combinatiest ja of nee?

Er wordt niet alleen gekeken naar Down (trisomie21) maar ook naar trisomie18 (Edwards syndroom) en trisomie13 (syndroom van Patau) Deze twee laatsten zijn in principe "niet met het leven verenigbaar".

Wel moet je in je achterhoofd houden dat deze testen puur een kansberekening geven en dat je met een "grote kans" altijd nog vervolgonderzoek "moet" laten doen om zekerheid te krijgen. Lees: vlokkentest of vruchtwaterpunctie.

Deze syndromen komen ook aan bod tijdens de 20 weken echo, maar dan heb je in feite nog maar 4 weken de tijd om de beslissing te nemen om, in het ergste geval, de zwangerschap af te breken.

Helaas hebben wij na twee goede testen een slechte uitslag gekregen en hebben wij het besluit moeten nemen om de zwangerschap in een vroegtijdig stadium af te breken.

 

Wij hebben gekozen om het niet te doen. Puur omdat ik 100% zeker weet dat ik het toch niet weg zou laten halen mocht er iets zijn. Daarnaast vond ik de uitkomst ook niet zeker genoeg en zou het mij alleen maar kopzorgen geven die uiteindelijk misschien nergens voor nodig zouden zijn. Nee dus

 

wij hebben er ook voor gekozen om de test te doen (ook eerste kindje) wanneer de resultaten trisomie 13 en 18 slecht zijn dan is dat heel erg en zijn ze niet levensvatbaar.
Wanneer er een grotere kans op syndroom van down uit zou komen dan konden we er meer op voorbereiden en inlezen. Voor ons gaf de test iets meer rust.

 

Wij hebben de combinatietest wel laten doen... VL was bang dat ik anders zou gaan trippen. Ik ik wilde het op zich ook wel nadat ik hier op ZP verhalen had gelezen van meiden met kindjes met Trisomie 13/18. Ik zou dat absoluut niet aankunnen, dus dan wil ik het liever weten.

 

Hier ook combitest gedaan wegens trisomie 13 en 18, Down-syndroom vond ik heel moeilijk, moet eigenlijk toegeven dat ik niet had geweten wat ik gedaan zou hebben mocht er Down uitkomen (na verder onderzoek). Eigenlijk niet goed als je dat niet weet voordat je de test doet, ik weet het. Vriend wilde in geval van Down absoluut een zw-afbreking, vond dat we realistisch moesten zijn en dat niet zouden kunnen betalen en dat dat kindje nooit gelukkig zou kunnen zijn..ik twijfelde heel erg. Later is hij daar wel op teruggekomen, dat hij erkende dat een afbreking niet alleen een "zakelijke" keuze is maar dat het over het leven van je kindje gaat. Achteraf zaten we niet helemaal op een lijn dus. Gelukkig hadden we een goede uitslag, 1:700 voor Down en 1:5000 voor die twee andere syndromen

 

Hier de combinatietest gedaan ivm mijn leeftijd (was toen 40) en ivm trisomie 13 en 18.
Eigenlijk niet stil gestaan bij Down Syndroom (snap ik achteraf nog niet) maar dat is het wel geworden.
Achteraf was het goed dat we het van te voren wisten (bijna zeker, geen verdere testen gedaan) zodat we enigzins voorbereid waren.

 

Nou wij zitten nu in precies hetzelfde pakket, wel of niet.
Gaan we ons gek maken om de kansberekening uitslag of niet.

Daarbij heb ik een collegaatje gehad die een kindje had met 1 van de trisomie 13/18 uitslag. Het kindje groeide niet goed en was uiteindelijk niet levensvatbaar en heeft 2 dagen geleefd. Ik weet echter niet of zij de combinatie test heeft laten doen.

 

Wij wilden ook zekerheid.

Zelfs als je een kindje met down gewoon houdt (iedereens eigen keuze), is het goed als je weet waar je aan toe bent zodat je de noodzakelijke voorbereidingen kunt treffen. Lijkt mij

 

Ik heb het ook vooral gedaan vanwege trisomie 13 en 18 dat zou ik graag zo snel mogelijk willen weten, want dan kun je eerder afscheid nemen en ben je minder gehecht...

 

Ik heb hem wel laten doen, omdat ik al 36 ben en wij graag zekerheid willen hebben.

Van te voren al goed besproken wat te doen bij een slechte uitslag. Daarover was bij ons geen twijfel. Wij zouden de zwangerschap zeker afbreken bij welke van de drie Trisomies dan ook (na vervolgonderzoek uiteraard). Gelukkig hadden wij een hele goede uitslag. Down 1 op 4400 en de andere twee boven de 10.000 en zelfs 30.000.

Nu op naar de 20 weken echo op 6 maart aanstaande. Ook weer spannend!

 

Wij hebben gekozen voor de combinatietest vanwege mijn leeftijd (37). Dan is t risico toch wat groter. We wilden, als we de zwangerschap zouden moeten afbreken, dat zo snel mogelijk weten. En in geval van Down wilden we voorbereid zijn, omdat we ook al een kindje hebben. Gaf ons meer rust die kansberekening.

Je zult heel veel verschillende redenen lezen waarom wel of waarom niet. Uiteindelijk is het een hele persoonlijke keuze.

 

Combinatietest is een kansberekening en als je verhoogd bent dan zul je alsnog de keuze moeten maken voor wel of geen vervolg onderzoek.

Als wij 11 wk zwanger zijn willen wij naar Antwerpen voor de nipt bloedtest. Kost wel tussen de 500-600 euro. Maar ik betaal liever voor een bloedtest dan voor een kansberekening.

 

Wij kiezen er ook voor met name voor trisomie 13 en 18. Maar ik wil het ook graag weten als het kindje Down heeft zodat wij ons er op kunnen voorbereiden. Ik ben graag voorbereid op zaken en wil mijn keuzes altijd kunnen overwegen.

 

wij hebben hem bij de eerste zwangerschap wel laten doen en nu niet.
Waarom omdat wij bij de eerste telefonisch en schriftelijk twee totaal verschillende uitslagen kregen.
Daarna vruchtwaterpunctie laten doen en toen kregen we nog een derde uitslag die niet op beide leek.
Zo verschrikkelijk slordig
Nu meteen vruchtwaterpunctie.

 

Wij hebben het niet gedaan. Omdat we zoiezo geen abortus wilden.
Wij hebben wel een 20 weken echo gehad.

 

Ik heb het bij de eerste gedaan omdat wij de jongsten niet meer zijn en omdat ik geen kindje op de wereld zou willen zetten dat een vreselijk leven zou hebben. Als deze zwangerschap goed blijft gaan zou ik echter geen combitest meer doen, maar gewoon gelijk de NIPT. Je hebt dan zoveel meer zekerheid ipv die kansen die je bij de combi krijgt. Ik ken veel verhalen van stellen die zich zorgen hebben gemaakt door een niet optimale uitslag en waarbij sommigen zelfs een punctie hebben gedaan, terwijl het helemaal niet nodig bleek. Bij de NIPT is de kans dat je in zo'n situatie komt vele malen kleiner.

 

ik ken iemand waarbij werd geconstateerd dat het babytje niet met het leven verenigbaar was.en of ze de zwangerschap af wilde breken,
hun hebben besloten om de zwangerschap uit te dragen.( hun waren gelovig en het ging tegen hun principes in om het af te breken ze wilden de natuur hun gang laten gaan ) uiteindelijk werd het babytje geboren en het was kerngezond!
ik zelf geloof dus niet altijd meer de diagnoses
maar ik neem aan dat de meeste wel kloppen.

ik zelf heb met mijn zwangerschap niet laten testen. zowiezo was ik van plan het uit te dragen hoe het ook te wereld kom.
gelukkig is ons zoontje gezond geboren.
ook met goede testuitslagen kan er heel veel gebeuren met het kindje.
voor mij had het geen meerwaarde. maar dat is mijn mening. ikkan me voorstellen dat andere mensen er anders over denken,

 

Hier hebben wij ervoor gekozen om het niet te doen, voornamelijk omdat een kindje met down welkom zou zijn. En bij de 20 weken echo ook gescreend word op de andere dingen. Ook al zou een kindje niet met het leven verenigbaar zijn zouden we er nog over denken hoe en wat.....

Klinkt misschien heel hard maar ik laat liever de natuur beslissen, ook al houdt dat in bevallen van een voldragen kind wat niet levensvatbaar is.....

Maar dat zei en zeg ik altijd....voor de keuze hebben we gelukkig! Nooit hoeven staan dus ik weet niet of dat ook echt de keuze zou zijn. Maar dan zou die pas na de 20 weken echo komen omdat ik dus geen combinatietest doe.

 

Wij hebben ervoor gekozen om het niet te doen, we wilden het kindje sowieso houden. Daarnaast zie ik in mijn werk dat veel kinderen met een ernstige beperking of ziekte ogenschijnlijk " normaal" waren en toch ziek/beperkt bleken te zijn.
Ook is het een kansberekening, misschien lijkt de prognose slecht maar valt het positief it, dan heb je je de hele zwangerschap druk gemaakt.