Hele vage titel, heb ik bewust gedaan omdat ik niet alleen reacties wil krijgen van ervaringsdeskundigen! heel kort, net opgenomen geweest in ziekenhuis (5 dagen), had voor zwangerschap al wat hoge onderdruk (90) onderdruk was gestegen tot 110 (in rust 100), bloed en urine waren schoon, nieuwe medicijnen gekregen en nu weer thuis met om de twee a drie dagen controle (CTG/bloeddruk) Zit nu dus thuis en behalve wat duffigheid v/d medicijnen voel ik me goed.. werkte hiervoor fulltime op een VMBO met een reistijd van 2 uur per dag, dus dagen van om 6 uur opstaan en dan weer om 6 uur thuis.. nu verwacht niemand meer dat ik nog fulltime aan het werk kom, mijn baas verwacht mij volgens mij helemaal niet meer terug (wil dat ik aan mezelf denk en aan de kleine). maar ik voel me zo schuldig, heb toch niet echt klachten of zo? zou 16 juni met verlof gaan.. Ben ik nou echt zo gek om nog te denken dat ik volgende week weer vrolijk kan gaan werken of heb ik gelijk en kan het best nog wel ff.. ik voel me net een aansteller thuis.. kan mijn werk ook niet loslaten.. ik begrijp het wel hoor, ik ben er waarschijnlijk op tijd bij en ik wil het echt niet zover laten komen dat het wel straks pre-eclampsie wordt, maar ja, mijn bloeddruk was al niet superlaag.. je merkt het.. ik draai hier door in bed.. wat zouden jullie doen? werken of niet werken? x
ik zou het niet doen. Volgens mij krijg je niet voor niets om de 2 a 3 dagen controle.... Dat houdt (denk ik) in dat ze je goed in de gaten willen houden en dat het goed gaat zolang het zo blijft gaan. Hebben ze iets gezegd over rust of werken?
ja, mijn gyn lachte en zei "zou nu niet gaan werken nee.." en dat was het.. moet maandag weer naar hem toe en dan hoop ik om de week controles te krijgen..
Ik weet niet of je ook tijdelijk kan werken? Want ik heb het idee dat je je een beetje zit op te vreten thuis en dat lijkt me ook niet goed.... Of dan misschien kun je in ieder geval een paar keer per week even langs gaan en dan afbouwen/loslaten? Praat eens met een arbo-arts want je moet toch wel met een goed gevoel je werk achterlaten, of dat vanaf nu is of vanaf 16 juni. Ik vind je baas trouwens heel sympathiek, je hoort genoeg andere verhalen! Het is aan jou denk ik....
jaa, dat tijdelijk denk ik zelf ook aan.. loslaten is gewoon lastig omdat het om klassen/kinderen gaat.. moeten straks toch een rapport mee naar huis krijgen! x
Dat begrijp ik heel goed en eerlijk gezegd vind ik dat juist echt voor je pleiten! Er is vast een gulden middenweg te bedenken om je langzaam los te weken van je leerlingen!
Is er geen mogelijkheid om in deeltijd eventueel te werken. Dat je bijv. 2 1/2 dag werkt maar dan ook nog eens met aangepaste tijden en andere werkzaamheden. Bespreek dit met je werkgever of met de arbodienst. Gr.angela
kunnen ze je niet wat werk voor thuis geven (bv nakijken toetsen maken ed.) want als ik jou was zou ik niet gaan werken!! m,aar kan me goed voorstellen dat je gek wordt als je niks te doen hebt.
kreeg vandaag ook weer twee lieve mails van mijn bazinnen, dat ik moet genieten van mijn zwangerschap.. Misschien als straks de medicijnen wat beter ingewerkt zijn dat ik dan wat van dat duffe kwijt raak en wat meer energie uit de dingen om me heen kan halen en minder ga piekeren.. x
Lijkt me ook moeilijk om het stel op sprong los te moeten laten. Wel is het zo dat je bloeddruk gevaarlijk hoog is geworden en de gyn je niet voor niets op medicatie en controle heeft gezet. Denk wel dat je nu thuis beter je rust kan pakken en hopen dat je bloeddruk niet hoger wordt. Het kan ook de andere kant op en dan word het een opname in het ziekenhuis, lijk me nog veel minder leuk als ik eerlijk ben. Misschien inderdaad wat kleine taken thuis doen voor de kinderen op school. Nakijkwerk is veel werk maar wel iets waar je bij kan zitten. Overleg met je baas en kijk wat die je kan bieden dan weet je waar je aan toe bent.
Dit is voor mij heel herkenbaar. Bij mijn eerste zwangerschap wilde ik ook persé door blijven werken. Ik werk ook in het onderwijs. Ik ben uiteindelijk met 31 weken gestopt, maar met 33 weken opgenomen met pré-eclampsie. Met 37 weken werd dit hellp en mijn dochter is met 38 weken geboren. Ik heb 5 weken plat gelegen in het zh en mezelf voor m'n kop geslagen dat ik zolang door ben gegaan. Ik was zooooo eigenwijs. Nu ben ik weer zwanger en ga vanaf maandag al minder werken, omdat m'n bloeddruk weer stijgt en ik me heel erg moe voel. Dit keer erg vroeg, maar ik wil m'n zwangerschap thuis afmaken (al moet ik vanwege keizersnede in het zh bevallen). Het is nog maar 8 wken tot de vakantie en heel vervelend voor de kids als ik er eerder uitmoet, maar het is voor mijn bestwil. Ik wil dus zeggen..........ik voelde ook (zogenaamd) niks, maar ben heel erg ziek geworden. Luister ajb naar je gyn, ze weten echt meer dan wij. Dit is allemaal niet om je bang te maken, maar om je te waarschuwen. Ik weet hoe demanding het onderwijs is, maar jij en jouw kindje gaan nu voor!!!!!!!
Ik begrijp je schuldgevoel...maar volgens mij gaat je kind nu voor. Het gaat hier niet om jou, maar om de veiligheid van je kind. Misschien helpt die gedachten je. Ik zou het er lekker van nemen hoor als ik jou was. Geniet er van!
al wat ik kan denken is... en dan? dan ben je weer op je werk en dan gaat het weer bergafwaats!! thuis blijven en rusten en kindje en mama geven wat nodig is.. werk komt later wel weer.. en ze hebben je echt liever gezond terug na je verlof dan nu en later NIET!!
Ik zou het risico niet nemen en dus niet meer gaan werken. Hoe moeilijk dat ook is. Je wordt niet voor niets opgenomen in het ziekenhuis en je krijgt medicijnen, meer controles en de gyn heeft eigenlijk ook al gezegd dat je idd beter niet kan gaan werken. Ik zou kijken of je idd wat dingentjes thuis kan doen voor school.