Ik wil alleen mijn vriend erbij. En dan naast me (zodat ik hem in zijn gezicht kan uitschelden... geintje!) Nee.... ik zou het denk ik niet prettig vinden als hij zo tussen mijn benen staat te kijken Maar ja.... ik ben dan ook wel heel erg preuts in het openbaar. Mij zul je never en nooit nie in een sauna in mijn blote kont tegen komen Groetjes Cynthia
Alleen mijn man was bij de bevalling van onze zoon en ik zou het een eventuele volgende keer niet anders willen. Het is ons kind, we hebben het samen 'gemaakt' en willen het ook samen verwelkomen in de wereld. De rest van de familie mocht komen nadat moeder en zoon heerlijk gedoucht en fris in bed lagen . Ik sluit me aan bij de eerder genoemde stelling: 'Mijn doos is geen kijkdoos!' 8)
Ik zou mijn man en mijn moeder erbij willen hebben! Ik ben dan wel bang men schoonmoeder voor het hoofd te stoten! Dus dat ga ik nog eens bedenken! Eerst maar eens zwanger worden! Gister al wel wat testjes in huis gehaald! Ben benieuwd! Heb vele pendels voor december! Liefs
Ik wil mijn vriend erbij hebben, en mijn moeder. Maar heb liever beiden niet dat ze in mijn doos kijken! (zowiezo mijn moeder niet!) Ik ben ook bij de bevalling van mijn zusje geweest en het was echt heel erg speciaal! Ik heb niets gezien zoals jullie noemen kijkdoos, maar heb het gevoel gehad dat ik mijn moeder kon steunen! Dat moment wil ik haar ook gunnen!
ik dacht vroeger aan mijn moeder, omdat zij heel nuchter is en ik dat wel kan gebruiken dan. (ik roep dat het pijn doet en zij zegt dan "stel je niet, aan ik heb er 4 zonder pijnstilling uitgeperst" ) maar nu weet ik het nog niet. in ieder geval wel mijn vriend natuurlijk, waarschijnlijk blijft er daar wel bij.
ik bne in het ziekenhuis bevallen... men vriend had al van heel vroeg tevoren gezegd dat hij er toch maar liever niet wilde bijzijn... ivm bloed en al die vieze dingen hij kan er niet zo echt tegen... dus had ik gezegd men mama erbij... de avond dat ik binnen ging (werd die nacht/ochtend ingeleid) zei hij echter dat hij het wel wilde proberen en ik zei dat ik hem ging laten bellen wanneer het bijna zover was... dus om vijf uur s'ochtends ingeleid en de weeën begonnen meteen en ze waren niet te harden ... om negen uur was mijn moeder er... de ontsluiting vorgde heel erg snel en ze belde men vriend op... maar die stond in de file en was er net toen men kleine meisje ter wereld was gekomen... hij is wel bij me gebleven met de hechtingen... ik had men moeder erbij echt heel erg nodig en vond het fijn dat men vriend er direct erna was...
Ik wil graag thuis bevallen alleen met mijn vriend erbij. Toen ik mijn beste vriendin vertelde dat ik zwanger was vroeg ze of ze erbij mocht zijn... Nou.. Nee.
Grappig dat iedereen het anders ervaart en aan iets anders steun kan ontlenen. Voor mij is het, besluiten dat we een kindje willen, hebben we samen gedaan, waneer ik zwanger word, heb ik het kindje ook alleen met mijn vriend gemaakt (ga ik van uit hihi) en gaan we het ook saampjes te wereld brengen. Ik vind het hele proces een intiem iets en het lijkt mij mooi omdat alleen met zijn 2en te delen. Hij is de enige die ik op dat moment nodig heb (afgezien van de verloskundige dan).
Hallo meiden! Wat een verschillende meningen zeg. Ik zelf ben bij de 2 bevalling van mijn zus geweest (was op mijn verjaardag). ze wilde heel graag dat ik erbij was. Mijn moeder wilde ze eerst niet maar toen het niet ging vroeg ze toch of ik moeders wilde bellen. Ik heb ook niet bij haar kijkdoos gekeken, wilde ik niet, uit respect ook denk ik maar het is wel mooi om het te zien, alleen zij had ook moeilijke bevalling en dat is me ook bijgebleven...Ik zelf wil alleen mijn vriend erbij, mijn moeder is er 2x bij mn zus bijgeweest (ze is zelf nooit bevallen wij zijn geadopteerd) en ik wil dit gewoon samen met mijn vriend doen. Mijn schoonmoeder en de rest hoef ik er al helemaal niet bij, tis te persoonlijk en op de gang hoeft ook niet, dan horen ze je nog gillen ofzo. Ze mogen komen als wij of thuis zijn of iig opgefrist maar niet gelijk dat vind ik prive. Mijn vriend en ik zijn echt heeel erg close hij is echt letterlijk mijn alles en ik wil dit gewoon samen met hem alleen delen en ook de eerste uurtjes met ons kleintje als het geboren is niet gelijk iedereen er op met zn neus...
wij doen het ook leker saampjes hoor. dat beviel ons wel goed. ben zelf bij geboorte van me neefje geweest en was bijzonder om een keer mee te maken. maar ik heof er echt niemand anders bij. ook hebben wij toen niet verteld dat we bezig waren. alleen mijn ouders ne schoonmoeder wisten he. mijn oudersm oesten de honties toen uitlaten want was smorgens dat ik naar ziekenhuis ging. en me schoonmoeder wilden wen iet passeren dus ok maar gebeld. al werd mijn ma gek van dr hahaha. ze bleef maar smsen en bellen naar me ma of ze al wat had gehoord en hoe spannend het wel niet was. voor mij dus ook echt niemand op de gang hoor hahaha. ze worden wel gebeld als het achter de rug is denk ik dan das nog voreg zat.
Ik vind dat het iets is tussen je man/vriend en jezelf, dus hoe goed mijn band met m'n moeder ook is en zij mij misschien wel tot rust kan brengen, mag ze er toch niet bij Lekker met z'n tweetjes..
wij willen alleen met zijn tweetjes zijn tijdens de bevalling. ik wil de familie niet eens op de gang hebben staan zie het al voor me steeds nieuwsgierige gezichten om het hoekje als de deur bv even open gaat.....niets voor mij! dus lekker met zijn tweetjes, de familie komt maar als we thuis zijn.....aangezien je toch al binnen een paar uur weer buiten staat. tenzij de bevalling anders verloopt en ik zou er langer dan een dag in liggen oke dan mag de familie naar het ziekenhuis komen.
Ik hoop eerst zwanger te raken maar als er een bevalling komt wil ik graag mijn vriend en mijn moeder erbij hebben. Mijn moeder steunt ons nu met alles en die is ook al geregeld mee geweest naar het behandelcentrum wat kan mij het schelen of mijn moeder mijn doos ziet die heeft ze allang eerder gezien haha.
Natuurlijk mag mijn schatje erbij zijn, dat hoort gewoon zo.....Daarnaast wil ik graag mijn moeder erbij, waarom kan ik eigenlijk niet uitleggen, maar ik voel dat ik daar behoefte aan heb..... Mijn vader en broer en mijn schat zijn ouders blijven maar lekker op de gang, zodra de baby huilt mogen ze binnen komen....... Eerst maar eens zwanger worden, misschien verandert mijn mening dan nog....
Daar ben ik het helemaal mee eens , al heb ik mijn zus er ook bij. Ik heb gewoon (denk ik) op dat moment echt behoefte aan me moeder en het is niet dat ik me zus nodig heb ik gun haar die beleving om een bevalling mee te maken.En verder de rest kan op de gang wachten of wanneer ik thuis ben.Wil eerst even bij komen en met me man genieten op onze eerste kleine.Maar ja eerst zwanger worden en dan zie ik wel verder
Alleen mijn man mag erbij, lijkt me echt een intiem moment van ons samen. (op vk na natuurlijk) Maar goed, eerst maar eens kijken of we zwanger mogen worden, das ook intiem en samen
bij mijn dochtertje haar geboorte waren mijn moeder en man erbij en dat was echt gezellig!(ik had een ruggeprik dus voelde geen pijnlijke weeen hooguit een weeig gevoel) en hebben zo lekker zitten kletsen en doen en tijdens het persen heb ik heel veel aan hun gehad nu ben ik zwanger van ons 2de kindje en reken maar dat hun erbij zijn en dit keer ook mijn beste vriendin! ik vind het fijn om die mensen om me heen te hebben en om zoiets intiems met ze te delen!