Ja precies, dat doen wij ook, alleen we moeten dus echt nadenken als ons beiden iets overkomt...brrrrrr
@Inkiewinkie, als je niks regelt, dan heeft de moeder van de moeder altijd de voorkeur. Dit beslist de rechter dan.
Ja inderdaad wel goed om er eens over na te gaan denken. Over mijn vriendin zou ik wel zeker zijn. Haar man bemoeit zich niet zo met het kindje maar is wel lief voor haar. Als het zo is dat miijn moeder ls eerste aanspaak maakt moeten we inderdaad wel iets gaan regelen, anders komt hij straks nog bij mijn stiefvader terecht. Weet jij al wie je gaat vragen chicken?
Ik neig wel een beetje naar goede vrienden van m'n vriend. Maar dan nog ken ik ze nog maar zo kort...En een vriendin van mij die ik het wel zou toevertrouwen gaat volgend jaar emigreren naar Menorca...hahaha...gaat um dan ook niet worden.
Zo dat is wel heftig zeg, je zou dan wel verwachten dat ze het begrijpt. Mijn vader is dus echt een egoïstisch vuurspuwende draak en hij is 66, 12 jaar ouder dan m'n moeder overigens, dus mijn moeder is een stuk jonger. Mijn moeder is altijd een geweldige moeder voor mij geweest, maar mijn vader.. is er echt één met gebruiksaanwijzing. Gevoelsmatig dus ook geen vaderfiguur geweest, meneer leeft erg voor zichzelf. Moet er niet aan denken dat ons kind daar "slachtoffer" van wordt, heb het er zelf al zwaar genoeg mee gehad. Als je moeder dat zou willen (aanspraak maken), dan staat zij wettelijk gezien het "sterkst", dus als jij dat niet wil, moet je inderdaad wat gaan regelen. Goed, om het er hier weer eens over te hebben, wij moeten ook echt iets gaan beslissen.. pfff.. dat wordt echt een moeilijke opgave. Liefs Huismus
@Huismus, zo is mijn stiefvader ook. Hij is ook 13 jr ouder dan mijn moeder en was echt een tiran voor mij! Hij heeft zelf 2 volwassen zoons waarvan er een helemaal is doorgedraaid en aan de andere kant van het land is gaan wonen en de andere was laatst het contact weer mee hersteld en n nu is er alweer ruzie... Hij kan echt niet met mensen omgaan. Hij vind zichzelf ook helemaal geweldig en heeft het ook alleen maar over zichzelf. In gezelschap hoor je ook alleen maar hem praten. Heel vervelend! Ik wil dus ook niet dat mijn kind daar slachtoffer van wordt. Mijn moeder zal het uiteindelijk wel begrijpen maar in eerste instantie wel teleurgesteld zijn denk ik.
Ja, ik denk dat mijn moeder het ook wel uiteindelijk zou begrijpen, maar ik weet dat ze het heel erg zal vinden, ze zal er veel verdriet van hebben. Mijn moeder heeft haar eerste kindje verloren (sowieso heel veel verdriet gekend in haar leven) dus ik ben echt alles voor haar, als ik er niet meer zou zijn, zou de opvoeding van onze dochter haar leven nog betekenis geven, snap je wat ik bedoel. Dus dat wetende maakt het nog moeilijker voor mij. Liefs Huismus
Wij zijn nu ook bezig om de voogdijvoorziening vast te laten leggen. Als eersten hebben we mijn ouders gevraagd (zijn 46 en 50, ben zelf 25) en als tweeden m`n broertje en schoonzusje (zijn nu 23 en 27). Alleen bij hen voelt het vertrouwd om onze meid achter te laten. Ook hebben we allen een zelfde beeld van opvoeden. Voor geen goud dat ik m`n schoonouders m`n kind verder laat opvoeden. Zijn gescheiden en zijn ook al ruim 10 jaar ouder dan mijn ouders. Zou geen rust in m`n kist hebben als ik weet dat ze daar verder moet opgroeien.
@huismus, dan heeft je moeder inderdaad geen makkelijk leven gehad. Kan me voorstellen dat dat het moeilijk maakt om het te vertellen. Weet je moeder wel dat je niet echt te spreken bent over de opvoeding van je vader? Mijn moeder zegt ook altijd dat ik alles voor haar ben. Ze blijft volgens mij alleen bij mijn stiefvader omdat ze zelf niet rond zou kunnen komen. Als ze iemand anders tegen zou komen zou ze zo bij hem weggaan. Ik hoop altijd stiekem dat dat gebeurt. Ik heb daar altijd moeite mee gehad en haar willen beschermen . Nu denk ik, ze kiest er ook zelf voor om bij hem te blijven. Ik zou nooit voor matrialistische zaken bij iemand blijven. Dan maar wat minder luxe. @Chicken, ook wat dat die vriendin nu net gaat emigreren. Kan me voorstellen dat je de vrienden van je vriend eerst beter wilt leren kennen. Je zou het ze ook voor kunnen leggen. Dat het jullie idee is maar dat je ze graag wat beter wil leren kennen. Dan weet je ook meteen wat hun reactie is op je voorstel.
@Luna, dat is inderdaad een heel goed idee. We gaan het vanavond maar eens bespreken, m'n vriend en ik. Kijken hoe hij er in staat. Dat is ook wat van je moeder...best moeilijk voor je als je dat zo moet zien. Maar net wat je zegt..ze kiest er ook zelf voor. Ik zou zo ook niet willen leven hoor.
Mijn vader heeft zich nooit met de opvoeding bemoeid, maar ze weet wel hoe ik over mijn vader denk, dat weet mijn vader ook wel.. dat heb ik hem wel duidelijk gemaakt. Mijn vader heeft ook goeie dingen hoor, het is geen "slecht" mens. Hij is van huis uit gewoon erg verwend en verpest. Hij vreet energie, kan heel erg lelijk doen en het ligt natuurlijk nooit aan hem.. Kritiek accepteert hij (met moeite/groot verzet) eigenlijk alleen van mij. Het huwelijk van mijn ouders is anders, ze hebben veel samen meegemaakt.. ze houden ook wel veel van elkaar, al zou je dat soms niet zeggen. Ik zou zo niet willen leven in ieder geval, veel te vermoeiend, maar goed.. daar kiest mijn moeder inderdaad zelf voor. Ik ben blij dat ik er niet meer middenin zit, ben compleet tot rust gekomen sinds ik op mezelf woon. Mijn man en ik moeten het er maar eens goed over hebben. Misschien moeten we het er ook maar eens met m'n schoonouders over hebben..
Pfff, mijn kindje kan elk moment komen, maar hier heb ik nog helemaal niet over nagedacht. Ik heb even op internet gezocht, maar kan nergens vinden dat de moeder van de moeder als eerste de voogd wordt, alleen dat er in overleg met beide families iemand gekozen wordt door de rechter. Weet iemand hier misschien meer over? Ik heb ook het probleem dat ik mijn kindje niet door mijn moeder wil laten opvoeden, maar ik haar heel erg zou kwetsen als ik bewust iemand anders aanwijs. Erover liegen is ook zo wat...
geen ervaring hiermee maar als ik moest kiezen dan voor mn schoonbroer en zijn vriendin. waarom? zelf heb ik ook eenbroer en 2 zussen en mn vader natuurlijk maar mn vader is niet de jongste meer met 73 jaar. 1 zus heeft al 3 kindjes de ander heeft 2 kindjes maar zij is depresief en al blijft dat niet voor altijd...ze is er heel gevoelig voor om het zo maar even te zeggen en mn broer die vind kindjes leuk maar wilt (nog) niet zn eigen kindjes. en heeft er ook geen tijd voor. mocht er iets met ons gebeuren dan kies ik echt voor mn schoonbroer omdat hij ook erg veel op mn vriend lijkt niet qua uiterlijk maar zn karakter. en ik zou toch willen dat als wij er niet meer zijn mn kindje bij iemand terecht komt die em een beetje aan zn vader doet denken want ik lijk in geen enkel opzicht op mn zussen. verder zijn mn schoonbroer en zijn vriendin erg verantwoordelijke mensen, hebben beiden een goeie baan en ik weet heel erg zeker dat ze maddox een hele goede opvoeding zouden geven.
Nu ik er even over heb nagedacht denk ik dat ik voor mijn nicht zou willen kiezen, zij is ook mijn beste vriendin. Mijn broertje is nog erg jong en pas net afgestudeerd, hij heeft nog geen baan. Mijn vriend z'n zussen zijn allemaal familie-mensen en willen of hebben kinderen, maar ik zou er niet 1 kunnen kiezen. En ze zijn bijna allemaal gelovig en wij helemaal niet, dat is toch wel een belangrijk punt in opvoeding.
Ik weet er wat meer over omdat ik goed contact onderhoud met een hulpverleenster die zich hier onderanderen mee bezig houdt. Het zit zo, als beide ouders ter overlijden komen en er is niks geregeld, gaat je kind naar de staat.. in eerste instantie wordt je kind dan opgenomen door een jeugdzorg-instelling en opgevangen door bijv. een pleeggezin. Moeder van moeder kan als eerste aanspraak maken op de voogdij, een rechter beslist daar vervolgens over. Maar wanneer familie de rechtzaal ingaan, zal moeder van moeder het sterkst staan en de kans is erg groot (al dan niet al beslist) dat zij de voogdij zal krijgen. Liefs Huismus
ja wij vinden dit ook heel moeilijk! Enige die er voro in aanmerking zou komen zijn mijn schoonzus en zwager.. maar ik ben heel bang dat mijn kind mijn familie niet meer ziet! Dat hun mijn dochter bij mijn ouders en broertje en zusje vandaan houden en daar niet langs meer gaan ( omdat hun mijn ouders raar vinden end. )
Ik heb een dochter van 1,5 en 2e op komst. Wij zitten hier al zo lang om te dubben. M'n schoonmoeder is echt aan het pushen dat we dit moeten regelen, want zij wil dat onze kinderen naar haar dochter gaan, mijn schoonzusje dus. Zij is heel lief, maar heeft ook "nadelen". Zo is ze bijvoorbeeld veel te zwaar (120kg) en heeft niet zoveel conditie enzo. Ze rookt en haar vriend ook. Ze hebben ook vrienden die ik niet zo zie zitten. Nu gaan ze deze maand een geregistreerd partnerschap aan, omdat ze denekn dat we dan wel voor hen zullen kiezen. Mijn schoonmoeder gaat hier ook helemaal van uit. Zo raar, vind ik dat! Mijn eigen zusje heeft al een kindje van 2 en gun ik het van harte, maar haar vriend vind ik geen optie. Die heeft zulke rare opvoedingsideeën. Mijn vriend en ik willen ons kind daar absoluut niet op laten groeien. Wij willen aan onze oppas gaan vragen of zij de kinderen op wil vangen. Zij is 45 en heeft 2 dochters van 14 en 15. Haar manier van opvoeden komt het meest in onze richting. Als ik niks regel wordt het dus mijn moeder. Dat zou ik ook geen punt vinden. Mijn schoonouders zijn te oud. Ik vind dit echt zo lastig.....
lastig, lastig! Mijn man en ik hebben het er al een aantal keren over gehad en kunnen er niet uit komen. Ik wil niet dat ons kindje naar zijn zussen gaat. Lieve meiden hoor, maar absoluut onvolwassen en geen stabiele achtergrond. De oudste is 30, maar gedraagt zich nog als een puber. Woont wel zelfstandig, maar daar is dan ook alles mee gezegd. De jongste is 27 en woont in het buitenland en is nog veel te druk met zichzelf bezig. Het ene moment wil ze dit en het andere moment wil ze weer iets heel anders. Zelf heb ik 1 zus, maar die heeft al 2 kids. De 3e is onderweg binnen nu en +/- 3 weken, dus die heeft het al druk genoeg. Ook komt daar nog eens bij dat ze al voogd zijn over de 2 kinderen van mijn zwager zijn broer, mocht hen iets overkomen. Met mijn ouders heb ik geen contact en schoonmams wil ik niet. Die wordt daar te oud voor vind ik en ze heeft hele andere ideeen. Kortom: drama! hahaha Waarschijnlijk zullen het dan vrienden worden, maar.... Wie? Wie kunnen we belasten met zo iets belangrijks voor de rest van hun leven? Ik vind het heel erg moeilijk. Grtjs, Aleida
@Chicken hebben jullie het er al over gehad? Mijn vriend en ik zeggen beide die vrienden van ons. Maar ga er nog heel even mee wachten tot ik het ze voorleg. Wil eerst mijn moeder inlichten. Zie er nu al tegenop!