Heb nog 10 weken te gaan ongeveer, maar ik word al best zenuwachtig.. Meer om het feit van: wanneer zal het gaan gebeuren ? Het feit dat je dat niet in de hand hebt, maakt mij egt zenuwachtig.. Zal ik eerst weeën krijgen ? Of gaan eerst me vliezen breken ? Stel mijn vriend is op werk, wanneer moet ik hem gaan bellen ? (hij werkt een uur rijden ongeveer van huis, wil hem dus tegen de tijd ook niet onnodig of iets hierheen laten komen) Of wat als het "voorweeën" zijn? Hoe lang zal alles gaan duren (als ik naar de rest van mijn vrouwelijke familieleden kijk of erover praat, zijn ze bijna allemaal binnen 5 uur al bevallen.. inclusief begin weeën, onsluiting etc.) Ik was er bij mijn moeder met 4.5 uur en mijn broertje zelfs al met 2 uur! Denk ook iedere keer dat ik alles niet klaar heb, en dat er nog van alles mist, terwijl dat eigenlijk best meevalt allemaal.. Denk dat als ik eenmaal weet dat het aan de gang is, ik dan me hoofd er wel bij kan houden.. ga ook in het ziekenhuis bevallen, omdat ik dat zelf gewoon fijner vind.. Kan er gewoon niet tegen dat ik geen dag kan vaststellen met een tijdstip eraan, dat eht gaat beginnen.. Soms schiet er ook wel een beetje door mijn hoofd, over hoe het erna zal zijn, kunnen we et wel aan enzv. maar dat is iets wat heel erg wennen en nieuw is en dat het daarna vanzelf allemaal wel wijst hoe het moet/gaat, dus daar denk ik niet zo heel vaak aan.. Maar dat onverwachte, over wanneer het zal gaan gebeuren, is egt een punt waar ik zenuwachtig van word hihi.. Eigenlijk kan ik ook gewoon niet meer w88 tot onze kleine beeb er is
Ja erg is dat he? Ik heb gewoon precies hetzelfde. Ik kan ook bijna niet meer wachten en dan gaan die weken wel heel lang duren ineens.. Maargoed, het zal allemaal wel goed komen toch? Hihi.. Succes!
ik durfde het kraampakket niet eens open te maken bang voor wat erin zat. Ik zie zoooooooo tegen die hele bevalling op
haha hier nog 1... mag van mezelf geen verhalen lezen, maar kan het echt niet laten! Ik ben het meest bang om misselijk te worden en helemaal in paniek te raken. liefs
Hahaha wat erg zijn we he! Mijn man roept aldoor de baby moet er toch uit! JAAAAAAA dat weet ik nu wel je hoef me daar niet aldoor aan te herinneren hahaha
heel normaal hoor! Enige wat je kan doen is toch proberen er niet de hele tijd mee bezig te zijn. Bij mijn eerste had ik ook dat gevoel van wanneer gaat het beginnen en hoe enz enz en uiteindelijk ben ik ruim 2 weken te laat ingeleid, omdat het dus niet vanzelf begon. Heb dus 4-5 weken zitten 'wachten', verschrikkelijk! Dus probeer nog even lekker te genieten van wat je nog leuk kan doen nu en probeer er niet de hele tijd mee bezig te zijn. Als niet alles 100% klaar is, lost dat zich ook wel weer op hoor! Moet eerlijk zeggen dat ik nu zelf de 2e x wel net zo zenuwachtig ben hoor. Vooral omdat ik dus bij de eerste neit ervaren heb hoe het is dat het spontaan begint, dus dat zal alsnog de 1e keer worden voor mij. En dan moet ik op dat moment ook nog wat regelen voor mijn oudste. Nou ja, we zullen zien. Nu nog lekker boekjes lezen en van mijn oudste genieten!
Hahaha, is indd wel normaal denk ik jah, voor de bevalling ben ik eigenlijk helemaal niet bang, kan niet w88 om me beebje deruit te drukken haha, maar dat stuk ervoor, omdat je gewoon niet weet wanneer het begint met de weeën.. En mijn moeder is een paar dagen voor mijn uitgerekende datum jarig en dan gaan we nog met zijn allen uit eten, straks zitten we gezellig daar en dan begint het ineens ofsow.. grr, waarom kan daar geen dag/tijdstip aan vast gesteld worden haha!
haha! Wat herkenbaar allemaal! Alleen heb ik er op het moment nog niet echt de tijd voor om erover na te denken. Zitten nog druk in de verbouwing.. En daar maak ik mij eerder druk om. Maar gister kraampakket opgehaald en toen kreeg ik toch wel een heel zenuwachtig naar gevoel door mijn lijf! Als ik zie wat daar allemaal wel niet in zit. Dan denk ik het is toch een rare gewaarwording hoor. Ik zie er ook wel iets wat tegenop...Hhaa. Maar het zal er toch uit moeten..
Ik denk er nu ook al vaak aan. Mijn man werkt ook zo'n uurtje rijden van me vandaan en denk er ook wle eens aan wanneer te bellen. ik denk dat ik zo ben dat als mijn vliezen gebroken zijn ik gelijk bel. Je wete maar nooit. Straks gaat het wel heel snel en is hij te laat. En ik moet er ook niet aan denken in de pijn te zitten zonder mijn mannetje als steun. Ik ben er soms ook wel bang voor maar aan de andere kant kijk ik er ook heel erg naar uit. Dan kan ik eindelijk mijn meisje bewonderen en raar maar waar ik ben ook wel benieuwd hoe het voelt om te bevallen.
ik zou me niet teveel zorgen maken hoor! ik had bij mijn eerste zwangerschap de hele tijd het gevoel alsof ik er nog niet klaar voor was. Ik kon ook niet precies uitleggen waarom dan niet, ik wilde mijn hele leven graag kinderen en nu zou het met mijn droomman na een fijne zwangerschap er echt van komen.... een paar dagen voor de bevalling daalde er ineens een rust over me heen, alles zou goedkomen en laat de bevalling maar beginnen dacht ik. ik hoop dus dat dat bij jullie ook gebeurd, echt knap hoor die hormonen
Ben ook indd super benieuwd hoe het voelt allemaal jah.. Maar dat met de vliezen breken, khoor ook veel mensen dat het bij hun niet vanzelf is gebeurt ensow haha! Denk dat ik me vriend zou bellen als ik wel om de paar minuten weeën/kramp heb.. Als ik zo een gevoel heb dat het begint, sms ik hem eerst en bel ik me verloskundige en als zij indd zegt dat het begint, dan bel ik em op om te zeggen dat ie naara huis mag komen haha!
Ik ga me ook een beetje zorgen maken, maar meer over wat er nog moet gebeuren, dan over de bevalling en zo. Ik moet nog minimaal 7 weken, maar heb helemaal niet het idee dat mijn huis er klaar voor is. Vanwege wat tegenvaller, zitten we druk in de verbouwing van de nieuwe kamer voor mijn zoontje. De baby gaat dan naar zijn oude kamer, die ik natuurlijk pas kan inrichten als de nieuwe kamer klaar is. Ook Kan ik nog geen kleertjes gaan wassen, moeten we het geboortekaartje nog doen. Oftewel, daar krijg ik het allemaal heel erg benauwd van. Probeer maar zo rustig mogelijk te blijven en dan komt het hopelijk allemaal wel goed.
Wij moeten nog beginnen aan het kamertje en moet zeggen dat werkt niet echt mee aan mijn gemoedsrust hahahaha Ik wil nu gewoon alles af hebben! Je weet maar nooit he!
Pfff, zijn wij niet de enige die nog geen klaar kamertje hebben Kamertje is op zich wel klaar, alleen ligt onze kleine meid daar nog in. Haar kamertje is dus nog niet klaar. En geboortekaartje moet ik nog gaan ontwerpen. Owja, en adreslijsten maken, ook dat nog. Daar maak ik mij dus druk over, en niet over de bevalling. Maar heb dat dan ook al 4x eerder gedaan. Vliezen breken maar bij heel weinig mensen spontaan. Meestal begint t met weeën. En geloof mij maar, die herken je echt wel, ook al heb je ze nog nooit gehad. Ik dacht bij mn 1e bevalling, miljoenen vrouwen hebben t voor mij gedaan en er zullen nog vele na mij volgen, dan moet ik het toch zeker ook kunnen? En dat was ook zo Vaak is t zo dat als moeders makkelijk bevalt, haar dochters dat ook doen. En dat alle bevallingen na je 1x sneller gaan. MAAR vaak is niet altijd en geen garantie dus. Mijn 1e was 7 uurtjes, die 2 daarna iets van 3 uurtjes. Maar de 4e bevalling duurde maar liefst 12 uur, wat dus niemand had verwacht.
ben ik raar dat ik me totaal niet druk maak om de bevalling? ik maak me alleen druk dat ze me een rugge prik willen geven en die wil ik echt niet?! moet ik nog ff doorgeven dek ik aan me vk :S
over de bevalling zelf maakte ik me ook helemaal niet druk hoor. Fijn toch!? En ze zullen je echt niet zomaar een ruggeprik geven hoor. Je kan het voor de zekerheid tegen je VK zeggen en tegen je man/vriend natuurlijk, zodat die in geval van twijfel je wens kunnen doorgeven. Maar ik heb nog nooit van iemand gehoord dat ze een ruggeprik kreeg die ze niet wilde.
Nee is helemaal niet raar alleen maar fijn denk ik. Als je je te druk maakt maakt je lichaam dat stofje dat het iets minder pijnlijk is niet aan dus is het alleen maar goed dat je ej geen zorgen maakt. Ik denk ook dat je dan rustiger de weeen op kan vangen.