Mijn man stond al ruim 7 jaar droog, had een baan en zijn eigen leven weer op de rit maar je blijft je hele leven een alcoholist toen ik zwanger werd ... Hij stond ook droog in de periode dat we in de MMM zaten. Zoals ik al zei, als ze bewezen het leven weer op de rit hebben, dan kan dat recht weer verdienen.
Naast de vraag wat ik er moreel van vind, dat is inderdaad nigal dubbel, vraag ik me vooral af hoe je dit praktisch wil uitvoeren. Waarop beslis je dat iemand verplicht anticonceptie moet en vooral hoe zorg je dat iemand die ook krijgt. Als je bijvoorbeeld kiest voor prikpil of iets anders dat nog langer werkt moet iemand sowieso op komen dagen voor een afspraak of ruk je ze zo van straat...Ik zie dus echt niet hoe je dit zou moeten uitvoeren zonder Dr. Mengele praktijken, sorry voor de vergelijking.
Laten we dan eerst maar beginnen om bij ouders die hun kinderen mishandelen en verwaarlozen dit te verplichten, zodat er meerdere slachtoffers voorkomen wordt. Een goed begin...
Bij mensen die begeleid wonen is het vrij simpel. Bij andere mensen kan idd een meer dwangmatige aanpak noodzakelijk zijn.
Tsja ik hoop wel dat de wet er komt. Ik hoop namelijk dat we als onze dochter volwassen is we haar kunnen verplichten tot anticonceptie want een kind opvoeden zal ze niet kunnen
Hoe ga je dergelijke zaken dan toetsen als zijnde wel/niet alles op de rit hebben of wel/niet weer verslaafd? Iedere keer bloedtesten, speekseltesten, vragenlijsten invullen, (gedrags)observaties, gesprekken en huisbezoeken? En gaan we dan ook stress e.d. meten bij op papier gezonde ouders? Want vanuit stress is de kans weer groot op gezinsproblemen, een kind dat daar onder lijdt, verslaving, mishandeling en weet ik wat allemaal.. Dat er iets moet gebeuren aan zaken als zwanger blijven worden, omdat de kinderen constant uit huis geplaatst worden, ouders die aantoonbaar slecht voor hun kind(eren) gezorgd hebben, daar kan ik mij wel in vinden. Maar richtlijnen gaan opstellen voor wie wel/geen kinderen zouden moeten kunnen (nee, zelfs mogen!) krijgen.. Nee, dat zou dan voor alle toekomstige ouders moeten gelden. Allemaal screenen op potentieel gevaar voor kinderen of potentieel schadelijke omgeving, slechte relaties die de kans vergroten op allerlei gedoe, genetische componenten etc. etc.
Sterilisatie of verplichte anticonceptie voor wilsonbekwamen is nu al mogelijk. Maar ik weet niet of je dochter wilsonbekwaam is of blijft?
Doet me denken aan een documentaire van een paar jaar geleden over een NL echtpaar (zwakbegaafd) dat maar kinderen bleef krijgen, letterlijk (hun eigen woorden) tot ze er eentje mochten houden. De kinderen werden al voordat ze een half haar oud waren, uit huis geplaatst omdat de ouders het niet konden bolwerken; Lieten het kindje los achter in het badje, gingen het al straffen als het ging huilen, etc. Gevaarlijke situaties dus. Op een gegeven moment kregen ze hulp bij de opvoeding, maar ook dat was niet genoeg. Serieus, je kreeg tijdens het kijken echt het gevoel wáárom zien deze mensen niet zelf in dat het nóóit gaat lukken. Ze bleven maar in herhaling vallen, werden elke keer weer zwanger. Het was zo erg. In dit soort gevallen vind ik verplichte anticonceptie of sterilisatie echt uitlegbaar en opportuun.
Terugkomen op het toetsen Ja, dat doe je dus met bloedtesten. Daar is toch niets mis mee? Dat doen we nu ook al, bloedtesten, ademtesten noem maar op. En dat hoeft niet dagelijks of wekelijks. Er zijn testen waarin vrij duidelijk is of er sprake is van gebruik in de afgelopen 3 maanden. Vragenlijsten werken niet. Mensen vullen toch altijd het gewenste antwoord in. Daarnaast is het vrij duidelijk voor zelfs een leek om een ernstig verslaafd persoon te herkennen. Daarnaast zijn er nog andere dingen die aantonen dat een persoon zijn leven op de rit heeft. Stabiliteit, werk, relaties e.d. Ik begrijp niet zo goed waar je stress vandaan haalt? volgens mij heb ik daar niets over gezegd of over gehoord? Kunnen mensen met stress geen kinderen opvoeden dan? Er zijn mensen ja, waarvan er van te voren redelijk duidelijk is dat het krijgen van kinderen gewoon geen goed plan is. Mensen met een ernstig verstandelijke beperking die round the clock begeleiding behoeven, mensen met een zware neurologische aandoening (schizofrenie bv), waarvan het erg duidelijk is dat een kind geen goed idee is, mensen die in het gewone leven aan hebben getoond niet voor zichzelf te kunnen zorgen. Zoals ik al zei, kinderen kunnen krijgen is een voorrecht, geen recht! Het gros van de mensheid is prima in staat een kind op te voeden, ik kan dat, jij kan dat ... 99,9% van de mensen op dit forum kan dat. Maar soms zijn rigoureuzere maatregelen nodig om te voorkomen dat een onschuldig kind in een situatie komt waarbij het voor het leven getekend wordt. Een kind is geen "ding" om te proberen of bepaalde mensen misschien wel of niet ouder-materiaal zijn. Het recht en veiligheid van het kind is in mijn mening absoluut belangrijker dan het voorrecht zwanger te worden. En het moge duidelijk zijn dat sommige dingen niet van te voren bekend zijn. Mensen die na een ongeluk neurologische aandoeningen krijgen, mensen die na een vechtscheiding de kinderen inzetten als pion, of erger, ze van het leven beroven want "als zij niet dit, dan ook niet dat" omdat ze totaal van het padje af zijn ... mensen die een minder slimme keuze maken qua nieuwe partner waardoor er kinderen in gevaar komen. Die dingen voorkom je niet, en kan je ook van van te voren niet voorspellen. Het kan wel een reden zijn voor instanties om in te grijpen, maar dat schaar ik onder wat anders. Maar er zijn gewoon sommige gevallen waarvan dit van te voren wel te voorspellen is.
Er word eigenlijk toch al voor mij beslist of ik wel of geen kindjes mag krijgen. Ik mag bijvoorbeeld niet adopteren omdat ik autisme heb en opgenomen ben geweest. Ik kan dus zelf geen kinderen krijgen. Mensen waarbij telkens kinderen uit huis geplaatst worden en die weer nieuwe krijgen mogen wat mij betreft verplicht aan de anticonceptie. Of iemand die een kind heeft met FAS. Die ken ik ook.
Maar heel veel andere klinische beelden zijn helemaal niet vast te stellen met een simpele bloed- of ademtest. Vandaar dat ik die zaken als vragenlijsten, gedragsobservaties e.d. aanhaal. Mensen die veel stress ervaren, geen lekker lopende relatie hebben, een kleine sociaal netwerk, lage sociaal-economische status, in een achterstandswijk wonen, zelf geen goede relatie met hun ouders hadden hebben ook allemaal een aanzienlijk grotere kans een 'slechtere' opvoeder te zijn ja. Zeker in combinatie met een kind met een moeilijk temperament of bijv. prematuriteit, een kind met een handicap etc. Dat vergroot ook aanzienlijk de kans op mishandeling, slechte hechting of andere problematiek. Aangezien er veel meer ouders zijn die te maken hebben met dergelijke zaken zou je daarmee een veel grotere groep pakken die een potentieel gevaar zou kunnen vormen voor een kind. Daarom haal ik het aan. Redelijk duidelijk vind ik niet afdoende, het moet of duidelijk zijn of niet wil je iemand verplichten tot anticonceptie. Niet misschien of redelijk duidelijk. En waarom zou een schizofreen persoon/iemand met een duidelijke beperking geen kind mogen krijgen met een partner die er niet in die mate last van heeft? Wie zegt dat het kind daadwerkelijk slecht terecht komt als er een verschil in ernst van de aandoening is of mogelijk een partner zonder aandoening? Er zijn over het algemeen twee mensen nodig bij het maken van een kind en in aanzienlijk veel gevallen wordt een kind door twee mensen opgevoed. Tja, in sommige situaties is het overduidelijk ja, maar in heel veel andere gevallen is het niet zo duidelijk en over die groep heb ik het.
Het gaat ook niet om ALLE mensen met een bep. beperking of ziektebeeld he. Twee mensen in een harmonieuze relatie is al een heel ander verhaal dan een verslaafde die geen grond onder zijn voeten heeft. Ik gebruikte net het voorbeeld van iemand met zware epilepsie, die voor het leven van het kind nooit alleen kan zijn met dat kind (zolang het een baby/dreumes is), kan toch een goede ouder zijn als er de juiste steun en begeleiding is. Gelukkig weet die persoon dat van zichzelf en is ze nooit alleen met haar baby. In dat geval zou ik hier niet ingrijpen, maar dit is ook helemaal geen 'grijs gebied'. Grijze gebieden zijn zaken waarin er eventueel een direct gevaar schuilt voor een kind. Zolang dat gevaar er is, door wat voor problemen dan ook, mag je mensen tijdelijk uit hun rechten ontzetten. En dan heb ik het niet over flauwe dingen als geen stabiele relatie hebben (je kan prima als BAM een kind opvoeden), een ziekte hebben maar een partner die kerngezond is, etc. Het gaat om mensen die bewezen hebben, hopelijk niet met een eerder kind, dat het krijgen van een kind en de zware verantwoordelijkheid gewoon geen goed idee is.
Maar Strijkkraal heeft het over die eerste groep: de situaties waar het overduidelijk is. Natuurlijk is er een groep waarbij het minder duidelijk is,tof er een hoger functionerende partner is. Maar als we nou eens beginnen bij die groep waarvan het overduidelijk is. Dan wordt er toch al heel veel kinderleed voorkomen? Natuurlijk kunnen we niet allerlei mensen met een verhoogde kans op problematiek (vanwege onstabiele relatie, sociaal-economische status, probleemwijk, slechte relatie met eigen ouders, of wat dan ook) verbieden kinderen te krijgen. Er is hier volgens mij ook niemand die dat bedoelt. Het gaat over mensen die al met een eerder kind bewezen hebben geen ouder-materiaal te zijn, en verstandelijk beperkten die al niet eens zelfstandig voor zichzelf kunnen zorgen.
Absoluut tegen. Want waar ligt de grens? Hoelang is tijdelijke verplichte anticonceptie? 5 maanden? 5 jaar? 10 jaar? Komt daar een max. op? En buiten dat sta ik helemaal achter de recht op zelfbeschikking. Ik bepaal wat er gebeurd in en met mijn lichaam. Baas in eigen buik slaat op abortus en ook op anticonceptie.
Dus jij hebt liever dat mensen die NIET voor kinderen kunnen zorgen, kind na kind na kind uit huis geplaatst zien, kinderen getekend voor het leen, omdat je vind dat iemand recht op zelfbeschikking heeft? Nee, daar kan ik met mijn pet niet bij. Er zijn gewoon situaties waarin een kind absoluut niet gewenst is, en daar mag en moet mijns inziens ingegrepen worden. Het voorbeeld wat de man in het filmpje aangaf, een prostituee met een beperking die keer na keer zwanger werd, want haar klantenkring kicken blijkbaar op sex met een hoogzwangere :x:x op de vraag wat er na geboorte moest geboren dan, antwoordde ze blijkbaar "weet ik veel, haal maar weg" en hop ... daar kwam kind # drie ... en die personen wil je zelfbeschikking geven? Absoluut de schaar erin!
Die vrouw heeft overduidelijk hulp nodig. In plaats van haar rechten weg te nemen moet zij serieuze hulp krijgen. (Trouwens dat is echt een ontzettend triest verhaal ) Verplichte anticonceptie is geen optie in mijn ogen. In mijn ogen is dat net zo fout zijn als dat een rechter mij een abortus verplicht of verbied. Mijn lichaam, mijn keuze.