Ik zeg: niet zeggen tegen haar man. Het is jouw verantwoordelijkheid niet en mogelijk richt je er meer schade mee aan dan dat je er goed aan doet. Wat je wel kunt doen is met je vriendin praten, haar zeggen wat je ervan vindt en wat jij vindt dat zij zou moeten doen. En dan is het aan haar; het is HAAR relatie en niet de jouwe. Kun je er niet mee leven, verbreek dan de vriendschap.
En dan worden er alsnog vragen gesteld.. want ik ben niet iemand die snel een vriendschap aan de kant zet. Zeker het is niet mijn verantwoording, maar als zij de kinderen niet de verantwoording geven die ze moeten doen. wie zou het dan moeten doen?? Mama die steeds maar weg gaat en blijkt papa de bedonderen..?? en de ene leugen maakt om de andere geloofwaardiger te maken?
heb je ondertussen al iets besloten? ga je het haar vertellen of hem? ben eigenlijk wel benieuwd naar hoe dit verder gaat. ik heb namelijk een gruwelijke hekel aan vreemdgaan en deze mensen verdienen het niet om een liefdevol gezin te hebben met (kleine)kinderen. hoop voor de kids en de vader dat dit schijnheilige gedoe snel over is ookal weten ze nog van niks. jeetje wat een onzekerheid in je relatie zo bah, moet er niet aan denken. als ik in de schoenen van die kerel stond, zou ik je eeuwig dankbaar zijn als je mij op de hoogte zou brengen van de zaken die er spelen. ik had het hem allang vertelt, haar tijd is geweest, neem aan dat ze al langer dan een week vreemd gaat. dat haar geweten nog niet opspelen, snap het niet, hoe kan je dit je man/vriend aan doen. mijn advies: tell him. zij is al fout genoeg bezig. het is tijd voor de waarheid
Ik heb ook een hekel aan vreemdgaan. Als HIJ nou een vriend van jullie was en zij eigenlijk niet, dan zou ik het wel weten. Dan was ik dus wel direct op hem afgestapt (maar wel als ik het zeker zou weten, dus niet met alleen vermoedens en vage geruchten). Maar als zij (ook) jullie vriendin is, dan wordt het lastiger... Ik ben altijd voor volledige eerlijkheid en die kan soms ook best pijn doen. Ik vind dan ook dat hij het moet weten, zodat HIJ de juiste keuze kan maken. Er wordt hier gezegd 'het is niet jouw verantwoordelijkheid'. Dat klopt aan de ene kant ook wel, maar mijn gevoel zegt dat je half medeplichtig bent door het geheim te houden. Je weet het nu eenmaal... daar kun je ook niets aan doen. Daarnaast is het altijd ZIJN keuze om wel of niet bij haar te blijven. Ik vind dat als iemand zo'n keuze maakt, hij of zij dit moet doen met alle beschikbare informatie... Maar ondanks dat ik er zo over denk, heb ik er laatst ook voor gekozen iets niet tegen een vriendin te zeggen over haar vriend... Omdat we haar al eerder met zulk gedrag geconfronteerd hadden en ze reageerde heel gepikeerd en vooral ontkennend. Want dat zou hij nooit doen. Maar ondertussen weten wij ook wel dat ze dondersgoed weet dat haar vriend zo is en dat ze zichzelf alleen maar voor de gek houdt. Dus sja, wat voor toegevoegde waarde had het dan om haar van wéér een incident te vertellen? Ze zou het weer ontkennen, misschien zou het onze vriendschap kosten. Maar bovenal: Ze zou zich er ongelukkig door voelen, maar hem tóch niet verlaten... dus sja... Maar even terug naar het verhaal van TS: Wat voor NUT heeft het om het te vertellen? Bedenk het beste wat kan gebeuren en het ergste wat kan gebeuren en misschien kun je op basis daarvan beslissen wat je er mee gaat doen.
Even heel simpel. Wel met haar praten maar zeker niet met hem er over. Hou je er buiten het is hun huwelijk en als ze zo is zo als je zegt dan is die man niet gek. En weet hij dat al. En staat hij het op deze mannier oogluikend toe. Ook al ken je mensen zie je ze 6 dagen per week maar sommige dingen kan je niet weten. Dat je niet vind dat de kinderen een goedvoorbeeld krijgen zegt natuurlijk niks over hun ouderschap toch? Of worden de kids verwaarloosd ?? Succes ermee!
@ Roosje, Ik denk dat ik dit weekend, anders begin van de week haar maar even bij de kop pak. want haar vriend is soms een rare kwiebes maar er zit een goed hartje in en ik zie dat hij er voor wilt vechten. En zij gaat de verantwoording maar es nemen voor de verandering en zij gaat maar open kaart spelen. er zijn nu al zoveel die het weten.. ze had de buurvrouw verteld en zo is het vuurtje gaan lopen. De andere persoon in kwestie had ik dus ook verteld wat er allemaal speelde daar in huis.. daar schrok hij van, want dat wist hij niet. hij vertelde ook dat hij duidelijk tegen haar was geweest over bepaalde zaken.. denken/vermoeden over haar huidige relatie. Het is geen gerucht of vermoeden, in eerste instantie was het wel ( ben namelijk niet op mijn achterhoofd gevallen) Ben toen haar exxen bij langs gegaan en kwam bij 1 uit, deze op de man af gevraagd en heeft bevestigd, dit staat zwart op wit op de pc. Wij zijn met hem bevriend geworden via haar zeg maar. haar kennen wij al langer. Nou hoe de vlag er nu bij hangt.. als het aan haar ligt was ze gister vertrokken dan vandaag zeg maar. daarom dus ook de advies.. zit in 2 strijd. Ik wil dit de kids niet aan doen dat ze later nog zeggen, mama is altijd weg he papa, terwijl zij feestje aan het bouwen is met een ander..
Vertel het aan die man kan die iig door met ze leven en op zoek naar n vrouwtje die wel voor hem en de kids gaat Heb dit nu zelf al 2 keer meegemaakt en ja ik heb ze ook voor de keus gesteld jij vertelt het of ik doe het voor je!!! Die vrouw is "volwassen" moet ze ook maar begrijpen dat dr daden gevolgen zullen hebben klaar (al noem ik iemand die vreemd gaat niet echt volwassen maarja....)
In andere woorden: Háár erop aanspreken, dat ze het haar man moet vertellen, heeft geen zin? Klaarblijkelijk zijn er al anderen die dat doen en ze houdt haar mond. Tenzij je haar voor de keuze stelt: Jij vertelt het (binnen een termijn!!!) of IK doe het. Met als kans dat je de vriendschap vergooit. Je moet ook even voor jezelf nagaan of je dat er voor over hebt. Ook zullen er anderen in je omgeving zijn die JOU erop aankijken als je het hem vertelt en ze gaan daardoor uit elkaar.
laat je het weten als je er over gesproken hebt? (sorry ben heel nieuwsgierig hoe dit afloopt, hoop toch wel op een happy end ... ) Maar zou haar vriend het verder echt niet door hebben? Ik zou niet eens kunnen liegen over waar ik heen ga, ik verlul toch altijd alles whaha ik kan dat niet en dat hoeft ook niet gelukkig. Ik kan niet eens een cadeau kopen zonder me te verpraten! Gaan ze ook nog wel eens opstap? En woont die ex ook in de buurt?
Ex woont een dorp verder. Over het opstap was ook een ding waar zij erg mee zat.. MAJAAA ze heeft vrienden die ook wel eens op willen passen.. Nou ja daar hebben ze nu gebruik van gemaakt. Ik ga haar er wel op aanspreken, maar denk dat ik mijn mond hou tegen haar vriend en dat ze het zelf maar moet vertellen.
Nu jij het weet denk ik dat jij er hoe dan ook iets mee moet doen. Ik zou haar ermee confronteren en dan is het aan haar om het tegen haar vriend te vertellen. Dan kun jij misschien wel de gebeten hond worden, maar als jij niets zegt en die vriend komt er later achter dat jij het al langere tijd wist maak je ook veel kapot. Dus ik denk dat jij het moet vertellen, omdat je al teveel weet.