Helemaal mee eens Mimi! Die rechten zijn er niet voor niets en schuldig voelen is nergens voor nodig.
Ok laat ik het dan zo zeggen. Zoals je nu doet zet je je werk boven je baby. Is dat wat je wilt? Het moet andersom zijn.
Ik kan niet anders dan het eens zijn met bovenstaanden. Je moet echt om jezelf en je baby gaan denken. Je werkgever houdt zich niet aan de wet, dan is jouw keuze toch duidelijk? Ik vind het bezopen dat je niet zelf bij de arbo terecht kunt, maar dan is er maar 1 oplossing: ziekmelden, dan word je vanzelf opgeroepen. En aangepast werk is mooi, maar dan wel echt maar een halve dag. Anders ga morgen een halve dag kantoorwerk proberen of dat lukt, en ga daarna naar huis! Niks daarna nog eens op je benen gaan staan en je gewone werk doen, want dan ben je nog net zover. Dan gaan ze geheid verwachten dat je je normale werk in die halve dag gaat doen, in plaats van in de hele dag normaal. Als ik het zo lees maken ze dankbaar gebruik van jouw schuldgevoel dat je hen "laat zitten met het werk als je je ziekmeldt". Maar ze krijgen gewoon van het UWV jouw salaris vergoed als jij ziek bent door zwangerschap hoor, daar nemen ze een tijdelijke kracht van aan en probleem opgelost. Maar ja, ze moeten het wel willen oplossen, en zolang jij dat gewoon blijft doen, schiet je baas niet in de actiemodus.... Alsjeblieft, denk om jezelf en de kleine, het is het echt niet waard als er iets niet goed gaat straks omdat je je veel te druk maakt en veel te veel hooi op je vork neemt. (en ik zou na de bevalling maar eens denken of je nog wel voor die baas wil blijven werken, maar goed, dat is weer een heel ander verhaal)
hallo allemaal, In eerste instantie wil ik jullie allemaal hartelijk bedanken jullie reacties hebben echt mijn ogen geopend. Ik ben idd. vandaag gaan werken moest eerst dat kantoorwerk doen en daarna de werkvloer op maar dit hield ik maar vol tot 2 uur vanmiddag en ben dus naar de vervangende baas gegaan, die ene is nu lekker met vakantie :x Zij zegt ja maar je hebt maar 2 uurtjes geprobeerd op de afdeling en daarna nog maar 3 uurtjes op kantoor je moet wel laten zien dat je het toch probeerd. Ik ben uiteindelijk wel mogen gaan maar aangezien zij zei je komt morgen weer terug was ik behoorlijk van de kaart. Ik dacht telkens onderweg naar huis waarom geloven jullie mij niet? Kom ik zo ongeloofwaardig over? Ik ben naar mijn huisarts gegaan en heb alles eens aangekaart ook andere dingen waar ik erg mee zat. Zij zegt meid het gaat echt niet goed met jou als ik alles zo hoor. Conclussie: ik had een prenantale depressie dus haar advies thuisblijven en wachten op die arboarts die komt nu wel zegt ze... Ik ben vrij onzeker en durfde dus echt mijn werk niet meer te bellen vooral omdat die andere baas zei je komt morgen weer. Nu heeft mijn vriend gebeld toen ik uitgeteld op de bank een dutje lag te doen en ben hem zo dankbaar hij kreeg het zo voor elkaar en ik moest zo vaak smeken bijna... Nou zei die huisarts wel voet bij stuk houden als ze je bellen zeggen dat je pas komt als de arboarts is geweest niet eerder en al bellen ze 6 x per dag.. Maar ik vraag me af he moet je opnemen? ben je dat verplicht of niet? nou meiden in ieder geval heel erg bedankt voor al jullie support voel me vanavond al zoveel beter ook door familie en vriendinnen die allemaal zeggen thuisblijven denk aan je kleine.. en zo zie ik het ook nu.
nee als jij onzeker bent zou ik niet opnemen in eerste instantie.. je kan terug bellen als je vriend thuis is of hem laten terug bellen, totdat jij sterk genoeg in je schoenen staat. je schrijft ik moest smeken en hij had het zo voor elkaar, weet je wat het verschil is . Hij heeft het medegedeelt en jij vroeg het.. Lieverd ga aan jezelf denken. nu ben jij en je kindje belangrijk. Als ze jouw bljven lastig vallen geef je het nummer van je huisarts gaan ze daar maar zeuren, dan is het zo over hoor. dat mag je gewoon zeggen. Mijn ha heeft een prenatale depressie geconstateerd, daardoor mag ik niet werken en moet ik in ieder geval wachten op een afspraak met de arbo, als jullie verder nog dingen willen weten is dit het nummer van mijn huisarts . PUNT..
Nou beter zo en je niet nu laten ompraten om te komen werken nu eerst even weer op krachten komen. Je bent wel verplicht om de telefoon op te nemen. Je krijgt problemen als je je telefoon niet opneemt. Maar je moet je niet laten om praten om te werken eerst naar de bedrijfsarts en dan verder kijken. Sterkte
maar je kan wel terug bellen als je sterk genoeg in je schoenen staat die dag en zeggen dat je sliep! Kan je je even voorbereiden.. op het tel. gesprek.
Goed van je dat je toch naar huis bent gegaan, hoe moeilijk dat ook voor je was. En nu inderdaad: thuisblijven en als ze bellen en je denkt Hellup, neem je niet op en bel je later terug, je lag uit te rusten en kon niet opnemen. Laat je niet dwingen om weer te komen, verwijs hen inderdaad gewoon naar je huisarts. Vind het echt niet normaal dat ze je zo behandelen zeg. Hou je taai!
Hey angietjuh, Ik las je verhaal en begrijp je goed! Blij om te lezen dat je je ziek hebt gemeld en dat je nu wacht op een gesprek met de arbo. Een werkgever kan jou niet verplichten, maar wat wergevers wel doen is het zo spelen dat jij bijna geen nee durft te zeggen. Dat is heel gemeen... maar in zulke gevallen zijn werkgevers gemeen en zullen ze alles doen om het maar te proberen en er zelf beter van te worden. Ik zelf ben al heel lang erg moe, werk 9 en half uur per dag in de kinderopvang... echt vervangend werk is niet mogelijk, en een andere collega al het til werk laten doen is ook geen optie! Ik ben toen naar mijn werkgever gegaan, en in overleg had ik wat vrije middagen gepland...maar wel van mn eigen uren... Voor dat gesprek had ik me al een paar keer ziek moeten melden omdat het niet ging.. hierdoor nam de uwv contact met mij op om te vragen wat de reden van ziekmelding was... De uwv heeft mij wakker geschud en gezegt, als jij het niet kan volhouden wegens je zwangerschap, moet je niet je eigen uren op gaan snoepen! Want dan hou je zelf niets meer over. Een werkgever krijgt gewoon betaald als jij door zwangerschap niet kan werken... Toen werd bij mij de boel ook wat duidelijker. Eerst ben ik om de dag gaan werken, zodat ik dan na een dag werken weer bij kon tanken.. Maar na een paar weken dit te hebben gedaan werd ik erg emotioneel en draaide alles nog om werk.. moest weer bij tanken en kon verder niets doen alleen maar omdat ik nog moest werken.... Te gek voor woorden. Wanneer iemand aan mij vroeg hoe het met mij ging, barste ik zo in tranen uit... Dit kwam bij de VK ook ter sprake en ze gaf aan dat ik echt voor mezelf en kindje moest opkomen en dat ik beter halve dagen kon gaan werken,.. maar dit moest ik wel zelf doen (voor mezelf opkomen). De dag erna met mijn werkgever om de tafel gaan zitten, verteld hoe de vork in de steel zat.. en vanaf de dag daarna ook halve dagen gaan werken. Wat een verademing! Voormezelf opgekomen en daardoor ging het beter met mezelf, had er weer plezier in en zat beter in mn vel.... Maar na 2 weken halve dagen... vroeg mijn werkgever of ik niet 2 hele dagen kon gaan werken ipv 4 halve dagen... Dat was prettiger naar collega's, ouders, kinderen en plan technisch gezien.... Pff kreeg ik het weer terug op mn bord.. ik heb gezegd dat ik daar maandag op terug kwam omdat hij me daar erg me overviel. Hele weekend rot onder gevoeld. Mijn werkgever speelde gewoon in op mijn gevoel! En dat vond ik heel gemeen! Maandags dan ook aangegeven dat ik het niet prettig vond op de manier dat hij het gebracht had,.. en dat ik het ook nog niet zag zitten weer hele dagen te komen werken. (ik ben nu 19 weken zwanger, en heb nu pas een brief van de arbo gekregen om vrijdag op gesprek te komen...) Na het verhaal ook nog eens bij de VK te hebben verteld, zei ze tegen mij..'ik zie jou geen hele dagen meer werken, zeg dat maar tegen je werkgever als hij weer over hele dagen begint'... dit is ook een bevestiging dat ik voor mezelf op moet blijven komen. (Behalve het moe zijn is mijn moeder na mijn geboorte bijna 5 maanden lang opgenomen geweest met een kraambedpsychose..het wil niet zeggen dat ik dit krijg, maar het zou wel erfelijk bepaald kunnen zijn... mede hierdoor denk ik dat de VK ook extra voorzichtig met me is en niet wil dat ik nu al in een depressie kom) Het is een heel verhaal wat ik over mezelf heb verteld... het is niet bedoeld om te zeggen dat het slecht met me gaat.. maar juist om in te laten zien dat je voor jezelf op moet komen! Want anders word er over je heen gelopen, en jij bent de enige die stop kan zeggen... en niemand anders. Ik hoop heel erg dat jij hier ook sterker uit komt! En dat je echt voor jezelf op komt. In jou geval is meer dan een halve dag werken ook niet mogelijk... dus ook niet als je en een halve dag kantoor werk hebt + halve dag je gewone werk.... Kom voor jezelf op meid! Je rug is belangrijk, je kindje is belangrijk, en jij zelf bent enorm belangrijk! Jij bent de enige die goed op jezelf en je baby kan passen! En niemand heeft er wat aan als dat fout gaat! Be Strong! Hoop dat je ook wat kan gaan genieten van je zwangerschap! liefs
Hallo allemaal, Ik wilde nog even reageren op alle reactie's. Ben idd wat meer voor mezelf opgekomen ik had mij dan ook zoals ik vertelde ziekgemeld en zit nu nog steeds thuis. Mede door mijn rug maar ook door andere klachten en voel me nu een stuk beter. Niet met me rug enzo maar beter met het gevoel dat ik toch wat meer voor mezelf ben opgekomen! Ik moet morgen naar de arboarts, Heb nog steeds wel zo'n apart gevoel van hoe het gaat lopen enzo. Maar zit me niet meer gek te piekeren. Ik merk nu ook dat sinds ik thuis zit eens kan rusten en overal van kan genieten dat had ik de laatste tijd niet zo erg meer.. Dus hou jullie op de hoogte Maar nogmaal bedankt voor alle reacties
Goed zo meid! En wees niet bang voor de arboarts. Die zijn altijd met de zwangeren. Leg maar gewoon uit wat er gebeurd is en je krijgt gewoon je gelijk hoor.
Goed dat je voor jezelf bent opgekomen!! Toen ik je eerste stukje last dacht ik ook meteen, naar de huisarts en je ziek melden dan komt de arboarts vanzelf hahaha. In principe moeten ze je echt wel aangepast werk geven, kunnen ze dat niet en kun je ook geen halve dagen werken dan gata het werken gewoon niet meer en zit er niks anders op dan thuis zitten.
Ja dankjewel, maar wat ik mij soms afvraag eigenlijk he, bazen of werkgevers denken vaak aan het personeel wat ze moeten missen op de werkvloer en maken daar zo'n punt van als iemand die zwanger is zich ziekmeld. Kijk als ik me nu voor de honse bolle ziek meld snap ik dat maar dat doe ik niet. Maar hun zijn vaak ook ouders en hebben dit misschien met hun vrouw of zelf meegemaakt. waarom kunnen ze dan toch niet een beetje nadenken over hoe het met hun toen is gegaan. Tja wil niet zeggen dat alle werkgevers zo zijn maar die van mij is toch echt geen pretje. Vanmorgen belde hij trouwens ik nam toch dit x maar eens in 1 x op ik denk ik heb geen zin om straks weer terug te bellen. Zegt hij vergeet je de afspraak bij de arboarts niet? Ik denk tjemig ik heb last van rugklachten niet van vergeetachtigheid... Ik zeg nee ik heb de brief hier liggen en het in de agenda staan dat vergeet ik wel niet. Maar gewoon me weer even gek maken door te bellen. Mja hij kan het goed bedoeld hebben maar voor mij komt dat dan weer zo over van zorda je dan daar bent geweest kun je weer komen werken.Zo denken hun dan weer, maar ik ga idd gewoon afwachten en me niet te gek proberen te maken is ook niet goed voor de kleine. Dus hou jullie wel op de hoogte
Ik zit met het zelfde probleem,ik heb bekkenpijn.En werk in de huishouding(thuiszorg)het werk kost met erg veel energie.Ik heb nog een knulletje van 3,5 jaar lopen.Die kost me nog veel energie.Mijn werkgever wil ook maar dat ik aan het werk ga!!En ze wil GEEN afspraak maken bij de bedrijfsarts.Ze had me voor 4 wk ziek gemeld,nu zag ik dat ik op 15-11 alweer ingepland zat!!!DUH,ik kan dat helemaal niet!!Dus nu zet ik de GYN ermaar achter aan.Daar heb ik volgende week al een afspraak.Ik vindt het ook moeilijk om voor me zelf op tekomen.Maar ik wordt moe van dat gepusch van me manager.
hoe is het gegaan vandaag? zou het ook niet op prijs stellen als mijn werkgever zou bellen of je de afspraak voor de arboarts niet vergeet:S sorry hoor.. btje vreemd.. hopelijk heb je een prettig gesprek gehad.
Hey,, Ja ze heeft me voor de komende 3 weken nog thuis gelaten. Daarna moet ik eerst terugkomen en als het dan beter zou gaan moest ik zowiezo maar voor een paar uurtjes per dag komen. Ik vroeg gelijk moet ik mijn baas bellen om dit door te geven. Ze zei nee wij geven dit schriftelijk door. Dus hopelijk dringt dat dan ook bij hun door dat ze me niet hoeven te bellen. Ben al blij dat ik nu voorlopig even rust heb en als het over 3 weken gaat, dan geef ik dat ook wel aan.
Fijn, dat geeft weer even rust. En daarna kun je altijd proberen een paar uurtjes per dag te werken en de rest in de ziektewet te blijven als het niet gaat. Hou jezelf in de gaten en blijf voor jezelf opkomen, je ziet dat het werkt! (ach en dat je baas belt is eigenlijk vooral een beetje zielig van zijn kant...)