Spannend butterfly, mijn duimen draaien nogsteeds! Blade, heel erg balen meis.... ik weet ook hoe het voelt, ook ook precies na de ongi vd 4e iui er TOTAAL geen vertrouwen meer in!! Nu ben ik echt al verder aan het denken, over paar maanden dan maar IVF Kanshebber oei! Weet je zeker dat je hem hebt laten liggen? Woont je oma naast de deur? Anders zou je er snel ff langs kunnen gaan met n smoes! Hopelijk heeft ze m nog niet gevonden...
Dank je wel Laraxx.....ik hoop ook echt dat het gelukt is! Zou voor de verandering wel mooi zijn ja....
nee helemaal niets, geen rugpijn, geen hoofdpijn, geen buikpijn, niet sjaggie....echt niks....ik denk dat het nog alle kanten op kan.....8)
Hihi. Mijn oma gebeld (ze woont niet heel dichtbij) dat als ze een gek buisje vind (de dop zat er iig op), ze die weg kan gooien. Ze stelde verder geen vragen
Ja, ze is ook behoorlijk kippig dus dikke kans dat ze niet ziet dat er een naald inzit! En zo ja, dan kan ik dus altijd nog de smoes van vitamine-B-injectie opgeven.
Wat zonde Quinty. Nu komt de volgende stap wel heel dichtbij... Zie je daar tegenop? Ik ben er nog iets verder vandaan maar zie op tegen IVF.
Bedankt voor de lieve berichtjes meiden! Quinty, jij ook sterkte. Echt K.. is dat elke keer weer he?! Laraxx, tja, ik denk dat ik me zo langzaamaan ook maar eens in IVF moet verdiepen. Ondanks dat we meer dan 6x IUI mogen heb ik geen zin om hier eindeloos mee door te gaan. In ieder geval nog poging 5, 6 en misschien 7, maar vrees dat het dan toch een stapje verder wordt. Klokje tikt ook gewoon door... Maar net als Kanshebber zie ik er wel heel erg tegenop.
Ik heb net bij mijn ouders gegeten. Ik heb ze het prikritueel laten aanschouwen. Ze waren onder de indruk van mijn moed , maar het was ook wel dramatisch omdat ik nogal verkeerd prikte: deed best even pijn en het bloedde daarna flink; nu zit er een blauwe plek. Oeps Daarna nog gesproken over onze kansen enzo. Eigenlijk vond ik dat niet zo fijn, hoe betrokken en lief ze ook zijn. Het leek namelijk wel alsof ze erin berustten dat het misschien wel nooit gaat lukken. Dat deed bij mij de moed in de schoenen zakken, ookal weet ik wel dat zij er niet zoveel van weten en alleen maar meeleven. Toch bespreek ik deze kwestie liever niet zo vaak met hun. Ik vind het ook niet zo fijn dat ze tot in detail weten in welke fase ik zit, dat probeer ik meestal te vermijden om bezorgde telefoontjes en allerlei vragen te voorkomen. En om misschien toch ooit nog met een soort van verrassing te kunnen komen aanzetten . Maar nu zijn ze dus weer even helemaal op de hoogte. Wel was het fijn om te horen dat zij ook achter onze eventuele keuze voor pleegzorg zouden staan, ik had daar meer commentaar op verwacht.
Goedemorgen dames, @ Kanshebber, balen van die blauwe plek zeg! Wel vervelend altijd dat soort gesprekken. Gelukking staan ze wel achter jullie eventuele keuze voor pleegzorg! Maar goed je moet zeker nog wel hoop houden! Er kan nog van alles gebeuren! Denk aan de piek bij de starters met Menopur! Liefs