Over 2 weken zit mijn verlof erop en moet ik weer aan het werk! De gedachte alleen al kan mij al aan het huilen maken! Ik heb nochtans een hele leuke job en ik weet ook wel dat mijn zoontje naar een heel leuk kinderdagverblijf gaat maar toch kan ik het niet van me afzetten Vind het zo verschrikkelijk moeilijk om mijn zoontje "los" te laten, hij is ook nog nooit bij iemand gaan logeren ook niet voor enkele uurtjes... Merk vaak dat ik de borstvoeding gebruik als een reden om hem niet te moeten loslaten... Zijn er nog meer meiden die zo opzien tegen het terug aan het werk gaan? Groetjes!
Jaaa...hier nog 1! Mijn verlof loopt officieel morgen af!! Zou dus donderdag weer moeten werken. Gelukkig heb ik aansluitend nog 3,5 week vakantie opgenomen, dus hoef "pas" 15-8 weer, maar ik kijk er ook tegen op. Kan wel huilen bij het idee alleen al... (had ik bij de eerste helemaal niet...)
Ik leef met jullie mee! Ben blij dat ik de eerste weken erop heb zitten want ik zag er ook vreselijk tegen op. Gelukkig hoefde mn mopje niet meteen naar de creche, en kon paps de eeste weken thuis blijven, maar hij gaat vanaf volgende week voor het eggie naar de creche. Het is ook mijn tweede en ook ik heb er véél meer moeite mee dan bij mn eerste, maar dat waren ook andere tijden, want ik werkte toen maar 2 dagen, en nu dus 4 en das wel even andere koek, helemaal met 2 kids ipv 1 Mij valt het dus vrij zwaar, lees mijn topics maar eens hier Het wegbrengen gaat op zich wel redelijk goed ( naar opa en oma en de creche waar hij is wezen wennen ) maar zoveel werken voelt gewoon niet goed, ik loop overal achter de feiten aan en ben gewoon eigenlijk gestresst bezig. Vandaar dat ik 1 dag minder wil gaan werken mbv OV opname, mn baas is nu met vakantie maar zodra hij terug is ga ik het er met hem over hebben. Heel veel succes en geniet nog even van je laatste verlofdagen! ie gingen zo snel voorbij vond ik, vooral omdat ik zo tegen het werken opzag Ik moet zeggen dat het buitenshuis bezig zijn wel fijn is hoor, daar geniet ik wel van, thuisblijfmama zou ik niet prefereren, maar minder werken wel. Tis een balans die je moet zoeken. Succes! Hoeveel dagen ga je aan de slag?
Wat leef ik met jullie mee, ik heb er vooral bij de eerste zo tegenop gezien, bij mijn 2e en 3e ook maar niet zo erg als bij de eerste. Maar helaas moet je tegenwoordig als moeder zijnde wel werken Je moet er even doorheen en na een week zal je je beter voelen, (al geloof je dat nu nog niet) Denk dat het de hormonen zijn. Het gaat echt goed komen succes
Ik moet maandag (25 juli) weer aan de slag en ik zie er ook ontzettend tegen op! Heb ook al wat traantjes gelaten alleen bij de gedachte alleen al dat ik de kleine straks 4 dagen moet missen....want ja, ik ga 4 dagen werken. Hopelijk snel naar 3 dagen, maar even aankijken hoe het financieel allemaal gaat. Op zich vind ik het niet erg om weer te werken, maar 4 dagen is net 1 dag teveel....
Bij mij zijn het ook de hormonen nog....ze is nog zo klein!Nou ja....klein Meer in vergelijking met de oudste... Mijn vriend heeft na mij nog 2 weken vakantie en dan gaan de dames2, 5 dagen in de week naar opa en oma's... Ik werk 3 dagen, is eigenlijk perfect. En dan maandag, woensdag en donderdag...echt een aanrader
Ben ik toch niet de enige die er echt helemaal tegenop ziet! Hoor heel veel mama's zeggen dat ze zooo blij zijn om weer in de "normale" wereld terecht te komen, dat gevoel heb ik dus helemaal niet! Ik zou echt heel erg graag een thuisblijfmama zijn helaas laat de financiële kant dit niet toe... @Trotsemamsvan2: ik ga 4 dagen aan het werk, vind dit best veel... Maar zoals ik hierboven al schreef moeten we het financieël zo wel doen... @mamavanjuul: Ik heb nu nog 2 weekjes verlof anders was ik alweer begonnen... Gelukkig kan ik mijn zoontje nog wel de eerste 2 weken meenemen naar het kinderdagverblijf waar ik werk dus officieel start hij ook pas 17 of 18 augustus. Jullie ook allemaal heel veel sterkte straks!
De eerste week van mn verlof moest ik heel erg wennen aan al die vrije tijd, en ik dacht dat ik blij zou zijn als ik weer aan het werk zou mogen. Ook de eerste weken dat Robin er was, dacht ik nog dat ik wel blij zou zijn na die 19 weken....maar nu absoluut niet meer! Ik zou best thuisblijfmama willen zijn, maar 2 of 3 dagen werken is denk ik ook niet zo heel erg. Ik wil gewoon eigenlijk niks van mn kleine mannetje missen! Hij is zoooo geweldig!! Ik ben straks wel de donderdag vrij, dus het scheelt dat ik in ieder geval niet 4 dagen achter elkaar moet werken.
Ik vond het ook moeilijk, voelde me ook heel vreemd daar op mijn werk, daar hoorde ik niet te zijn. Het weggaan vind ik nooit zo moeilijk maar zit echt te hupsen totdat mijn kereltje weer thuis is (vriend haalt hem op van het kdv dus soms ben ik eerder thuis). Toch vind ik werken wel echt een verrijking (ik werk 4 dagen) en ik geniet echt extra veel van de tijd die ik samen met mijn kleintje heb. Stom genoeg vind ik het ook heel fijn dat hij mijn borstvoeding drinkt op het kdv, ben ik toch een beetje bij hem. Ja idioot he haha maar het troost mij toch een beetje
@Juju: Ja dat gevoel heb ik ook wel door mijn melk ben ik toch een stukje bij hem @Minime81: Dit gevoel had ik voordat ik bevallen was, zat al thuis van het prille begin van mijn zwangerschap en toen wou ik echt heel graag nog werken maar vanaf het moment dat ik mijn mannetje in mijn armen had is alles veranderd nu zou ik niks liever willen dan thuisblijfmama te worden ook om dezelfde reden dan wat jij aangeeft, ze worden al zooo snel groot en ik wil gewoon geen seconde missen!
Ik ga nu ook steeds meer twijfelen of het werk dat ik doe wel echt is wat ik WIL doen. Nu ik straks 4 dagen moet werken, wil ik wel 4 dagen met plezier naar mn werk gaan. Nu we een kleintje hebben, kijk je er ineens heel anders tegenaan...
Ja, je prioriteiten verschuiven wat he Wat eerst heel belangrijk leek, is nu opeens niet meer zo belangrijk. Tenminste dat ervaar ik zo....
Gek is dat he, ik dacht al dat ik de enige was met dat gevoel. Het is overweldigend, die liefde voor je kleintje wat dat met je doet. Ik werk ondersteunend, en eerlijk gezegd kan ik ook iets minder hebben nu, als iets op een bepaalde manier aan me wordt gevraagd dan kan me dat mateloos irriteren. Het is natuurlijk mijn werk, maar de laatste tijd denk ik ook wat zou ik graag iets willen doen waar ik echt mijn gevoel in kwijt kan, dat ik na een werkdag denk he fijn, voldaan. Nu denk ik soms waar doe ik het voor, die spirit is een beetje weg ofzo.
Ja had ik echt nooit verwacht van tevoren, dat ik zo' n ander persoon zou worden. Ik ben nu echt een mama geworden
Mooi he dat gevoel? maar ook wel raar dat het je zo veranderd, met name op werkgebied in dat geval niet erg handig
nee idd niet echt handig haha. ben benieuwd hoe gemotiveerd ik nog ben als ik volgende week weer ga werken.
Nou sterkte haha! Bij mij werd het niet veel beter op mn werkplek zelf, al vond ik het ook wel weer fijn, maar het is gewoon niet hetzelfde.
Aan de ene kant is het dan wel weer heerlijk om tussen de volwassenen te zitten Maar aan de andere kant dan ook weer heerlijk om naar huis te gaan naar het gezinnetje
Hier nog iemand die echt geen zin heeft. Over 2 weken moet ik weer aan het werk. De vorige keren had ik er aan het einde van het verlof wel weer zin in, maar nu......En ik heb het al heel luxe: in plaats van de 16 weken heb ik dit keer 22 weken verlof. Maar had nog wel een poosje thuis willen blijven.
Ik 'mag' morgen beginnen. Ik ben me al weken mentaal aan het voorbereiden, dus ik ben er nu wel redelijk klaar voor Ik hoop alleen niet dat er verwacht wordt dat ik gelijk de eerste dag weer vol aan het werk ga....moet wel weer even inkomen hoor haha. En eerst honderden emails wegwerken ben ik bang.....zucht... Ach ja, over 3 dagen heb ik weer een vrije dag