Ok, de titel zegt t al...mijn dochter van bijna 11 is aan t puberen geslagen....niks is goed, alles is fout....het maak niet uit wat we doen...en begin er een beetje gek van te worden.... ze heeft van die kleine dingetjes...zoals het ineens niet meer dr bed op willen maken...de rede: als ik er 's avonds in ga liggen is het toch niet meer opgemaakt dus waar om opmaken... dan heeft ze de heletijd van die kleine dingetjes waarover ze liegt...dr tanden poetsen in de ochtend...ik ben dan met die kleine jongen bezig, en vraag dr..heb je je tanden gepoetst...jahhaaa tuurlijk...nou, dan kijk ik dr aan en zie al hoelaat t is...dan naar de tandeborstel...helemaal droog...dus niet gepoetst..dan krijg je als antwoord...maar ik heb t voor 7 uur gedaan. ze verheeft de hele dag dr stem...en zucht steunt kreunt en maakt van die psssst geluidjes. bijdehande opmerkingen de hele dag door.... ze moet de hond uitlaten...vraagt aan mn vriend...weet jij waar de riem is...nee zegt ie...mischien in de keuken....staat m zo schaap achtig aan te kijken...zegt ze ja hallo....je neemt ook niet eens de moeite om te zoeken he!!! terwijl zij dus al 5 minuten stom naar m zit te kijken...en zelf dus geen stap meer of minder zou zetten om te zoeken... nu zullen jullie denken ach t zijn allemaal maar kleine dingetjes, maar 1000 keer van die kleine dingetjes op een dag iedere dag...whaaaa ik word er langzamerhand een beetje gek van.. hoe kan ik hier het beste mee omgaan want ik weet t niet meer...
Geef mij maar n hand dan. Heb er ook zo eentje thuis nu. Al is die 12. ERG vermoeiend zo'n puber! Ik probeer mn "gevechten" met hem te beperken door als er zich weer iets voor doet me af te vragen of het werkelijk zo belangrijk is dat ik hier over ga "zeiken". Want op den duur ben je dan echt alleen nog maar aan het zeuren over alles wat ze verkeerd doen. En daar naast probeer ik juist de dingen die hij WEL goed doet aan te halen en de hemel in te prijzen en eventueel te belonen met iets wat HIJ dan mag omdat hij zo'n volwassen gedrag toont. Het lijkt een beetje op een puppie opvoeden bedenk ik me nu Het is nu denk ik ook van belang om concequent te zijn. Als je daadwerkelijk iets tegen komt waar je niet om heen kan en zij wil uiteraard geen milimeter mee geven. Wat wil je er dan aan doen? En als je iets uitgesproken hebt kwa straf. Hou je er dan ook aan anders proberen ze de volgende keer weer om het zo te draaien dat ze hun straf ontlopen. En daarnaast is het denk ik van belang haar n stukje als volwassene te gaan benaderen. Uiteraard blijf je wel de ouder maar ze vinden zich zo groot en volwassen dus daar zijn ze gevoeliger voor als dat je je opstelt als "de vervelende ouwe zeur die weer loopt te vitten over dat mn bed niet is opgemaakt" En je kleine kan je hier heeeel handig strategisch in gebruiken. Dan doet ze iets goed en dan ga je tegen je kleintje zitten kletsen wat voor een fijne grote zus het al heeft dat ze het goed oplost etc. Het vergt denk ik van ons ouders even het besef dat we ineens tieners hebben die zelf menen al volwassen genoeg te zijn. Gister sleutel bij laten maken voor meneer. Hij mocht thuis blijven en zou zn alarm zetten zodat hij na 1 uur van zn computer af ging en onder de douche ging. Komen we thuis na 1,5 uur zit meneer nog achter die comp! Dus wij halen hem naar beneden (hij was het knopje vergeten...wel de tijd gezet maar dan gaat t ding nog niet af blablabla sorry...met n blik van oei ik ben betrapt) Ik laat hem de sleutel zien en zeg...tja...we wilden je wat volwassener behandelen en je een sleutel geven zodat je er in en uit kon als je dat wilde en wij er nog niet waren (we kwamen de afgelope tijd wel eens net ietsie later thuis als dat hij thuis was...vooropgezet plan ) Maarja je "vergeet" je wekker ook goed te zetten zodat je niet te lang achter je comp zit. Straks ga je weg en vergeet je de deur af te sluiten achter je! Komt er toevallig een inbreker en das handig! Neemt hij zo alles mee inclusief die comp van je! En dan? Ook sorry en was het vergeten? Dus heeft hij de sleutel die hier nu in het zicht ligt als herinneraar, nog niet gekregen. Naja zo proberen wij het een beetje te doen. Meneer gaat volgend jaar met de bus naar buitenveldert naar school. Knijp hem wel n beetje hoor... Ze worden ineens zo snel groot nu! OJA! iets wat ik geleerd heb met al die jaren een PDD-NOSsertje in huis (dat is dus diegene die nu 12 is) Ga NIET in discussie. Dat levert alleen spanning en ruzie op. Ga de discussie alleen aan als jij denkt dat er over te discussieren valt. Als jou mening over iets vast staat (bvb hij moet om 5 uur vanuit zn vriendje naar huis komen) dan is dat zo en dan valt er toch al niks te discussieren. Gewoon afkappen en verdere gezeur negeren. Scheelt echt al enorm veel ellende. Mn man (stiefpapa) vind dit nog steeds enorm moeilijk en dat loopt nogal eens op ruzie uit. Ik doe dit al jaren en heb zelden die ruzie's.
tja meiden, hahaha, die van mij is 8 en doet al zo. we doen het gewoon net zo hard wwer terug zodat ze ervaart dat het niet zo leuk is en dat ze niet alles vanzelfsprekend moet nemen.