Wij gebruiken 'Barend' vriendlief bedacht... we moeten tenslotte 'Baren'.. en het mooie is, iedereen gebruikt deze 'werknaam' nu ook gewoon als we het over toekomstige kleine hebben
Ik vind dat juist veel intiemer als "het" "de baby" of een of andere koosnaampje, dat is voor iets wat je nog niet kent, ik voel dat ik ze al een beetje ken in mijn buik en voelt niet zo afstandelijk dan. Andere mensen vonden het juist ook heel bijzonder en intiem om het te weten...
Ik heb de kleine van mijn vriendin omgedoopt tot de Biba . Die zal ik in de toekomst waarschijnlijk ook gaan gebruiken.
Ons kleintje is voor mij binkie, in de volle overtuiging dat we een jongetje krijgen Lief heeft het vaak over smurf.
Zowel voor onze zoon als voor deze baby gebruiken we 'puk' als werknaam...Ik had nog 'puk 2' voorgesteld, maar dat vond mijn man onzin. Was alleen aan het begin met mijn zoontje nog wel eens dat we een beetje moesten wennen aan zijn echte naam , al ging dat heel snel over. We wisten ook niet of het een jongetje of meisje werd en willen dat ook nu niet weten.
Junior, frummel.. En vriendlief zegt voor de grap wel eens Gustav, geeeeen idee waar hij dat vandaan heeft..
Voor ons is het "de mini", alleen is het soms nogal verwarrend omdat we ook een kat hebben die we vaak mini noemen. Dan zeg ik dat de mini de hik heeft en dan denkt mn vriend dat ik het over de kat heb! Verder komt "de boebie" ook vaak terug. Dit door de film father of the bride 2 waar we helemaal fan van zijn en Frank boebie zegt ipv baby.
Hier was het baby (we hadden nog een aantal naampjes), en na de 20weken echo was het kleine man. Nu is het Pim
Wij hebben Tonnie! We weten niet wat het wordt, en Tonnie was vroeger een prachtige unisex naam Daarnaast noemt m'n vriend me "Tonnie-rond".
Hier noemen we haar gewoon bij de naam die ze gaat krijgen En tegenover andere noem ik haar gewoon de baby, ons meisje etc.
Ik weet nog niet wat het gaat worden, maar we willen het wel graag weten. We vertellen het geslacht nog niet eens aan anderen, laat staan de naam. Ik vind t bij anderen ook altijd ok als ik weet wat het wordt, maar als ze dan ook al de naam gaan gebruiken voor de geboorte is het enige spannende nog : hoe ziet het kind er uit....
Mensen hebben eerder wat te zeuren over je naamkeuze als de baby nog niet geboren is. De baby is nog niet aangegeven, er is nog geen geboortekaartje. Dus denken ze dat je nog van gedachten kan veranderen. Je krijgt dan eerder negatief commentaar. Ik vind de naamkeuze voor een kind zó persoonlijk en intiem, daar hebben alleen mijn man en ik wat over te zeggen. Dus dat bespreek ik niet met anderen. Het is dan voor de rest van de wereld een verrassing na de geboorte. Voor mij krijgt de baby ook pas na de geboorte écht een naam. Al weten we nu al hoe onze baby gaat heten. Overigens had mijn 1e (bij 23 weken overleden) kindje eigenlijk andere namen moeten hebben, als ze was blijven leven. Wij hebben die namen toen bewaard voor een levende dochter (wat gelukkig gelukt is!). Nog een reden om de naam geheim te houden. Anders hadden we dat aan de hele wereld moeten uitleggen, terwijl het voor ons gevoelsmatig de juiste beslissing was (voor anderen zou het weer een verkeerde beslissing zijn geweest, dat is zo persoonlijk).
In mijn hoofd heeft ze al een naam, die ik bij uitzondering hardop uitspreek als mijn partner erbij is. Meestal noem ik de kleine Ukkie waar andere mensen bij zijn. Mijn partner gebruikt de geplande naam al regelmatig als we samen zijn, maar ik ben bang dat ik mezelf een keer verspreek als ik dat ook ga doen! Daarnaast heb ik in mij hoofd een derde naam die ons kindje zal krijgen wanneer ze onverhoopt niet levensvatbaar blijkt te zijn. Helaas bij de eerste meegemaakt en wij vinden het prettig om ons kindje met die reden een "speciale" naam te geven. Mocht ik vroegtijdig in het ziekenhuis belanden dan word dat haar naam.