Voorbereiding op de bevalling...

ik ben hetzelfde als jij de bevalling in gegaan. het is iets natuurlijks..en voor mij zou een cursus echt niet helpen.
had wel vlak voor het inleiden wat adviezen gekregen om te kunnen ontspannen, zodat de ontsluiting wat sneller zou gaan. maar dat werkte niet en kreeg ik een verdoving, heb in totaal 4,5 uur over de bevalling gedaan (waarvan 3 kwartier persen).

vind het toch wel weer opnieuw spannend worden hoor... succes met alles

 

Ik heb niets gedaan. Er zijn zooooveel mogelijke scenario's. Bevallen kan op zoveel verschillende manieren verlopen dat ik maar gewoon de houding heb aangenomen van : het komt zoals het komt. Wat er ook gebeurd gaat gebeuren en ik kan er niets aan veranderen. Ze zit er in en ze moet er uit. Hoe dan ook
Weeen vond ik voelen als flinke buikgriep. Misschien kan je er nu een beeld bij maken? Ik weet nog wel dat ik het de eerste keer ook heeeeel spannend vond! Nu weet ik een beetje wat er gaat komen, maar ik merk ook dat ik veel meer een soort plan heb. Wat wil ik wel, wat wil ik niet. Daar stond ik de eerste keer helemaal niet bij stil!
Succes iig strax!
Liefs,

 

Ik heb bij mijn eerste zwangerschap en voor de eerste bevalling heel veel zitten lezen en geinformeerd bij mijn vriendinnen die het al eens hadden meegemaakt. Dat heeft me meer geholpen dan de zwangerschapscursus en de fysio die ik toen kreeg.

Deze keer ga ik even af op de vorige keer. Bevalling is me prima bevallen ondanks dat hij 16 uur duurde en de weeen niet echt storm liepen. Ook nog 1 uur geperst, maar al met al is het voor mij en mijn zoon prima verlopen. Ik ben gewoon rustig gebleven en heb niet liggen gillen als een mager speenvarken. Dat ben ik nu weer van plan.

Meer voorbereiding heb ik niet nodig.

 

Hoe dichter bij het komt, hoe meer je er 'klaar' voor bent. Dat is mijn ervaring. HEt is alsof je mentaal en lichamelijk er klaar voor gemaakt wordt. Zorg dat je lekker ingelezen bent, zodat je weet waar ze het over hebben als je ligt te bevallen en maak je vooral niet te druk van tevoren. Je weet toch niet hoe het gaat lopen. Laat het over je heen komen.

 

Als je de weeen moet wegpuffen neem dan een grote hap lucht en blaas die langzaam uit, anders word je duizelig.. Ik deed dit toen "fout" en gelukkig vertelde de vk dat ik langer moest doen met m'n adem .

Voor de rest kun je je niet voorstellen hoe of wat ook met de pijn, want overal lees je over rug- en buikweeen maar ik had ze in mijn liezen.. Voor de bevalling heb ik altijd gedacht het gaat zoals het gaat en ze komt er wel uit. En zoveel vrouwen zijn voorgegaan dat je het zelf ook wel moet kunnen (daar zijn we tenslotte voor gemaakt) .

 

Ik heb wel een soort van cursus gehad, en vind het toch erg prettig om te "weten" wat ik zo'n beetje kan verwachten wat fases enzo betreft. Daarnaast hebben zowel ik als mijn partner tips gekregen voor het geval de vk er nog niet is.
Het boek "veilig bevallen" heb ik ook gelezen.

Natuurlijk is elke bevalling anders, maar ik kreeg er toch een rustiger gevoel van. Denk dat dat voor iedereen anders is.

De vk zal je ook goed helpen wat ademhaling en houdingen betreft. Die weet als geen ander hoe en wat natuurlijk

 

Mijn man en ik hebben de cursus Samen Bevallen gevolgd en daarnaast heb ik ook veel over de bevalling gelezen. Maar weet natuurlijk ook dat elke bevalling nu eenmaal anders is. Toch geeft het me wel een rustiger gevoel om er 'iets' vanaf te weten.

 

Bij mijn eerste zag ik er heel erg tegen op, maar toen het eenmaal zover was, ging het heel rustig allemaal. Ik kreeg een goeie tip van mijn tante, iedereen zegt altijd die weeen doen zo'n pijn enzo. Dat is ook wel zo, maar je begint rustig met opbouwen, het is niet zo dat je van niks naar helse pijnen gaat. Daar hield ik me maar in vast. Op het moment dat je echt pijn krijgt, laat het over je heen komen, en probeer rustig te blijven, let goed op je ademhaling, zodat je niet benauwd wordt. Ik was heel bang voor het persen, maar ook daar zei mijn tante, het voelt heel anders en eindelijk kan je actief gaan werken om je kind eruit te krijgen. Zo heb ik dat telkens voor me gehouden en dat werkte. En vooral genieten van het moment net erna, dan voel je je echt superwoman, en dat ben je dan ook, heb je toch zomaar een heel kind op de wereld gezet Heerlijk zo'n natural high

 

Ik heb wel een cursus gevolgd, waar ik veel aan heb gehad. Het was een soort zwangerschapsgymnastiek, waardoor je fitter de bevalling in zou gaan. Bovendien wist ik wat ik kon verwachten, ook al is het uiteraard helemaal anders gelopen dan gehoopt.

En inderdaad, de laatste weken van je zwangerschap verdwijnt de ergste angst. Ik geloofde het niet, maar gelukkig was het waar .

 

Denk dat het voor iedereen anders is hoe ze zich graag voorbereid. Ik heb bij mn eerste wel 300 bevallingsverhalen gelezen. Ik wist dus wat er fout kon gaan en dat het dus niet alleen maar ging zoals je op tv ziet. Ook wist ik precies wat er ging gebeuren bij bepaalde complicaties oid... IK heb dat als heel prettig ervaren, maar er zijn ook veel vrouwen die dat juist NIEt moeten doen.

Ik denk dat het belangrijkste is, dat je je niet teveel voorstelt van jij perse wil, zo loopt het toch niet... (dat zou ik iig niet hopen, dan valt het zo tegen) Puffen helpen ze jou daar wel mee, bedenk wat je fijn denkt te vinden om je te ontspannen en laat alles over je heenkomen.
Ga niet liggen gillen en schreeuwen, dat heeft echt geen zin, verspil je alleen maar onnodig veel energie mee. Als je het niet ziet zitten, roep er dan je vk bij ofzo, die kan je helpen.
Laat je man niet in je gezicht blazen of irritante opmerkingen maken, maar beleef het wel samen, want achteraf vond ik het toch wel heeel speciaal! ondanks de pijn...

 

Je zou ook een keer een afspraak kunnen maken bij een fysiotherapeute/ bekkentherapeute indien je onzeker bent over je ademhaling en wat wilt weten over puffen en persen of bevalling.
Doordat ik met bekkenklachten bij 2de bij bekkentherapeute liep heb ik hier toch nog even naar gevraagd. Bij de eerste had ik zwangerschapsgym maar daar heb ik weinig aan gehad. Ga nu zekerder de bevalling in doordat mijn bekkentherapeute alles nog even met mij heeft doorgenomen.

 

ik bereid me er niet op voor met fynn ook niet gedaan. hoe moet jeje op iets voorbereiden waar je het verloop niet van weet. ik ga nu net als bij fynn de bevalling in als deze begint en dan zie ik wel