeid aan de bevalling begonnen wat een trigger kan zijn voor de postpartum depressie en psychose die ik toen heb ik gehad.
Van niets naar op eens 4 uur zorg leveren aan clienten, terwijl je net 3 maanden beroerd en slap in bed gelegen hebt?? En dan niet eens therapeutisch? Dus dat je 'boventallig' komt werken en ook ieder moment weer naar huis zou kunnen gaan als het niet gaat? Poeh, dat is wel een heftige stap, hoor. Ik kan me voorstellen dat je dit helemaal niet ziet zitten... Dat zou ik toch wel aankaarten dan met bedrijfsarts en als je er met hem (haar?) niet uitkomt, je kunt een second opinion aanvragen bij het UWV. En die zijn, in mijn ervaring, heel 'zuinig' op zwangere vrouwen. Sterkte!
als je het advies van de bedrijfsarts niet opvolgt kan de werkgever als hij dat wil, je loon opschorten.
Nou minigirl daar gaat heel wat aan vooraf hoor. Iets niet kunnen is anders dan iets niet willen, en van onwil lijkt me geen sprake. Ts, kijk het aan, als je tegen die tijd echt het idee hebt dat het niet kan, nieuw spreekuur aanvragen en bovenstaande uitleggen. Heb eerlijk gezegd nog nooit meegemaakt dat iemand met HG toch weer wat uurtjes moest werken, en al helemaal niet in de zorg. Anders even UWV bellen voor een second opinion.
De uitspraak van een bedrijfsarts is helaas bindend. Echter mag je wel een second opinion aanvragen. Dit kan via het Uwv. Mijn eigen advies.... Ga de eerste dag (als het mogelijk is) al is het maar een uurtje, en meldt je weer ziek. Je zult dan eerst opnieuw moeten worden opgeroepen door de bedrijfsarts voor je weer aan het werk moet. Succes!
De "beslissing" van de bedrijfsarts is niet meer dan een advies aan je werkgever. Dus stel; jij bent van mening dat je nog niet kan werken, je bedrijfsarts vind van wel, maar je werkgever kan zich vinden in jouw argumenten om nog niet te starten om je bijvoorbeeld meer tijd te geven, dan kan je niet eens een deskundigenoordeel aanvragen bij het UWV. Je hebt dan namelijk geen conflict met je werkgever omdat jij en je werkgever het eens zijn. Maar helaas zijn er een heleboel werkgevers die blind op een arbo-dienst leunen, omdat ze het zelf allemaal niet snappen of er geen beslissing in willen nemen vanwege de (financiële) risico's. Werkgevers zijn, in tegenstelling tot jaren terug, niet eens verplicht om een arbodienst te hebben. Ze kunnen ervoor kiezen om het verzuimbeheer zelf te doen. Mijn eigen werkgever werkt ook zo. Alleen in geval van twijfel, (of als je geen medische zaken met je werkgever wil bespreken) word er een externe Arts ingeschakeld. Verder bespreek je je evt re-integratie dus rechtstreeks met je leidinggevende.
Jammer dat je zo'n arts treft. Mijn leidinggevende wist van de eerste zwangerschap dat ik heel ziek kon worden. Toen ik me bij nr 2 ziekmeldde met 7 weken, heeft ze zelf al het advies aan de bedrijfsarts gegeven mij niet op te roepen, en mij gevraagd of het goed was vervanging te gaan regelen voor de gehele zwangerschap. Zo kan het Dus ook! Heel veel sterkte om deze zwangerschap weer door te komen!