Ik heb een lastige beslissing te maken, eigenlijk al een tijdje..en ik kom er maar niet uit. De vader van mijn kind is nogal van de drugs. Momenteel is het vooral wiet, maar hij heeft me verteld in mijn zwangerschap 2 keer coke gesnoven te hebben. Hij heeft naar mijn weten nooit geblowd toen ik samen met hem was, maar wel als ik er een avond niet was (baby was toen bij mijn of zijn ouders). In mijn prille zwangerschap is hij 1 keer stoned thuis gekomen, waarop we een goed gesprek hebben gehad en het voor hem gewoon een laatste keer was zei hij. Ja, de alarmbelletjes rinkelden bij mij, maar ik wilde niet opgeven gezien de baby. Hij heeft ook nooit voor ons kind gezorgd, liet alles aan mij over vanaf het begin. Aangezien ons kind een huilbaby was/is, heb ik het heel zwaar gehad en heb ik me heel gekwetst gevoeld als ik snachts weer eens alleen zat te wiegen/lopen etc.. Mijn moeder is toen komen helpen en hij heeft haar bijna uit huis gezet destijds omdat ze zich teveel bemoeide met dingen aldus hem. Enerzijds begrijp ik hem anderzijds was mijn moeder het enige waar ik steun aan had op dat moment. Nu ben ik vertrokken, eigenlijk al een x aantal maanden geleden. We hebben nog steeds geen definitief besluit genomen, ondanks dat ik al alles heb ingericht voor de kleine etc. Ik sta in tweestrijd; ik wil een goede basis voor mijn meid dat staat op 1. en een leuke toekomst voor mezelf ook wel natuurlijk. Maar ik voel wel wat voor hem, ook deels medelij omdat hij ook een goede kant heeft en ik hem alle goeds gun. Ooit wil ik nog een tweede kindje, als het me gegeven is (dochter duurde erg lang). Maar wil ik dat met hem? Wat me ook door mijn hoofd blijft spoken is: nu heb ik er zicht op als hij met haar samen is, maar laat haar nooit alleen met hem. Stel hij eist haar op , bezoekrecht en dergelijke, dan heb ik er geen zicht meer op. Wat wil ik bereiken met dit bericht? tips, hart onder de riem; kom maar op aub
Ik denk dat je er goed aan hebt gedaan bij hem weg te gaan. Het is lastig als er drugs in het spel zijn en af en toe een keer een joint vind ik heel iets anders dan aan de cocaïne zitten. Dat lijkt me verre van een goede basis voor een kind. Als ik het zo hoor doet mijn ex nog meer voor ons kind en doet er ook wel alles aan hem een keer per week te zien. Niet dat het hier allemaal even makkelijk gaat maar de dingen worden een stuk gecompliceerder als er drugs in het spel zijn. Je kan hem natuurlijk ook een ultimatum stellen Hier worstel ik ook wel met de gevoelens omtrent een tweede en van dezelfde vader. Dus daar kan ik je helaas niet in adviseren behalve dan denk goed na of het in het belang van je dochter is en van een eventuele tweede om meer kinderen met hem op de wereld te zetten.
Wat moeilijk. Je verwacht toch dat zijn ogen open zouden gaan als je vertrekt maar dat is dus niet het geval. Heb je hem weleens gevraagd wat hij nu eigenlijk verwacht van jou?
Jeetje wat een moeilijke beslissing! Zelf vind ik liefde belangrijker dan het materialistische. Is jouw liefde voor hem sterk genoeg om ervoor te willen gaan? Dan zou ik adviseren hem een ultimatum te stellen en goed in gesprek en aan het werk te gaan. Wil hij daar niet aan meewerken, of zie jij dat al niet zitten? Dan weet je dat je de juiste keuze maakt voor jezelf en voor je meisje, om er echt een punt achter te zetten. Klinkt jou vast makkelijker in de oren dan dat het is, maar misschien zou je de voors en tegens eens op papier naast elkaar moeten zetten? Zou dat helpen? Luister goed naar je moeder gevoel, maar ook naar je eigen hart. Dan hoop ik dat je er snel achter komt welke beslissing nodig is. Veel sterkte meid!
dank voor jullie reacties dames. Dit speelt al een tijdje. Eerst was het ook een jeer een jointje maar toen hij vertelde twee keer gesnoven te hebben, ben ik weg gegaan. Hij zegt alleen te kunnen stoppen als ik daar weer kom wonen. Mijn inziens vind ik dat hij nu al moet kunnen stoppen. we worden het daar niet over eens. Ik vind het zo.lastig. ben nu al twee keer opgestapt.
Hey Dani, wat een moeilijke situatie. Mijn ervaring is dat je het eigenlijk diep vanbinnen wel weet of je met hem verder wil of niet. Ga voor jezelf heel eerlijk na waarom, zijn dit eerder "angst" redenen, zoals "dan heb ik er geen zicht op als hij met mijn kindje alleen is", ga dan misschien liever eens met iemand praten die de wetten kent met betrekking tot bezoeksregelingen met een vader die drugs gebruikt. Of is het omdat je oprecht met hem samen wil zijn en hem wil accepteren zoals hij NU is. Wil je echt oprecht met hem samen zijn, weet dan dat hij waarschijnlijk zo blijft als hij is. Ik ben de laatste die beweert dat mensen niet kunnen veranderen, maar ik geloof er niet in dat hij voor jou gaat veranderen. Ik bedoel dat niet negatief maar ik denk dat als hij het anders wil dat hij er dan zelf hart aan moet werken en dat de motor om te veranderen hijzelf is. Als je niet met hem samen wil zijn, weet dat hij de vader van je kindje is en ook rechten heeft, evenals plichten trouwens. Zorg dan dat alles goed geregeld is en op papier staat. zoals ik in het begin zei, eigenlijk weet je best wat je wil, diep vanbinnen, luister naar deze stem. Dan komt het helemaal voor elkaar!! Knuffel
hoi, ja, diep van binnen weet ik het wel.. en het zijn grotendeels angsten, maar wel realistische angsten denk ik.