Twee weken geleden gingen wij volle moed op vakantie samen met mijn ouders. Mijn relatie met mijn ouders is nooit echt goed geweest, maar deze leek het afgelopen jaar toch wat stabieler dat we het wel aandurfden. Nu is er na een week een ruzie voorgevallen. Het komt erop neer dat ze vinden dat wij onze kinderen mishandelen, omdat de eerste 3 dagen onze kids meerdere keer een time out hebben gehad. Deze time out hebben ze natuurlijk niet voor niets gehad, ze mogen namelijk alles van opa en oma en wij hebben duidelijk regels dus deze nieuwe situatie was voor hun wel interessant om te kijken waar de grens nu zou liggen. Gevolg: zoon grote mond en een dochter die overal om huilde als ze haar zin niet kreeg. We gaven ze alle twee netjes de kans om zichzelf te herstellen door 3 keer te waarschuwen, en als dat niet hielp mochten ze in hun tent cabine een time out uitzitten. Weet zelf niet sinds wanneer dat kindermishandeling is. Als mijn ouders problemen hebben met onze opvoeding, mogen ze mij dat gerust zeggen. Maar ik wil niet beschuldigt worden van kindermishandeling omdat ik mijn kinderen een time out geef. Daarnaast moeten ze het ook niet doen waar mijn kinderen bij zijn, en ook nog eens schreeuwend. Wat moeten de kinderen daar wel niet van denken. Mijn zoon heeft zich enorm schuldig gevoelt en gehuild, omdat hij dacht dat het allemaal kwam omdat hij een grote mond had gehad. Ik weet niet meer wat ik met mijn familie moet, ze doen er van alles aan om ons zwart te maken en grijpen elke kans daarvoor aan. En het ergste vind ik ook nog, dat mijn moeder na het voorval mijn zus uitgebreid belt om nog eens lekker te roddelen. Ze deed het niet in mijn buurt, maar ze praatte nogal hard zodat ik het alsnog kon horen. Ik dacht dat het goed ging tussen ons, ik heb geleerd op bepaalde momenten afstand te bewaren en mij emotioneel niet meer te laten raken door hun. Maar dit is mij te ver gegaan. Helemaal de manier waarop en het handelen ernaar. Gelukkig hebben we het de laatste week wel leuk gehad met ons gezin, we hebben veel uitstapjes gemaakt zodat we alleen maar samen hoefden te eten. Het liefst was ik direct naar huis gegaan, maar dat verdienen mijn kids niet. Het liefst wil ik er helemaal mee kappen, maar ik ben bang voor hun reactie. Ik weet het gewoon niet meer!
Oei! Vind het wel erg ver gaan,dat ze jullie beschuldigen van mishandeling! Dat alleen om de time-outs? Heb je ze ook duidelijk gemaakt dat het JULLIE kindrren zijn en jullie dus over de opvoeding gaan?
Jakkie dit is ook niks, ik vind het niet normaal dat ze het woord kindermishandeling in hun mond nemen.. Het zijn jullie kids en jullie bepalen de regels niet een ander.. misschien eens melden dat je niet wil hebben dat hujn zich bemoeien met jullie opvoeding?
Dat heb ik zeker hun duidelijk gemaakt. Als we ze nou sloegen oid dan is het logisch dat ze zich zorgen maken. Maar om time outs? En niet dat ze zelf de perfecte ouders zijn geweest! Het is gewoon opstoken geweest, dat voel ik gewoon.
idd het zijn jullie kinderen...en time outs vind ik wel heel goed...ik vind het ook wel erg ver gaan door te zeggen dat je ze dan mishandelt...jemig ik schrok best toen ik het las... Misschien doe je er idd verstandig aan om er afstand van te nemen en wanneer jij je goed voelt weer contact te nemen....het is erg lullig als je moeder over jou roddelt met je eigen zus en dan ook dat je het kan horen....ik vind wel heel sneu voor je en erg jammer dat ze dat jullie steeds moeten hebben...ik ken het gevoel wel...ben nog wel jong maar toch snap ik best wat je bedoelt...veel sterkte hiermee...en gewoon doen wat jou gevoel zegt hou geen rekening meer met hun gevoelens maar met die van jou en je mooie gezinnentje want volgens mij zijn jullie hele goeie ouderszo ff een digitale schouderklopje hihi... veel liefs
Idd, ieder zn mening en ieder zn manier! en daar zijn het inderdaad jullie kinderen voor! Ik zou gewoon dat nog s herhalen op een rustige manier en vragen of ze jullie niet meer willen confronteren met de kinderen erbij maar apart als ze voelen dat dat nodig is. En dan even minder contact opzoeken. niet meer uitjes plannen maar ze ook niet negeren ofzo.. gewoon alles even laten rusten en desnoods van hun uit laten komen. Ik vind het ook belachelijk dat ze jullie durven beschuldigen van kindermishandeling maar heb ook t idee dat dat uitleggen aan je ouders totaal geen nut zal hebben..
Het is gewoon een heel naar gevoel dat ik mijn eigen familie niet kan vertrouwen. En dat weet ik al jaren, ik deel ook niks met ze. Maar er dan ook nog eens achter komen dat mijn eigen moeder over mij roddelt tegen mijn zus. Zoiets doe je niet als moeder, roddelen over je eigen kinderen. En dat dan nog bovenop belachelijke beschuldigingen heeft echt wel wat bij mij gebroken hoe sterk ik me ook hou.
Heftig hoor..... ik weet ook niet wat je zou moeten doen. Ik denk dat i in jouw geval in het bijzijn van mijn ouders de kindertelefoon zou bellen (heet dat nog zo? ik bedoel iig zo'n lijn waar je kindermishandeling kan melden). Ik zou ze de situatie uitleggen en dan mag een ervaringsdeskundige uitleggen dat dit absoluut geen kindermishandeling is..... Dan horen ze het van iemand die er verstand van heeft en dan hebben ze ook meteen stof om over na te denken om jou te beschuldigen van zoiets.... Ik zou iig proberen wat afstand te nemen van ze en ze pas weer ruimte gunnen als ze jou kunnen respecteren als moeder....
hey lieve meid jeetje wat heftig en vooral als je alles hebt aangegrepen en ze vele kansen hebt gegeven jou goed kant hebt laten zien en je niet te laten kwetsen wat moet dit jou onwijs veel pijn doen moedig van je om toch geprobeerd te hebben met ze op vakantie te gaan maar jeetje wat hebben ze je toch gekwetst kindermishandeling jeetje waar slaat dat op en ieder doet zijn opvoeding op haar of zijn manier daar mag niemand zich mee bemoeien en dat roddelen jeetje wat is dat erg vind dat heel erg als moeder zijnde dat te doen waar is ze toch mee bezig mijn mening laat niet niet lijden door haar volg je gevoel en je hart als jij denkt ik kap ermee dan moet je dat doen en niet naar haar kijken wat zij er van zou vinden neem lieve meid als jij je er niet meer prettig bij voelt en je voelt je echt genaaid meid denk dan aan jezelf en neem die stap en zeg sorry maar ik kap hier mee succes en onwijs veel sterkte
pffff meid, wat vind ik dit rot voor je. Das pas kindermishandeling... (en een time-out absoluut NIET) Ik zou er helemaal klaar mee zijn. Dit verdien jij niet en je kinderen ook niet. Zulke mensen veranderen nooit. heel veel sterkte ermee en dikke knuffel voor je, want dat doet pijn.
jeetje meid wat een rotsituatie! een gesprek aangaan met je ouders zal waarschijnlijk niet veel uithalen maar het is misschien voor jezelf wel fijn om je zegje te doen. Ik zou in iedergeval wel even duidelijk laten weten dat je het niet op prijs stelt dat ze dit soort dingen in het bijzijn van je kinderen doen, dat is imo pas echt schadelijk voor een kind. Heel veel sterkte en laat je niet gek maken hoor.
Ik vind het juist bewonderenswaardig dat je zelfs in een andere omgeving en in een situatie die gespannen zou kunnen zijn, toch vasthoudt aan je principes en je zo goed bezig houdt met de opvoeding! Echt super hoor! Persoonlijk zou ik zelf even de boot afhouden... even niet de telefoon opnemen, er niet meer heen gaan, gewoon alleen aan mezelf en m'n gezinnetje denken... En als alles afgezakt is (woede, verdriet, frustratie) pas weer gaan nadenken over eventueel contact en wat te zeggen... Succes meid!!
Bedankt iedereen! Afstand hou ik de komende tijd zeker heb momenteel even geen behoefte aan contact. Kan ik rustig nadenken over wat ik wil.