Lieve dames, Van de dames die tijdens een zwangerschap bekkeninstabiliteit hebben gehad en hierna weer zwanger zijn geworden: Kregen jullie allemaal weer last van bekkeninstabiliteit? Of soms ook niet? En als jullie weer last kregen, was het dan vergelijkbaar of erger? Ik heb afgelopen zwangerschap al vanaf 13 of 14 weken flink last gehad van bekkeninstabiliteit en hoewel we binnenkort weer willen gaan proberen ben ik best bang dat het hele circus weer opnieuw begint. Ik kan mijn zoontje namelijk niet tillen als ik net zo'n last krijgt als eerst en hij kan nog niet zelf lopen. Dus als de kans erg groot is dat je weer bekkeninstabiliteit krijgt als je dat eenmaal hebt gehad dan moeten we misschien nog maar even wachten, hoewel we dus graag zouden gaan proberen voor een tweede Ik ben dus heel benieuwd naar jullie ervaringen!
hoi, eerste zwangerschap bij 20 weken hevige BI Nu bij tweede bij 8 wkn weer begonnen en sinds 12 weken erg hevig! ik ervaar het nu als zwaarder....
Bij mijn eerste ook BI, vanaf 17 weken uitgeschakeld om maar zo te zeggen. Nu 19 weken zwanger en sinds een paar weken weer last van BI. Nu nog 12 uurtjes per week aan het werk. Aantal weken geleden nog 16 uur. Eigenlijk langzaam aan het afbouwen tot ik echt niet meer kan, om maar zo te zeggen. Bij de eerste had ik dit niet gedaan, werkte ik soms nog 45 uur per week, vandaar dat het met 17 weken ook was afgelopen Denk dat de kans groot is dat je het weer krijgt..
Hmmm, dat zijn geen hoopvolle berichten helaas Maar wel eerlijk, en dat wil ik graag! Dus bedankt voor de snelle reacties! Dan kan ik daar rekening mee houden.. Hoor dus graag jullie reacties verder, zowel positief (please, laat ze er ook zijn!! Ik wil graag nog meer kinderen en nog een aantal keer bekkeninstabiliteit zoals de eerste keer is echt een beetje een schrikbeeld) als negatief
Hier ook helaas... Nu bij de 3e nog erger. Tussen de eerste twee kinderen zit 2 jaar en volgens de bekkentherapeut was dat eigenlijk nog tekort en was mijn bekken nog niet volledig hersteld. Geen idee of het anders minder was geweest als er langer tussen had gezeten en ik meer had kunnen trainen
Tussen mijn eerste en deze zit meer dan 6 jaar.. Helaas is het er niet minder om geworden. Ik kan er nu wel beter mee omgaan moet ik zeggen. Weet nu wat mijn beperkingen zijn en hou er ook bewust rekening mee. Eerste keer vond ik dat ik me aanstelde, totdat ik van de pijn niets meer kon. Het is dus wel erger, maar beter te handelen. Persoonlijk ken ik niemand die bekkeninstabiliteit heeft gehad en er bij een volgende zwangerschap geen last van heeft gehad, sorry
Na geboorte 1, 5 jaar gerevalideerd zoveel pijn gehad dus bewust gewacht op groen licht Ben lichamelijk erg sterk geworden in die tijd en weet nu oh zo goed hoe belangrijk bewegen is en al die kennis had ik toen niet Hoop dus nu ook sneller de goede acties te kunnen ondernemen. Ga ook volgende week alweer plan opstellen met mijn bekken therapeut
Lees even mee,ben ook erg benieuwd. Ik loop nu nog met zware bekkeninstabiliteit 10 maanden na de bevalling. Ben uitbehandeld kunnen niks meer aan doen spelen ook andere lichamelijke klachten mee moet ik zeggen. Maar onze wens voor een tweede is groot. Mijn hart zeg ja en mij verstand nee,wil ook nog voor ons zoontje kunnen blijven zorgen natuurlijk. Ts succes met het maken van jullie keuze.
Hier met mijn eerste zwangerschap met 26 weken gestopt met werken vanwege bekkeninstabiliteit die te erg werd. Nu meteen vanaf het begin alweer last helaas.
Bij de eerste zat ik met 21 weken thuis. Na de bevalling nog ruim een jaar klachten gehad. Ik ben nu 10 weken zwanger en krijg alweer zeurende pijn. Het belemmerd me nog niet. En ik ben alweer druk met oefeningen, hopelijk blijft het binnen de perken. We hebben wel wat langer gewacht, zodat ik niet steeds mn dochter hoef te tillen.
Vlindertjuhhh en Indy persoonlijk zou ik jullie wel aanraden wat langer je lijf de tijd te geven. Binnen een jaar na bekkeninstabiliteit zwanger willen worden is voor je lijf denk erg heftig Ook hoop ik dat jullie therapeuten je hebben geleerd goed je dwarse buikspieren te trainen èn te gebruiken dat heeft mij zo erg geholpen
Nou hier dan iemand met dik geluk denk ik! Bij mn eerste bekkeninstabiliteit vanaf week 15 lichamelijke zware baan. Vanaf week 20 terug naar 12 uur werken verdeeld over 4 dagen tot week 34. Deze zwangerschap geen/weinig last! Ja sinds vorige week maar goed ik knijp in mn handjes want nu is toch het einde in zicht. Wel hebben wij gewacht met proberen voor nr.2 tot hij goed kon lopen Met 12 maanden liep hij los en met 14 maand zijn we begonnen en gelijk weer in ronde 1 raak. Er zal dus 22 mnd tussen zitten. Toch til ik mn zoon nog best veel dus enkel lopen is de kous niet mee af. Ik ben heel blij dat het deze keer zo goed gaat want anders had het toch een stuk minder leuk geweest day zwanger zijn.
Hoi hoi, Bij mijn eerste zwangerschap heb ik helemaal geen last van bekkeninstabiliteit gehad. Toen onze eerste een jaar was gingen we voor nr 2 en ik was al snel in verwachting. Rond een week of 15 kreeg ik pijnklachten die steeds meer en erger werden. Omdat ik nog een kleine dreumes had lopen en mijn man veel weg was voor werk kon ik niet echt pas op de plaats maken. Er moest gewoon getild en gezorgd worden. Na de bevalling ging het helaas niet beter, maar alleen maar slechter. Ik had zware bekkeninstabiliteit en we kregen thuiszorg om voor de kinderen te zorgen, want ik mocht absoluut niet meer tillen en kon verder ook bijna niks meer. Mijn verloskundige vertelde dat het bekken na een bevalling 4 jaar nodig heeft om weer op sterkte te komen. Uiteindelijk heb ik me daar aan vast gehouden. Na drie jaar therapie kon ik weer volledig zelf voor de kinderen en het huishouden zorgen. Durf je daarna nog een zwangerschap aan?? Wij uiteindelijk wel! De omgeving heeft het veelal niet begrepen. Zelf had ik het vertrouwen dat het deze keer niet zo uit de hand zou lopen als de vorige keer. Ik moet er wel bij zeggen dat ik na twee jaar geen vooruitgang een andere therapeut heb gezocht en dat vanaf dat moment wel een stijgende lijn ingezet is. Achteraf gezien ben ik de eerste twee jaar niet goed behandeld geweest. Dat je lichaam na twee jaar bijna niks doen een jaar nodig hebt om er weer volledig bovenop te komen vind ik zelf begrijpelijk. Dankzij mijn tweede therapeut weet ik nu wat ik moet doen als ik klachten heb, om ze te verminderen en te voorkomen. Ik ben de belangrijkste oefeningen altijd blijven doen. Uiteindelijk ben ik 4 jaar na de geboorte van onze tweede weer zwanger geworden. Ik heb deze zwangerschap wel last van mijn bekken, maar ik zou het geen instabiliteit willen noemen. Het is ook geen belemmering voor mijn doen en laten. Ik hoef geen gas terug te nemen, het enige wat ik extra doe zijn mijn oefeningen. Een beetje spannend vind ik het wel hoe het straks na de bevalling zal gaan, maar ik heb er vertrouwen in dat ik door mijn oefeningen veel meer grip op de situatie heb en ik mijn lichaam goed kan ondersteunen. Voor mijzelf (ons beiden) was de beslissing geen derde kindje te heftig. Maar we hebben het wel een aantal jaar uitgesteld. Ik vond dat niet altijd makkelijk, maar ik ben zo blij dat we dat geduld gehad hebben. Nu gaan beide kinderen naar school en er hoeft niet meer getild en verschoond e.d. te worden. Dat scheelt fysiek een boel. Daarnaast heeft mijn bekken ook de tijd gehad om te herstellen en ik denk dat dat heel goed is geweest. Succes met je beslissing! Liefs
Bij eerste niet maar nu wel echt heel erg vanaf 7 weken al! Gelukkig kan sylvano zelf de trap op en loopt hij al sinds 15 maanden. Dat zijn kleine dingen die het toch allemaal net wat makkelijker maken!
Het is voor ons ook niet de insteek om op korte termijn aan een tweede te willen beginnen.(als het ooit zover komt is er ook weer een icsi behandeling nodig) Door dat ik nu wel heel erg beperkt ben en dat ik ben uitbehandeld.er kan niks meer worden gedaan medisch gezien.(spelen ook andere factoren mee) Ik was alleen benieuwd hoe het bij een ander is verlopen zeg maar. Wens is groot maar weet dat het niet haalbaar is. Ik hoop gewoon nog wat succes verhalen te lezen
Hier nog een positief bericht Bij de eerste vanaf halverwege de zwangerschap enorm veel last van gehad, wel tot een jaar na de bevalling. Ik heb toen wel lange tijd mensendieck gedaan en medische fitness. Bij mijn tweede was ik dus veel sterker en denk dat dat de reden is dat ik er veel minder last van heb gehad. Het begon veel later, pas de laatste maand ofzo, minder heftig en minder lang (paar weken na de bevalling was het al weer weg). Nu zwanger van de derde en tot nu toe nergens last van, maar is nog te vroeg om er wet over te kunnen zeggen natuurlijk.
Hier slecht nieuws helaas... Bij de 1e (2008) vanaf 20wk BI. Tijdje halve dagen gewerkt en vroeg met verlof. Nu zwanger van de 2e. Onverwacht, moet ik zeggen, maar niets kon me hier op voorbereiden. Vanaf 12wk weer BI, vanaf 15 weken uitgeschakeld. Er zat ruim vijf jaar tussen. Ik had na de eerste een jaar herstel nodig. Die andere jaren heb ik behoorlijk gesport en mijn belastbaarheid was heel netjes. En nu dit...
Hier beide zwangerschappen bekkeninstabiliteit en nooit meer vanaf gekomen. Bij de tweede zwangerschap kon ik er veel beter mee om gaan. Kende mijn grenzen beter, waardoor ik ook een betere balans vond tussen rust en beweging. Verder heb ik enorm veel baat gehad bij therapie volgens de methode van Cecile Röst en medical cure tape. Ik durk hierdoor een derde zwangerschap nog aan. (Na de eerste zei ik..als het bij de tweede weer zo veel pijn doet..geen derde meer) Mijn advies..zoek een goede therapeut die volgende de methode van Cecile Rost werkt..Wacht niet tot je klachten krijgt, maar ga preventief al je spieren versterken e.d. Scheelt een hoop!