Hoi Dames, Is er hier iemand die ervaring heeft met een whiplash en zwangerschap/bevalling? Hoe is dat bij jullie verlopen? Ik heb sinds bijna 4 jaar een whiplash. Voor mijn zwangerschap werd ik hiervoor elke 12 weken behandeld bij de pijnpoli dmv elektrische uitschakeling van de zenuwen en tussendoor gebruikte ik dagelijks 3x per dag morfine en spierverslappers. Voordat ik zwanger werd ben ik goed met al mijn behandelaars in overleg gegaan (revalidatiearts, neuroloog, en huisarts). De conclusie was dat een zwangerschap medisch gezien verantwoord was mits ik zou stoppen met de spierverslappers. De morfine zou nemen als uiterst redmiddel en de behandeling bij de pijnpoli mocht tijdens zwangerschap ook niet omdat dit onder röntgen gebeurd en de effecten niet getest zijn op zwangere vrouwen. De neuroloog had goede hoop, veel vrouwen hebben minder pijnklachten in hun nek door de hormonen. Nu ben ik de eerste 14 weken van mijn zwangerschap erg goed doorgekomen met minimale pijn alleen is het sinds woensdag weer helemaal mis. Ik neem nu 1 a 2x per dag morfine maar voel me hier alles behalve prettig bij. Ondanks dat lig ik nu al 3 dagen op bed en kan ik zelf echt helemaal niets. Ik ben nu best bang als ik denk aan de bevalling. Hoeveel impact zal het persen op mijn nek gaan hebben? Kan ik dat wel en als het lukt hoe zal ik me voelen in de kraamtijd als mijn nek overbelast is tijdens het persen? Leef nu al toe naar de periode na de bevalling zodat ik weer behandeld mag worden en de pijn weer dragelijk is. Ben benieuwd naar jullie ervaringen (hoop ook erg op positieve) zodat ik mijn angst misschien een beetje los kan laten.
Jeetje meid, heftig! Ik heb geen ervaring met een whiplash maar ik zou het met je artsen bespreken. Tijdens het persen zet je in principe geen druk op je nek volgens mij, je kan ook de juiste perstechnieken aanleren in een cursus zodat je goed weet hoe je moet persen. Als laatste redmiddel is er ook altijd nog een KS als het risico te groot is. Dat helpt je helaas nu niet natuurlijk en je hebt toch nog even te gaan. Wat zeggen je artsen ervan?
Ik zou het ook met de dokters overleggen. Ik zette bijvoorbeeld zelf bijna geen kracht op mijn bovenlichaam. Ik lag op mijn rug met mijn benen in de steunen waarbij mijn bovenlichaam tegen de rugleuning van het bed steunde. Ik was volgens mij meer aan het persen met mijn onderlichaam dan wat dan ook. Ik heb over het algemeen vaak last van rugklachten als ik verkeerd lig/zit/til of wat ook en na de bevalling niets van gemerkt. Maar goed, ik heb geen wiplashklachten, ik weet niet hoe het is met zulke aanwezige pijn.
Ik heb wel een whiplash, maar nog geen bevalling gehad. Maar als ik jouw verhaal zo lees kan je hoofd optillen al heel heftig zijn (ik ga dat ook niet lang aankunnen en mijn klachten zijn minder heftig). En kin op de borst is een houding die toch heel veel van je nek vraagt. Ik zou goed overleggen met je begeleidende artsen. Je kunt kijken naar verschillende baarhoudingen, zoals de baarkruk, bevallen in bad of op je knieën. Dan hoef je je hoofd niet op te tillen. Eventueel kun je kijken naar een cursus waar verschillende houdingen aan de orde komen, zodat je die kunt ervaren. Maar de artsen/verloskundige kan doorgaans goed meedenken. Het probleem met een whiplash is dat iedereen andere beperkingen heeft, dus duidelijk zijn wat je aankunt en hoelang is van belang! Bespreek dat alvast tijdig! Wat betreft je pijnen nu en de morfine. Ik snap dat je daar moeite mee hebt. Je wordt ook flink ondersteund door medicatie in je normale, dagelijks leven. Ik weet niet of er al eens met je over gesproken is, maar heb je al eens gekeken naar TENS? Bij mij bracht het afdoende verlichting bij een acute slijmbeursontsteking in m'n schouder tijdens het begin van m'n zwangerschap. En ik heb zelf ook een schuimkraag, voor als het teveel is en m'n nek echt rust nodig heeft. Ik weet niet of dat voor jou ook opluchting kan brengen? Men is er niet zo blij mee, omdat je natuurlijk je spiersterkte kunt verliezen als je hem te lang draagt, maar het wordt nu kiezen tussen allerlei kwaden. En tot slot: wellicht zou je met je arts kunnen kijken wat minder schadelijk is: morfine in jouw dosering of paracetamol. Toen ik als verpleegkundige werkte, konden wij operatiepijnen onderdrukken door mensen op een soort kuur van paracetamol te zetten. 4x daags een dosis paracetamol bouwt een spiegel op, die pijn in behoorlijke mate kan verlichten. Hopelijk kun je wat met mijn hele verhaal. Succes en sterkte!