werken in de zorg (vraagje)

In principe moeten ze, zover ik weet, materialen hebben waarmee je het tillen wat lichter maakt (dat geldt overigens ook als je niet zwanger bent)
Te denken valt aan glijmatjes, tilliften, maar ook goede tiltechnieken die je kan leren op cursussen etc etc....
Indien ze dit niet hebben mag je volgens mij weigeren!
In geval van zwangerschap weet ik niet precies hoe het zit maar als jij het te zwaar vind dan moet je dat aangeven en zullen ze daar vast wel rekening mee houden....
Wel weet ik dat je tegen het einde van de zwangerschap (misschien ook al in het begin dat weet ik niet?) ze jou niet mogen verplichten om veel te bukken en te tillen etc.

 

ik werk zelf ook in de verpleeghuiszorg. en als jij aangeeft dat jij een grote kans heb op bi en daarom de zware mensen liever niet helpt zouden ze het niet mogen weigeren.
ze hebben meer aan je als het langer vol houd op het werk dan dat je al snel thuis zit met klachten.

bij mij hielden ze zeker rekening met mij.
met 11 weken draaide ik geen nachtdiensten meer
en met 22 weken hoefde ik zelfs geen avonddiensten meer te draaien.
en met 28 weken ben ik korte dage gaan werken van 8.30 tot 12.30.

dus er is zeker wel iets te regelen hoor.
maar gewoon blijven aangeven hoe jij je voelt.
het maakt echt niet uit of je leerling bent of niet.

 

Ik werkte in de thuiszorg, daar is t soms ook roeien met de riemen die je hebt ( vaak zijn de ruimtes te klein voor goede hulpmiddelen)
toen ik in maart ( rond 22e week) op een ochtend 6 cliënten moest douchen..
Dat was voor mij geen doen meer.. Bij mij zijn toen de ochtenddiensten er allemaal af gegaan ( plantechnisch handiger, anders zou ik alleen de lichte klussen kunnen doen en mn collega's alle zware dingen). Ik kon aangeven wat ik wel en niet kon en samen emt de manager zijn we op de oplossing gekomen om die ochtenden te schrappen en de avonddiensten, zolang ik t kon, door te laten gaan.

Ik wil je als advies geven, gezien de eerdere BI die je had het toch te melden bij je leidinggevende.. Uit ervaring weet ik dat t vaak een hoge drempel is, maar dat t achteraf reuze meeviel.
Mijn manager zei "ik heb liever iemand die mee werkt in wat lukt dan dat ik je dingen laat doen die niet lukken en jij helemaal in de ziektewet zou raken"..
Luister naar je lichaam, geef op tijd aan wat je wel of niet kunt doen en wanneer situatie's mogelijk problemen op gaan leveren ( vind voor t omhoog schuiven van een persoon in een bed sowieso een glijzeil onmisbaar) bespreek dat ook, met leidinggevende/ergocoach..

 

@Ladytijger: De dingen die jij noemt, behalve de laatste, zijn niet zozeer rekening houden met jou, als wel gewoon wettelijk geregeld. In principe hoef je als zwangere vanaf de 12 weken geen onregelmatige diensten meer te werken. Je hebt recht op een regelmatig werk- en rustpatroon. (altijd avonddienst is ook regelmatig) Je mag wel onregelmatig werken, maar er zijn dus wel degelijk wettelijke regels voor.

@TS: En dat geld ook voor tillen/verplaatsen van bewoners. Zie deze link voor alle in's en outs... Alles over werk en zwangerschap:van maand tot maand

Overigens horen dat soort zaken, ook buiten een zwangerschap om, gewoon goed geregeld te zijn. Ik weet niet in wat voor setting je werkt, maar in een verzorgingshuis bijv, kun je altijd dingen lenen via de thuiszorgwinkel, zoals glijmatjes, liften ed... Zeker de moeite waard om achteraan te gaan, en als je baas niet meewerkt om de werkomgeving te verbeteren, de inspectie inlichten... Je mag gewoon niet zo zwaar tillen zonder hulpmiddelen!

 

ik werk ook in de zorg, ik werk alleen maar avonddiensten.
werk in aanleunwoningen en ben eerst verantwoordelijke.
en werken s'avonds met zn 2en. waarvan 1 helpende. gelukkig zijn me collega's heel collegiaal en vragen ze altijd of ze me kunnen helpen of iets voor met moeten overnemen qua clienten.

ik denk dat het ook scheelt als je goede collega's hebt.

alleen onze teamleider is niet zo'n goeie.
ik had al aangegeven dat ik het wel een beetje vermoeiend ga vinden om zoveel dagen achter elkaar te werken. zegt ie dat ik het zelf maar even moet uitzoeken hoe het rooster veranderd kan worden, als ik maar niet in de ziekte wet kom zegt ie.
en zei hij ook, ik weet dat het zo is als je zwanger bent dat het alleen in het begin even moeilijk is omdat je dan niet lekker bent. maar later in de zwangerschap is dat allemaal over en is alles goed en kan je gewoon weer alles doen! zegt een man :w

 

nou ik werk in het zh en toen ik zwanger was,mocht ik echt niet zwaar tillen hoor! als je collega,s een beetje menselijk zijn ,,,zeggen ze joh niet doen,,of we doen het met zn 2tjes,,,

 

Wat een vervelende teamleider heb jij zeg. Nou geloof me ik wou dat ik nog in het begin van de zwangerschap zat haha toen was ik wel heel veel misselijk maar kon ik nog wel alles doen.
Nu ben ik na 500 meter lopen al kapot en veel last van me buik enz. Dus dat is echt niet waar dat je later in je zwangerschap alles wel goed kunt doen. Tuurlijk zijn er meiden bij die alles zonder moeite blijven doen maar dta geld voor heel veel meiden toch niet.
En bovendien krijgt je baas 100% terug van het uwv dus het kost hem helemaal niets als jij thuis komt te zitten.
Ik zit vanaf week 29 al thuis want ik kon gewoon niet meer mijn baan was ook erg zwaar(kok) maar mijn baas gaf het gelukkig zelf aan dat het beter was dat ik thuis bleef

 

Het klopt wat je zegt hoor, dat de baas 100% vergoed krijgt, maar je kunt dan wel geld krijgen, daarmee heb je nog geen personeel. Ik kijk dan alleen naar mijn eigen situatie, toen ik zwanger was en met verlof ging waren er nog 2 collega's die ziek waren, 1 langdurig en 1 zwanger en gedeeltelijk in de ziektewet.

Dan zijn er dus 3 mensen die samen zo'n 60 uur per week werken waar je eigenlijk geen ander personeel voor in kunt zetten omdat iedereen al overuren maakt door het gewone personeelstekort. Wij hebben vorig jaar echt problemen gehad daardoor, omdat er niemand te krijgen was via het uitzendbureau en de ZZP-ers zijn ook dungezaaid... Ze zijn er wel, maar allemaal al druk aan het werk... En je wil toch ook graag wat continuïteit op een afdeling, dus iemand die 1 dagje kan en dan weer een ander, daar heb je niet zoveel aan in de zorg.

Ik kan het me dus van een werkgevers standpunt heel goed voorstellen als ze niet zitten te juichen als je je ziek meld. Maar dat neemt niet weg dat je dat gewoon moet doen als je het niet meer trekt. Zwanger zijn is het belangrijkste "werk" wat je ooit doet in je leven, en daar moet je 100% voor kunnen gaan.

Overigens had ik ook zo'n werkgever tijdens mijn eerste zwangerschap. Ik had verteld dat ik zwanger was en we hadden best een leuk gesprek, maar ze kon toch niet nalaten om me even te vertellen dat zij tot het einde had doorgewerkt en toen ik het kantoor verliet zei ze: En denk eraan, zwangerschap is geen ziekte!" Je kunt je voorstellen hoe ik later, 5 maanden zwanger, het kantoor inging om te vertellen dat ik het echt niet meer trok...