Op mijn 18de moeder geworden van onze oudste zoon, onze dochter werd geboren toen ik net 20 was, en onze jongste zoon is geboren toen ik net 29 was geworden. (Aardig leeftijdsverschil tussen de kids, maar helaas konden wij hier zelf niets aan doen. wij hebben het MMM traject gevolgd, en uiteindelijk is hij alsnog via de natuurlijke weg gekomen.) Mijn man is trouwens nu 30 en ik nog heel eventjes 29 Het jong ouders zijn/worden beviel ons goed, en bevalt nog steeds erg goed Het stappen hadden wij allemaal al gehad, dus dat konden wij lekker achter ons laten en gaan denken aan de toekomst
Hier ook bewust jonge moeder. Wilde op mijn 18de al, maar heb er nog wel meer gewacht tot ik 21/22 was. En ons tweede kindje zal komen als ik 23/24 ben. Vind het heerlijk om moeder te zijn en geniet enorm van onze dochter.
Ik werd op mijn 17e mama. Dit was zowel bewust als onbewust. Want ik gebruikte geen anti conceptie. Dus we wisten eigenlijk wel dat de kans op zwangerschap enorm groot was. Achteraf: geen moment spijt gehad om zo jong mama te worden! En ben nu zwanger van de tweede ben nu 20 (21 als het kindje geboren word) dit was wel helemaal bewust. Als je jong mama word heb je vele voordelen (natuurlijk ook nadelen) Je bent je veel meer bewuster wat je kind mee maakt, de muziek waar zij van houden, je kunt ze beter helpen met huiswerk omdat het minder lang geleden is dan wanneer je bijv 35 jaar bent en je bezig bent met moeder worden. Als je dochter niet alleen op stap wilt, kan je als moederszijde mee. Qua carrière is het lastiger. Want er is meer moeite om een buffer op te bouwen. Mijn man is 23 jaar.
Die carriere zit ik dus ook mee. Wij hebben besloten om eind van het jaar te stoppen met de pil. We willen allebei echt heel heel graag Nu weet ik ook dat mijn vader graag wil dat ik hbo ga studeren. Maar ik weet het niet. Ik ben bang dat ik het niet aan kan om hbo te studeren. Zit zelf te denken om een thuisstudie kraamzorg te gaan doen. Kan natuurlijk altijd weer naar school als ons kindje naar school gaat. Maar ga ik dan nog wel. Allemaal vragen en moeilijkheden waar ik nog mee zit. Kan iemand mij hier advies over geven? Sorry voor mijn klaagzang maar zit er even helemaal doorheen. Doe ik wat mijn vriend wil of wat mijn vader wil... Hoop dat iemand mij kan helpen.
ik bijna 22 (in juli) en n in 2e ronde voor eerste kindje, beslissing om vroeg te beginnen is er gekomen omdat mijn vriend er toch al 33 is en hij geen "oude" papa wil zijn. Hij heeft al 2 dochters (7 en 10) in co-ouderschap
je stelt de verkeerde vraag... "doe ik wat mijn vriend wil of wat mijn vader wil" je doet gewoon wat je zelf wil!! het is je eigen beslissing en nee het is geen gemakkelijke.. je moet er wel goed over nadenken, want ik denk dat het heel moeilijk wordt om te gaan studeren eenmaals je een kindje hebt. moeilijk, niet onmogelijk, maar toch... je moet je eigen beslissing maken.. veel geluk toegewenst wat je ook beslist
Mijn vriendin was 17 toen ze onverwachts zwanger raakte. Nu is ze 20 en wil ze een voltijd HBO studie beginnen. Pittig, maar als je het echt wilt. Ik hoop vanaf september gastouder voor haar zoontje te worden, wat ze ook heel fijn vindt en haar rust geeft. Als je het dus goed regelt moet het goed te doen zijn.
@ vlinder en jlien: ja jullie hebben natuurlijk helemaal gelijk. Sowieso wille we een kindje. Ik ben op het moment helemaal klaar met studeren vamwefe slechte ervaringen op school. Ik moet nog tot december en dan ben ik afgestudeerd bewegings agoog. Hopen dat ik een baan kan vinden. Het ks voor mij niet de vraag of ik verder ga studeren maar wanneer. Ik ga in de tussentijd een thuisstudie kraamzorg doen denk ik. Om er in te blijven. En dan als de tijd en omstandigheden het toelaten over een paar jaar hbo verpleegkundige of verloskunde. En tja.. mijn vader moet het maar accepteren. Ben alleen zo bang dat ik hem teleurstel..
@ imona Je moet gewoon doen waar jij jezelf het beste bij voelt. Moeder worden is een hele grote verantwoording, je vader zal ook trots op je zijn als hij ziet hoe jij met je kindje om zal gaan. Een thuisstudie is zeker mogelijk, alleen je moet wel rekening houden dat je stage zal moeten lopen. Zeker bij kraamzorg, je moet alle handelingen ook uitgevoerd hebben wil jij via die weg je diploma halen. Studeren en mama zijn is lastig, maar zeker haalbaar.
Heel erg bedankt voor de reacties. Ben blij dat ik hier mijn ei kwijt kan. Ik ben ook op zoek naar een baan als bewegingsagoog. Die studie heb ik nu bijna afgerond. Als ik hier een baan in kan vinden heeft het vinden van een studie geen haast. Mijn vader is een beetje overbeschermend. Mijn moeder zegt gewoon dat het mijn leven js en dat ik moet doen wat me gelukkig maakt. Daar hebben jullie en mijn lieve moeder helemaal gelijk in! Heel erg bedankt voor jullie stuen. Ik voel me niet meer zo alleen nu ik dit forum ontdekt heb
Ja bewuste keuze ML 26 jaar ik 23 jaar. 4 jaar samen met samenlevingscontract. Met 2,5 jaar relatie hebben wij onze eerste woning gekocht & een jaar lang verbouwd tot een prachtig paleis. Beide een goede baan en beide super gelukkig. Na een jaartje in ons nieuwe huisje besloten wij te gaan voor een prinsje of een prinsesje, binnen 1 maand zwanger en inmiddels gezegend met een prachtige dochter♡
echt helpen kan ik je niet maar ik weet wel een verhaal waar je zelf maar even naar moet kijken of het jou kan helpen. Mijn moeder wilde kinderen ze was gestopt op haar 14e a 16e met haar school en is vast gaan werken. ( nog niet aan kinderen gedacht hoor toen die tijd maar even over school dat ze gestopt was ) ze had dus geen enkele diploma maar wel een vaste baan. toen ze 15 a 16 was ontmoete ze mijn vader. op hun 18e gingen ze samen wonen en rond hun 20e gingen ze trouwen ( mijn moeder nog steeds geen diploma's. mijn vader wel ) op hun 21e a 22e kregen ze mij. en vanaf toen is mijn moeder weer gaan studeren in de schoonmaak bij ouderen. even later kwam mijn zusje en werkte ze al bij de thuis zorg als verpleegkundige. en nu ik bijna 21 en mijn zusje 15 is ze evv'er geworden. en leid ze een team bij de thuiszorg. zo zie je maar dat mijn moeder geen vmbo of wat dan ook diploma had en pas rond haar 20e van 0 diploma's binnen 10 jaar ofzo meer dan 5 diploma's erbij heeft ofzo. misschien wel meer. Je moet je Eigen weg in slaan. wat jou hart je verteld. daar moet je naar luisteren. je ouders kunnen je enkel helpen de geode paden aan te wijzen of wat beter is. mijn ouders ook. die vertelden nee je kan beter nog niet voor een kind gaan je wilt nog een studie doen dit jaar. dus heb ik ze gewoon verteld klopt pa je hebt gelijk. maar ik heb nu al 3 studies in mijn zak. dus ik ga de opleiding doen. en als ik zwanger raak probeer iik hem af te maken zo niet kan ik gaan werken. _______________________________________________________ Hoe het bij mij is gegaan. hoop dat het je wat helpt.
Zo dan daar zeg je me wat dat is echt waar. mijn zusje scheeld 6 jaar met mij en vraagt soms wel eens wat over huiswerk. KOM NOU NIETS AAN MIJ VRAGEN. ik weet niks meer. nu al niet meer. op mijn nieuwe studie nu ook krijgen we basis niveau rekenen. met pi bereken enzo. je zou denken nu ik bijna 21 ben dat je dat toch wel weet. nou ik niet haha. ik vind het trouwens echt knap van je op je 17e moeder. lijkt me zo lastig. mensen kijken natuurlijk op een heel andere manier dan naar je. terwijl als je denkt 17 ook al bijna 18 is...? Ik wilde ook rond mijn 18e een kindje. maar goed dat het niet gebeurd is want mijn ex was een monster. nu een hele lieve vriend die ik al 6 jaar kon en ik ben nu bijna 21. hoop voor mijn 22e van een kindje te Mogen bevallen.
Je moet je bezorgde/overbeschermende vader ook wel begrijpen. Jij bent zijn "kleine meid" en dat zul je altijd wel blijven. Hij wilt ook dat jij gewoon alles goed voor elkaar hebt, dat is heel normaal. Daarnaast beseft hij ook wel dat zijn dochter groot wordt en eigen beslissingen leert te nemen. Als jij je er gelukkig bij voelt om nu samen met je vriend voor een kindje te gaan, moet je dat zeker doen. Anders krijg je later misschien spijt.
Je moet nooit denken dat je je ouders zal teleurstellen. hun hadden dan denk ik gewoon even een andere kijk op een situatie. mijn moeder zegt altijd dat als ze ergens niet tevreden mee is ze niet teleurgesteld op me is. maar dat ze dan het gewoon voor haar doen op een andere manier beter vond. maar het is mijn Eigen leven. en ik kies zelf een pad. mijn ouders zijn er om mij te behoede en te begeleiden om een geode weg in te slaan. en de rest moeten we toch echt zelf invullen. xx O ik zie gewoon dat ik 3 berichten achter elkaar heb verstuurd. sorry zat zo lekker in mijn verhaal. haha.
Toen ik vmbo deed, heb ik mijn vader eens naar mijn wiskunde boeken laten kijken, met de vraag of hij mij kon helpen. Maar alle stof is zo anders dan de tijd waar mijn vader naar school ging, dus zijn manieren van wiskunde begreep ik niet en hij de mijne niet haha. Rekenen is niet mijn beste vak, maar wel die van mijn man. Dus hij kan onze kinderen helpen met dat. Voor hem is school minder ver weg dan van die van mij en mijn vader. Het is zeker lastig om op 17jarige leeftijd moeder te worden. Mensen hebben al gauw vooroordelen. Ben op het vmbo altijd gepest, tijdens het ophalen van mijn diploma de tweede keer (op het eerste diploma stonden fouten bij iedereen) was ik net zwanger, en het ging super snel de school door. De dingen die je dan te horen krijgen zijn niet prettig! Maar toen mijn dochter eenmaal geboren was, gingen ze mij spontaan toevoegen op Hyves en Facebook. Om te laten weten hoeveel respect ze hebben. Dan voel je je toch wel een beetje trots! Maar het meest trots ben je als je kind elk uur verteld hoeveel ze wel niet van je houd. Dan weet je waar je het voor doet om zo vroeg moeder te worden.
Super bedankt meiden.. Op dit moment is er toch bijna geen werk en dus moeilijk in te schatten wat voor werk er aan komt ivm met het kiezen an een studie. En ik heb een goede opkeiding. Daar is nu alleen niet 123 een baan in te vinden. Er is vast wel een optie om zelf werk te creeeren. Ik merk nu gewoon dat we toe zijn aan een kindje. Ik kan haast niet wachten. Mijn vriend wordt gek van me haha. Gister al bij mijn pa op zokder geweest om te kijken wat er allemaal nog staat. Nou een commode, een badje, een ledykant, aankleedkussen, dozen met bruikbare kleertjes, luiertas, flesjes, spenen, bijtringen, etc. Sommige dingen ook nooit gebruikt. Dus we hebben al aardig wat spulletjes. Ik heb er zin in. Nog minimaal 5.5 en uiterlijk 7.5 maanden voor ik va stoppen met de pil! Wachten duurt langg!!!!
Echt mooi . ja ze kijken anders naar je als je met een dike buik rond loopt dan als je je kindje naarst je hebt liggen. mensen zijn net schapen af en toe. ze willen niet gemeen reageren maar volgend graag een ander om stoer over te komen. vind dat je het geweldig gedaan heb. nu wij nog haha. ben blij als ik zwanger word maar ook weer nerveus over hoe het zal gaan lopen.