Hey leuk topic! Ik werk ook in de zorg, tijdens baanswitch zwanger geraakt. Ik werkte 32 op een somatische afdeling wat vooral veel tillen trekken sjouwen en rennen was....Nu werk ik 24 uur in een verzorgingshuis. Ik ben veel moe en ben tot 14,5 misselijk geweest. Mijn lijf protesteert bij teveel drukte en i heb al vanaf het begin forse bandenpijn, ik werk nog wel 24 uur, en 1 dag ziek geweest. Tot nu red ik het nog aardgi, vraag hulp maar ook mijn collegas zijn lief en ondersteunen waar het nodig is. Nachtdiensten draai ik al niet meer, hoeft na 3 maanden zw.schap niet en avonddiensten geeft de rooster-maker me al een stuk minder, omdat ik op avond kapot ben. Ook avonddiensten hoef je niet perse te draaien vamaf zoveel weken, dus als ik het niet meer trek geef ik dat gewoon duidelijk aan. Sommige mensen kunnen wel zeggen dat ze doorgewerkt hebben tot het einde, maar niet elke zw.schap is hetzefde. Achterlijke opmerkingen vind ik het!
Ik werk ook in de zorg.Werk in een verzorgingshuis voor 32 uur in de week.Tot nu toe gaat het allemaal heel erg goed , maar heb wel dagen dat ik een paar uur eerder naar huis ga omdat ik dan zo moe ben.Leidinggevende doet daar gelukkig helemaal niet moeilijk over en heb hele lieve collega's. Tillen en doe ik niet meer en steunkousen ook niet bij iedereen.Wil namelijk zo lang mogelijk blijven werken , maar ga wel 6 weken van te voren met verlof in plaats van 4 weken.
Ik werk in de kraamzorg. Vanaf de 29 e week ben ik 5 uur per dag gaan werken wel 7 dagen achter elkaar. Ivm rugklachten. Met 32 weken zwangerschap en na 7 dagen te hebben gewerkt ben ik opgenomen in het ziekenhuis met weeen. Gelukkig hebben ze die uiteindelijk kunnen remmen maar toen mocht ik gelijk niets meer doen. Oh ja ik hoefde niet meer in de nachten op wacht voor partusassistentie toen ik 24 weken zwanger was. Let dus gewoon op je lichaam.
Nog even een opmerking: ook al heb je er zelf voor gekozen om zwanger te zijn, je hebt de verantwoordelijkheid om goed voor je kind te zorgen. Ik vind mijn werk op dit moment echt een stuk minder belangrijk dan mijn ongeboren kinderen. Gelukkig vinden mijn collega's en leidinggevenden dat ook.
Ik werk voor 30 uur in de zorg en werk nog steeds hetzelfde als toen ik niet zwanger was. Doe alles nog... Ik stop met 5 weken voor de uitgerekende datum met werken. Tot die tijd blijf ik alle werkzaamheden verrichten en draai ik nog steeds onregelmatige diensten,
Hoi Ik werk ook in de zorg. Ik ben ongeveer vanaf de 26e week minder gaan werken i.v.m bekkeninstabiliteit. Bij de 29e week kreeg ik vroegtijdig weeen dus toen moest ik van de gyn. helemaal stoppen met werken. Ik vond dit wel erg jammer trouwens want ik had het me heel anders voorgesteld. Ik dacht ik blijf lekker werken tot (hopelijk) 36 weken, dan met zwangerschapsverlof. Maar ja helaas ging het anders
Hallo, Ook ik werk 32 uur in een verzorgingshuis. Ga ervanuit dat ik het lang ga volhouden, maar dat weet je vantevoren maar nooit. Gelukkig zeggen mijn collega's en leidinggevende nu al dat ik goed naar m'n lichaam moet luisteren en dat als het niet gaat ik dat gelijk moet zeggen. Erg lief van ze!
JUIST! En daarom fok ik mezelf zo op, zo gaat het bij ons op de afdeling ook. Ik werk in een verpleeghuis en zwangeren bij ons op de afdeling moeten niet zeiken bla bla bla, die jeugd van tegenwoordig zijn allemaal mietjes.. "Niet zeiken maar doorwerken" is het motto van sommige collega's van mij. En nu helemaal omdat er gruwelijk personeelstekort is, voel ik me ZO bezwaard om te zeggen dat iets me niet lukt of ik even extra wil gaan zitten, commentaar gegarandeerd. Op het moment heb ik het ontzettend in mijn rug, en vanmorgen dacht ik lekker aan mezelf en de kleine en ben ik thuisgebleven, dokter gebeld en ik moet de eerst komende dagen rust houden...dus pech gehad daar op mijn werk!
Idd, ik moet Alweer Mama ook gelijk geven... Het is echt droevig gesteld in de zorg... Wat mij opvalt is dat je als werknemer overal zelf achteraan moet, wat betreft je wel en niet mag. Ik moet mijn planner gaan vertellen dat ik geen nachtdiensten meer "mag"doen. Ze had gevraagd of ik kerstavond een slappdienst wilde doen, wil ik best , of ik nu thuis op bed lig of op mijn werk maakt me niet uit, maar ik had er wel bij gezegd "onder voorbehoud". En uitgelegd dat ik het eigenlijk niet hoef te doen... Ik heb echt een geweldige werkgever, maar van zwangerschap en werk hebben ze geen kaas gegeten... Ik hoor nu van verschillende collega's dat er nooit met hen over gesproken is, behalve dan over verlof enz. Te gek voor woorden eigenlijk, ik vind dat je werkgever de regels moet kennen en die aan jou uit moet leggen als je je verlofgesprek hebt...
Ook helemaal mee eens! Mijn afd.hoofd wist zogenaamd niet dat een zwangere geen nachten meer hoefde te draaien.......nou daar zakt mijn broek van af! En wat voor commentaar ik kreeg toen ik zei dat ik die niet meer wilde draaien! tja, waarom dat dat is...die regels zijn er en ik wil er graag gebruik van maken, nachtdiensten lijken me niet gezond, tenzij je je er zelf goed bijvoelt moet je dat vooral niet laten, maar met 5 wkn heb ik 1 nacht gedraaid en was de dag erop dood en doodziek, dus...' Achja, er is personeelstekort, dus doen ze net alsof hun neus bloed en niet weten van de mogelijkheden/regeltjes...