Ik lees hier ook over ouders die het nog helemaal niet 'bewezen' hebben niet aan te kunnen. Ik vraag mij gewoon serieus af hoeveel kinderleed je hiermee voorkomt en of je dus niet beter juist wel naar grotere risicogroepen kunt kijken. Het gaat nu over een enkeling, maar die stap naar verplichte anticonceptie maakt een mogelijke vervolgstap in mijn ogen (naar bijv. minder zwart-witte situaties) wel dichterbij. En ik vraag mij af of dat wenselijk is. Want het gaat nu om mensen die bijv. al kinderen uit huis geplaatst hebben maar zwanger blijven worden, of mensen die niet zelfstandig kunnen wonen (i.c.m. een laag iq), maar ik las hier ook over schizofrenie o.a., wat is het vervolg dan? Mensen met bepaalde persoonlijkheidsstoornissen? Mensen die ooit veroordeeld zijn voor het bezit van kinderporno of seksueel misbruik? Mensen die vast hebben gezeten voor een geweldsdelict richting een kind? Mensen die te boek staan als geradicaliseerd of extreem-rechts?
Als je het in een wet giet, kan je juist wel zorgen dat er een bepaalde lijn is die niet overschreden mag worden. Dan breidt het echt niet uit naar mensen die wel 'normaal' zijn maar hier of daar iets schelen. Als iemand die aan schizofrenie lijdt totaal niet zelfstandig kan wonen en regelmatig een gevaar voor zichzelf of zijn omgeving is door de ziekte, is het toch zo klaar als een klontje dat die persoon niet geschikt is als ouder? Dan hoef je niet eens schizofreen te zijn, kan je dat gewoon niet, moet je niet aan kinderen beginnen, punt. Is het een milde vorm van schizofrenie of een andere ziekte die goed te behandelen is, is het natuurlijk een heel ander verhaal. Zeker als er een partner is die dit ziekenbeeld niet heeft, een goed vangnet, etc. Het gaat allemaal om het leven dat deze personen leiden. Is dit met veel hangen en wurgen, getouwtrek en kan het niet zonder intensieve hulpverlening, om welke reden dan ook, nee, dan zouden deze mensen geen kinderen op de wereld mogen zetten. Of dit nu tijdelijk is of voor altijd, dat hangt af van die persoon. Zedendeliquenten (mensen die de fout al zijn in gegaan) vind ik moeilijker. Maar hier ben ik ook voor een harde aanpak, chemische castratie.
Ik denk dat dit dus juist wel het geval zou kunnen gaan zijn. Ik snap verder het punt wel hoor en ben het ook in grote lijnen helemaal met jou en Strijkkraal eens.
Ik ben hier eigenlijk niet bang voor. Dat deze wet zou overvloeien in een soort 'selectie' van geschikte ouders. Ik zou eerder bang zijn voor de ongebreidelde vorm van eugenetica, waar ouders het geslacht kunnen selecteren, de oogkleur, de haarkleur en weet ik veel wat voor 'wenselijke eigenschappen'. Daar ben ik banger voor, en als er ooit zoiets gebeurd zal dat uit die hoek komen.