Hoi, ik ben nieuw hier en ik heb me hier o.a. aangemeld omdat ik hoop dat mensen mij kunnen geruststellen en ook ervaring hierin hebben. Mijn dochter is bijna 2 jaar (over 1 maand). Ze trekt haar haartjes uit en is aan 1 kant op 1 plek bijna kaal, er zitten bijna geen haartjes meer. Ik ben bij het CB geweest en heb gekeken op internet, maar ik vind dan alleen maar psysische aandoeningen. Ik weet bijna zeker dat dit niet geldt voor mijn dochter. Ze is nl. een doodnormaal meisje, altijd vrolijk, met een eigen willetje, soms dwars, heel normaal dus. Overdag komt ze niet aan haar haar. Ze moet het dus 's avonds in bed doen. Eerder had ze altijd haartjes in haar handjes als ik haar uit bed ging halen. Op een gegeven moment werd het haar echt dunner, toen hebben we gezegd dat ze het niet meer mocht doen. Toen vonden we in bed geen haartjes meer, dus ik was helemaal blij maar vanmorgen lagen er weer haartjes. Als ik haar vraag: Heb je aan je haar getrokken? Zegt ze Ja. Als ik vraag: Heb je NIET aan je haartjes getrokken? Zegt ze: Nee. Dus volgens mij snapt ze het gewoon niet. Ik heb geprobeerd 's avonds een staartje te maken, maar dat haalt ze eruit als ze in bed ligt. Ik heb haar een knuffel meegegeven naar bed, dat had ze eerst niet. Bij het CB wisten ze ook niets, behalve dat ik het patroon moest doorbreken, maar ik ben er nooit bij als ze het doet, misschien doet ze het in haar slaap. Ze moest maar met een pedagoog gaan praten, maar ik vind dat niet nodig. Ze is echt volkomen normaal. Er is niets gek gebeurd. Ik ben wel zwanger, maar dat ben ik al 9 maanden (bijna uitgeteld), dat is het enige nieuwe wat er in haar leven speelt, misschien is het dat wel, moet ze wennen aan haar nieuwe kamer. Morgen ga ik naar de huisarts, want ik maak me toch zorgen. Een nicht van mijn man heeft hetzelfde gehad met haar dochter, bij haar hebben ze haar haar toen helemaal kort moeten knippen (echt bijna kaal). Daar wil ik echt niet aan denken, ze heeft nu mooie blonde, krulletjes. Ik ben er best verdrietig om, ik vraag me ook af of ze toch ergens mee zit, zo klein als ze is. Ik denk maar steeds dat het een fase zal zijn. Maar ik hoop dat iemand hier hetzelfde meegemaakt heeft. Op de plek waar het kaler is zat trouwens wat berg, misschien had ze daar last van. Ik heb daar de hele week olie opgesmeerd en de berg is nu zo goed als weg. Ik hoop op reacties. En sorry voor het lange verhaal.
meis geen zorgen maken het schijnt heel veel voor te komen en helaas kun je er niks aan doen komt vooral veel voor bij meisjes mijn nichtje heeft het ook gedaan en op een 1 op andere dag deed ze het niet meer ze was ook aan 1 kant helemaal kaal
Bedankt voor je snelle reactie. Hebben ze er verder niets aan gedaan, is hun kindje er vanzelf mee gestopt? Ik heb mijn verhaal nl. ook geplaatst op een ander forum, maar daar wordt meteen gegooid met borderline, gedragsproblemen. Ik word hier een beetje boos over, want ik snap dat jullie ons natuurlijk niet kennen, maar ik wil niet alles meteen op zo'n soort problemen gooien, mijn kindje is nog geen 2 jaar. Ze is zo lief, tuurlijk is ze ook weleens vervelend, maar ik zie genoeg andere kindjes om me heen en ze doet niets anders dan andere kindjes. Daarom ga ik morgen ook even naar de huisarts. Maar bij hun is het dus vanzelf over gegaan?
Nou ik vind het nogal wat hoor dat dingen als borderline enz enz er tegenaan gooien. Ik bedoel je meisje is nog maar 2, het is veel waarschijnlijker dat ze dit doet omdat ze moe is (dus voor het slapen gaan) en het op 1 of andere manier haar gerust steld of een fijn gevoel vind. Groetjes Anita
mijn nichtje deed dit dus ook alleen maar in bed en was nog vergeten erbij te vertellen dat ze der haren ook opat! ze deed het dus wanneer ze moe was het is idd weer overgegaan en niks aan gedaan tja wat kun je eran doen niks dus mijn nichtjes was toen bijna 3 en is nu bijna 4 en is nu al een half jaar gestopt ik vind het ook erg dat ze gelijk met gedragsproblemen enzo gaan gooien dat is helemaal niet bewezen
Ik raakte eerst ook helemaal in paniek toen ik het las, maar mijn man (die heel nuchter is) zei ook: Kijk nu eens naar ons meisje. Ze is echt heel normaal. Laatst waren alle kindjes bij elkaar van onze vriendengroep (14 kids van dezelfde leeftijd ongeveer). Ze viel echt niet op, deed niets anders, gedroeg zich niet anders. Speelde met iedereen heel lief. Toen dacht ik: je bent gewoon een normaal meisje, maar ik wil het wel oplossen. Maar hoe, ik hoop ook inderdaad dat het zichzelf oplost, ik kan het nu nog redelijk verbergen door haar haartjes goed te kammen, maar ik wil dat het stopt. Ik denk wel dat we er niet meer over moeten praten met haar, want dan raakt ze volgens mij in de war, misschien ook niet hoor. Ben wel benieuwd wat de dokter zegt morgen. Hopelijk lees ik strakjes nog meer verhalen hier van jullie.
Hoe wisten ze dat ze haar haartjes op at dan als ze het in bed deed? Is het weer snel aangegroeid bij je nichtje? Ik maak nu ook geen staartjes meer omdat dat misschien haar geirriteerd heeft, ik weet het ook niet. Je probeert vanalles hé?
Ik denk dat het 'gewoon' een gewoonte is geworden. Mijn dochter pulkt de laatste tijd veel aan haar (teen)nageltjes, kan ze helemaal in op gaan Denk eigenlijk dat je er geen aandacht aan moet schenken, het is 'alleen' vervelend omdat ze een kale plek krijgt, als ze aan haar tenen zou frummelen zou je het niet eens merken, snappie? Dat maakt het natuurlijk niet minder vervelend, je wil ook gewoon geen kale plek op haar koppie en je maakt je natuurlijk ook zorgen om het gedrag op zich. Maar over dat laatste zou ik me geen zorgen maken. Sowieso bij een kind van 2 jaar )met verder normaal gedrag) is onmogelijk om er een stempel van welke gedragsstoornis dan ook op te plakken.
bloem omdat ze het de hele dag niet deed en als ze poepte hele plukken haar tevoorschijn kwamen en ze kreeg kale plekken aan 1 kant van der hoofd dus dat lijkt me wel duidelijk
het duurtde wel even voordat het aangegroeid was maar mijn zus liet der haar altijd los zodat het niet opviel
Misschien heb je iets aan deze links: Ouders Online: Vraagbaak Opvoeding en gedrag - archief Ouders Online: Vraagbaak Opvoeding en gedrag - archief Je dochtertje is helemaal niet gek hoor (bizar dat mensen dat zeggen!), het is waarschijnlijk voor haar een manier om rustig te worden of in slaap te vallen. Vergelijk het met duimen enzo. En het komt heel vaak voor (maar de meeste mensen houden hun mond er over denk ik). Ik zou zelf wantjes aantrekken 's nachts, wat ze ook doen bij kindjes met eczeem zodat ze niet kunnen krabben. Ik weet alleen niet of je dat nu moet doen. Voor zo'n klein meisje is een nieuwe kamer en straks een nieuwe baby natuurlijk een ontzettend grote verandering! Persoonlijk zou ik proberen om het nu zo veel mogelijk te negeren als ze het doet en helemaal de hemel in te prijzen als ze het niet doet (dus goed gedrag belonen) en pas beginnen met afleren als ze helemaal aan de nieuwe situatie gewend is. Maar het komt echt wel goed hoor!!
Ik kan haar niet belonen omdat ik er niet bij ben als ze het niet doet. Ze doet het echt alleen in bed, overdag zit ze niet eens aan haar haartjes. Bij haar valt het trouwens juist op als de haartjes los hangen, maar staartjes maken is misschien ook niet zo goed nu. Ben blij te lezen dat jullie ook niet meteen aan een of ander gedragsprobleem denken. Ze is echt zo'n lief, normaal kind. Ze kletst me de hele dag de oren van het hoofd. Ik denk inderdaad dat ik het moet negeren, niets van moet zeggen. Maar ik weet het ook niet. Ik zag wel van die wantjes voor baby's liggen bij de Hema, weet niet of die haar passen hoor, maar misschien moet ik die toch omdoen. Misschien zijn er toch te veel nieuwe dingen voor haar geweest, ze heeft de 1e paar dagen (een week ofzo) wel moeten wennen op haar nieuwe kamertje. Ze slaapt nu ook boven, zolder, daar heeft ze wel een kei mooie kamer, waar ze de hele tijd wil spelen op haar mat. Dus ze gaat er niet met tegenzin naar toe. Maar de 1e week kon ze niet goed slapen en toen hebben wij haar niet meteen naar beneden gehaald. Ik voel me daar nu wel schuldig over. Misschien is het toch te veel geweest, nieuwe kamer, mama met een dikke buik, iedereen die over een baby praat, haar kamertje die opeens blauw is, dadelijk als de baby er is.... Voel me wel schuldig. Ze gaat in oktober ook nog eens voor de 1e keer naar de peuterspeelzaal. Ik hoop gewoon dat het over gaat. Wel schrikken trouwens lijkt me als ze plukken haren poept! Weet je niet hoe lang het duurt voordat het weer ging groeien? Dan weet ik dat ongeveer, omdat ik nl. niet weet of ze het nog doet.
nou mijn nichtje kreeg eerst stoppels op de kale plekken toen was ze ermee gestopt duurde ong een maand of 2
Oh ok, dat valt nog mee gelukkig. Ze is nog niet kaal, er zitten nog haartjes, het is wel heel dun. Ik ben benieuwd wat de huisarts morgen zegt. Ik zal het wel laten weten! In elk geval bedankt voor jullie reacties! Doet me wel goed dat ik hier kwijt kan hoor.
Ja, ik ben vanmorgen geweest. Ik was wel bij een vervangster van mijn eigen huisarts, maar dat maakt niet uit. Ze vond het niet echt shockerend. Waarschijnlijk doet ze het om in slaap te vallen of als ze wakker wordt. Ik kan er verder niets aan doen. Ik kan ook niet zeggen dat ze het niet moet doen want overdag komt ze helemaal niet aan haar haartjes. Vanmorgen lagen er een paar in bed en een paar aan haar slaapzak. Ja, heeft ze dan aan haar haartjes getrokken of is dit normaal? Dat vind ik zo moeilijk. Ik kon misschien een boekje in bed leggen zodat ze 's morgens iets te doen heeft, dat kan ik proberen. Ze heeft nu ook een beer in bed die ze vast heeft. Ik heb ook gezegd wat het CB zei; met een pedagoog praten. Maar de arts zei ook dat dit geen zin heeft, daar is ze nog veel te klein voor. Ze beantwoord mijn vragen al anders, als ik vraag of ze NIET aan haar haren heeft getrokken zegt ze nee. En als ik het woordje niet weglaat is haar antwoord ja. Dus dat heeft geen zin. Tenminste ik word er niet wijzer van. Ik maak me evengoed wel zorgen. Maar ze zei trouwens wel dat sommige kindjes de haartjes opeten Ik zei; dat hoorde ik laatst ook ja. Maar goed, ik hoop dan maar dat het over gaat, alleen hoe weet ik dat het over is. Dat duurt natuurlijk even voordat het aangroeit. Bij jouw nichtje was het ook vanzelf over hé en ze hebben er niets aan gedaan of niets tegen haar gezegd? Ben wel benieuwd of er nog meer meiden zijn die dit meegemaakt hebben.
Hoi hoi, toen ik je verhaal las, moest ik aan mijzelf denken toen ik klein was. Ik trok dan weliswaar niet aan mijn haartjes, maar ik plukte net zo lang aan mijn hoofdhuid totdat er kleine wondjes op kwamen. En als ze dan opdroogden vond ik het heerlijk om ze weer eraf te krabben. Hahah, klinkt vreemd als ik dit zo opschrijf. Dit deed ik ook voor het slapen gaan. Het was een gewoonte zoals nagebijten oid. Ik kon het niet laten, hoe graag ik zelf het ook wilde op een gegeven moment. Ik groeide er wel snel overheen. Ik ben verder volkomen normaal hoor. Wat een lef overigens om vanachter een beeldscherm een "diagnose" te stellen als gedragsprobleem. Belachelijk wekelijk. Ik denk dat jij je geen zorgen hoeft te maken, zoals dames hier al zeggen. Goed dat je even naar de huisarts bent geweest, zekerheid voor alles.
die huisarts zei dus hetzelfde als die van ons ze is er gewoon nog te jong voor en dat ze zei dat ze haartjes op eten haha wat dacht je dat klinkt bekend bij haar was het idd ineens over en mijn zus had alleen tegen haar gezegt als ze naar bed ging en nu niet meer aan je haartjes trekken he je bent nu een grote meid als je dat niet meer doet wordt je heel mooi of het nou daardoor komt dat ze het niet meer deed of dat ze het uitzichzelf ineens niet meer deed weten we dus niet maar goed het gaat over
Bedankt voor jullie reacties, doet me echt goed! Marline1983; nog 1 vraagje: hoe oud was je nichtje toen zij ermee begon?
ff een update over vannacht, er lagen nl. heel veel haartjes in bed en op haar slaapzak, ik word er echt heel verdrietig van. Nu trekt de kalere plek meer naar achteren toe, het is dus erger geworden. Ik hoop echt dat ik nog mee reacties krijg van hoe het over ging bij jullie kindjes, of ik er nu wel of niet aandacht aan moet besteden. Ben ook benieuwd hoe oud je nichtje was, want mijn dochter is, denk ik, nog te klein voor een gesprekje.