Ik werk ook in de zorg, een verpleeghuis op een PG afdeling. (dementerenden) Altijd al erg leuk werk gevonden maar de laatst paar jaar merk je echt dat je niet alles kan doen wat je wil doen. en het zijn vaak de kleine dingen di er bij in schieten. even een wandeling maken of iets dergelijks is er niet meer bij. bij ons is het ook zo dat we zelf wassen, koken en boodschappen doen (wrk in een kleinschalig huis) en tel daar alle administratie, roosteren ed bij op en je weet dat je handen te kort komt. maar weet je wat ik nog het allerergst vind; we zijn op dit moment bezig om alle zorgdossiers om te zetten naar een nieuwe manier van rapporteren veel werk, maar we weten nu al dat het over 2 jaar weer aangepast en omgezet gaat worden. !!! dat is bezopen toch. en maar bezuinigen, maar wel meer personeel nodig hebben ivm de vergrijzing
Ik werk op een activiteitencentrum (gehandicapten), met verschillende soorten groepen. Ook hier komen we tijd te kort. Neem de groep waar ik op dinsdag opsta. De ochtend hebben we 12 clienten met 2 begeleiders. Onder de clienten zijn er 2 rolstoel clienten, die in hun laatste fase dementie zitten en down hebben. 2 clienten, down, fase 2 zitten van dementie, dus zo af en toe de weg kwijt, en weglopen. 1 autist jonge man 2 verstandelijke gehandicapten dames op leeftijd, die een spychische stoornis hebben 4 clienten die een een verstandelijke handicap hebben, en erg laag van nivo, en eigelijk beetje ondergesneeuwd worden. 1 client, met een niet aangeboren hersenletsel, maar door een ongeluk gehandcapt is geworden, die in de eerste fase zit van dementie, en agressief kan zijn Onze dag ziet er als volgt uit Als ze allemaal binnen zijn en dat is tussen half 10 en 10 uur half 11 koffie drinken wat zo een half uur in beslag neemt. wc ronde, kost een half uur half 12 eten, kost met een slechte dag 1 1/2 uur anders 1 uur Tussen door probeer je ze dus wat aan te bieden, en loop je je rot. In de middag, worden er 2 rolstoelers erbij gebracht, en dat is tussen half 1 en 1 uur en 1 client gaat weg (de agressieve). half 2 gaan we wat drinken, 3 kwartier kost dat nu, omdat je de rolstoelers moet helpen drinken te geven daarna wc ronde. Overdrachts mappen schrijven, die mee gaan naar de woning. Dat is de dag, en wat doe je dan eigelijk, rennen vliegen, en erg weinig de clienten de aandacht geven
Ik werkte op een groep met ernstig meervoudig gehandicapten, tot afgelopen april. Hier had ik elke dienst handen te kort, ik stond alleen op 4 bewoners, deze cliënten hadden ongeveer het niveau van 9 maanden tot 2 jaar, hadden allemaal veel aandacht nodig, samen "spelen" lukt niet en ze vertoonden veel agressie. Ik zelf had geen pauze, en regelmatig had ik geen tijd om te eten maar dat is nog niet het ergste(dit is meer om aan te geven, dat daar mijn tijd niet in ging zitten), ik had te weinig tijd voor cliënten. * Er moest huishoudelijk werk gedaan worden (de was, schoonmaken, afwasmachine in/uitruimen, bedden verschonen en opmaken rolstoelen schoonmaken, stofzuigen, dweilen enz.) * Persoonlijke verzorging (douchen, aankleden, scheren, incontinentiemateriaal verzorgen enz., alle 4 cliënten zijn volledig afhankelijk, van mijn zorg) * Administratie: (rapportage schrijven, formulieren invullen, inval regelen bij ziekte, alle protocollen volgen, vergaderingen, enz. * medische zorg (medicatie toedienen, uitzetten, controlen, artsenbezoek, enz. enz. *activiteiten( cliënten vermaken, pedagogische activiteiten, gezelligheid en sfeer bieden enz.) * familie opvangen en vertrouwen bieden. enz. enz. enz (nog een heleboel dingetjes die je niet allemaal kunt opschrijven). Vaak moest ik cliënten op hun kamer zetten,(opsluiten) omdat ik met iemand anders bezig was, en een aantal clënten niet alleen kon zijn ivm agressie, dingen in de mond stoppen en opeten enz. Met collega's had je bijna geen contact meer, zoveel uren waren er wegbezuinigd, ik geloof dat ik aardig multitasking was Ik heb in december een burnout gekregen, omdat het je zo opbreekt dat je altijd geen tijd voor cliënten hebt, en ik was altijd een uur of langer aan het werk, om toch alles maar klaar te krijgen. dus druk in de zorg?bepaal zelf maar!
ik vind trouwens ook dat er meer aandacht mag worden besteed aan agressie! je kan dan wel een formulier invullen maar word niks mee gedaan. ik lees trouwens van een aantal die hun eigen pauzes niet nemen, snap ik echt niet.
Meer mensen voor dezelfde hoeveelheid werk. Minder administratie. Meer waardering voor de dingetjes die niet 'ogen' als werk, maar wel enorm helpen om een vertrouwensband op te bouwen, zodat je daar niet direct op afgerekend wordt. Om daarvan een voorbeeld te noemen: ik ga binnenkort aan het taarten decoreren met 3 meiden die ik begeleid. Dat past niet binnen de uren die ik voor ze heb, dus dat is onbetaald, (voor mijn werkgever, ik declareer die uren wel). Maar met zo'n middagje bereik ik wel een aantal dingen: *bouwen van een band tussen 3 meiden die met elkaar in 1 huis wonen *een ander gezicht zien van de meiden, dan het gezicht dat ik zie in begeleidingsgesprekken. Ik krijg dus een kijkje achter de schermen, ipv de sociaal-wenselijke antwoorden die ik in startfases meestal krijg van clienten. *de meiden een middag plezier geven, ipv alle moeilijke dingen die er in hun leven zijn *de meiden een succeservaring geven, ipv alle mislukkingservaringen die ze hun leven door opgebouwd hebben. Dat past allemaal helemaal niet in de leerdoelen die er gekoppeld zijn aan hun problematiek. Je krijgt alleen nog de tijd geindiceerd die nodig is om de acute problematiek te begeleiden. Dat je daardoor weinig preventief kunt werken en op lange termijn daardoor vaak duurder uit bent, dat wordt voor het gemak vergeten... Nou moet ik zeggen; kom ook weinig nederlanders tegen die bereid zijn meer belasting te gaan betalen, zodat ik (en alle zorgers) een hoger salaris kan gaan krijgen en minder clienten mag gaan helpen in hetzelfde aantal uren. Daar hebben maar weinig mensen trek in. Tja... toch wel heel nederlands he, voor een dubbeltje de eerste rang willen hebben...
Binnen de nieuwe richtlijnen moet dit wel (actie als er agressie geweest is) en moet je werkgever ook aan kunnen tonen dat nav een incident maatregelen genomen zijn. Ik zou dus bij je werkgever ook wat meer met de vuist op tafel dan...
Een dubbeltje zou ik het niet willen noemen. In Nederland betaalt men al vrij veel belasting in vergelijking met andere landen.
als iemand bij ons zijn mond open trekt ben ik het wel en bij mijn werkgever liggen tig formulieren van agressie, je kan het bij de hoogste baas opzoeken er wordt niks mee gedaan! ja, een gesprek "hoe omgaan met agressie " .
ja inderdaad!! Mooi voorbeeld, ik ben vorige week donderdag door een client bewust aangereden met een skelter, van achter, boem ik lag op de grond!! twee flinke blauwe knieen, en geloof me, ik heb nooit blauwe plekken, en omdat ik een rare draai heb gemaakt, flinke rugpijn, en dat heb ik nog steeds. Formuliertje ingevuld, en wat word er mee gedaan, NIKS!!
iK heb alles wat er volgens ons mis was op onze groep opgeschreven, en het enige wat er van hoger hand werd gezegd, was, we stoppen het voor nu in de ijskast (met andere woorden ze doen er niets mee) Over de pauzes: Hoe moet ik pauze nemen als ik alleen sta op een groep, dan kan ik alleen pauze nemen, als ik de bewoners opsluit op hun kamer, dat is lekker pauze houden, en als ik pauze neem, betekent dit toch ook dat mijn werk blijft liggen? En wat betreft de agressie: dit lag alleen maar aan de begeleiders, we moesten consequenter en duidelijker zijn in onze begeleiding! maar ondertussen zat ik onder de blauwe plekken op armen en benen.(en was ik zo duidelijk en streng als wat) En ik merk dat van hogerhand een heleboel dingen anders gedraaid worden, zodat bezuinigingen doorgevoerd kunnen worden, en verklaard worden. zodat er niets veranderde. Ik heb een allergie opgelopen in de 8 jaar dat ik daar werkte, voor de zinnen: je moet flexibel zijn, creatief zijn, positief denken, de cliënt staat centraal!!!(jajaaaaaaaH
Nou i.d. een fobo'tje hier en een fobo'tje daar! Betreft pauze.. Die heb ik niet eens.. Ik eet mee met clienten en tussen door snel een kop koffie.. Eten is 9-10 keer koud omdat er altijd wel wat tussen komt. Vergadering.. Vaak totaal nutteloos.. Die uren kunnen we wel beter gebruiken.
en wat denk je van al die nutteloze cursussen, (sommige zijn best handig, maar als mij in een cursus die 3 uur duurt uitgelegd wordt wat het verschil tussen waarden en normen is, vind ik dit erg nutteloos en ga ik liever wandelen met mijn cliënten!)
Nou i.d. En wat kosten die lunches en reistijd wel niet.. Cursus seksualiteit.. Erg meedenkend maar het werd gewoon van een internet site geplukt.. De site waar ik een week voor de cursus samen met een collega een presentatie over heb gegeven voor ons team.. Lachertje dus!
Extra dingen die wij moeten doen Elk jaar big toetsen, theorie en praktijk Elk jaar bhv curusus Themalessen 1x per 2 weken vaak over de zelfde thema's: compressie zwachtelen, diabetes, pdl, voedingsproblemen etc. Die thema lessen zijn verplicht, maar als ik 1 keer een ziektebeeld krijg uitgelegd dan weet ik het wel weer...... 1x in de maand werkoverleg We zitten nu in een traject waarin we moeten aangeven wat we belangrijk vinden voor onze patienten. Alles wat geen geld kost is uitvoerbaar, respect, goede bejegening ect. Maar een betere schoonmaak? Meer privacy? Nee dat kost geld en kan niet. En dan zwijg ik maar over wat er voor de werknemers belangrijk is. Wij moeten namelijk nog steeds met tilliften over de vloebedekking (dat in een verpleegtehuis), we hebben geen koffie ruimte voor onzelf, we moeten te zwaar tillen en nog heel veel meer..............
Haha....die cursus is altijd nog beter dan terug moeten komen en uitleg krijgen hoe wij de oorthermometers op een correcte manier moeten gebruiken
Even een geintje over oorthemometers. Wij hebben ze dus ook. En we hebben ook stagaires. Een patient die vroeg aan een stagiare of ze de po wou legen en daarna haar wou tempraturen. Ze hoorde het blijkbaar niet goed en wou de temp van de urine opmeten met de oorthermometer. En ze vroeg zich absoluut niet af wat daar het nut van zou kunnen zijn. Gelukkig was de patient wel helder.............
Volgens mij moet je werkgever daar idd iets mee doen. Wij hebben bijvoorbeeld laatst in ons verzorgingshuis een achterlijk dure cursus "omgaan met agressie" gehad omdat de inspectie vind dat iedereen een soortgelijk iets moet hebben gedaan. Ik geloof dat die cursus 1000 euro per dag kostte, en dan zit je daar met 6 personeelsleden. EN voordat je al je personeel gehad hebt, ben je zo 6 cursusdagen verder, tel uit je winst! Belachelijk! Bij ons in huis zijn ze heel erg van de bijscholingen ed, en aan de ene kant vind ik dat fijn, omdat je dan goed bijblijft. Ik heb elke maand wel een cursus van het een of ander (zorg-leefplan, palliatieve zorg, tiltechnieken enz) maar aan de andere kant denk ik ook, moet je eens kijken wat dat allemaal kost. Voorbereiding, eventueel mensen inhuren, cursus geven, personeel betalen voor de tijd, afronding, evaluatie en dan ben ik vast nog dingen vergeten. Ik ben helemaal fan van het systeem zoals de organisatie "Buurtzorg" dat gebruikt. Daar is 1 (!) directeur en daaronder zitten de teams van de werkvloer. (thuiszorg) Die meiden regelen alles zelf, van indicaties tot roosteren, er komt geen teamleider meer aan te pas. Geen ingewikkelde bestuurslijnen enz. Het geld wat ze krijgen komt dus rechtstreeks bij de client. Misschien dat ze per personeelslid gemiddeld iets meer tijd kwijt zijn aan administratieve handelingen, maar omdat er verder geen "benen onder het bureau" betaald hoeven worden hebben ze per saldo meer tijd aan het bed. Ze zijn bij mijn schoonvader geweest toen hij op sterven lag en ze zijn echt 3 nachten de hele nacht aanwezig geweest om mee te waken zodat wij dat niet alleen hoefde te doen... Geweldig!! Ook ben ik een voorstander van een flexibel budget. Nu is het bij ons zo dat het budget bepaald word aan de hand van wat we vorig jaar hebben "omgezet". Maar dit jaar hebben we veel zwaardere zorg, waar wel geld voor binnenkomt, maar wat niet op de werkvloer beland omdat je een budget hebt. Met als gevolg dat je je helemaal rot rent omdat je het niet bij kunt benen. Met een flexibel budget zou dat geld nù op de vloer komen zodat je nù meer mensen in kunt zetten op de momenten dat je het nodig hebt. En dan zul je zien dat we volgend jaar meer geld krijgen en dat dat niet op komt omdat je het niet nodig hebt en dan worden we het jaar daarop weer gekort... (even kort door de bocht...) Ok, waarom was de zorg ook al weer zo leuk? O ja, omdat je met mensen werkt en vooral veel leuke dingen mee maakt. (ik kreeg laatst een zelfgebreide pannelap van een blinde bewoner als dank voor de goede zorg, en hij was nog mooi ook!)