Dank je wel...!! <3 Vandaag, een dag na de diagnose, voelt het allemaal nog heel erg onwerkelijk. We zijn gisteren natuurlijk heel erg geschrokken. En niet alleen wij want de gyn vroeg ook meteen of ik nog een zus(je) heb en ik heb inderdaad een jonger zusje waarvan ik weet dat zij binnenkort ook aan kindjes willen beginnen. Kennelijk is het zo dat wanneer dit wordt vastgesteld bij een jonge vrouw, er een grote kans is dat hetzelfde bij een zus(je) vastgesteld wordt. Op zijn aanraden heb ik haar gisteren dus meteen gebeld met de melding dat zij een heel groot risico loopt en zich zo snel mogelijk moet laten onderzoeken. Zij is zich dus ook een ongeluk geschrokken. Hetzelfde geldt natuurlijk voor mijn beste vriendin die ik als enige hierbij had betrokken. Zij heeft in een telefoongesprek van 10 min. misschien wel 100x haar eitjes aangeboden. Super lief natuurlijk maar nog niet iets waar ik op dit moment over kan en wil nadenken. Waar ik ook erg van geschrokken ben is het feit dat de onvruchtbaarheid maar een deel van het probleem is. Een vervroegde overgang betekend dat je lichaam veel te snel oud wordt met alle gevolgen van dien. Zo loop ik kennelijk veel meer kans op hart en vaat ziekten en is de kans groot dat ik een probleem heb met mijn botten. Het verklaard inderdaad wel een hoop. Want ondanks het feit dat ik op mijn 28e nog steeds een jaar of 20 wordt geschat, begon ik 6 jaar geleden al grijs te worden. Omdat ik niet zo'n heel makkelijk leven heb gehad met o.a. een hele zware depressie een paar jaar geleden, dacht ik altijd dat dit daar mee te maken had. Ook heb ik altijd pijn in mijn gewrichten waarvan ik dacht dat het door mijn hypermobiliteit kwam. Ik maakte ook vaak grapjes dat mijn lichaam eerder als 82 aanvoelt als 28... En dan heb ik natuurlijk ook nog mijn darmproblemen (PDS). Ik heb nu 5 weken de tijd gekregen om dit op mij in te laten werken en dan moet ik weer terug komen om een hele reeks onderzoeken te plannen. Zo krijg ik o.a. een erfelijkheidsonderzoek, een chromosomaal onderzoek en gaan ze mijn botdichtheid bepalen... Pff... Gelukkig is de gyn echt een hele aardige kerel en tenminste lekker voor zijn raap, duidelijk en meelevend. Dus daar heb ik het echt heel erg mee getroffen. Hij heeft zelfs aangeboden dat ik mijn zusje ook meeneem zodat hij haar ook kan onderzoeken/voorlichten...!! Nu nog een manier vinden om dit allemaal te verwerken...
Jee natasja, wat een ontzettend slecht nieuws! Ik ben er echt een beetje verdrietig van.. 28 en dan in de overgang, dat verwacht je toch niet!! Heel veel sterkte gewenst meid! *dikke knuffel voor jou!* hou ons op de hoogte he?!
@ Natasha, wat een verschrikkelijke klap voor jullie. Wat zullen jullie geschrokken zijn. Ik wens je heel veel sterkte. Ik hoop dat je een manier vindt om dit alles te verwerken. Dikke knuffel!
Heftig hoor, Natasja. Je leven staat plots helemaal op z'n kop. Hoe ervaart je vriend het? Voor je zusje ook verschrikkelijk spannend. Nogmaals heel veel sterkte en blijf alsjeblieft hier je hart luchten en geef aan hoe we je kunnen helpen. Even ego: Ik ben helemaal gesloopt, nog paar uurtjes werken, laatste spullen inpakken (wat een werk toch altijd, met de tent op pad, maar de berg spullen groeit ) en dan kort nachtje slapen. En dan gaan we morgen op pad. Ben over paar weekjes dus weer terug. Zit nu op cd 15 en slijm verandert al iets meer naar vruchtbaar slijm, dus eitje zal wel ergens op vakantie komen. Meiden, heel veel succes voor jullie allemaal. Zwangeren, goed voor jezelf zorgen en je kleintje. En niet-zwangeren, ik hoop op een mooie toekomst voor ons allemaal, ondanks alle tegenslagen!
Meiden bedankt voor jullie medeleven...!! <3 Tja die hormonen he Nee ff serieus, ik vind het echt heel erg fijn te horen dat het je aan het hart gaat ondanks het feit dat wij elkaar natuurlijk eigenlijk niet écht kennen. <3 Mijn vriend is er ook goed van geschrokken. Zo heb ik hem nog nooit gezien. Normaal denkt hij altijd heel erg makkelijk over dingen en maakt zich daarom eigenlijk ook nooit ergens druk over. In de aanloop naar het zkh bezoek liet ik al een aantal keer doorschemeren dat ik best wel bang was en dat ik het gevoel had dat we slecht nieuws zouden krijgen (PCO, extra hulp nodig, hormonen slikken e.d.) Hij was degene die dan steeds zei dat ik me niet zo druk moest maken en dat alles wel goed zou komen. Tijdens het gesprek met de gyn heeft hij ook echt een stuk of 10x verslagen gemompeld: "Dit is niet zo goed nieuws schatje...". Normaal slaapt hij altijd erg veel. Hij vertrekt heel vroeg in de ochtend en wanneer hij thuiskomt valt hij normaal meteen op de bank in slaap en na het eten springt hij meestal ff onder de douche en meestal valt hij niet lang daarna weer in slaap (heel gezellig, ik weet het ) Daarentegen slaap ik heel weinig en ben vaak tot diep in de nacht wakker. Het viel me dus meteen op dat hij de afgelopen twee dagen dus echt bijna niet heeft geslapen. Hij probeert het wel maar het lukt kennelijk niet en komt er steeds weer uit. Ook heb ik m'n moeder gisteren gebeld om het te vertellen en zij zei dat ik beter ook meteen gisteravond langs mijn schoonouders kon gaan om het te vertellen, zodat ik deze moeilijke gesprekken gewoon meteen achter de rug heb. Toen mijn vriend later op de dag belde om te vragen hoe ik me voelde stelde ik dit dus meteen voor. Maar hij had dus 's ochtends vroeg al meteen zijn moeder gebeld om zijn hart uit te storten. Ook had hij zijn broer al aan de telefoon gehad want tja heel dubbel allemaal, hij en zijn vrouw hebben dus afgelopen Vrijdag hun eerste kleintje mogen verwelkomen. De kleine man is 5 weken te vroeg geboren maar mocht Dinsdag al lekker naar huis. Wij zouden dus eigenlijk Dinsdag na het zkh bezoek nog een cadeautje uitzoeken en dan rechtstreeks daarnaartoe. Maar voor mij is dat nu even iets te confronterend en dat heeft hij natuurlijk allemaal uitgelegd aan zijn broer. Bij thuiskomst heeft hij ook meteen zijn zus gebeld en daar ook nog een uur mee aan de telefoon gezeten. Ook zei hij gister, helemaal verslagen, " 10 jaar geleden was ik helemaal niet met kinderen bezig en interesseerde me het ook vrij weinig en toen heb ik onverwachts niet 1 maar zelfs 2 kids vlak achter elkaar gekregen. Nu wil ik heel graag een kindje en nu kan het gewoon niet...!!" Zelfs bij zijn beste maatje, waarvan hij zei " Ik ga niets tegen hem zeggen" stortte hij meteen zijn hart uit over de telefoon. Ik vind het erg moeilijk om mijn vriend zo te zien. En ergens weet ik dat het nergens op slaat maar ik voel me echt zo ontzettend schuldig. Omdat ik een probleem heb gaat zijn droom ook in rook op. Ik voel me schuldig, nutteloos en heb het gevoel dat ik heb gefaald. Een "freak of nature"... Gelukkig zei hij gisteren wel meteen dat ik nu echt niet bang moet worden dat hij me nu hiervoor in de steek zou laten. Heel stom maar dat is toch iets wat er op de achtergrond door mijn hoofd ging. Pff wat een k-zooi allemaal ook...!! @Anemoon: Heel veel plezier op vakantie. Geniet er van en gewoon ff helemaal niet aan zwanger worden denken maar wel gewoon elke dag lekker ouderwetse ordinaire vakantie sex hebben...!!
Tjee Natasha, wat vreselijk allemaal! Zit steeds aan je verhaal te denken. Ik hoop zo dat er een wonder gebeurt voor je! Lief dat je vriend zei dat hij je hiervoor niet laat vallen. Kan me voorstellen dat hij het moeilijk heeft en dat jij je de boeman voelt. Maar voel je alsjeblieft niet zo, jij kan er ook niks aan doen! Als je je hart wil luchten weet je ons te vinden. Ik hoop dat je het een plekje kunt geven. @ anemoon, ik wens je een fijne vakantie! Rust lekker uit en ga veel leuke dingen doen! @ hier, ik ben niet goed in tempen merk ik al. Haha! Ik heb het deze week 2 keer gedaan. Ben maandag begonnen met werken en ben erg druk in mn hoofd. Denk dat ik even het ritme weer moet oppakken en dat het daarna beter zal gaan. Woensdag heb ik getest, maar was negatief. Had ik wel verwacht. Fijn weekend allemaal!
@ natasja ; Voel je niet schuldig he! Jij hebt hier niet zelf om gevraagt! Het gaat heel zwaar worden voor jullie (is het al) dus ben een beetje lief voor jezelf.. En, als je er niet uitkomt en je emoties staan je in de weg, ben dan niet bang om met een therapeut te praten. Ik heb het ook gedaan toen mijn hele lichaam me in de steek liet, is niet niks als je lichaam niet doet wat het hoort te doen.. Succes meis! @ pucks ; haha zo werkt het niet he hopen dat je het binnenkort wel gaat lukken hihi @ hier ; mooie echo gehad, alles was goed en een halve week vooruit gezet.
@ zhk, nee zo werkt het niet. Haha! Druk druk druk.. Volgende week hoop ik dat het wat rustiger is. Maandag ga ik opnieuw beginnen. Wat super dat jullie een mooie echo hebben gehad en het hartje hebben gehoord! Ben je al wat meer aan het genieten? Hoe gaat het met je misselijkheid? Ooooooh ik wil ook zo graag! :/
Ja ik geniet super! Heb net paar vriendinnen gebelt, iedereen helemaal enthousiast! Zo leuk.. Van ons mag iedereen t vanaf morgenavond weten, als het mis gaat dan weten mensen tenminste wat er aan de hand is. Mn misselijkheid is meer draagbaar, of ik kan er beter mee omgaan.. Lukt me nu goed om genoeg binnen te krijgen. Was wel 1,5 kilo afgevallen maar denk dat ie er wel weer aan zitten over 2 weken Snap dat je ook wilt hoop dat het snel gaat komen!
Leuk zeg om het iedereen te vertellen! Fijn dat het wat gaat wennen en je beter om kan gaan met de misselijkheid. Ben je de hele dag misselijk eigenlijk? Alweer 8 weken, wat gaat dat snel! Voor je het weet heb je je kleine wondertje in je armen.
Ja hele dag helaas, sochtends is het wel t ergste.. 8weken en 5 dagen zelfs! Ga toch mm banner aanpassen denk ik
@ Natasja: wat een vreselijk nieuws! Ik kan me wel voorstellen dat jullie zo geschrokken zijn. Ik wens jullie heel veel sterkte! Ik ben laatste tijd niet zo vaak meer online aangezien ik me t grootste gedeelte van de dag ontzettend moe en misselijk voel. Lig vaak al rond een uur of 9 in bed... Gelukkig bijna vakantie en overmorgen de sleutel van ons nieuwe huis en de intake bij de verloskundige! Ik vind t zo spannend, hoop dat alles goed is. Hoe is het met jullie allemaal?
@TI87, dan is maandag een spannende dag voor jullie!! Heel veel succes! @hier, ik heb even jullie meedenken nodig.. Ik ben een aantal maandag geleden gestart met 'etos zwanger worden' pillen om een regelmatige cyclus te krijgen. Dit helpt helaas helemaal niks bij mij. Vorige keer was 102 en nu zit ik weer in de 40. Ik zit te denken om ermee te stoppen en gewoon weer foliumzuur te slikken. Wat denken jullie? In die pillen zitten natuurlijk ook vitamines maar ik eet altijd erg gezond, dus die krijg ik ook wel binnen zonder die pillen.
Ik heb ze ondanks mn lange onregelmatige cyclus gewoon geslikt, baat het niet dan schaad het niet. En er zitten natuurlijk wel vitaminen in die nu goed voor je zijn en misschien toch wel iets doen
Ja heb je gelijk in.. Ik vraag me af hoe het zal gaan zonder.. Ik ben wat aan het googelen en lees veel over monnikspeper. Ik denk dat ik dat eens ga proberen. Samen met tempen dan!
Tijdje niet online geweest, de vakantie zat er weer op en heb veel moeten werken, net even bij gelezen. @Natasja; wat een vreselijk nieuws hebben jullie gekregen, ik snap goed dat je het heel erg vind om je vriend zo veel verdriet te zien hebben, maar dit geldt natuurlijk voor jullie allebei, ik wens jullie heel veel sterkte de komende tijd en blijf er vooral ook met elkaar over praten. @kzh: fijn dat de echo goed was en jullie alweer iets verder zwanger zijn, leuk he om het aan iedereen te vertellen. Heb je nog tips hoe je nu meer binnenhoudt, bij mij blijft het een drama:x @Ti87: morgen een drukke maar ook erg leuke dag voor jullie, spannend hoor. Bereid je voor dat de verloskundige echt alles van je wil weten.... @pucks; wat betreft de etos zwanger pillen, ik heb destijds ook gelezen dat ze bij een erg lange cyckus je cyclus juist kunnen verlengen, ik had me destijds ook voorgenomen om als het doosje leeg was ermee te stoppen om die reden, maar toen bleek ik dus onverwachts zwanger, en ben ik overgestapt op davitamon. @hier: we hebben het de laatste week aan veel mensen verteld en krijgen natuurlijk allemaal leuke reacties, we wouden eerst wachten tot na de 12 weken echo, maar mensen beginnen het aan mij te zien en we wouden de vragen voor zijn. Ik ben nog steeds erg misselijk en moe; moet echt moeite doen om te eten en drinken, gelukkig geef ik 's avonds niet meer over, en ben ik dan 'alleen' maar misselijk. Was met de warmte vorige week dus best lastig om voldoende vocht binnen te krijgen en te houden. Ik ben inmiddels ruim 5 kilo afgevallen, maar mijn buik blijft/groeit, vandaar dat het ook op begint te vallen. Mijn broeken zitten rond benen/billen steeds losser maar rond mijn buik, pffff. Ook ben ik de laatste tijd steeds vaker erg duizelig, zo erg zelfs dat het me dan zwart voor de ogen word als ik niet snel ga zitten. Van de week maar eens vragen waar dat vandaan kan komen en wat ik eraan kan doen. Als het goed is ben ik nu ongeveer 12 weken zwanger, donderdag de echo en controle, vind het erg spannend, je hoort nog zo vaak dat dan blijkt dat het toch niet goed gaat. Ik leef dus echt toe naar donderdag.
Ik neem sochtend in bed thee en een cracker.. Niks erop. Dan ga ik eerst even een kwartiertje rustig zitten en dan sta ik pas op.. Dat scheelt al iets qua misselijkheid hier. En anders kun je accupentuur oid proberen? Mijn schoonzusje had er baat bij, was een vrouw in tiel n de buurt die gespecialiseerd was in zwangerschap etc
12 weken alweer Roosje? De tijd vliegt! Leuk dat je het al gaat zien. Wat naar dat je niks binnen houd en zoveel afvalt. Misschien hebben die duizelingen daar ook mee te maken? Hoop dat dat gauw beter gaat voor je.. Ik denk dat ik morgen even naar een natuurwinkel ga. Wordt zo gek van die lange cyclussen. Ben nog maar 2x ongesteld geweest in 7 maanden. Moet toch een keer ontpilt zijn nu? Morgen ga in weer beginnen met tempen en proberen vol te houden..
Nou, ik heb monnikspeper gekocht. Eigenlijk zit het ook al in die etos pillen, maar misschien helpt het als ik even een hogere dosering neem. We wachten af..