Oh lieverd, natuurlijk mag je hier schuilen!! Pffff en dan jekatje ook nog jeetje!! Ik hoop echt met heel mijn hart dat alles goed gaat komen. Maar blijf natuurlijk wel in je achterhoofd houden dat het ook mis kan zijn, hoe erg dat natuurlijk ook is. Ik weet dat je dat zeer zeker niet wilt horen maar ik ben gewoon eerlijk. Ook ik heb dit meegemaakt, alleen ik was bijna 7 weken zwanger en mijn eerste echo zag er helemaal niet goed uit. Het was ook een zwarte vlek wat ik te zien kreeg. Maar eerlijk bij jou kan het echt nog alle kanten op het is nog vrij vroeg bij je he! En voor hetzelfde geld zie je woensdag meer en klopt er een hartje. Ik weet ook niet hoe je de tijd door moet komen. Ik kan heel cliche tegen je zeggen dat je afleiding moet gaan zoeken, maar ja ik weet als geen ander je denkt aan niks anders meer. Belangrijk is dat je erover blijft praten en vooral met je partner, meis krop niks op!! Ik wens je de komende week heel veel succes!!! En als je je ei kwijt wil dan doe je dat toch lekker hier!! Veel liefs Druuf
@ Augustus jemig meid wat ontzettend klote!!! dat is natuurlijk niet waar je op gehoopt had! maar idd zoals druufke ook al zegt probeer wel positief te blijven want anders sleep je jezelf zo'n gat in! koppie op meid en ik ga ook heel hard duimen voor je!!! het is je zo gugunt! @ All hier vandaag ook weer naar het ziekenhuis geweest. nog steeds niet ongi en die arts van vanochtend zei tegen ons dat er waarschijnlijk op die dag dat het eitje zou moeten springen waarschijnlijk niet is gepsrongen en dan misschien wel vorige week bijvoorbeeld daardoor komt het dat mn cyclus zo lang is en ik dus nu onderhand 12 dagen overtijd ben. nou goed iig wat meer duidelijkheid! ik kan of afwachten of primolut slikken, maar ik ga het eerst nog even afwachten! want ik ben er ff klaar mee met al die hormonen! ik zat er ook even doorheen maandag maar gaat weer beter, maar het is nu ff beter om lekker rust aan mn lijf te hebben! @ Druufke hoe is het met jou? nog 6 daagjes spannend!!!
@ ukk: met mij gaat het nog redelijk. Wel wat spanningen maar t valt nog wel allemaal mee! Lekker is dat he effe rust van alles!!
@druuf en ukk: einde van de ochtend wordt ik gebeld hoe het met mijn vriendje is. Ik was helemaal klaar met huilen en hield me nog oke toen ik bij de dierenarts was maar ging helemaal los op de parkeerplaats. Mijn andere kat liep de hele avond zijn broertje te zoeken. Ik kan er niets aan doen, die twee zijn mijn kinderen, mijn allesies! Gisteren staat in de top vijf van kloterigstedagenvanmijnleven. Weet je, manlief zegt ook dat ik positief moet blijven. Dat lukt me nu totaal niet. Ik heb bijgehouden wanneer we het gedaan hebben. Een dag en twee dagen voor de ingreep en zes dagen na de ingreep. Je maakt mij niet wijs dat ik zwanger ben geworden van de keer zes dagen na de ingreep. Toen moeten mijn eitjes toch allang al geploft zijn? Hoe realistisch is het dat het toch gelukt is? Ik wil dolgraag positief zijn maar ik houd mezelf dan toch voor de gek? Ik probeer maar de dagen door te komen door vanalles te doen, de situatie maalt toch door mijn hoofd. Ik ben gewoon gaan werken, mijn meiden op mijn werk weten ervan en zijn geweldig, hier voel ik me op mijn gemak, komt er een huilbui, laat ik het komen. Ik ga niet thuis zitten wachten op de dijkdoorbraak. Als die komt... Misschien een ietwat banale vraag: maar druuf, ervan uitgaande dat het misgaat, wat staat me te gebeuren? Kan en wil iemand deze ervaring met mij delen? Kan ik me enigszins voorbereiden? Welke opties heb ik? Ik ga even niet meer naar die andere groep: niets ten nadele van die meiden maar die groep is me gewoon effe te groot, als ik een dag niet heb gelezen loop ik meteen vijf bladzijdes achter. Ook al gaat het goed, mag ik hier blijven? Ik voel me op mijn gemak bij jullie.... kus, augustus2009
O augustus, wat een vreselijke onzekerheid! Ik snap dat je probeert om positief te blijven, maar dat moet wel heel moeilijk zijn nu. Misschien is even flink uithuilen ook niet zo'n slecht idee.....Trouwens, die dagen waarop jullie gemeenschap hebben gehad hoeft niet alles te zeggen. Kan altijd een verdwaald zwemmertje net een dagje langer hebben overleefd en de goede afslag hebben genomen. Je weet het maar nooit! Wat erg ook van de kat, we hebben er ook twee (eentje heet ook Binkie) en ik moet er niet aan denken dat er iets met hen gebeurt. Waarom komen zo'n nare dingen ook nog tegelijk?? Blijf gewoon lekker hier schrijven, gooi al je gevoel er maar uit. We slepen je wel door de vreselijke week heen hoor!
@ukk: bij jou ook een rare cyclus zeg! Geen eisprong geweest waarschijnlijk? Vreemd hoor, hoe kan dat nu weer? @druufke: jij moet nog een paar dagen volhouden? Duim, duim, duim! Hier: eigenlijk niet veel te melden. Vandaar dat ik ook niet veel hier op 't forum ben geweest de laatste tijd. Overstimulatie is bijna weg, gelukkig. Heb me er nog behoorlijk beroerd van gevoeld. Morgen laatste keer naar het ziekenhuis, afscheidgesprekje. Voelt toch wel gek, maar het hoeft niet definitief te zijn. Denk wel dat ik, als we ooit nog verder gaan, voor ivf ga. Hele hormonentroep wil ik niet meer voor zo'n klein iui-kansje. Dan wil ik er ook een goede kans voor terug!
@ Augustus, wat een verdriet! Ik kan me het voorstellen dat je het niet meer ziet zitten. Maar een positief verhaaltje dan..... mijn vriendin die had ook tot 9 weken vage echo's en uiteindelijk bij 9,5 week was er pas een kloppend hartje te zien en was alles toch goed! Het kan dus allemaal erg vreemd lopen. Dus hou nog enigzins een beetje moed, ook al is het erg moeilijk! Knuffel!
@ augustus: Ik wil mijn ervaring hier best plaatsen. Bij iedereen gaat het anders maar ik zal mijn verhaal vertellen: Ik ben in augustus 2010 gestopt met de pil. Na anderhalf jaar toch maar eens naar t ziekenhuis gegaan en onderzoekjes gehad HSG samenlevingstest en noem maar op, jullie kennen het wel. Wij zouden vorig jaar september eigenlijk al zijn begonnen met onze eerste IUI. Augustus 2011 was dus onze laatste kans op een spontane zwangerschap. Ik geloofde hier niet meer in en wat gebeurd er, ik word me toch een partij ziek net op mijn NOD, die was op vrijdag! Het hele weekend er zeer beroerd aan toe geweest en het enige wat ik dacht was: pfff ik heb een buikgriepje. 's Maandags toch gaan werken, en om eerlijk te zijn ging het wel. Tot in mijn middagpauze ik weer zo ziek werd. Toen ik 's avonds thuiskwam heb ik even een testje gedaan gewoon ook omdat ik mijn ongi nog niet had, en je raad het al, hartstikke zwanger. Op dat moment, na 2 jaar proberen geloof je dat amper dat het toch nog spontaam was gelukt. Wij waren natuurlijk in de 7e hemel. 2 weekjes later had ik na het naar t toilet gaan wat roze afscheiding. Het was niet veel, maar omdat het je eerste zwangerschap is ben je natuurlijk heeeeel onzeker. Meteen verloskundige in het ziekenhuis gebeld en zij vertelden natuurlijk dat het niks hoefde te betekenen. Wel vroeg ze of ik buikpijn had. En tja....dat had ik niet. Toen vertelde ze me zolang ik geen buikpijn had ik me maar niet te druk moest maken. Volgende dag vrolijk gaan werken. Rond de mddag naar het toilet en bloed was weg! Ik superblij maar.......ik had heel vee helder slijm met afvegen. Wat denk je ....ja onzeker trutje weer t ziekenhuis gebeld om dat door te geven. En het eerste wat ze me vroeg was of ik buikpijn had.....Ook deze keer geen last van gehad. Maar toen vertelde ze me of ik diezelfde middag om half 2 nog op het spoedspreekuur kon komen. Nou toen gingen bij mij natuurlijk alle alarmbelletjes rinkelen. Ik dus met manlief erheen en een klein gesprekje gehad wanneer laatse dag eerste menstruatie etc. Na het gesprekje werd duidelijk dat ik dus 6 weken en 4 dagen zwanger zou zijn. Daarna mocht ik in de stoel gaan liggen en toen werd de inwendige echo gedaan. De verloskundige zei niet veel onder het kijken en toen ze klaar was printte ze een foto'tje uit van mijn baarmoeder en deelde mij mede dat ze toch even een gyn ging bellen. Je kunt je voorstellen dat ik het toen helemaal niet meer zag zitten. Eindelijk kwam de gyn binnen, zonder mij eerst te hebben gesproken of gezien bekeek ze de foto en het eerste wat ze zei was: 'oh dat is jammer'. Dus toen kwam ze naar me toen en heeft zelf nog even gekeken. Ze vertelde me dat er wel een zwangerschapsholletje zat, maar dat ze er niks in konden zien. Er bestond natuurlijk een kans dat t nog te vroeg was om die rijskorrel te kunnen zien of een kloppend hartje, maar de telling was goed wat mijn cyclus betrof, dus werd ons ook gezegd dat we maar niet te veel moesten hopen. Er werd meteen een afspraak gemaakt voor een weekje later om te kijken of het wel was gegroeid of niet. Ook moest ik bloed gaan prikken diezelfde middag voor de waardes van mijn HCG. Mocht er in de tussentijd iets veranderen, of ik kreeg hevige buikpijn en/of bloedingen moest ik hun meteen weer bellen. Wij hoopten tegen beter weten in dat het nog gewoonte klein was! Ik hield me ook vast aan het feit dat ik geen buikpijn had het wel goed zou zitten. Helaas de zondagmorgen toen ik opstond bloedde ik heel hevig. Bij min 2e toiletbezoek lag er een grote stolsel in de wc. Meteen zh gebeld en we konden meteen komen. Toen we daar zaten kregen we een echo en het vruchtzakje zat er niet meer in.....alleen bloed. De stolsels waren er al voor 80% uit. Moest een week later terug op controle om te kijken of ook alles eruit was, zoniet moest ik gecurreteerd worden. Dit was uiteindelijk niet nodig! Maar ik heb nooit geen buikpijn gehad. Ik heb wel gemerkt dat heel snal na het verliezen van het vruchtje mijn zwangerschapsklachtjes ook met de dag minder werden. Lichamelijk heb ik er geen pijn van gehad, maar geestelijk ben je kapot!! Ik kreeg een weekje vrij van mijn werk omdat ik gewoon hevig bloedde. Daarna had ik 3 weken vakantie dus dat kwam heel goed uit. Hmmmm mijn verhaal is wel hee lang geworden zie ik hihi. Dit ishoe ik het ervaren heb. Ik kan je wel zeggen dat het uiteindelijk wel goed komt en het wel weer een positieve uitwerking op je heeft. Ik heb heel veel verdriet ervan gehad, maar na een tijdje kwam ik ook wel tot de conclusie: Het ka, ik ben zwanger geweest dus het kan. Het is dus niet zo dat het niet mogelijk was. En het zal wel zo hebben moeten zijn, hoe hard dat ook klinkt,maar ja je had natuurlijk het liefst gehad dat je mooi je zwangerschap zou voortzetten dan dit. Ik hoop dat je wat aan mijn verhaal hebt. Maar......BLIJF POSITIEF MEID!!! Liefs Druuf
Moet ook heel moeilijk zijn geweest voor jullie, Druufke. Knap dat jullie toch weer de moed verzameld hebben om weer door te gaan! Hoe gaat het jou vandaag, augustus? Hier: net naar zh geweest, eindgesprek. Gyn, bedankt voor alle moeite, vind het een hele aardige arts die enorm met ons meeleefde, bij elke poging. Nog even een echo gehad, geen cyste, gelukkig! Wel een rond dingetje met vocht in baarmoeder, en een follikel van 15 mm in eierstok . Zou mijn lichaam helemaal zelf een eitje laten groeien???? Nee, vast niet. Dat zou voor 't eerst zijn. Zal wel een overblijfsel zijn van vorige poging. Door dat dingetje, rondje, in baarmoeder moest ik toch nog even hcg laten prikken, om uit te sluiten dat ik zwanger ben. Kan eigenlijk helemaal niet, want ik heb pas die hevige bloeding gehad. Toch hoop ik dan weer ergens diep van binnen, dat er een wonder is gebeurd of zo. Maar eigenlijk geloof ik niet meer in wonderen..... Bah, heb gewoon geen zin meer om zh te bellen vanmiddag. Weer een verpleegkundige die zegt: nee, helaas is die weer negatief..... Nou ja, laatste keer voorlopig!
@Druuf: dank je wel voor je verhaal. Ik vind het stoer van je dat het me wil vertellen. Vandaag voel ik me een ballon die langzaam wordt opgeblazen. Ik heb me toch op een pens op dit moment, en het lijkt alleen maar erger te worden. Misschien zijn dit voortekenen van.... Langzaam komt het besef dat, als dit foutgaat, ik toch het bewijs heb dat ik zwanger kan worden. Nu voelt het nog niet zo, maar ik hoop dat ik het op een later tijdstip, het als een soort houvast bij me kan houden. Ik hoop dat jij gauw goed nieuws voor ons hebt, dan kan ik wel even gebruiken!! @Murphy: wat knap van je dat dat gesprek bent aangegaan. Ik hoop dat je een en ander kunt afsluiten. Dikke zoen van mij, ik vind je stoer. Liefs, augustus2009
Ik hoop ook dat ik gauw goed nieuws heb, maar ja dinsdag is pas mijn testdag dus dat duurt nog wel even. Mocht het niet zijn gelukt dan stop ik een maand ivm onze vakantie. Het gaat dan net wel of net niet lukken met de IUI. Als ik echt dinsdag ongi word dan gaat ie nog net lukken waarschijnlijk, maar wil geen risico nemen. We zullen zien!!
@druufke: nog even spannend dus bij jou! Vakantie is een erg goed vooruitzicht! @augustus: opgeblazen ballon? Hmmmm, kan even niet bedenken of dat nu een goed of slecht teken is.....we blijven hopen! Stoer?? Ik voel me op 't moment helemaal niet stoer. Heb de meeste zin om een potje te gaan janken. Op echo vanochtend waarschijnlijk beginnende zwangerschap te zien, maar al weer misgegaan. Vandaar dat hevige bloedverlies twee weken terug. Zwangerschapshormoon stond nu weer laag. Nu aan de provera om laatste restjes weg te werken. Ben zoooo blij als het nu echt een keer achter de rug is allemaal. Ik ben wel gestopt met de mmm, maar de mmm laat mij niet met rust!
@murph: kak kak kak!! Wat ontzettend klote voor je, kan me voorstellen dat je nu niet stoer voelt. Ik voel me zeker niet stoer, vandaag mijn binkie opgehaald, behandeling heeft totaal niet aangeslagen. Ik heb het advies gekregen hem vorstelijk te verwennen. Het zal niet langer dan een week duren, dan moeten we onze grote vriend laten gaan, wat een klote week was dit en ik heb er nog eentje voor de boeg. Wat een pijn zeg, waarom waarom...
O, arme binkie! Wat moeilijk nu, je kunt hem idd alleen nog maar lekker verwennen en vertroetelen. Wat heeft hij eigenlijk? Lijkt me ook zo zielig om de andere kat dan te zien zoeken en zijn vriendje te zien missen. Bah! Hopelijk wordt komende week maar voor de helft ***** en voor de andere helft de allermooiste uit jullie leven! Het kan nog steeds! Vanavond zijn Murphyman en ik lekker uit gaan eten. Klinkt misschien raar na deze rotdag, maar we hadden het gevoel dat we iets moesten vieren. Het feit dat we sterker uit dit alles zijn gekomen dan ooit tevoren, dat we dit allemaal samen hebben doorstaan en elkaar zo goed begrijpen. En het feit dat ik weer mezelf word en mijn leven en lijf weer terug ga krijgen!
ego berichtje: Wachten wachten en nog eens wachten. Nog 2 daagjes, maar ik ben zo bang dat ik gewoon weer ongi ga worden. Heb wel wat kwaaltjes maar ja die kunnen ook gewoon horen bij een naderende menstruatie. Heb wel heel veel last van afscheiding, dat is vrij nieuw voor me. Kan me niet herinneren dat ik het in zo'n grote mate ooit gehad heb...... We wachten maar af!!
@druuf: spannend voor je lieverd, ik hoop dat je gauw zekerheid hebt. egoberichtje: vrijdag dus onze grote vriend opgehaald. Hij heeft niet lang meer dus het advies wat we kregen, hem stierlijk te verwennen zolang het nog kan, voeren we dus uit. Mijnheer krijgt dus elke dag gekookte vis. Hij is nog best pittig, pikte de kaas van mijn cracker. Hij mag alles, totdat het niet meer gaat. Hij krijgt een staatsbegrafenis. Gisteren voor de zekerheid nog een test gedaan en binnen vijftien seconden stond er zwanger op die stick. Ik weet nog steeds niet of ik nou positief moet blijven of niet. Ik heb sinds gisteren een beetje zere borsten, dat is het eerste kwaaltje wat ik dus heb. Ik leid daar maar niets vanaf. Ik weet echt wat ik nu moet doen. Het hele weekend zijn we eigenlijk al in de tranen, manlief inclusief.
@ Druufke spannend meid! ik ga voor je duimen en ja die kwaaltjes dat is idd altijd lastig waar het ij hoord, maar je weet maar nooit @ Augustus ik kan je onzekerheid heel goed begrijpen, je wil wel genieten, maar kan het niet omdat je nu niet weet waar jullie aan toe zijn en dan ook nog je poes het zit allemaal ff niet mee! maar hou moed meid want het is een goed teken dat die test zo snel zei dat je zwanger was dat is toch wel een teken dat je veel HCG hebt. dus ik ga zo ontzettend duimen voor jullie!!!! en dan kom je woensdag positief nieuws brengen Hier nog steeds hetzelfde nog geen ongi, wel vaak het gevoel, maar dat had die arts al gezegd dat dit mogelijk is. nou we wachten het wel mooi af onderhand al dik 2 weken overtijd maar dat gaat nou ook weer niet op als het eitje toen niet gesprongen heeft. ik vind het wel even goed zo even geen spuiten geen ZK bezoekjes even rust ik heb vorige week echt even in een dip gezeten, maar we houden hoop! maar toch ik zie het ook zo van elke keer dat het mislukt is weer een stap dichtbij dat het niet lukt! maar goed we hebben nog wat kansen te gaan, maar mn gevoel zegt dat dit niet de oplossing is, maar hopelijk heeft IVF meer kansen voor ons Dikke knuffel meiden!!!
@ukk: twee weken overtijd en nog niet weten waar je aan toe bent!? Ongeloofelijk, wat een onzekerheid moet ook jij voelen zeg! Ik duim voor je hoor lief! Ons weekend was gewoon klote, kan er geen ander woord voor vinden. Ik ben alleen maar met binkie bezig, even totaal niet meer met de spruit, ja, die test gedaan, meer niet. Weet nou niet of ik blij moet zijn met het antwoord, heb nog steeds het idee dat mijn lijf me in de maling neemt. Maar goed, woensdag weten we meer. Woensdag gaan we voor een second opinion naar een specialistische dierenkliniek in Amsterdam. Manlief en ik willen gewoon graag weten of er echt niets aan te doen is en zo nee, hoe we deze situatie het beste aan kunnen. Eerlijk, ik gooi mijn hele vakantiegeld stuk om bink nog een jaar bij ons te kunnen houden. Hij eet nog als een dijker, maar slaapt veel en is sloom. Ik heb altijd al de afwijking gehad veel foto's van de katten te maken, ben nu echt blij met die afwijking. Bink krijgt woensdag een echo om te kijken hoe de status van zijn nieren zijn. Ach, vrouwtje krijgt ook een echo. Gaan we er samen doorheen. @Druuf: heb jij nog nieuws, hoe voel je je? Liefs, augustus2009
@ All: nee nog geen nieuws hier. Nog wel alle kwaaltjes zoals zere (.)(.) maar ja kan ook naderende ongi zijn. Wel heb ik nu helemaal geen afscheiding meer. Scheelt me weer wat inlegkruisjes hihi!! Weet nog niet of ik morgen ga testen of een paar daagjes afwacht...
Goedemorgen dames, Hoe is het hier.. lees nog wat vervelende verhalen. Wat is het toch moeilijk he! @ augustus, succes morgen bij de echo ik duim!!! En wat zielig voor je katje, de mijne betekenen ook alles voor me en zou het verschikkelijk vinden er 1 te moeten missen. @ Druufke, al getest? Spannend! @ Ukk, jeetje wat verschikkelijk die onzekerheid! @ ego ; vandaag op cyclus dag 4 begonnen met ronde 4 IUI, de Menopur.. ben benieuwd hoe dat mijn lichaam laat reageren.