Werkgevers conflict

Ik bedoel met 'niets doen', onderneem geen stappen richting je werkgever, maak je niet boos, ga nerges op in etc etc. Je kunt op verschillende manieren ziek zijn. Als je griep hebt, hoor je in bed te liggen en als je depressief bent moet je er op uit. Daarom is het ook belangrijk om afstemming te hebben met je arts.

Ontbinden met wederzijds goedvinden hoeft helemaal niet te leiden tot het niet krijgen van een ontkering. Dit hangt helemaal van de formulering af en daar heb je rechtsbijstand voor.

Solliciteren heeft alleen maar zin als je je zelf een beetje kunt presenteren. Als je ziek bent kun je dat in ieder geval niet optimaal.

 

Sorry heb het niet geheel doorgelezen, maarre ik zou dus fnv inschakelen, als je belt en lid wordt kun je meteen juridisch hulp krijgen, en ze helpen overal mee! ik heb altijd sceptisch tegenover FNV gekeken, maar door het uitzendwerk en ziekzijn, tijdens mn vorige zwangerschap, is dit goed uitgepakt!
En jij hebt een vast contract, ga niet zomaar akkoord met contract ontbinden van beide kanten, laat dit ten alle tijden door een advocaat of via de fnv helemaal uitpluizen!

 

Ik zou zoiezo Vitamine B complex gaan slikken en vragen naar Duphaston. Dit is een hormoon preparaat.

Ik heb zelf ook een PND gehad..

 

Ben je morgen alleen met dat gesprek? Voelt niet goed jij alleen tegen hun en al zeker niet in jouw huidige situatie. Zorg dat er iemand bij is die jou bij kan staan en anders bevestig het per mail of vraag een samenvatting... Dit even als eerste dus.

Ik las in jou eerdere posting over een mail waarin jij naar beneden werd gehaald. Mijn advies is om deze ook gelijk per mail te beantwoorden en te ontkrachten (dit is jou bewijs) Je hebt nu al rechtsbijstand dit is goed

De reden van mijn advies hierboven, je hebt meerdere ontslag mogelijkheden.

- De gang naar UWV... (deze duurt lang en kan al niet als je in de ziektewet zit dit i.v.m. ontslagverboden.
- Met wederzijdse goedvinden
- En via de rechter en dit punt is waar ik bang voor ben. Je werkgever heeft een dossieropbouw nodig van jou niet functioneren. Als jij dus zulke mails niet beantwoord en ook het gesprek van morgen alleen aangaat is het hun woord tegen die van jou!!

Mijn advies: ga in de ziektewet (dit i.v.m ontslag verbod) en ook vooral voor jezelf om uit deze situatie te komen en aan jezelf te denken. Laat die plek voor wat het is nu, ik denk namelijk dat de arbeidsverhouding dusdanig is verstoord dat jij daar nooit meer goed zal functioneren. Mocht je nog meer info willen hebben over ontslag en je rechten pb me dan even.

 

Wat een vervelende situatie, maar je werkgever bluft wel heel erg, want hij weet dondersgoed dat hij jou niet zomaar kan ontslaan. zoals jou eerder is geadviseerd hier, ga de ziektewet in en dan wordt je vanzelf ook opgetrommeld door arbo, hier kun je duidelijk jou verhaal doen. laat de arbo dan ooj jou dossier laten opvragen bij huisarts! Geloof mij, die laat jou echt niet gaan werken met pnd.....

Succes meid, ook morgen bij het gesprek.

 

neem de vertrouwenspersoon binnen de organisatie mee.

 

Erg vervelend dat je een conflict hebt op het werk.
Ik heb je beginpost even goed gelezen en als ik het zo lees spelen er meerdere dingen.
Allereerst de werkplek, ik denk dat je daar vrij weinig aan kunt doen. Je baas mag natuurlijk jouw werkplek aan een ander toewijzen en wijziging in het geheel aanbrengen. Zo lang jij je werk kunt blijven doen kun je daar weinig tegen beginnen. Wel zou je met de baas kunnen overleggen of er misschien een mogelijkheid is om het tochten te verhelpen, dat lijkt me niet onredelijk om te vragen.

Wat je depressie betreft zul je moeten kijken wat je zelf wilt. Als je wil blijven werken zou ik dat zeker doen, zolang je werk er niet onder lijd is dat geen probleem. Mocht je toch even rust willen, dan zou je eens kunnen overleggen met de arboarts en een plan van aanpak maken om te kijken hoe je zo snel mogelijk weer gewoon aan het werk kunt en zo snel mogelijk hersteld.

Heel vee succes en ik hoop dat je een goed gesprek gaat hebben met de directie.

 

Beste ts...

Waarom heb je in eerste instantie niets gezegd over je PND? Het heeft invloed op je werk... Ergens vind ik wel dat een werkgever recht heeft om zoiets te weten, dan kunnen ze er wat mee (je meer rust aanbieden, andere werktijden..) het had je herstel misschien kunnen versnellen. Misschien dat het al niet lekker is gevallen dat je het 3 mnd verzwegen hebt, want wat vertel je dan nog meer niet? (zouden ze kunnen denken).

Er zal ongetwijfeld iets spelen, maar in hoeverre reageer je nu nog als "jezelf"? Ben je niet een beetje paranoïde?

Ik heb zelf een zeer zware depressie gehad en ik had op een gegeven moment het gevoel dat iedereen wat over me dacht. Alles vatte ik verkeerd op, iedereen deed vreemd naar mijn gevoel.. Van het woord verrader gingen de haartjes in mijn nek overeind staan.

Ik betwijfel of het voor je op dit moment nu wel verstandig is om te werken. Ik weet het, klinkt makkelijk, maar zonder bergen rust had ik het ook niet gered. Ik ben hele periodes kwijt door mijn depressie, zou het ontzettend erg voor je vinden dat je de eerste tijd van je kleintje later niet meer zou kunnen herinneren.

Het klinkt ook alsof je niet meer gelukkig bent op je werk, was dit voor je PND ook al? Zo ja misschien wordt het dan tijd om wat anders te zoeken, ook voor je kindje. Is natuurlijk wel lastig in deze economisch zware tijden, maar je zou eens kunnen rondkijken.

Maar werk eens maar eens aan jezelf, het leven is zo mooi.. Neem rust, gun het tijd..

 

Maar je bent helemaal niet verplicht je werkgever te vertellen wat je mankeert sterker nog deze mag daar helemaal niet naar vragen eigenlijk, dat doet de arbo.
Ik heb ook een pnd gehad en vertelde dit ter goede trouw aan mijn werkgever vervolgens wist het hele bedrijf ervan hier ben ik dus vreselijk van uit mijn slof geschoten toen ik bij de arbo was, deze zei al je had het helemaal niet hoeven zeggen want dat ben je niet verplicht.

je moet doen wat je zelf wil maar denk aan jezelf meissie

 

maar heeft dan niemand iets gemerkt toen je weer kwam werken.
Misschien heb je inderdaad recht om niets te zeggen maar het is toch veel eerlijker en prettiger.
Voor je zwangerschap hebben ze toch ook goed meegeleefd en je geholpen.
Ik probeer me dan maar een beetje in de positie van de baas te verplaatsen en zou het toch wel willen weten als het niet zo goed gaat met mijn werkgever.
Als je goed aangeeft wat er speelt kan er ook meer wederzijds begrip zijn. Wel goed dat je hulp hebt.
Overleg eerst goed met je psych hoe je met deze situtatie moet omgaan. Wat belangrijk is om wel te vertellen en wat juist niet.

 

Dat is natuurlijk niet netjes. Maar ik vraag het me af of het voor je herstel gunstig is om ergens waar je drie dagen per week rondloopt je groot te houden en je anders voor te doen dan je bent. En hoe langer je er mee rondloopt hoe langer het duurt om te herstellen...