Ik kreeg dit gedichtje vandaag van mijn schoonmoeder en wil hem graag met jullie delen een sneeuwvlok dwarrelt neer zo kwetsbaar, zo teer een sneeuwvlok ben jij lieve kind die de weg naar mijn warme hand vind ik hou je vast, heel even maar dan ben je weer weg, en ik staar naar een lege hand, waar ben je nou? lief sneeuwvlokje, weet dat ik van je hou gesmolten als sneeuw voor de zon ik wou dat je wat langer blijven kon zo mooi, zo wit, zo rein zo zal je altijd in mijn gedachten zijn