Dag dames, In 2012 ben ik bevallen van onze prachtige zoon. De bevallig was zwaar vanwege het HELLP syndroom. Gelukkig was ik al 37/38 weken en heeft mijn zoontje er niet onder geleden. Nu ben ik opnieuw zwanger (nu ruim 8 weken). Naast de gebruikelijke onzekerheden voor de eerste echo, word ik soms erg onzeker en gespannen van het idee dat ik weer HELLP syndroom kan krijgen en alle implicaties die dat kan hebben. Zijn er vrouwen die hier ervaring mee hebben of nu in dezelfde situatie zitten? Ik word overigens goed begeleid door het ziekenhuis, maar er is soms weinig aandacht voor hoe het met mij gaat uw zorgen en onzekerheden. Benieuwd naar andere verhalen en ervaringen.
Ik heb bij m'n tweede HELLP gehad nadat mijn zoon thuis geboren is. Bij m'n derde zwangerschap onder controle van het ziekenhuis, maar had vanaf het begin het gevoel dat het goed zat. De kans dat je het weer krijgt is niet zo vreselijk groot en ze zijn er nu meer alert op. HOpelijk kan je er van genieten, het zou zonde zijn als de angst het geluk in de weg staat.
Ik heb bij mn zoontje (2008) ook pe/hellp gehad. Vreselijk, gelukkig was ik toen al 39 weken en ben ik gelijk ingeleid. Ik heb het daarna niet meer aangedurfd om weer zwanger te worden. De wens kwam pas weer toen mijn zoontje 4 werd. Zwanger worden voor een tweede is nog niet gelukt, maar ben toch ergens weer bang om het nogmaals te krijgen. Heb je extra check ups tijdens je zwangerschap in het ziekenhuis?
Ik krijg inderdaad veel extra controles en onderzoeken in net ziekenhuis. Had ik de vorige keer ook, omdat ik altijd een hoge bloeddruk heb, maar nu ben ik me veel meer bewust van de risico's. Herkenbaar trouwens dat de wens voor een tweede beïnvloed wordt door de angst om weer zwanger te zijn en ziek te worden. Heeft bij mij ook langer geduurd. Sterre: sterkte in het proces van zwanger worden. Zo te lezen duurt het helaas lang.
Ik heb bij de eerste ook HELLP gehad met 36 weken. Ze hebben mij toen geprobeerd in te leiden maar na 4 dagen toch een keizersnede geworden ivm met achteruitgaan van mijn nier en leverwaarden door de HELLP. Onze dochter was ook dysmatuur, dus die heeft niet meer voldoende kunnen groeien door de HELLP helaas. Verder was ze gelukkig kerngezond. Ook bij mij zat de schrik er goed in. Ik heb achteraf een gesprek aangeboden gekregen met een professor die gespecialiseerd is in HELLP uit het UMC en een preconceptioneel gesprek met de gyn . Dat vond ik wel verhelderend. Zoals hierboven gezegd is de kans op herhaling een stuk kleiner als het van dezelfde vader is en als je het krijgt, is de kans heel groot dat het in mindere mate is. Ook voordeel dat je het pas later in de zwangerschap hebt gekregen. Dat maakt de kans dat je het eerder krijgt in de volgende zwangerschap (als je het al krijgt...) heel klein. Kortom, ik mocht gerust weer zwanger worden en kreeg op mijn hart gedrukt dat ik er vooral van moest genieten en me geen zorgen hoefde te maken. Ik ben nu ook weer zwanger en maak me gelukkig niet al te veel zorgen. In het ziekenhuis zijn mijn beginwaarden in het bloed bepaald verder ben ik gewoon tot 36 weken in behandeling van de vk. Mocht mijn bloeddruk weer raar gaat doen, word ik gelijk naar het ziekenhuis gestuurd voor ctg en hypertensie controle. Vooralsnog heb ik nu een prima zwangerschap en gedraagt mijn bloeddruk (die altijd wel ietwat aan de hoge kant is bij mij met een onderdruk rond de 80) zich normaal. Probeer te genieten van je zwangerschap en ik zou me pas zorgen gaan maken als je bloeddruk raar gaat doen.
Ik heb 3x zwangerschapsvergiftiging gehad.. Bij de eerste met 37/38weken en ben toen meteen ingeleid... Bij mijn 2de was ik een uitzondering en kreeg ik het al bij 28 Weken... En was zelfde vader.. En bij mijn derde was het met 36 weken... Ben nooit ziek geweest van de vergiftiging, mijn kindje hadden het moeilijker.. Bij mijn tweede kwam de vroege vergiftiging als donderslag bij heldere hemel... Totaal niet aan zien komen en was zware tijd, bijna 5 weken in het ziekenhuis gelegen en mijn dochtertje daarna nog 7weken.. Maar hoe cliché, was het zooooo waard! Heb geen angsten gehad bij mijn derde, kreeg medicijnen om de kans erop te verkleinen.. En ging er van uit dat als het zou gebeuren het later zou zijn. In de zwangerschap... Met 36weken ben ik bevallen na een inleiding.. Doen ze niet zo snel, maar gezien m'n voorgeschiedenis wilde ze het niet langer rekken...