Wij hebben een soort buurthuis, heel gezellig en leuk. Er eten vaak mensen mee, spelen kinderen in de tuin. Zowel mijn vriendinnen als familie leden waaien aan of bellen netjes of we thuis zijn hoor. Doorgaans allemaal mensen die ons ook iets teruggeven; gezelligheid, oprechte gesprekken, ongedwongen dus. Nu is er een familielid die echt te vaak komt en waar ik helemaal geen gezelligheid of interesse van ontvang. Het is een soort groot kind wat geëntertaind wil worden en verzorgd. Kan ik echt heel slecht tegen zowel het negatieve gedrag als de opstelling dat ik een herberg ben. Vorig weekend stond hij weer voor de deur terwijl ik op mijn zus zat te wachten. Toen ik dat zei antwoordde hij dat hij het niet erg vond dat mijn zus kwam en zette gewoon de voet over de drempel. Uiteindelijk heeft mijn vriend een koffie gezet en daarna naar buiten gekletst dat hij even bij iemand ging helpen met een klusje. Dat laatste dus gefingeerd om hem weg te krijgen. Sindsdien ben ik het beu, ook dat we gewoon smoezen verzinnen in ons eigen huis om van iemand af te komen. Hoe zouden jullie het aanpakken? Ik wil laten weten dat we het niet prettig meer vinden als hij onaangekondigd voor de deur staat. Deze persoon heeft natuurlijk een plaat voor zn kop gezien hij de andere hints ook niet begrijpt. Het is familie dus een beetje respectvol is wel op zijn plaats. Maar verder, zouden jullie het meteen bespreken als hij wéér voor de deur staat of even apart uitnodigen en bespreken, appje? Met teveel bezoekjes bedoel ik bijna wekelijks, zeg 2x in 3 weken. En dat vind ik echt veel als er eigenlijk helemaal geen leuke inhoudelijke gesprekken zijn. Snap er dus geen bal van dat de wederpartij dat niet aanvoelt, zal die plaat voor het hoofd zijn vrees ik.
Persoonlijk vind ik 2x in de 3 weken niet vaak. En zou er geen punt van maken. Maar als het je stoort kun je het luchtig brengen toch? Mocht dat niet aankomen dan steeds wat duidelijk worden. Of je geeft aan waar je irritatie ligt. Wie weet heeft hij het zelf helemaal niet in de gaten.
Nou ik vind bijna elke week langskomen terwijl er geen bijzondere klik of gezelligheid is echt energie vreten. Echte vriendinnen of familieleden waarmee ik echt klik zie en spreek ik vaker. Je tip om het een beetje in te laten dalen lijkt me inderdaad handig.
Veel duidelijker én eerlijker zijn. Ik had hem dus echt niet binnen gelaten als je op je zus zit te wachten en zijn bezoek niet uitkomt. "Sorry het komt nu niet uit. Kom je een andere keer? We vinden het wel fijn als je dan eerst even belt of appt, dan sta je niet voor niks voor de deur. Daaaag!"
Ik zou gewoon heel duidelijk aan de deur zijn dat het je niet uitkomt. Pech gehad, een andere keer weer. Als er met wat meer regelmaat een afwijzing is zal het hopelijk minder worden. Ik kende iemand die in mijn woonplaats zich ook met regelmaat opdrong bij mensen. Bij degene die het wel toeliet werd het dat steeds vaker. Pas als je wat meer afwees werd het langzaam minder. Soms was er een nieuw 'slachtoffer ' die dat van nature al wat meer af hield. En soms iemand die er wel te vaak in mee ging, die het begon te irriteren. Een regelmatige 'nee sorry het komt nu niet uit' werkt uiteindelijk het beste. Je bent niets verplicht een zal voor jezelf op moeten komen.
Wat Jessi79 zegt: duidelijker en eerlijker zijn. Hij kan misschien een plaat voor zn kop hebben, maar als ik het zo lees zijn jullie ook biet duidelijk genoeg. Aan de andere kant vind ik het ook een beetje sneu... De oom van mijn man is ook zo iemand die twee keer per week onaangekondigd bij mijn schoonouders langskomt voor een bakkie. Hij is erg aanwezig, praat alleen over zichzelf en toont nauwelijks interesse. Best vermoeiend. Maar hij is alleen en lijkt het gewoon fijn te vinden om even verhaal te kunnen doen bij zijn broer en schoonzus.
Helemaal mee eens. Bovendien hou ik sowieso niet van onverwachts bezoek..of degene nou gezellig is of niet.
Zelfde type hier, alleen en zelfs nog nooit een partner gehad. Weinig sociale vaardigheden op het wereldvreemde af. Merk gewoon dat de irritatie de overhand neemt en dan is er natuurlijk een kans dat er een uitbarsting volgt. Dat wil ik voorkomen want diegene snapt het toch niet en voor de rest van de familie ook niet zo prettig.
Zou een rustig gesprek aan gaan erover. Aankaarten dat hij zich misschien eenzaam voelt en of je hem erbij kan helpen. Dat je het opmerkt omdat de gesprekken meestal minder gezellig zijn. En je mag daarbij zeggen dat je er moeite mee hebt. En dan nogmaals aankaarten hem te willen helpen met clubjes zoeken of zelf wat opstarten zodat zn kennissenkring groter kan worden. Er zijn genoeg eenzame mensen
Ik zou rustig zeggen dat jullie het fijner vinden als hij van te voren vraagt of het uitkomst omdat jullie ook je privacy willen of soms al plannen hebben. Moet er niet aan denken dat mensen regelmatig onaangekondigd voor de deur staan..
Ik denk dat je hem hier het meeste mee zou helpen. Als hij wat beter snapt waarom het misschien niet zo makkelijk loopt, dat hij dan ook makkelijker andere contacten opbouwd en minder vaak langs zal willen komen.
Een tip als je bijvoorbeeld geen confrontatie aan wilt gaan. Als de deurbel gaat je jas aan doen. Bij leuk gezelschap zeg je; wat leuk! Ik stap net binnen. Bij minder leuk gezelschap zeg je; sorry ik stond net op het punt om weg te gaan.
Sowieso niet meer verzorgen en entertainen. Het beleefde kopje koffie kan ie krijgen. Daarna gewoon je gang gaan met de woorden: je had beter kunnen appen of het uit kwam want ik heb nu niet zoveel tijd. En dan ga je stofzuigen, vaatwasser uitpakken, was ophangen, wc boenen, keuken poetsen. Of ie anders helpen wil?
Als ik alleen met de jongste ben ga ik die boven voeden en blijf dan gewoon daar. Gaat ie vanzelf weg. Maar jemig wat een partijtje ongemakkelijk is dat.
Ik vind zo’n (mijn) baby altijd het ideale excuus, ook bijv aan de telefoon (ik moet ophangen de baby wordt wakker, sorry moet even de baby voeden, baby is niet helemaal lekker we blijven maar even op het feestje, enz )
Ik snap dat dan niet zo goed. Zo los je toch niks op? Ja, voor even. Gewoon duidelijk zeggen, en tja dat zal niet leuk zijn, maar wel zo eerlijk.