Ja ik meen het ook,dat ontken ik ook niet, ik zei alleen dat diezelfde opmerking van mij net zo kort door de bocht is als die van jou, met dat verschil dat jij niet kan oordelen over mij of ik werkelijk zo achtergebleven ben doordat ik niet werk als jij zegt,en mezelf daardoor niet of minder zou ontwikkelen, mijn zelfvertrouwen daardoor minder zou zijn, mijn sociale netwerk minder zou zijn dan van hen die werken etc etc. Dat zijn geen feiten dat is een oordeel die jij maakt. Feit is wel dat ondanks dat mijn reactie misschien net zo kort door de bocht was als die van jou, dit feitelijk wel zo is, want jij laat op dat moment de opvoeding van je kind over aan een ander omdat jij je zo graag wil ontwikkelen, meer sociale contacten op wil doen, een groter zelfvertrouwen op wil bouwen en he een extra zakcentje wil verdienen is ook mooi meegenomen, er van uitgaande dat zij dat (zakcentje uitgezonderd) dus niet zouden hebben trust me, daarin sla je de plank toch volledig mis. (uitgaande van mijn eigen ervaringen in mijn eigen omgeving en uitzonderingen daargelaten )
ehm excuse moi bovenstaand stukje dat ik het idd meen is dan naar jou gericht, en de rest naar Agatha
Dag, mamatje, Dat is nou net wat ik bedoel. Je hebt blijkbaar hele goede talenten en vaardigheden en kunt dingen voor elkaar krijgen. Je zou enorm veel mensen kunnen helpen als maatschappelijk werkster, advocaat of wat dan ook. Ik heb tijden gewerkt aan de onderkant van de samenleving en weet hoe broodnodig getalenteerde werkers en vrijwilligers zijn. Maar je hoeft je niet aangevallen te voelen of te verdedigen. Je kinderen hebben geluk met alle tijd en aandacht die je voor ze hebt en in hen investeerd. Zij zijn het meest belangrijk voor jou en op basis daarvan heb jij jouw keuze gemaakt. Hartstikke goed toch?
Ik heb bv geen keus en móet dus werken. En al hoefde dat niet dan had ik er nog voor gekozen omdat ik dat graag wil. Ben een van die moeders die zichzelf niet tekort wilt doen Dus nee, ik voed idd niet mijn kind 24 uur per dag zelf op nee. Opa en oma helpen hier ook aan mee? Dus? Maakt dat van mij een slechter moeder dan iemand die wel constant om zijn kind heen hangt? Want zo komt het op mij over nu.
Uiteraard kun je meer je eigen normen en waarden aan je kind meegeven als je meer thuis bent. Dat is logisch toch. Ik denk dat je verantwoordelijk bent voor je eigen geluk en dit ook zelf kunt vormen.
meid, als je in je post zegt dat je één van de moeders bent die zichzelf niet te kort wil doen, stoot je anderen tegen de borst. jij voelt je beter door te werken en de ander voelt zich beter door thuis te zijn. als je thuis zit tegen je zin in, dan doe je jezelf te kort en andersom als je werkt en het voelt niet goed doe je jezelf ook te kort. snappie?
Ik begrijp wel wat jij met deze reactie bedoelt hoor dat is het ook niet. Ik kies er alleen voor om thuis te blijven. Wat mij simpelweg tegen de borst stuitte was de aanname dat men klaarblijkelijk denkt dat als je thuis zit bij je kids je waarschijnlijk minder waard bent o.i.d. terwijl ik uit eigen persoonlijke ervaring weet dat dat niet zo is. En ik help meer dan genoeg mensen hoor , ik ga verder niet in details treden maar geloof me dat ik niet alleen maar familie/goede vrienden help als dit nodig is, en dat je eigenlijk wel kunt zeggen dat ik meer dan genoeg vrijwilligerswerk doe (spelen voor maatschappelijk werkster-psychologe-advocaat-belastingconsulente ) . Enige verschil is dat ik er niets mee verdien maar blij ben met de waardering die ik er voor krijg En dit had ik allemaal niet kunnen doen als ik buiten de zorg voor mijn kinderen ook nog eens zou werken, dan zouden ze van mij toch echt wel de pot op kunnen denk ik en zou ik mijn schaarse vrije tijd liever aan mijn man besteden (ja die is er ook nog )
Ik snap het hoor, maar waren niet mijn woorden. Dat was nl zo'n opmerking waar mn nekharen van overeind gingen staan
Gaat er hier lekker heftig aan toe Ik werk zelf wel, fulltime als thuisblijfmoeder. Bewuste keuze dat ik niets wil missen van de ontwikkeling van mijn zoontje. Daardoor hebben we het wel een stuk krapper dan een gemiddeld gezin, maar das een keus die ik heb gemaakt en ben daar gelukkig mee. Ben het er idd mee eens dat je een groot deel van je opvoeding weggeeft aan een ander als je werkt, en denk dat buitenshuis-werkende moeders dat toch ook wel inzien...? Het is een keus die je zelf maakt en waar jouw prioriteiten liggen. Als mijn zoontje uit huis is ben ik rond de 40, kan dan altijd nog 20 jaar ofzo gaan werken....zou ik willen denk het niet Maar ezelf tekort doen door niet te werken? zou mezelf eerder tekort doen door te gaan werken en veel te missen van m'n zoontje, dat krijg ik nooit weer terug! Dat thuisblijfmoeders minder sociale contacten hebben, zou kunnen! Hangt ervan af, je kunt ook vrienden maken buiten je werk om, maar daar moet je waarschijnlijk wel wat meer moeite voor doen dan wanneer je werkt. Maar op je werk heb je weer niet zoveel keus, je zit met collega's en daar moet je het mee doen!
Vrouwen moeten tegenwoordig zoveel, Maar er was een tijd dat het allemaal nog erger was. Hier een stukje uit mijn scriptie: Vanaf de 19e eeuw begon er langzaam verandering te komen in de traditionele rol van de vrouw in de maatschappij. Voor deze tijd werd de vrouw vooral gezien als een fysiek en geestelijk zwak wezen met als voornaamste doel in haar leven het krijgen van kinderen, gezellin zijn van de man en het runnen van het huishouden. Bescheidenheid en passiviteit was de opvoeding die de vrouw kreeg en ze werd klaargestoomd voor haar rol in het huwelijk en haar gezin. Politieke rechten had de vrouw helemaal niet. Het werd vrouwen vroeger niet verboden om te gaan werken, maar door de vele regels die werden opgelegd werd het de vrouwen wel heel moeilijk gemaakt. Liever werd een vrouw thuis gezien en niet aan het werk.
Jeetje, wat een reacties allemaal en flink weer wat discussie maar dat hoort op een forum, toch? Maar ja, de reden dat ik dit heb geopend was omdat ik nieuwsgierig was nav het andere topic. Ik zat daar namelijk te lezen en zag behoorlijk wat uren voorbij komen dat papa en mama werken en vroeg me daarom af of dit een bewuste keuze is of dat het vooral is uit financiel oogpunt. Nav de poll-keuze's is het percentage vrijwel gelijk dus moet eigenlijk concluderen dat de een bewust werkt en de ander werkt voor de centjes, toch? Even nog uitleg over mezelf. Ik werk niet en ben thuis bij m'n 2 kinderen. Dit is een bewuste keuze. Straks als de jongste naar school gaat (duurt nog 2 jaar) zie ik wel weer verder. Lijkt me leuk om iets voor mezelf te beginnen maar ja, das ook lastig dus we zien wel. Maar daar ga ik me nu nog niet druk over maken. Ik geniet nu van mijn 2 kinderen en heb gelukkig ook nog genoeg sociale contacten om me heen. Maar ik respecteer ieders keuze, wat dan ook. Groetjes Otje
In jouw geval denk ik; Misschien dat als je zou werken of meer onder grote mensen in zou komen dat je respect had gehad voor andersdenkenden. Daarmee bedoel ik dat als ik zeg dat voor mij werken mij een leukere moeder maakt dat het niet aan jou is om te zeggen dat dat een excuus om mijn schuldgevoel te sussen. Ik zie een tbm niet als een iq-loos geval maar als een vrouw die een keuze gemaakt heeft die bij haar past. Echter na jouw post denk ik....... die heeft tijd teveel om rare spookgedachten een plek te geven
Heb je toevallig het boek fulltime moederen gelezen, bosi? Daarin staat een stukje geschiedenis over de rol van de vrouw in het gezin. En daar wordt gesteld dat voor de industrialisatie de vrouw juist de opvoeder was van de kinderen maar ook een goede arbeidskracht was. Omdat mensen toen vaak aan huis werkten (denk: edelsmit bijvoorbeeld) was het gemakkelijk voor de vrouw om mee te werken in het bedrijf. Pas toen de industrialisatie op gang kwam, is de vrouw meer thuis gebleven voor de kinderen. O.a. simpelweg doordat huis en werk nu gescheiden werden en het minder gemakkelijk was om kinderen en werk te combineren. De Nederlandse vrouwen werden in het buitenland gezien als hele zelfstandige vrouwen.