Wie is er bevallen met of zonder pijnmedicatie?

Van tevoren had ik al bedacht een thuisbevalling te willen. Dan zijn er al minder opties. Ik had de instelling: de hevige pijn gaat ook weer voorbij, gewoon je erdoorheen bijten.

De pijn is iets wat je je niet tevoren kan voorstellen maar gelukkig had ik een snelle en redelijk eenvoudige bevalling.
Achteraf erg blij met mijn keuze.

 

Ik wilde eigenlijk geen pijnmedicatie/ruggeprik. Maar na 35 uur ontsluitingsweeën was ik zo uitgeput van de pijn dat ik er toch voor gekozen heb. Alleen.. hij werkte helemaal niet! Ja tien minuten ofzo. Toen kreeg ik een weeënstorm en die ging er dwars doorheen.

 

Ik wilde geen pijnbestrijding en vond het ook heel goed te doen, maar mijn bevalling was hevig en snel, ik kan me voorstellen dat je een keer 'op' bent als het heel erg lang gaat duren.

 

Ik wilde ook liever geen pijnbestrijding maar na uren enkel rugweeën en nauwelijks vorderende ontsluiting kon ik ze niet meer opvangen. Dus toch een ruggenprik gekregen.

 

ik heb bij de ene pijnstilling gehad en bij de 2e zonder pijnstilling. nou ja, wel een soort van pijnstilling, heb een geboorteTENS gebruikt.
de eerste bevalling met ruggenprik omdat het niet opschoot en het anders niet vol te houden zijn. NOOIT MEER!!
wat een ellende. ik heb alle bijwerkingen van de ruggenprik gehad. heb hierdoor ook langer in het ZH moeten blijven, hoop ellende ervan gehad, beide koorts, kleine op andere afdeling enz.
ruggenprik is lang niet zo onschuldig als ze beweren.
ook werd de ruggenprik tijdens het persen uitgezet zodat ik de weeen zou voelen. HEL! je komt dan in bijna pijnloos in een hel van pijn.

bij de 2e thuis bevallen en hierbij een geboorteTENS gebruikt. apparaatje wat je op je rug plakt en wat prikkels geeft. hierdoor worden de pijnsignalen naar je hersenen verstoord en door de prikkels word je afgeleid van de pijn. ook zorgen de prikkels voor aanmaak van lichaamseigen endorfines wat pijnstillend en rustgevend werkt.
echt, in 1 woord SUPER!!
de eerste bevalling was een grote hel en deze was compleet tegenovergestelde. ondanks dat ik compleet uitgescheurd was, ik zou hem zo weer over doen. eerlijk, deze bevalling heeft me nauwelijks pijn gedaan. lekker is anders maar het was zeer zeker te doen. heb geen au gezegt of geroepen, was super relaxted enz.
echt een aanrader.
en, de geboortens heeft geen bijwerkingen voor moeder en kind.

 

Mijn bevalling ging zo snel dat ik eigenlijk niet eens nadacht over pijnmedicatie. Achteraf zei de vk: 'stoer van je hoor', terwijl ik meer zoiets had van: 'o ja, niet eens aan gedacht dat dat ook kon'.

 

Zonder pijnmedicatie, dat wou ik ook graag.
Heb er wel even over 'gezeurd' dat ik het wou, maar toch niet gedaan.

 

Met, ik had zo verschrikkelijk veel pijn nog maar 4 cm ontsluiting en kon de weeën storm niet aan, toen ruggenprik en binnen 30 min had ik 10cm en kon ik persen.

Iedereen gelooft dat ik me beter kon ontspannen door de ruggenprik en dat de ontsluiting daarom vorderde.

 

Ik wilde geen pijnbestrijding maar mijn buik- en rugweeen waren echt verschrikkelijk dus gevraagd om een ruggenprik. Uiteindelijk niet gekregen omdat ik ineens 7cm had. Wel morfine gekregen maar hielp totaal niks tegen de pijn dus heb niet t gevoel dat ik t met pijnbestrijding heb gedaan

 

Zonder. Wel gevraagd om een ruggeprik maar de bevalling ging zo snel dat dat niet meer mogelijk was.

 

Ik ben bevallen met een ruggenprik. Vooraf had ik er over nagedacht, en aangegeven bij de verloskundige dat ik een ruggenprik wilde als ik de pijn ondragelijk vond. Toen het zover was heb ik er ook om gevraagd toen ik nog thuis was, omdat ik in een weeenstorm terecht kwam. Gelukkig was het toen snel te regelen, en kon hij nog net op tijd gezet worden.

In het ziekenhuis heb ik nog een uur moeten afzien om een goede ctg te krijgen, dat was echt vreselijk. Ik was zo opgelucht toen de ruggenprik zat en begon te werken. Daarna liep de bevalling perfect, ik heb een goed gevoel overgehouden aan het hele proces en zou er zo weer voor kiezen.

De ruggenprik is aangebleven tot en met het hechten, dus ook tijdens het persen. Het was daardoor niet 100% pijnloos, maar wel heel dragelijk. Doordat de pijn zoveel minder was, had ik de kracht om te persen. Binnen een paar uur mocht ik weer naar huis, complicaties of bijwerkingen heb ik niet gehad.

 

Ik heb ook een ruggeprik gehad, dat was een verademing! Ik trok de pijn op een gegeven moment echt niet meer. Mijn ontsluiting vorderde niet dus uiteindelijk een ks gehad.
Overigens is het niet mijn ervaring dat er wordt gedaan alsof een ruggeprik onschuldig is.

 

Ik was van plan om het zonder verdoving te doen maar na al drie nachten voorweeen en toen zes uur echte weeën (door opwekkers) en nog steeds maar 3 cm ontsluiting vond ik het wel welletjes.. Uiteindelijk een ruggenprik gehad. Daarna duurde de bevalling nog elf uur dus het was voor mij een goede keuze.

 

Hier precies hetzelfde.

 

Zonder pijnmedicatie. Ik wilde het sowieso zelf proberen en had wel aangegeven dat ALS ik het niet meer trok en erom zou vragen ik een ruggeprik zou krijgen. Ik zou poliklinisch bevallen.

Maar mijn bevalling ging zo snel dat het moment dat ik dacht auw nu doet het wel zeer de verloskundige kwam en 10 cm meette. Ik kon toen niet meer naar het ziekenhuis en ben thuis bevallen. Ik vond het super te doen.

 

Beide keren zonder pijnbestrijding lekker thuie bevallen. Ik heb altijd geroepen dat ik thuis zonder pijnbestrijding wilde bevallen. Bij mn dochter een weeenstorm gehad, maar geen moment gedacht aan pijnbestrijding. Bij mn zoon waren de weeen heel goed te doen en heb ik er ook geen moment aan gedacht om pijnbestrijding te willen. Moet ook zeggen dat ik echt geluk heb gehad met mn bevallingen. De eerste duurde 5uur en de 2de 1uur en 45min. Nu mag ik voor 3de keer en ik ben benieuwd of ik weer zoveel geluk heb.
Ik ben wel van mening dat je realistisch moet zijn en als je al uren bezig bent bv en je raakt uitgeput moet je wat en dan is pijnbestrijding een goede optie. Ook als je zelf vind dat je het zonder niet kan/wil dan moet het gewoon mogelijk zijn. Een bevalling hoort niet traumatisch te zijn en dat hoor je nog best vaak bij mensen die wel pijnbestrijding willen maar dit niet krijgen.

 

Zonder. Ik wilde ook niet met, maar toen het behoorlijk snel ging en ik enorme rugweeën kreeg, en nauwelijks meer me om kon draaien op het verlosbed, heb ik toch gevraagd naar remifentanil, maar toen zat ik al op 7/8 cm en 'mocht' het niet meer. Vreselijk de balen van gehad, maar misschien wat het inderdaad beter zo, ik was door de weeën opwekkers al zo van de wereld, dat ik waarschijnlijk met het pompje nauwelijks meer iets meegekregen had.

Liefs,

 

Hier uiteindelijk zonder pijnmedicatie bevallen. Ik wilde een ruggenprik die ik ook kreeg, maar helaas eerste keer verkeerd gezet waardoor m'n hart op hol sloeg en tweede keer had geen effect, op de een of andere manier was ik niet verdoofd... Terug naar de bevalkamer om alternatieven te bespreken want een derde keer prikken doen ze niet. Daar bleek ik inmiddels volledige ontsluiting te hebben waardoor pijnstilling helaas niet meer mogelijk was.... 3,5 uur later is onze zoon geboren

 

hier totaal niets gekregen ook al wilde ik graag zo'n prik in mijn been omdat ik er helemaal doorheen zat... maar achteraf was dat allemaal niet nodig en had ik super snel 10cm en vanaf daar deed het ook vrijwel geen pijn meer