Wat voor vitaminen praat je dan over? Ik slik een voedingssuplement voor de zwangere vrouw (nu nog zwanger zijn ), zit ook foliumzuur in. Prenafem van Orthica, wel goed spul schijnt. Meer omdat het goed en gezond is, dan dat ik denk dat het helpt snel zwanger te worden. Merah, waarom zijn ze bij jullie voorzichtig vroeg te testen? Omdat de eerste dagen de kans dat het misgaat toch wat groter is?
Ik heb behoorlijk buikpijn sinds de tp, soort menstruatiepijn. Het wordt erger, maar geen gewichtstoename ofzo. Vervelend. Ik hoop dat het erbij hoort. Na de punctie had ik het ook tot de ochtend van de tp. Toen was het over, tot de tp dus!
Hee meiden, Zo zien we maar weer dat ieder zh zijn eigen protocollen heeft. Bij ons in Maastricht was het op dag 15 na de tp dat ik mocht testen. En Merah, ook ik heb dat niet gered. Toke, volgens mij is het de eerste week het meest spannend. Ik had trouwens 2 emmy's tp en eentje is met een zeer lichte menstruatie (meer afscheiding) af gekomen. Maar of dat normaal is weet ik dus echt ook niet.... Ik wist trouwens niet dat je dit met het blote oog kon zien. Wel erg bijzonder zeg!!!! Mien, als je gevoel zegt dat je in hyper meer kansen hebt zou ik je gevoel volgen en dit kenbaar maken bij je arts! Jammer dat je het gevoel hebt dat jullie geen kinderen zullen krijgen. Had je dit ook al voordat jullie actief bezig waren met kinderen krijgen? Hoop dat je er volledig naast zit. Groen, schrikken zeg. Had je een reden dat je de test bent gaan doen? Hopelijk komt het allemaal goed en krijgen jullie een gezond kindje. Liefs Manousch Ps, dankjewel voor alle felicitaties!
Ze zijn idd zo voorzichtig omdat er veel mis kan gaan in het begin. Zwangerschapstesten zijn door de jaren heen steeds gevoeliger geworden, dus het embryo hoeft maar even aan te haken (en dan weer los te laten) en je hebt al een positieve test. Daar komt bij dat de kans op een miskraam na IVF groter is dan wanneer je spontaan zwanger bent geworden. Grootste risico is ook weer de eerste week na NOD. Het ziekenhuis bouwt dus een beetje reserve in zodat niet iedereen met een vaag-positieve test gelijk aan de telefoon hangt. Vandaar...
Ik heb begrepen dat de kans op miskraam bij IVF in principe niet groter is dan normaal. Waar zou dan dan aan liggen volgens jou?
Nee, het schijnt (volgens het AZM althans, andere ziekenhuizen zeggen dat de kans wel groter is. gelezen op internet) idd in principe niet hoger te liggen dan normaal, maar als je spontaan zwanger raakt zit je doorgaans niet op NOD al met een test op het toilet (behalve de zwaargefrustreerden, die hier op het forum ook wel rondlopen). Dan denk je een week later: had ik niet ongesteld moeten worden? En dan ben je alweer een aantal risico-dagen verder. Hierdoor mis je de hele vroege 'miskramen' (tussen aanhalingstekens, want ik noem dat zelf geen miskraam) op een natuurlijke manier. Bij IVF weet je natuurlijk op de dag af wanneer je zou moeten kunnen testen...
Hallo allemaal, Dit is mijn eerste keer dat ik een berichtje achterlaat op één van de forums. Weet nooit helemaal zeker of alle verhalen mij sterker of juist onzeker maken. Toch heb ik het gevoel dat we allemaal in hetzelfde schuitje zitten en ik kracht uit ieders verhaal kan halen. Inmiddels zijn wij (mijn man en ik) al ruim 4,5 jaar bezig. Vele IUI behandelingen zonder en met hormonen en vele IUI pogingen die gestopt moesten worden door cystes, te veel eicellen, te weinig zaad of niet mogen starten vanwege te veel aanmeldingen van patienten voor IUI behandelingen. Eén keer ben ik 3/4 jaar gestopt met behandelingen en recent ook een jaar gestopt. Heb nu twee IUI pogingen met hormonen achter de rug en mag wederom deze maand niet starten vanwege te veel aanmeldingen. Vind dat best lastig om mee te dealen. Voor mijn gevoel moet ik die IUI behandelingen snel afmaken om eindelijk naar IVF te mogen overstappen. (verplicht 3x volledig afgeronde IUI poging met en zonder hormonen vanuit ziekenhuis). Inmiddels 2x zwanger geweest op de natuurlijke manier, maar beiden beland in miskraam, waarvan de laatste via curretage. Voor mijn gevoel heb ik alles geprobeerd naast de MMM, zoals acupuntuur, healing, kruiden, etc. Vind het soms lastig om de moed erin te houden, terwijl zo veel mensen om je heen en dicht bij je zwanger raken. Natuurlijk gun ik het ze allemaal, maar het verwerken ervan wordt steeds moeilijker. De brok in mijn keel ligt erg hoog van al die emoties en natuurlijk van al die hormonen die je spuit. Wil me voorbereiden op de IVF behandelingen en zou daarom graag in jullie forum willen meelezen, zodat ik van jullie ervaringen kan leren. Hoe houden jullie het vol en wat geeft jullie de kracht om de moed hoog te houden? En hoe geef je al die emoties een plekje? Ik wens jullie allemaal heel veel sterkte en voor degene die zwanger zijn, wens ik een gezonde zwangerschap toe die voldragen mag worden!!
He Wolfje, wat een verhaal toch weer! En wat enorm frustrerend moet het zijn als een IUI niet doorgaat vanwege te veel aanmeldingen! In welk ziekenhuis zitten jullie? Bij ons is dat namelijk niet (bij IVF wel overigens) en het verbaast met nogal. Ik had er niet aan moeten denken dat ik naast de gemiste maanden door cystes ook nog te horen zou krijgen dat het 'vol' zit... Dit forum heeft zn goede en zn slechte kanten (persoonlijke mening natuurlijk). Soms heb je topics waar informatie wordt gegeven die gewoon echt niet klopt. Werk zelf in de medische wereld en moet dan echt mn tong afbijten, hahaha. Sommige reacties op topics maken je onzekerder dan je al bent, omdat sommigen altijd uitgaan van doom-scenario's. En toch... het is erg fijn om meiden te treffen die in hetzelfde schuitje zitten en met je meeleven. Ik hoop dat jij hetzelfde zult ervaren. En... zoals ik wel vaker heb gezegd: in dit topic raakt iedereen zwanger! Inmiddels zijn we al met zn 3-en (toch?) en ik hoop dat de rest snel zal volgen!!!
Hoi Wolfje, welkom hier. Wij zijn ook al heel lang bezig. IUI hebben wij overgeslagen omdat we meedoen aan de Ines-studie. De eerste helft van de IVF-behandeling (eerste poging) vond ik een makkie. De punctie en daarna (zit er nu nog volop in) vallen me fysiek behoorlijk zwaar. Ik hoop ook dat je snel zwanger bent, is je gegunt na zo'n lange weg. Gezellig dat je mee gaat kletsen! Kon niet missen Merah, dat je medisch geschoold bent, dacht al zoiets. Ook daarom is het fijn dat je met ons meekletst (natuurlijk ook om de gezelligheid).
Wolfje, welkom hier. Wat Merah zegt klopt helemaal. Forums kunnen je steunen maar ook extra onzeker maken of juist confronteren. Kijk zelf even welke effect het op je heeft. En mocht je een tijdje afwezig zijn dan is dat natuurlijk helemaal geen probleem. Maar het is natuurlijk voor ons wel fijn om te weten dat je even weg bent omdat je die tijd even nodig hebt. Anders gaan we ons misschien zorgen maken . Merah, mag ik vragen in welk ziekehuis je werkt of houd je dat liever prive? Misschien heb je wel meegewerkt aan het bevruchten van onze emmy's . Zou dat dat wel een bijzondere gedachte vinden! In iedergeval super dat je iedereen zo goed kunt inlichten. Hihi ik ben verpleegkundige maar dan psychiatrisch..... iemand interesse?????
Manousch, ik werk in het UMC Utrecht, maar doe niet direct iets met emmy's, maar mocht je ooit leukemie of anders soort kanker krijgen (het is toch te hopen van niet), dan mag je bij me aankloppen hoor! De emmy's laat ik over aan mijn collega's. En wat betreft jouw werk als psychiatrisch verpleegkundige: ik denk dat er veel vrouwen zijn die na een tijdje mmm enorm geholpen zouden zijn met jouw achtergrond. Of stop jij alleen maar diazepammetjes erin? Hahaha, grapje hoor! Weet nog dat ik die voor het eerst slikte (tijd geleden, andere omstandigheden). Ik was met iemand aan de telefoon en liep zo tegen de deurpost aan! Helaas was het effect van korte duur. Op dag 3 lag ik weer de hele nacht naar het plafond te staren, werkte het al niet meer... Lijkt me niet altijd makkelijk werk. Wat doe je precies? Niet te maken met aggressie en zo? Dat lijkt me anders wel spannend nu je zwanger bent.
Hey wolfje, Welkom hier (helaas). Wat naar dat jullie iui's een aantal x niet is doorgegaan, doordat er geen plek was. Heb ik nog nooit meegemaakt! Misschien heb ik er over heen gelezen (ff vluchtig gelezen, want de dames hebben weer veel geschreven), maar hoeveel iui's krijgen jullie nog, voordat jullie beginnen aan ivf? Ik hoop dat dit forum je kan steunen tijdens je behandelingen. Ik heb er iig veel aan gehad. @Toke: hoe gaat t met je? Nog veel last? Wanneer mag je eigenlijk testen? @de rest: wat fijn dat we lotgenootjes in ons midden hebben die veel dingen weten op medisch gebied en op psycholigisch gebied. Is toch best handig. Ook al ken ik jullie niet persoonlijk, toch voelt t toch allemaal erg vertrouwd en zie ik jullie ook een beetje als een soort zsp-vriendinnetjes. Ben blij dat we zoveel met elkaar kunnen delen, zowel ervaringen als adviezen etc. Mochten jullie nog vragen hebben aan een tandartsassistente haha.... grapje hoor. Volgende week beginnen wij weer met een nieuwe cyclus. Nu nog ff wat vitaminen inslaan zoals: visolie, vitamine c, vitamine b12, selenium/zink en totaal zwanger. Mijn man moet er ook maar aan geloven. Alles voor t goede doel nietwaar. Hoop dat we dmv icsi een mooie bevruchting krijgen en een goede deling en mocht dit niet lukken dan de hyper. Misschien ook wel icsi, maar dat weet ik nog niet.
Tandartsassistente... ja, ik heb wel een vraag Een paar jaar geleden ben ik van achteren op de fiets aangereden en is mijn voortand tegen het stuur geklapt en afgebroken. De tand leefde in eerste instantie nog wel en de tand is opnieuw opgebouwd met plastisch materiaal (volgens mijn gewoon 'witte vulling-spul'). Na een lange ontkenningsfase en heel veel pijn bleek een wortelkanaalbehandeling niet te voorkomen. Deze kon zonder verdoving, want de pijn die ik al die tijd had gevoeld was een stervende tand (auw!!!). Hij was inmiddels dood... Het plastisch materiaal is blijven zitten er is nooit een kroon gekomen. Nu is die 'nep-tand' zoals ik het noem aan het verkleuren en hij is me een doorn in het oog. Is dit ding te bleken of moet ik maar eens gaan nadenken over een echte kroon?
Nou Mien, toevallig is er een stukje van mijn tand afgebroken dus zo gek is het niet om even bij je aan te kloppen . Veel zwangere klagen over pijnlijk tandvlees maar ik heb nergens last van. Wel al weken een kapotte neus van binnen.....hihi Verder deel ik jouw mening volledig. Ik voel ook een speciale band onderling. Ondanks dat jullie allemaal miss X zijn hebben we genoeg met elkaar gemeen en delen we bepaalde zaken met elkaar die we misschien in ons privé niet zo snel met andere delen. (pfff hele zin) En ik hecht hier heel veel waarde aan!! Merah, las laatst een stukje dat een koppel beenmerg uit de navelstreng heeft laten opvangen en invriezen. Heb je daar ook weleens van gehoord? Juist voor als het kindje ziek wordt i.v.m. leukemie enzo..... Bah, moet je toch echt niet aan denken. Hoop dat ik je nooit tegen zal komen in het zh! Maar het leek me geen gekke gedachte van deze mensen om dat te doen. Ik heb een aantal jaren bij verslavingszorg gewerkt en op de detoxafdeling (ontwenning). Waar de diazepammetjes natuurlijk erg in trek waren. Momenteel werk ik bij opleidingen binnen de psychiatrische instelling en heb niet meer direct met de patiënten te maken maar ondersteun, coördineer taken en coach de werkbegeleiders en studenten, geef trainingen en heb geregeld contacten met de verschillende scholen. Zeer diverse, drukke en erg uitdagende baan. Maar mijn ervaring leert dat zwanger zijn bij patiënten vaak juist empathie oproept en je hierdoor extra beschermen. Met uitzondering van de erg psychotische patienten die hier hun waanideeën bij kunnen hebben. Maar de zwangeren in huis worden goed begeleid en mogelijk tijdelijk overgeplaatst. Ik heb me, zwanger of niet, nog nooit onveilig gevoeld. Juist omdat we er op voorbereid zijn en de mogelijke middelen hebben mocht dit nodig zijn.
@merah: wortelkanaalbehandeling zonder verdoving?? Knap hoor. Er zit toch nog altijd gevoel onder aan de wortelpunt. Want daar lopen nog wel zenuwtjes etc. Nu antwoord op je vraag: het klopt dat een tand gaat verkleuren na verloop van tijd, soms grijs, soms gelig/bruin. Je kunt em inwendig laten bleken, maar 1x in de zoveel tijd moet je dit herhalen, omdat die dan weer gaat verkleuren. Doordat de zenuw er uit is, wordt de tand wat brozer(schijf je dat zo??) en ook omdat er al een stuk vulling aan is geplakt, heb je kans dat er wat van die tand of vulling gaat afbreken. Dus kroon is zeker een mooie oplossing. Ik zou een kroon laten maken van porselein(zit wel een laag tandkleurig materiaal, bijna net zo sterk als metaal, onder porselein, minder kans op breken) en niet metaal porselein, omdat als je tandvlees gaat optrekken, je op den duur het metaal gaat zien en dat zou zonde zijn. Dus eerst zou ik een foto laten maken om te kijken of het rustig is aan de wortelpunt(geen restontsteking) en daarna kroon laten maken. Is zonde als de kroon er op zit en je hebt opnieuw een wortelk.b. nodig. Dan moet je een gat maken door de kroon. Zoooo heel verhaal, je begrijpt dat ik passie heb voor t vak. Als ik niet ziek was geweest had ik doorgeleerd voor tandarts. Hoop dat ik je geholpen heb
Jeetje manousch, jij hebt ook wel een pittig baantje zeg. Zal niet makkelijk zijn zulke patienten. Last van tandvlees hebben veel vrouwen tijdens zwangerschap, komt doordat het tandvlees beter is doorbloed, ook het slijmvlies in je neus trouwens. Het is een fabel dat er dan ook ineens allemaal gaten in de tanden springen. Trouwens als je verdoving krijgt tijdens zwangerschap, mag je een bepaalde verdoving niet hebben, omdat dit weeen zou kunnen opwekken. Dus wel ff overleggen met je arts. Het advies is, liever helemaal geen verdoving, maar soms kan dit echt niet anders. Als jullie meer vragen hebben dan hoor ik t wel. Dan stuur ik wel ff een pbtje terug.
Manousch, ja je kunt idd navelstrengbloed invriezen voor stamcelstransplantaties. In Nederland zal een ziekenhuis echter geen bloed invriezen voor eventueel later gebruik (zeg maar puur uit eigen belang). Al zijn er in het buitenland al wel bedrijfjes die daar geld uit proberen te slaan. In Nederland kan het wel als er bijvoorbeeld al een broertje of zusje is die een transplantatie nodig heeft. Als je in het ziekenhuis bevalt wordt er ook vaak gevraagd of je je navelstrengbloed wilt doneren. Wie deze stamcellen krijgt wordt centraal geregeld en de ontvanger blijft dan ook onbekend. Mien, heb echt niets gevoeld van die behandeling. Enkel misschien wat gekriebel van die raggertjes waar ze de binnenkant mee schoonmaken. Ik zal toch eens gaan denken aan een kroon. Heb altijd een hekel gehad aan deze oplossing. De randen van de vullen krijgen ook heel snel braampjes en die moeten bij controle dan weer gepolijst. Verder is de tand nu vrij dik. Ik heb van mezelf hele dunnen snijtanden, maar dat zou te fragiel worden. De tandarts heeft hem dus wat dikker opgebouwd. Zou dat met een kroon wel stevig genoeg zijn om zo dun te maken?
Tjee, wat hebben jullie zitten babbelen intussen! Ik loop weer helemaal achter. Wat leuk om te weten wat jullie doen, dat geeft een beter beeld en maakt het nog persoonlijker. Ik ben alleen heel huiverig om op wat voor manier dan ook herkend te worden op dit openbare forum (er staan echt super intieme details tussen). Ik en mijn collega's bevinden zich in een vrij klein wereldje. Ik zal jullie in een PB ook laten weten wat ik doe voor de kost. Als je er dan nog iets over wil vragen hoop ik dat jullie dat in PB-vorm willen doen. Voel me trouwens wel weer wat beter, af en toe kramp in mijn zij of buik. De verpleegkundige zei ook al, net als Merah, dat toename van klachten meestal goed nieuws betekend. Daar hoop ik nu dus ook op; hoe tegenstrijdig dat ook is. De onzekerheid begint toe te nemen, ben al wat vaker pessimistisch aan het worden. Ik hoop uit zelfbescherming en niet uit voorgevoel.
Ik voel me helaas prima! Wat zou een reden zijn om het bloed van de navelstreng niet af te staan? Wat moet je er anders mee? Kun je iemand mee helpen, ik zou niet twijfelen.