Onze teller van miskramen voor een Brusje staat op 4. Voor onze kanjer werd geboren hebben we ook al een miskraam gekregen. Ik voel geen blijdschap voor andere zwangeren. In gedachten gun ik het hen wel. Omdat ik het niet kan uiten, omdat mijn grens bereikt is, wordt ik hierop aangekeken. Hoe gaan jullie om met zwangerschap bij anderen, confrontaties met pasgeboren baby's en jullie eigen kinderwens / herhaalde miskramen? Ik weet het niet meer! Het lijkt wel alsof elk geluk dat mij ter oren komt, mijn eigen verdriet om ons verlies vergroot
Dag nemo! Vreselijk die miskramen zeg. Ik weet dat ik me het liefst zo afzijdig mogelijk hield als het op kinderen, babies en zwangerschappen aan kwam na mijn miskramen. Gelukkig heb ik niemand in mijn hele directe omgeving gehad die zwanger was, maar als iemand mij vertelde dat die-en-die ook zwanger zijn moest ik vaak wel even slikken (en later er natuurlijk om huilen). Het is logisch dat je niet oprecht blij kan zijn, misschien komt dat nog. En voor jezelf, hou hoop! Als je vertrouwd in een goede afloop voor jezelf en hier ook echt van overtuigd bent, misschien kun je dan ook beter om gaan met nieuws van anderen.. Ik weet dat ik eigenlijk niks kan zeggen dat je beter laat voelen, maar sterkte!
Ik herken je gevoel maar al te goed, ik heb dat ook gehad. Ik heb in totaal 9 miskramen gehad (1 voor de oudste, 3 tussen de oudste 2 in, en 5 daarna). Nu heb ik 4 gezonde kids en is het gevoel anders geworden maar toen ik de miskramen kreeg pfff vreselijk, ik vond al die zwangeren niet leuk om te zien!
Wat een herkenbaar gevoel, in mijn directe omgeving heb ik het er wel moeilijk mee, maar daar weten de mensen ook wel dat we graag kinderen willen, maar hebben nog steeds niet verteld dat we zwanger zijn, duidelijk genoeg! Ik moet dan even slikken, pink traantje weg en ga weer door! Op mijn werk wordt ik continue met zwangeren en baby's geconfronteerd, werk als kinder en neonatologie verpleegkundige. Dit maakt het wel lastig en dat gaat me wisselend af, niets aan mij te merken op het werk, wel soms als ik thuiskom, even huilen en weer doorgaan!
Hoop blijvend houden hoe moeilijk het ook is! Dat heeft mij er destijds wel door heen gesleept toen wij voor een 2e gingen en we 2 miskramen heb gehad.. Sterkte meis