Idd doen waar jij je goed bij voelt. Bevallen is niet niks, en dan moet je je op je gemak voelen. Waar je wel rekening mee moet houden, of nou ja rekening houden in je achterhoofd houden, dat je vk of de kraamzorg je kindje dan aan moet geven bij de gemeente. Dat moet namelijk door iemand gebeuren die bij de bevalling aanwezig is geweest.
Jouw bevalling, dus doen waar jij je goed bij voelt!! Niet je (schoon)moeder vragen uit schuld gevoel. Een bevalling is al pittig genoeg, en je moet wel iemand om je heen hebben waar jij je goed bij voelt. Mijn man is internationaal vrachtwagenchauffer, en er was dus kans dat hij de bevalling zou missen. Geen haar op mijn hoofd die er over na dacht om mijn schoon(moeder) bij de bevalling te vragen. Beide schatten van mensen, maar niet bij mijn bevalling. Mijn zusje is was niet praktisch (woont 1,5 uur rijden bij ons vandaan) en heb daarom mijn schoonzus gevraagd. Bij haar voel ik me goed op mijn gemak, en weet dat ik op haar kan steunen en van haar op aan kan. Ook hebben wij haar gevraagd, stel dat er wat fout zou gaan tijdens de bevalling, en ik moet naar de OK toe, en het duurt allemaal, en mijn man wil er graag iemand bij hebben (wat ik me heel goed kan voorstellen zeker als het kritisch is), dat het ook zijn zus zou worden. Ze zou de baby mogen zien, als ik op de OK lig, maar absoluut niet vasthouden!!
ik zou zeggen als je vriend in het buitenland is en je krijg weeen gelijk je vriend bellen.... en ik zou tegen je ouders zeggen en tegen je schoonouders van nou luister ik wil geen onderschreid maken en ik vindt het vervelend en niet prettig op een of ander manier dat jullie bij de bevalling zijn als me vriend er niet is dus daarom heb ik besloten om me beste vriendin er bij te betrekken.... want ik denk dat ik jullie beter kan gebruike na de bevalling dan tijdens te bevalling om te helpen want als ik moet bevallen kunnen jullie eigelijk niets doen dan alleen maar wachten..... zoiets zou ik dan vertellen aan je ouders en schoonouders of zo... maar zou het zeker wel vertellen ook al zei jullie geen praters zo heb ik het ook gedaan bij mij ouders mij moeder wil er heel graag bij zijn maar ik wil alleen met me vriend zijn en het is ook wat beter voor de zusters die met je bezig zijn dat het rustig is en je maak geen onderscheid tussen beide ouders....
Vriendin van mij moet ook zonder vriend bevallen en heeft mij gevraagd of ik er bij wil zijn. Hopelijk lukt dat, ik heb twee kinderen en werk twee dagen, dus het is nog even afwachten. Maar iig, dat is haar keuze. Toen ik mijn tweede kreeg waren mijn man en zusje erbij. Mijn moeder voelde zich gepasseerd en sm vast ook, maar dat is niet mijn probleem.
Ik denk dat het sowieso verstandig is om er van tevoren over na te denken, omdat de kans wel aanwezig is dat je vriend er niet op tijd kan zijn als het straks gaat gebeuren. En dan is het ook handig om het met degene die je er bij wilt hebben te bespreken. Misschien ziet zij het wel helemaal niet zitten, dat moet je toch vooraf wel weten. En ik vind het nogal onzinnig om op dit gebied rekening te moeten houden met de gevoelens van je moeder. Als zij daar een probleem van zou maken snap ik haar gewoon ècht niet. Als mijn vriend er niet bij had kunnen zijn, dan had ik een van mijn zussen of m'n beste vriendin erbij willen hebben. Niet mijn moeder. Vooral omdat dit totaal onpraktisch was geweest (zij zit in een rolstoel, en hoe zij naar m'n slaapkamer op de 2e verdieping had moeten komen, of dan weer naar beneden moeten gaan om de deur voor de vk open te doen weet ik echt niet - en om nou speciaal voor haar in het zkh te bevallen ging mij veel te ver). Maar ook wel omdat ik me prettiger had gevoeld bij een van m'n zussen of m'n vriendin. En onze relatie is prima. Ik geloof ook voor geen seconde dat zij zich gepasseerd zou hebben gevoeld. Zo jaloers is zij gelukkig niet aangelegd! En m'n schoonmoeder is ongelooflijk lief, maar bij m'n bevallingen had ik haar toch ook niet hoeven hebben. Gelukkig speelde het bij ons niet, en was m'n vriend gewoon op tijd thuis.