Ach meid wat erg dat je dat mee hebt moeten maken maar des te dankbaarder dat je nu 30 mag worden, ik hoop, duim en bid voor je dat je zwanger mag raken! Het is geen gemakkelijke weg maar ik hoop echt dat we straks allemaal kunnen zeggen dat het het dubbel en dwars waard mag wezen!!
Dwergje....ik moest idd na het gesprek ook eerst weer me ongi afwachten gelukkig hadden ze geen wachtlijsten verder. Maar het is weer ff balen he meis. Joshi...jeej wat een akelig verhaal maar met een super einde! Je bent er en ik gun het je zo meis. Hope is goed met woorden he heb bij haar ookal menig keer gedacht van....zit je in mijn hoofd ofzo.hahahah Zonneschijn hoe voel je je? Duck...meis hoe is het jou? Chantal....gaat het allemaal een beetje lieverd? Je hebt zo'n bewogen tijd achter de rug. Als ik iemand ben vergeten SORRY!!!! ( zwangerschaps demensie)
Debby, idd die Hope hahaha dat stukje wat zij schreef zat idd in mijn hoofd...typisch he! En idd rotverhaal, maar besef me heeel goed dat ik in mijn handjes knijpen mag met de afloop hoor.... Carpe diem is het toch.... Hoe voel jij je??
Ik ben misselijk en heb last van maagzuur, en nu ook obstipatie...Pfff dat laaste is wat minder heb s'avonds echt last van mijn buik.. Verder ben ik best wel moe en lig ik dus lekker vroeg in mijn bedje..wel een waar lekker tv kijken op bed maar dan lig ik toch in een rust stand... Verder moet ik zeggen dat het goed gaat,,,, Nog anderhalve week te gaan, ik heb er zo'n zin in...
Zonneschijn....hoever ben jij nu dan? Joshi...ik heb alleen wat last van misselijkheid en krampjes af en toe maar dat zal ook door de moeilijke toilet gang zijn . Ow en ik voel goed dat me bloeddruk aan het zakken is...hij was 111/58 niet schrikbarend maar ik heb het snel koud en was duizelingen....maar verder PRIMA hihi Nu maar eens me bedje opzoeken tis al veelste laat TRUSTE!!!!!
Zo meiden, net weer beetje proberen bij te lezen, hoop dat ik t uit elkaar kan houden: Dwergje, wat ongelofelijk piiiieeeeeep! knuffel voor jou! Joshi, bijna 30... Ik hoop van harte dat dit jouw jaar word! Hoor dat het boek "het 30ers dillemma leuk moet zijn, maar weet niet of het passend voor ons is. Ik had het gevoel wat Hope omschreef heel erg met 25jr, dat was van jongs af aan de leeftijd die ik in mn hoofd had. Vanaf dat jaar eigenlijk elk jr zon dipje bij mn verjasrdag, net als elk oud&nieuw; ook zon moment waarop je terugkijkt op het afgelopen jaar. Stefanie: fijn dat alles goed gaat met je beeb, vervelend dat je nu thuis zit met je bekkeninstabiliteit, hopelijk kan je alles nu beter volhouden yvetje, balen die cyste Hope, weer beetje opgeladen? Ja das die MMMachtbaan hè? Je hebt maar eventjes om jezelf te herpakken en moet dan door, hopelijk brengt de komende ronde je meer geluk. Debsie, wij spreken elkaaar ook op de app natuurlijk, dat het maar snel november mag zijn!! Vergeet ik nu iemand? Knuffel voor jullie allemaal!
En ja hier staat zes...maar ik wacht het wel af en hoor over ander halve week..precies hoe ver ik ben...
Hope, was alles oke vandaag bij je echo?? Spannend Zonneschijn! Chantal, ja klopt, weet niet of het boek toepasselijk is voor ons....geloof dat een vriendin van mij dat boek wilde gaan lezen om erachter te komen of ze nou kinderen wilde of niet... En je vergeet idd wat....hoe gaat het met jou meis?!
Nou dat wordt niet een vrolijk/gezellig verhaaltje hoor... Ik moet mn huis verkopen, iets wat ik vreselijk vind. Ging gisteravond nog even plassen en zette alleen de sterrenhemel aan in de badkamer, ging zitten en bam: ineens was het weer april toen ik daar onder diezelfde sterrenhemel zat en daar mn kindje verloor. Raakte compleet overstuur, heb 1,5u nonstop gehuild. En dan niet gewoon huilen, echt brullen. Er kwam zo ontzettend veel verdriet naar boven van de afgelopen 3,5 jaar. Merk dat ik het allemaal nog helemaal niet goed verwerkt heb. En kon alleen maar denken: hoe kan ik het huis nu verkopen waar ik mijn kindje verloren ben? Raar natuurlijk want de anderen ben ik ook elders verloren, de eennalaatste zelfs in Maleisië. Toch heeft de laatste de meeste indruk gemaakt, denk door de echo's, plassen voor MVM enz... Veel te verwerken dus nog. Tussen mij en mn man gaat t wisselend. Ene keer zijn we on speaking terms, andere keer is hij zo boos en onredelijk en hebben we knallende ruzie. Hij woont nu al ruim 2 mnd bij zijn ouders. Hij heeft een nieuwe vlam van 36 met een tikkende biologische klok, vind ik best wel heel erg lastig. Al langere tijd had ik gevoelens voor een ander, waarover ik altijd eerlijk ben geweest tegenover mn man, dat hij echt moest gaan werken aan zn probleem omdat hij me regelrecht in de armen van die ander dreef, maar hij heeft hier niets mee gedaan. Kwam voor hem dus ook niet als verrassing dat dit mij het laatste zetje heeft gegeven om er een punt achter te zetten, samen met het heftige voorval 9-8 waardoor hij me door het huis had gesmeten. Maar dat van hem komt zó onverwacht. De ene dag zegt hij nog dat hij me terugwil en er alles aan wil doen om dat voor elkaar te krijgen, het andere moment ligt hij met een ander in bed. Terwijl ik juist bewust nog afstand houd van die ander omdat ik eerst alles een plekje wil geven en fatsoenlijk de scheiding achter me wil hebben.... Vind t moeilijk en ben echt een wrak momenteel. Ik raak alles kwijt en ook de vraag wanneer ik dan nu ooit mama zal worden houd me ontzettend bezig en maakt me heel verdrietig. Ik zou dit weekend 32 weken zijn. Ik weet dat het beter is dat dat kindje niet levend geboren is, omdat ik dan waarsch nog bij mijn man was gebleven en ongelukkig zou zijn, maar ik mis mn kindje zo erg! Het doet gewoon zo ontzettend veel pijn... Ik hoop dat de verkoop en scheiding snel rond zijn zodat ik me op de toekomst kan richten. *Tot zover de klaag-update*
Jeetje chantal, wat krijg jij toch veel voor je kiezen. en dat hij al zo snel een ander heeft? En echt K*T dat je je huisje moet verkopen chantal. begrijp dat dat moeilijk en emotioneel is. Ik hoop dat alles snel achter de rug is voor je en dat jij snel je eigen geluk mag hebben. heb je wel eens over na gedacht om een BAM mama te worden?
Lieve Chantal, wat erg dat je dit allemaal meemaakt. Het zal geen gemakkelijke tijd voor je zijn. Maar je doet het goed meis, je geeft ruimte aan je verdriet en je zal helaas door dit verwerkingsproces heen moeten, het zal ontzettend moeilijk zij om alles en iedereen kwijt te raken, maar meisje op een dag zal je weten dat het dit waard is geweest en waarom dit alles gebeurt is. Ik wil je ontzettend veel sterkte wensen. En als je je hart wilt luchten of het even niet meer weet kom dan gewoon hier en dan kunnen wij je hopelijk (ook als is het vanaf een afstandje) steunen. Dit moet ontzettend veel zijn om in je eentje mee te dealen maar je kan het lieverd!! Hou vol en geef niet op... hele dikke knuffel voor jou!!
Lieve Chantal, Ik had je vanmorgen al gesproken...en zoals ik al zei: Jij bent altijd als een rots voor ons geweest, en dat willen wij daar waar nodig is natuurlijk ook voor jou zijn. Meis een hele dikke x en knuffel
Oh Chantal, wat een verhaal.....ik lees dingen waar ik echt van schrik! En dan heeft ie ook nog een ander.... Je huisje verkopen....daar wilde je zo graag blijven, wat verdrietig zeg! Je hebt veel te verwerken nu, en dat is niet meer dan logisch na zo'n periode.... Je verdriet om je kindje....dat schrijnt overal bovenuit natuurlijk. Wanneer je dan mama word...., dat je die gedachte hebt kan ik me goed voorstellen....ergens ligt jouw geluk en dat komt, echt! Lieve Chantal, je bent hier altijd zo'n enorme steun geweest en dat ben je nog....en dat vind ik enorm knap van je!! De droom die jij nu even los moet laten...wij gaan er mee door en je reageert hier gewoon, dat is bijzonder hoor, vind ik echt! Dat maakt je een bijzonder persoon! Schrijf jij hier (als het je helpt en je hebt er wat aan) alsjeblieft ook van je af! Je bent een kanjer, hou vol en laat je verdriet toe wanneer dat moet....je komt er bovenop, ik weet het zeker! HELE dikke diggi-knuffel!
Pfff de spanning en angst nu vind ik nog erger dan wachtweken....hoop dat het snel 5 november is. Joshi.... hoe is het op het bankje? Hope....weer "lekker" aan het prikken? Dwergje...is het al door gebroken meis?
Whahahahhahhahahha nee niks meer gezien of gespot na woensdag :S dus geeen idee!!!! miss een follikel die gesprongen was ofzo ik weet het niet of het moet er nog aankomen ik heb geen flauw idee!
Ja Debby snap wel dat dit slopende dagen zijn! Hopelijk kan je 5 november lekker naar je knipperlichtje en misschien zelfs wel 'jes' kijken meid! Nog 16 nachtjes slapen....he bah klinkt lang, maar gaat snel oké! Hier zit ik idd 6 dpo nu, stressweken vind ik t....gisteren en eergisteren buikpijn en onderrug...en dat had ik vorige keren ook.... Gisteravond en vanochtend hartstikke duizelig. Maar ja meer dan afwachten kan niet....maar steeds denken, wat is dit en wat is dat vind ik wel vermoeiend....
Ik zou vandaag 24 weken en 3 dagen zijn, ik begin het er steeds wat moeilijker mee te krijgen. waarom pas nu? en niet toen? ik wist dat ik zwanger was ik was duizelig en ik was misselijk, waarom is het zo fout gegaan. ff baal dagje
Dikke knuffel Dwergje, verdriet komt wanneer t komt....laat maar lekker ff toe, dat lucht op! Hopelijk mag jij volgende week ook weer gaan starten en komt er zicht op de behandelingen....dan ben je weer bezig hè, nu is t maar wachten... Vanaf wanneer was jij duizelig en misselijk? Knuffel
ja vanaf 4 weken al, alleen heb pas test gedaan met 5 weken vanwege dat ik heel erg ongesteld was geworden. daarom toen toch een test gedaan ook al was ik ongesteld geworden omdat ik misselijk en duizelig was