Ik vraag me af hoeveel van jullie conflicten op het werk hebben en/of zelfs haar/zijn ontslag hebben ingediend met als oorzaak/reden de kinderen. Dan bedoel ik niet stoppen met werken omdat je kinderen heb gekregen. Wat ik wel bedoel is meer in de richting van.....Verzuim ivm een ziek(van griep tot ernstig ziek) kind, waar je werkgever het niet mee eens is. Waarom ik me dit af vraag.....ik heb zelf een klein conflict(mede door communicatie fouten) gehad met mijn teammanager toen mijn dochter ziek was(geen gewoon griepje) en ik 1 dag eerder weg wilde. Dit is uitgesproken en opgelost, maar het heeft me wel aan het denken gezet. Natuurlijk probeer ik een goede balans tussen werk en privé te houden. Waar ik mijn verantwoordelijkheid bij beide serieus neem. Waar ik probeer van mijn probleem niet het probleem van mijn werk te maken en andersom(wat op de 1 of andere manier lastiger is). Maar als het erop neer komt dat ik echt een keus moet maken tussen mijn werk en mijn gezin....zoals bij het voorbeeld dat mijn kind ziek is.....dan verliest mijn werk het! Alleen is dit wel makkelijk gezegd. Je werk heb je niet voor niks. Het inkomen heb je waarschijnlijk(wij ook) nodig. Dat maakt het heel lastig! Naast de poll ben ik ook benieuwd naar jouw ervaring en/of mening!
Geen ervaring mee. Maar als ik moet kiezen kies ik toch echt voor mijn kind(eren) even toe lichten was weer eens te vlug Ik probeer altijd iets te regelen met mensen in de buurt ( helaas heb ik die niet veel ) Maar als mijn kinderen de week bij mij zijn en ze zijn ziek doe ik mijn best om te zorgen dat iemand anders ze kan opvangen. Lukt dit niet ja dan moet ik wel naar huis aangezien ik mijn ex dan niet hoef te bellen en mijn moeder zo'n 1,5 uur rijden bij mij vandaan woont. Maar dit is tot nu toe eigenlijk niet voorgekomen en ik heb gelukkig een behoorlijke begripvolle werkgever.
Ik zie geen poll btw maar bij een goed ziek kind neem ik zorgverlof op. Hier heb je gewoon recht op. Voor een griepje of alleen koorts gebruik ik geen zorgverlof maar probeer ik het op te lossen door een oma/oppas of dat een van ons thuis werkt. ontslag lijkt mij nogal een grote stap. Meestal komen conflicten uit slechte communicatie en is het meestal met goede communicatie goed op te lossen. Kom je er toch niet uit dan kun je eventueel een derde partij aanschrijven maar ik denk persoonlijk dat je met een goede communicatie en goede afspraken een heel eind komt.
Er zit geen polletje bij Maar ... ik vind wel dat je werkgever niet de dupe mag worden van jou prive leven. En als een kind ziek is, moet dat opgelost worden, maar wel in goed onderling overleg. En niet "het is mijn kind, dus mijn werkgever kan het heen en weer krijgen"... mensen met die instelling zijn er zat. Natuurlijk, als mijn kind ziek is, heeft ze een prioriteit, maar om te beginnen zijn we met z'n tweeen, en dus overleggen we thuis eerst wie er op dat moment het makkelijkst thuis zou kunnen blijven. Kan dat niet, dan is onze achtervang de volgende halte. Lukt DAT ook niet, dan ga ik in overleg met mijn werkgever (of mijn man) om te zien wat er mogelijk is. Mijn ervaring is dat conflicten op basis hiervan doorgaans komen omdat werknemers hun zin doordrijven en hun poot stijfhouden en vinden dat ze van alles te eisen hebben. Maar vergeten dat de werkgever ook gewoon iets "te eisen" heeft. Ik denk dat als het een enkele keer gebeurd er weinig werkgevers zijn die er heeel veel moeite mee hebben, maar je hebt ze erbij die zeker iedere maand een paar dagen niet op hun werk zijn vanwege ziekte.
Ukkie een poll komt altijd iets later, omdat je die moet maken nadat je onderwerp geplaatst is Zorgverlof, daar heb je inderdaad recht op. Dat je er recht op hebt betekend niet dat je dit altijd zonder conflict krijgt/kunt nemen.
Ik heb noodgedwongen moeten kiezen voor mijn dochtertje, die speciale zorg nodig heeft. Hierdoor leven we van een uitkering. Had graag willen werken, maar zoals het er nu naar uit ziet lukt dat hopelijk over (een paar) jaar. Maar er bestaat toch ook zoiets van onbetaald ouderschapsverlof. Dat is er toch voor als je kindje ziek is. Je hebt dan wellis waar geen inkomen maar ja nog wel werk.
Ik heb altijd mijn eigen rooster mogen maken en dit was nooit een probleem. Opeens werd er bedacht dat ik de helft van de schoolvakanties moest gaan werken. Nu plande ik mijn werk heus niet helemaal buiten de vakanties, maar ik wilde absoluut niet een hele week werken ( 8 dagen), terwijl de kinderen thuis waren! Dit conflict is vrij hoog opgelopen, maar uiteindelijk is de situatie gebleven zoals die was. Ik plan mijn eigen werk en werk in schoolvakanties af en toe een paar dagen aaneengesloten. Anders was ik zeker op zoek gegaan naar ander werk!
Ik krijg op dit forum regelmatig het gevoel dat er veel vrouwen zijn met de instelling die Strijkkraal omschrijft. Kind is ziek dus werkgever moet maar begrip hebben en het lekker uitzoeken. Zo werkt het natuurlijk niet.. Ik heb zelf nog nooit een conflict gehad over dit onderwerp op mijn werk, maar ben ook zelden thuisgebleven vanwege mijn kind. De paar keren dat ik bijv wat later begon of een dag thuisbleef zijn in de bijna 4 jaar op 1 hand te tellen.
Geen conflict of ontslag, maar wel onbegrip. Ik werk in een bedrijf met vooral vrijgezelle, kinderloze workaholics. Die niet echt snappen, dat als m'n kind ziek is, ik voor mn kind moet zorgen. Ik ben de enige parttimer, omwille van mn kind. En nee, ik wil niet fulltime werken, omwille van mn kind. Dat ik daardoor maar de helft verdien, daardoor klein woon en minder luxe kan leven, dat neem ik op de koop toe. En nee, dat snappen ze dus niet Als m'n kind ziek blijkt smorgens, kan ik niet zo 1,2,3 een oppas regelen. Dus neem ik een vrije dag of compenseer met overuren. Als het op de dag is dat ze sowieso naar haar vader zou gaan uiteraard niet, dan werk ik gewoon. Gelukkig is ze niet vaak ziek.
Dit is inderdaad een instelling die veel voorkomt.... Maar zeker niet altijd. Hoeveel moeite een werkgever ermee heeft is natuurlijk ook afhankelijk van hoe makkelijk of moeilijk je afwezigheid op te vangen is. Wat voor effect je afwezigheid voor de afdeling/je werkzaamheden heeft.
Ik heb af en toe wel kriegeligheid op mijn werk. Ik heb een eigen bedrijf, samen met een compagnon. Toen we samen gingen werken, heb ik bewust afgesproken dat ik drie dagen zou gaan werken en hij 4-5. Ik heb kleine kinderen en een man die werkt, hij heeft een vrouw die niet werkt. Het kantoor was destijds goed te runnen in deze taakverdeling. Hij krijgt uiteraard ook een groter stuk van de winst. De laatste tijd is het heel druk en hij werkt dus geregeld inderdaad de volle 5 dagen. Ik werk momenteel 3,5-4 dagen, dus ook meer dan afgesproken. Nog krijgen we het werk niet goed af, dus we zijn op zoek naar capaciteitsuitbreiding, maar dat is niet 1-2-3 geregeld. Maar ik krijg geregeld een sneer dat ik minder werk dan hij. Aangezien dat helemaal waar is, kan ik er niks tegen in brengen, hoewel ik voor mezelf weet dat ik alles doe wat ik kan. Ik vind dat wel heel vervelend, vooral omdat ik van mijn thuisfront signalen krijg dat ze vinden dat ik juist teveel werk. Kinderen die balen dat ze zo vaak naar de NSO moeten, een man die baalt dat het huishoudelijk werk meer op zijn schouders komt en we steeds meer aan opvang moeten uitgeven, een kleintje die 's ochtends steeds huilend aan mijn been hangt: 'mama blijven'. Dus ik word soms behoorlijk heen en weer geslingerd tussen de wensen en eisen van thuis en werk. Gelukkig zijn ze allemaal zelden ziek, dus daar heb ik dan weer weinig problemen mee. Ik ben dan wel degene die het op moet lossen, omdat mijn man nooit zomaar weg kan van zijn werk. Ik zorg heus wel dat ik mijn werk dan op een ander moment af krijg, want het moet toch gebeuren en dan kost het me in zo'n week dus weer alle avonden, maar ja, dat is logisch. Gelukkig gebeurt het neit te vaak.
Gelukkig zijn onze kinderen bijna nooit ziek maar ik vind niet dat de werkgever hier de dupe van moet zijn. Tot nu toe heb ik vrijgenomen als de kids ziek waren. Ik wissel het ook af met m'n man, zijn net zo goed zijn kinderen 😄
Ja ik heb het bij mijn vorige werkgever gehad. Niet echt een conflict, maar er werd wel iets bepaald waar ik het niet mee eens was. Ik heb toen mijn kind met hoge koorts van het kdv moeten ophalen (kDv wilde terecht overigens er geen zorg meer voor dragen) ik was de enige die dat op dat moment kon doen. Daarna heb ik geen oppas kunnen regelen. Dus ik heb gevraagd om 1 uur calamiteitenverlof en 5 uur zorgverlof. Heb ik niet gekregen, want dit viel er niet onder (wat dan wel?) Ik mocht ze uit coulance terugwerken. En dit is (mijn kinderen zijn nu bijna 5 en 7) alleen toen die ene keer voorgekomen. Altijd als een kind ziek was (meestal zie je dat wel aankomen) nam ik vrij of mijn vriend of had ik oppas. Nu was het een keer onverwachts en ik had geen dagen meer. Dus voelde me toen wel rot.
Ik heb 1x verzuimd om reden ziekenhuisopname van de oudste. Hier werd niet moeilijk over gedaan gelukkig! Is een verlofdag geworden. Verder werk ik in de verpleging en word er op je gerekend als ik moet werken. Ik kan nooit thuis werken ofzo ik werk met mensen. Vanaf de geboorte van de oudste hulptroepen paraat staan in geval van ziekte.
Zomaar vrij nemen kan ik ook nooit of ik moet kunnen ruilen van dienst met iemand maar dat betekent dan een andere dag werken.
Nog nooit conflict gehad maar ook super goede en fijne manager en rajonmanager. Dochter ziek en we zijn met zijn 2e, bellen en ik mag thuis blijven. Sta ik alleen en dochter moet naar ziekenhuis breekt is oid. Briefje op de deur, afsluiten & naar huis. Gelukkig heb ik mijn moeder en mijn zusjes die altijd op E. Willen passen. Maar als ze echt te erg ziek is zijn er gelukkig.hele.goede oplossingen.
Geen problemen met mijn directeur of teamleider. Wel van beide kanten kleine ergernissen met mijn directe collega's. Ik was 7 jaar geleden, de eerste die kinderen kreeg en parttime ging werken, de rest werkte fulltime. Een vaste dag per week hadden we vergadering, de dag daarna was een van mijn vrije dagen. Kwam ik dan de dag daarna weer terug, dan was er op mijn vrije dag al van alles gedaan/geregeld. Dat gaf van beide kanten irritatie, pas toen andere collega's ook minder gingen werken/kinderen kregen, werd het anders.