Kennen jullie dat? Ik word er echt moe van... Mijn ouders en schoonouders vinden het zo geweldig dat ik zwanger ben dat ik aan alle kanten betutteld word. En dat snap ik heus en ik weet dat dat lief bedoeld is... Maar come on! Ik ben niet ziek en ik kan heus nog steeds voor mezelf zorgen! Zondag gingen we bij schoon paps en mams eten. En ten eerste mag ik al niet helpen met het dekken van de tafel... Vervolgens moet er ietwat overdreven benadrukt worden dat ik geen wijntje mee drink dus dat er wel fris koud moet staan! (ik kan ook wel water drinken hoor, geen probleem). Als hoofdgerecht had ze een mooi stuk rund, natuurlijk rose gebakken. En allerlei bijgerechtjes. Ik red me dus heus wel, ik kom echt niks tekort, ik ben toch al niet zo'n vleesliefhebber, doe mij maar lekker salade en groente! Afijn, heeft ze dus helemaal voor mij een apart stuk vlees bereid wat ik wel mag... (nogmaals, ik ben geen vleesliefhebber, dus ik had er echt geen trek in) Echt waar, hartstikke lief bedoeld! Maar dan voel je je toch wel zo bezwaard als je het laat staan... Ik vraag er niet om, ik hoef het niet! Laat me gewoon lekker m'n gang gaan! En dan constant het medelijden dat ik niet mag drinken en geen carpaccio mag, want oh oh oh dat is toch wel zo lekker... MENSEN, ik ben zo dankbaar dat ik zwanger ben dat ik al die dingen ab-so-luut niet mis! Ik heb het dus afgelopen zondag gezegd dat ik liever niet heb dat iedereen zo mega veel rekening met me houd... Kreeg een "snauw" terug dat ik nou eenmaal bijzonder ben nu! *zucht* Goed... Zo kan ik nog wel even doorgaan Wie herkend dit en wordt er ook zo moe van?
Ik raak al geirriteerd als ik je verhaal lees haha Maar ik zou er inderdaad ook wat van zeggen, zoals je gedaan hebt. Irritant zeg als dat nu al begint!
If you can't beat them, join them. Als het alleen je schoonouders betreft zou ik het gewoon over je heen laten komen en je denkwijze omdraaien van 'betuttelen' naar 'verwennen'. Bekijk het van de andere kant, lief toch dat iemand zo aan je denkt. (maar: ik begrijp je helemaal hoor)
Haha, en dan ben je nog maar 12 weken heen.. o jee.. ik zou er ook echt de kriebels van krijgen. Ik had er zelf weleens last van op mijn werk. Als er ergens gedweild was, pakten ze me nog net niet bij de hand om er overheen te lopen Wel je grenzen aangeven, zeker bij bijv je schoonmoeder. Die schat van die van mij gaat het liefst hier de hele dag poetsen en opruimen, iets wat ik absoluut niet wil hebben en dus niet mag van mij Vaak hebben ze niet eens door dat ze wat overdrijven denk ik.
Haha, ja ik weet dat het lief bedoeld is. En ben dan ook wel weer heel dankbaar dat ik lieve mensen om mij heen heb deze periode. Alleen dat hele in de belangstelling staan trekt mij niet zo. Ben altijd al een wat introvert type geweest.
Oooohhh wat herkenbaar.. Als we bij m'n schoonouders zijn.. 'Heb je honger? Wil je iets eten? Is er iets wat je extra lekker of juist helemaal niet meer lekker vindt? Wil je echt niets? Je moet wel goed blijven eten he? Voor twee is overdreven natuurlijk, maar wel dat je genoeg voedingsstoffen binnen krijgt! Wil je ECHT niks?' Zodra ik maar 1 keertje zucht.. 'Wat is er? Heb je pijn? Is er iets? Ben je misselijk? Kan ik iets voor je doen? Als er wat is moet je het echt zeggen he! Als je iets niet vertrouwt ook gelijk doorgeven! Je mag me ook altijd bellen en als je wilt dat ik langskom, kom ik meteen! Gaat het nog? Zit je wel goed op die stoel? Wil je liever hier zitten? Weet je het zeker? Ik vind het geen probleem om van plek te ruilen hoor.. Echt niet? ECHT NIET?' Het is allemaal heel lief bedoeld, maar ik word er ZO onwijs kriegelig van dat ik mede daardoor (ook vanwege eerdere voorvallen die men voor het gemak maar lijkt te zijn vergeten) zo weinig mogelijk nog meega daar naartoe.. Ik ben zwanger, niet ernstig ziek ofzo, pfff..
Bij mij was het net tegenovergesteld. Werd geen rekening gehouden met me, niet door mijn werk en schoonouders in ieder geval. Mijn eigen moeder wat meer en mijn man ook wel. Maarja, doe maar normaal dan doe je al gek genoeg toch?
Hier ook tegenovergestelde, zou een moord doen voor waar meer begrip! En dan vooral op mn werk, werk in de zorg.wij moeten zelf nu vuilniszakken en zware zakken met gebruikt incomatriaal wegwerpen buiten in containers die op schouderhoogte zijn. Ik krijg last van mn buik als ik dat weg moet gooien. Nu ik aan heb gegeven dat ik het niet meer kan en wil is er een hele rel uitgebroken, want ja, ik ben toch niet ziek??? Dus geniet van de verwennerij en begrip, want het kan ook anders
Heerlijk toch? En vast en zeker goed bedoeld! Maar ik snap je wel hoor, ik kan mij ook vaak enorm bezwaard voelen als mensen t werk uit handen nemen. Ik woon 3 hoog en sinds bekend is dat ik zwanger ben, mag ik mijn boodschappen niet meer boven brengen. Als ik alleen boodschappen haal doe ik dat uiteraard wel, maar meestal ben ik boodschappen doen met mn schoonzus, en die staat erop dat ik alles aan haar over laat Ook rijd mn man een stuk voorzichtiger en mn schoonzus ook als ik in de auto zit hihih. Ik geniet nog maar even van alle goede zorgen, want over een paar weekjes mag ik alles vast zelf weer doen hihi
Het lijkt me inderdaad vreselijk als er geen begrip word getoond... Ik kan me dat (gelukkig) niet voorstellen, maar lijkt me echt niet leuk! En nogmaals, ik weet dat alle zorgen lief bedoeld zijn. En ja, ik ben ze ook heel dankbaar, maar het irriteert me wel. Zo zit ik dan misschien in elkaar, hou er niet van als mensen zich om mij bekommeren, laat mij maar gewoon m'n ding doen.. Met rust gelaten worden vind ik bijzonder prettig ..niet iedereen begrijpt dat alleen!
Gelukkig zit ik er ook tussen in als ik de verhalen zo lees. Hier geef ik thuis zelf aan wat ik wel en niet kan. Als ik iets wel of niet wil zeg ik dat ook en dan houd men er rekening mee. Nu alleen de laatste weken dan helpt ml me in de avond nog wel eens van de bank af als dat moeilijk gaat en daar ben ik dan weer blij mee want dat is soms een opgave haha. Maar verder denkt men hier aan me, ik hoef maar iets te vragen en ze doen het voor me zonder overdreven pusherig gedrag gelukkig
Ik heb ook mazzel. Bij vragen is iedereen bereid om te helpen. Ik til nog wel wat en dan krijg je de opmerking dat je niet moet tillen, maar als ik dan antwoord dat mijn armen nog prima werken, dan is het ook goed. Man is wel wat sneller bezorgd, maar dat vind ik juist fijn. Hij helpt mij met mijn broek uittrekken, boodschappen doen en wat te snoepen halen. Bij hem kan ik ook ongegeneerd vragen of hij wat voor mij wilt doen, vind ik bij collega's bijvoorbeeld een stuk lastiger.
En hier is ml ook zo'n enorme schat. Ik zat me werkelijk kapot te ergeren van de week dat ik niet goed meer bij m'n benen kan en voelde me net een bosaap. Voor hem maakt het niets uit hij blijft me prachtig vinden maar hij was wel zo lief om me onder de douche een handje te helpen met de beentjes scheren. De lieverd
Ik zou me ook naar ergeren haha je bent net 12 weken... En wat iemand anders schrijft dat je man met 14 weken helpt je broek uit trekken... Ik zou me eerder beledigd voelen, k ben niet gehandicapt. Maar zo je maar iedereen is anders.
Het komt in je verhaal wel een beetje erg betuttelend over ja, maar als ik heel eerlijk ben vind ik het nu heerlijk. Voel me zo beroerd door de misselijkheid en het moe zijn, dat ik me graag laat betuttelen nu Geen idee hoe dat straks gaat zijn als ik me weer wat beter voel, denk dat ik me er dan ook flink aan zou irriteren. Maar goed, uiteindelijk bedoelen ze het natuurlijk gewoon heel lief
Als ik te weinig lucht krijg en misselijk word dan helpt mijn man daarmee. Lijkt mij heel erg normaal. Maar zo is gelukkig iedereen anders...
Toch wel aardig herkenbaar.. daarom mijd ik ze ook iets meer dan normaal.. pff Ik geloof dat zij er blijer mij zijn dan dat ik ben.. Alles wordt al helemaal aangepast en over alles wordt 3x nagedacht.. ik ben volgens mij te nuchter nog ofzo.. ik zie t allemaal wel en kan ook heus zelf met mn gezonde verstand nadenken en aanvoelen wat wel en niet kan.. Maar aan de andere kant: beter dat, dan dat ze er niet blij mee zijn of totaal niet aan je denken..
Ach ik roep altijd dat ik zwanger ben en niet ziek. In het begin kan t irritant zijn, maar als je wat meer naar t einde loopt is t soms best lekker als mensen iets meer voor je willen doen. Dus soms lekker gebruik van maken
Deed iemand het maar eens......nee ik wordt totaal niet betutteld, sterker, vent steekt geen poot uit :x