Lieve kzh, Hartelijk gefeliciteerd met jullie kleine meid! Wat een leuke naam! Heel veel geluk gewenst. Geniet ervan. X
hoi meiden, Sorry dat ik niks van heb laten horen, maar heb nu eindelijk iets op kunnen schrijven over de bevalling.. Ik reageer later even op de andere berichten, hoop dat jullie dit begrijpen. ( en sorry van dit copy/paste bericht ) Op dinsdag ochtend ben ik ingeleid, dit begon met een gel die zorgt voor onstsluiting. Deze gel is 3 keer aangebracht, en gaf wat krampen en misselijheid. De gel gaf weinig resultaat, en ik ging de nacht in met 1 cm ontsluiting en een spuit om lekker te kunnen slapen. Snachts was er wat onrust omdat er een storing was in het lichtcircuit, dus uiteindelijk heb ik toch maar 4 uurtjes geslapen. Woensdagochtend was er 3 cm ontsluiting, maar verder nog geen duidelijke weeenactiviteit. Mijn vliezen zijn gebroken en ik kreeg weeenopwekkers via het infuus. De weeen kwamen op gang, alleen doordat de apparatuur niet goed aangesloten was, werdt dit niet goed opgepikt door het personeel. Ik dacht echt dat ik een watje was, omdat ik door de grond ging van de pijn en niet meer op mijn benen kon staan en de verpleegkundige me zei dat dit nog niks was vergeleken met echte weeen. Uiteindelijk bleek ik wel degelijk weeen te hebben nadat de apparatuur nagekeken. om 1 uur smiddags was er nog steeds maar 5 cm ontsluiting en ging ik echt kapot van de pijn, wist echt niet meer waar ik het zoeken moest en stond op het punt alle infusen en apparatuur van mijn lichaam te rukken. Er werdt voorgesteld de gyn te bellen voor een ruggenprik en dit heb ik meteen geaccepteerd. De ruggenprik was niet zo makkelijk gezet, er zijn 4 wervels beurs geprikt voordat het lukte. Ondertussen moest ik ook nog weeen opvangen, terwijl er een naald in mn rug stak. Om 5 uur was er 7 cm ontsluiting, en de apparatuur bleek weer niet goed te werken. Dus alles moest opnieuw aan en ingebracht worden. Had inmiddels heel wat slangen rond mn lichaam hangen, infuus, buikband, katheter en een electrode op de baarmoeder. Na een echo bleek dat onze kleine eigenwijze meid niet goed lag, een sterrenkijkertje. Ik wist verder niet wat dat betekende, geen idee dat dit de bevalling zo zou bemoeilijken. Ik moest op mijn rechterzij gaan liggen om te proberen de baby te draaien. Ondertussen werden de weeen zo heftig dat ik echt persdrang kreeg. Wat heb ik hard lopen puffen samen met manlief en personeel... Onsluiting was nu 9 centimeter, en na een half uur persweeen ophouden mocht ik gaan persen! Na een half uur persen was er weinig resultaat, elke keer als ik alles gaf en moest wachten op de volgende wee schoot de kleine weer terug omhoog. Na een uur persen is de gyn gekomen met de vacuumpomp en een half uur later is Lotte geboren. Wat was ze mooi, meteen al! Helaas, na haar heerlijk op mijn borst te hebben gehad, moest ik de OK in omdat de placenta niet los wilde komen. Dit was echt een nare ervaring, je wordt ineens weggehaald bij je dochtertje, er wordt vanalles in je gespoten, je bent weg van de wereld en komt ineens weer bij doordat er iets uit je luchtpijp getrokken wordt. Dan wordt je in een kamertje gedropped, geen idee hoe lang het duurt voordat je je dochter weer ziet! Uiteindelijk weer terug gebracht naar de suite, en Lotte op en aan de borst gehad. Ik weet hier echter niet veel meer van door al de middellen die in me gespoten zijn. Ik had veel bloed verloren, 10 hechtingen, een enorme kneuzing door de vacuumpomp en de gebruikelijke kwaaltjes. Hierdoor moest ik op bed blijven. Door mijn epileptie en medicatie moest ik 24 uur blijven ter observatie. En de kinderarts kwam Lotte even controleren. Alles was hardstikke in orde met de kleine meid! (nouja, 3740 gram is niet heel klein natuurlijk ) De kinderarts kwam ook met een verhaal over mijn medicatie en borstvoeding en liet eigenlijk wel heel duidelijk merken dat ze liever had dat ik geen borstvoeding zou geven. Mijn neuroloog had na overleg met de kinderarts groen licht gegeven voor borstvoeding 6 maanden geleden, dus we waren behoorlijk van slag. Wij vonden het beiden erg belangrijk, maar durfden uiteindelijk toch de risico's niet te nemen. Met veel moeite de beslissing genomen om geen borstvoeding te geven.. Vrijdag ochtend mochten we naar huis, maar door zieken bij het kraamzorg buro was er niemand beschikbaar en moesten we de eerste 3 uur zelf doorkomen. Dit vonden we enorm eng! Lotte is opzich helemaal gezond, maar door de vacuum had ze een lichte hersenschudding waardoor ze veel hoofdpijn had en misselijk was. Erg sneu om je kleintje zo te zien! (schuldgevoel!!!) Toen de kraamzorg er eenmaal was bleek dit echt een super fijne vrouw te zijn! Helaas was ik nog te zwak om op mijn benen te staan en kon ik nog steeds niks doen qua verzorging van Lotte.. Dit viel me erg zwaar, voelde me al ontzettend schuldig omdat ik bij haar weg moest en omdat ik geen borstvoeding kon geven. Mentaal ben ik flink ingestort, tranen zitten nog steeds constant hoog. Vrijdagavond heb ik voor de eerste keer Lotte zelf de fles gegeven, en zaterdag middag de eerste luier verschoond. Dit deed me erg goed, voelde me al wat beter, wat meer moeder. Tot nu toe hebben we ontzettend veel steun gehad van mijn ouders, die zijn hier elke dag en helpen ook met de nachten. Ik kan nog steeds niet stevig op mijn benen staan dus kan niet lopen met Lotte, dus hulp is zo fijn, anders komt het zoveel op mijn man aan! Zowel mentaal als lichamelijk ben ik er nog lang niet, de bevalling en de nasleep hebben behoorlijk wat schade gedaan. We hebben extra kraamzorguren gekregen, en hopelijk kan ik eind van de week de gehele verzorging van Lotte zelf zodat ik met een zeker gevoel alleen met Lotte kan zijn. Als de kleine meid in mijn armen ligt kan ik zo genieten, ze is zo mooi en perfect! Maar als ik niet bij haar ben komt alles weer omhoog, en voel ik me schuldig en heb ik het gevoel dat ik gefaald heb.. Gelukkig heb mijn ouders, mijn man en een lieve kraamzorg waarmee ik goed kan praten. Hoop dat dit alles snel een plekje krijg, zodat ik volledig kan gaan genieten van Lotte en het mama-zijn!
Poeh meid, wat een heftig verhaal! Dit had je zeker niet verwacht. De eerste keer bevallen is al spannend, omdat je niet weet wat er gebeuren gaat en hoe het voelt. Maar dat dit het zou zijn.. Fijn dat het nu allemaal achter de rug is en je je kan focussen op je herstel en op je wondertje. Ik hoop dat je je snel beter voelt, geef het de tijd! Laat je lekker verwennen door alle mensen om je heen. Heel veel sterkte gewenst!
Kzh: Van harte gefeliciteerd met jullie dochter Lotte...!! Phoe, wat een verhaal zeg Gelukkig begin je je al een stukje beter te voelen. Lekker proberen te genieten nu. En je niet schuldig voelen nu hoor. Je hebt echt niet gefaald. Je hebt juist een ontzettend mooi wondertje gemaakt en je doet hebt ontzettend je best gedaan. En juist deze gevoelens geven aan dat je echt een top mama bent voor Lotte...!! Een hele dikke knuffel voor jou...!!
Roosje, gefeliciteerd met jullie dochter, hollands glorie inderdaad! Veel geluk en plezier in deze bijzondere tijd. kzh, wat een heftige bevalling inderdaad, maar wat fijn dat het met Lotte goed gaat: proficiat!! Begrijp goed dat het voor jou moeilijk voelt. Probeer te bedenken dat je het fantastisch gedaan hebt onder moeilijke omstandigheden. Je hebt een gezonde dochter ter wereld gebracht en ondanks een moeilijke start voel je je haar moeder en doe je het vanuit dat gevoel hartstikke goed. Gun jezelf de tijd en neem de ondersteuning die je krijgt: jullie hebben het meer dan verdiend! Tieta, wat fijn dat jullie uitslagen zo goed waren! Nu maar hopen dat de lente zijn werk doet en dat je snel zwanger mag zijn.... Pucks, dat gevoel herken ik zeker. Ik geniet ervan om altijd samen met de kleine te zijn, dat getrappel te voelen en te kunnen kletsen. Straks kunnen anderen ook meegenieten en dat is super, maar ik ga de verbondenheid zeker missen. Bovendien denk ik: nou zit hij/zij nog veilig en neemt wat ie nodig heeft. Straks moet de kleine het zelf doen...en dat vind ik ook wel heel spannend. Heb jij dat ook? Ben je al lekker aan het opruimen/poetsen/wassen of valt de nesteldrang mee? Morgen hebben we de groei-echo, ben benieuwd of het echt de reus is die ze met de 20-wekenecho zagen.... Volgens mij ligt de baby wel al de hele tijd braaf naar beneden.
thanks voor jullie lieve woorden meiden! doet me goed! @ anemoon ; succes morgen! hier was de 20 weken echo ook boven gemiddeld, en ze was uiteindelijk 3740 gram dus dat viel reuze mee! @ roosje ; gefeliciteerd meid! een flink gewicht! maar dat is absoluut niet erg, lekker gezond
@kzh, wat een poppetje op je fotootje! Wat zal je trots zijn!! @ anemoon, hoe was je echo? Ja, dat gevoel ken ik ook! Erg spannend of alles goed zal gaan. En inderdaad of de baby het wel aan kan buiten mijn buik. Nog 2 weekjes, dan heb jij ook lekker verlof!! Opzich valt de nesteldrang nog wel mee. Alles voor de baby is al wel uitgewassen. Gisteren het wiegje opgemaakt. Die kleine dingetjes vind ik al bijzonder, hihi! Nu dit weer, heel mijn gezich onder de uitslag, hormonen waarschijnlijk.. Alles voor het goede doel..
Gister echo gehad en was gelukkig weer helemaal goed! Hij/zij lag helemaal opgekruld, dus was moeilijk te meten. Maar haar ruime schatting was dat het kleintje ongeveer anderhalve week voorloopt op schema ..geen zorgen dus. Nog allemaal ruim binnen de norm en ik had ook wel verwacht dat het een iets groter kindje zou zijn. Ben gerustgesteld dus! Laat kleintje nog maar lekker even groeien. Lag netjes met hoofdje naar beneden en ook al best laag maar dat voel ik ook wel aan blaas en schaambot! Nog anderhalve week werken en dan verlof. Begin er nu aan toe te raken, laatste dagen erg duizelig Leuk, dat het wiegje opgemaakt is...zo schattig allemaal. Hebben jullie veel moeten kopen of over kunnen nemen? gaat jouw man of vriend verlof nemen na de bevalling? Fijne dag allemaal!
@Pucks, leuk hoor die laatste voorbereidingen. Wel balen dat je nu weer last krijgt van uitslag, die rothormonen ook... @Anemoon, fijn dat de echo goed was. Op naar je verlof. @ kzh, van harte gefeliciteerd met de geboorte van je dochter, klinkt ook als een heftige bevalling. Lijkt me vreselijk als je na de geboorte alsnog naar de ok moet. Wat betreft dat schuldgevoel, ik herken het heel erg, ik heb het gevoel dat ik heb gefaald, omdat ik uiteindelijk ee spoedkeizersnede kreeg. Ook ik kon de eerste dagen niets voor mijn dochter betekenen, en heb nog steeds hulp nodig, dit dan wel niet door de bevalling maar nog altijd door de klachten van het ongeluk. En dan ook nog geen borstvoeding mogen geven, ook ik heb moeten kiezen voor de fles, zodat ik nu eindelijk aan de pijnmedicatie mocht. Maar ik heb daarvoor al getwijfeld of ik borstvoeding wou gaan geven en nu werd de keus door anderen voor mij gemaakt. Maar jij hebt de hele tijd volledig in je hoofd gehad dat je borstvoeding wou geen, dan is dit een grote tegenvaller. Probeer ondanks alles wel te genieten van je dochter, het is echt geweldig. Kijk maar veel naar haar en knuffel haar lekker, ik weet zeker dat, dat jou ook afleiding zal geven op moeilijke momenten.
@ roosje ; gefeliciteerd meid! een flink gewicht! maar dat is absoluut niet erg, lekker gezond [/QUOTE] Zo blijkt het helaas niet te zijn. Volgens de artsen is groot fijn en goed, maar veel te groot niet, dit is dan boven de p98 lijn, vaak loopt een kindje dan meer als 6 weken voor in groei, macosomie noemen ze dat. Mogelijk is het daardoor uiteindelijk een keizersede geworden en waarschijnlijk heeft haar gewicht ook bijgedragen aan de moeilijke start die ze had, moeite met ademen en er werd getwijfeld over opname op neonatologie. Ze moest ook de eerste 24 uur, iedere 3 uur en daarna nog 24 uur, iedere 6 uur bloed prikken, voor suiker, als dit afwijkend zou zijn, zou ze aan het infuus moeten en dus alsnog worden weggehaald op de kraamafdeling. Maar gelukkig was dit iedere keer goed. Wel moeten we nog iedere 2 weken naar de kinderarts. maar ze doet het tot nog toe gewoon goed, hopelijk blijft dat zo. De kinderartsen hadden verwacht dat er meer problemen zouden komen en helaas kan dat nog steeds, maar wij denken ook wel dat ze het gewoon erg goed heeft gehad in mijn buik, ik heb namelijk erg veel rust gehad tijdens de zwangerschap door de klachten van het ongeluk en we weten allemaal dat een moeder waarvan het kindje achterloopt, rust moet nemen... hopelijk laat ons gevoel ons niet in de steek.
@ KZH Wat een verhaal zeg !! Maar gelukkig is verder alles goed met je dochtertje !! Nou lekker gaan genieten van je kleine wonder xxx
@KZH; hoe is het nu met je! De kraamzorg zal nu wel weg zijn, neem aan dat je ook verlenging hebt gekregen toch? Hoop dat je lekker aan het genieten bent van jullie mooie meisje!
@ pucks ; oh ja ik ben zeker trots! @ anemoon ; fijn dat de echo goed was! dat de "kleine" iets groter is is geen ramp.. wat reserves kunnen ze goed gebruiken de eerste weken! @ roosje ; vervelend dat je nog steeds zoveel klachten hebt van het ongeluk zeg! :< kunnen ze daar niks mee doen? gelukkig dat het goed gaat met de kleine, ondanks dat ze te groot was bij de geboorte.. hopelijk zal het in de toekomst ook gewoon goed blijven gaan.. dat jullie gevoel zegt dat het wel goed gaat komen is een goed teken! Moeder voelen dingen vaak heel goed aan! @ hier ; heb inderdaad een 9e en 10e dag gehad, erg fijn! had die echt nodig! Het gaat wel wat beter met me gelukkig, voel me niet meer 24/7 depresief maar kan ook heerlijk genieten van Lotte.. Lichamelijk duurt het herstel langer dan dat ik zou willen Ben nog erg zwak, vaak licht in mn hoofd en heb veel last van de hechtingen.. Maar het gaat de goede kant op!
@kzh; fijn dat je de goede kant weer opgaat! Wat betreft de gevolgen van het ongeluk, ik krijg nu veel medicatie, daardoor ben ik redelijk op de been, en kan ik me thuis overdag goed redden. Maar ik wil natuurlijk graag van mijn klachten af, fysio komt aan huis voor behandeling, maar momenteel kan ze alleen bezig met nek en bovenrug, helaas word met nek ook gesproken over whiplash, en dat kan allemaal erg lang duren. Onderrug kan ze maar minimaal behandelen, ivm de keizersnede wond, die nu nog altijd niet genezen is. Maandag naar de poli van de chirurgie, om te kijken wat we hiermee moeten. Bij een operatie paar jaar terug ook problemen gehad met de wondgezing, toen heeft chirurg uiteindelijk opnieuw gehecht, maar dan moeten eerst de wondranden weer worden weggesneden. Al met al hoop ik dat alles snel achter de rug is, maar begin ook steeds vaker te twijfelen of alles nog goed komt met rug/nek. En dat zijn geen leuke gedachtes. Van de week weer met onze kleine meid naar de kinderarts, hopelijk zijn ze over haar wel tevreden, dat is nog veel belangrijker.
@Roosje, wat vreselijk dat je nog zoveel last hebt van het ongeluk. Het zit je allemaal niet mee.. Fijn dat je met medicatie de dag goed kan doorkomen, maar daar kan je toch niet mee blijven doorgaan? Whiplash duurt inderdaad lang, ik heb een whiplash opgelopen toen ik een jaar of 12 was. Na 3 verschillende fysiotherapeuten kon ik na drie-kwart-jaar eindelijk mijn hoofd weer draaien. Nu gaat het wel heel goed. Alleen met stress of vermoeidheid krijg ik er last van. Ook durf ik sommige sporten niet aan. Ik hoop dat ze je kunnen helpen. Sterkte!! @kzh, fijn dat het de goede kant op gaat. Neem de tijd! @hier, de laatste loodjes. De ene dag denk ik, ik kan niet meer! En de andere dag kan ik de wereld weer aan. Slapen smiddags doet me goed, al moet ik nog steeds een goede positie vinden om goed te liggen. Eigenlijk gaat het op mijn linkerzij het beste, maar een hele nacht op dezelfde kant is niet prettig. De groeiecho was goed! De baby zit precies op de juiste lijn in de curve. Ik wordt steeds nieuwschieriger naar het leventje in mijn buik.
@pucks, klinkt echt als de laatste loodjes. Kan me goed voorstellen dat je nieuwsgierig word. Wel fijn dat de echo goed was. Toitoitoi met de laatste loodjes en de bevalling, want die kan zomaar ineens gaan beginnen..
Hallo dames, Eindelijk is het dan zover na 1.5 jaar heb ik vandaag positief getest.. Ik kan het nog niet helemaal geloven !! Het ergste is dat mijn man het nog niet weet kan ik morgenavond pas vertellen.. Maar ik ben zoooo blij
Van harte gefeliciteerd tieta!!! Supergoed nieuws, ben benieuwd hoe de aanstaande vader reageert morgen....
@Tieta, Super, gefeliciteerd! Spannend om het morgen tegen de papa in spe te vertellen, kan me helemaal voorstellen dat je het zelf ook nog niet kunt geloven.
@ roosje ; fijn dat de fysio thuis komt zeg! wat een gedoe allemaal meis, daar zit je nu echt niet op te wachten, je wilt gewoon lekker met je kleintje bezig zijn! succes bij de kinderarts, als je niet al bent geweest.. @ pucks ; nog even volhouden meis! maar die laatste loodjes zijn ook echt het zwaarst inderdaad! fijn dat de groeiecho goed was! @ tieta ; GEFELICITEERD~!!!!!!!!!!!! oh wat moeilijk dat je het niet kan delen nog met hem!!! ik zou helemaal gek worden haha