Ik wilde zowiezo m'n vriend erbij, eigenlijk ook m'n moeder, maar daar kan m'n vriend niet mee opschieten, en ik ook niet met zijn ma. Dus hebben we ze er allebei niet bij gehad. Gewoon lekker met zijn tweetjes. Heb trouwens een kz gehad, dus mocht zowiezo alleen m'n vriend erbij zijn, maar m'n moeder is wel meteen langs gekomen in het ziekenhuis toen Kyano geboren was.
Ik heb een hele goede band met mijn moeder. Toen bij Délano ben ik in het zh bevallen mijn moeder hield zich juist op een afstandje,omdat zei ook vond dat het iets van ons samen was,alleen als zei zag als Roelof even niet wist wat hij moest doen sprong zei in, want Roelof kon echt niks goeds doen in mijn ogen,als ik vroeg of hij wou wrijfen over mijn rug,was het heel zacht op 1 plek haha voor hem ook allemaal nieuw,iedergeval hij heeft het niet makkelijk gehad met mij, als ik aan hem vraag waarom mag ze er deze keer niet bij zijn,is het van ik wil het met zijn tweetjes doen,
Moeilijk zeg, waarom wil hij haar er niet bij hebben dan? voelt hij zich overbodig misschien? Ik had eigenlijk zonder het te oveleggen met m'n mannetje besloten dat mijn beste vriendin erbij zou zijn. een paar weken geleden besefte ik pas dat ik helemaal niet naar zijn mening had gevraagd dus alsnog gevraagd. hij zei "lieverd het is jouw bevalling en jij moet alle pijn doorstaan dus als jij het prettig vind als J erbij is vind ik dat prima" we hebben wel afgesproken dat als 1 van ons het toch niet ziet zitten ze toch niet mee gaat. Mijn vriendinnetje zelf heeft alleen gezegd dat we moeten doen waar we ons goed bij voelen.
hihihi ja ik was echt erg.maja dan kreeg ik een wee en begon hioj te zeuren voor mijn gevoel hihihi aaaaah arme mannen hihi
hij zegt ook wel dat hij het liever samen wil doen maar zegt ook "jij krijgt de pijn ik kan alleen maar toekijken dus als jij denkt dat het fijner is als J erbij is vind ik het prima"
ik moet in het ziekenhuis bevallen vanwege medische indicatie. ik weet dat mijn moeder er eigenlijk wel bij zou willen zijn. maar ik wil dit gewoon saampjes doen met vriend. laatste vroeg mijn moeder wie erbij zouden zijn en noemde alle moeders / vaders etc op (mijn vriends ouders zijn gescheiden en hebben elk een andere partner). ik heb gewoon uitgelegd dat dat we het samen gaan doen. ik zou dus niemand erbij willen behalve mijn vriend. maar kan me voorstellen dat het lastig isls beide partijen daar anders over denken. uiteindelijk zul je moeten proberen er samen uit te komen door het erover te hebben. tja en anders doe je een alternatie.. spreek af dat je moeder wacht (bijvoorbeeld beneden als je het thuis doet of n ieder geval waar je niet bent en wachtkamer als het ziekenhuis wordt) en dat ze door iemand geroepen wordt als het echt niet zonder gaat. misschien is dat wat en gezien je verhaal denk ik niet dat je moeder daar onbegrip voor zou hebben. succes ermee xandra
Ik zou me ma er niet bij willen hebben...en da's mijn ma...voor me man kan ik het helemaal begrijpen. Weet eigenlijk niet waarom en hoe...maar het is zoooo prive (beetje net als het verwekken ) da's tussen man en vrouw...en gyn/vk En als je wil dat hij weet waar hij moet wrijven...samen op cursus
Ja zo denken jullie erover,dat je moeder er niet bij wilt hebben.wat ik al zei mijn moeder en ik hebben een goede band.maar ik heb zoiets waarom juist wel bij de eerste en nu niet, maja heb nu ook zoietys van we zie het wel,het is nog ver weg, wel grappig te lezen dat de meeste vrouwen het toch samen willen doen met hun partner
ik wil ook zeker weten mijn moeder erbij hebben, mijn man wist dit vanaf het begin en vind het ook helemaal goed ( ze hebben dan ook wel een hele goede band ) ik heb lastvan hyperventilaties waarbij ik in paniek raak mijn moeder krijgt mij altijd weer rustig dus vind ik het wel fijn ik hoop dat jullie er samen uitkomen!
PARDON? Wie ligt er straks te bevallen? JIJ! Dus wat hij wil gaat het totaal niet om! Wat jij wilt, dat is belangrijk. Jij moet je op je gemak voelen en je kunnen ontspannen. Dat is het belangrijkste tijdens een bevalling. Als mijn vent dat zou zeggen had ie een groot probleem. Boeit me niet wat hij wilt...ik moet bevallen. Ik moet pijn lijden.. Tis wel goed zeg.......damn....
Grappig, mijn man wil juist dat mijn moeder erbij is en ik wil dat gelukkig net zo graag, dus dat zit goed. Ik kan me best voorstellen dat het lastig is als je niet beiden hetzelfde wil, maar ik vind dat je uiteindelijk een comprimis moet proberen te sluiten, goed naar elkaars argumenten luisteren en elkaar trachten te begrijpen. Misschien heeft je moeder wel een te dominante rol op zich genomen tijdens de eerste bevallig en kan dit met haar besproken worden om je partner gerust te stellen. Succes in ieder geval!
Ja zo dacht ik ook hihi ik ga het er maar eens goed met hem over hebben,en kijken he hij er nu echt over denkt
Zeg hem duidelijk hoe belangrijp het is dat jij je kunt ontspannen en goed voelt.....want dan gaat je bevalling ook beter.
Bij mn dochters had ik alleen vk een kraamzorg bij de bevalling, mn moeder was wel in huis maar is er niet echt bij geweest. Bij dit kindje hopen we dat één van mn beste vriendinnen erbij is. En ws een collega van mij die momenteel de opleiding voor doula volgt Maar dat weet ik nog niet zeker.
Nou sorry maar mijn vriend bepaalt dit niet hoor en ik heb al voordat ik zwanger was gezegd dat ik mijn moeder erbij wil en mijn vriend vind het best want hij vind het zelf allemaal maar eng en vies! hahah Als jij je er prettig bij voelt dat je moeder erbij is dan zou ik gewoon zorgen dat ze erbij is!
Ik wil graag mn vriend erbij (duh) én mn moeder. Mn vriend gaat me toch enkel irriteren, en mn moeder kan me dan lekker kalm houden Ze komen trouwens heel goed overeen en dus vind hij het geen probleem Ik vind idd ook dat jij zélf mag kiezen wie je erbij wil. Jij moet tenslotte dat kind eruit persen!
Ik ben ook van mening dat jij bepaald wie er bij de bevalling is. Ik wil ook dolgraag mijn moeder erbij...zou niet weten hoe ik het zonder haar zou moeten redden Mijn mannetje heeft er gelukkig geen problemen mee...maar het is ook niet iets wat ik besproken heb met hem...dat is mijn beslissing...ik ben degene die de pijn lijd Succes moeilijk dillema!