Bij mn dochter is mn moeder erbij geweest... was niet echt gepland, halvewege de bevalling bood ze het aan en na overleg met mn man vonden we dat toch wel erg fijn. Helemaal omdat het erg lang duurde. Het werd een ks maar was toch erg fijn dat ze zo snel mn dochter zag. Nu doen we het alleen. Het wordt weer een ks en mn dochter wordt dan opgevangen door mn moeder... ik vond het wel erg fijn dus... verder zou ik er niemand bij willen hebben
hihi, net een gesprek gehad met m'n vriend. en als ik het echt graag wil, moeten we haar er maar bij vragen! wat een boek van kluun wel niet kan doen! mee veren, en niet tegenspreken! hahahaha!
Alleen mn manneke wil ik erbij! Moet alleen nog iets regelen voor de 2 meiden Ik wil thuis bevallen, maar als het zo snel gaat als laatste bevalling (totaal krap 2 uurtjes) dan lukt het niet eens om de kids op te laten halen door iemand! Hoop ook dat manneke op tijd terug is van zn werk. Is toch ook wel 1 uur rijden. Kortom, ik ga liever in het weekeinde bevallen als ik mag kiezen!
Tja...Ik wil mijn broer erbij Mijn broer en mijn vriend kunnen het goed met elkaar vinden. Aangezien mijn broer zoals het er nu naar uit ziet, toch nooit de juiste zal vinden, vind ik het wel leuk als hij het een keer kan meemaken. En ja, mijn broer en ik zijn erg close xxx Dees
Alleen mijn man (behalve in het ziekenhuis bij de geboorte van Lisa, toen stonden er wel 10 in de kamer) Bij Tim alleen mijn man en de vk .. kv was telaat..hahaha Mijn moeder zou het niet eens willen als ik het haar gevraagd zou hebben.
Mijn man was er bij en mijn moeder, oh god ik had niet zonder mijn moeder gekund hoor . Had ook van te voren al aangekondigd dat ik haar erbij wilde hebben, ze heeft haar hele vakantie erop afgestemd. Ik heb haar om 04:00 toen mijn vliezen gebroken waren meteen uit dr bed gebeld
Bij de eerste twee bevallingen is mijn (stief)moeder aanwezig geweest, zowel voor steun als om te filmen. Nu heb ik haar gevraagd de kinderen op te vangen als ik bezig ben, en hebben we onze beste vriendin gevraagd om aanwezig te zijn als steun en om te filmen. Ik vind het zelf erg prettig om een tweede persoon erbij te hebben.... Mijn man kan af en toe even een luchtje scheppen, en als hij het even moeilijk krijgt (zenuwen etc) is zij net als mijn moeder erg kalm. Maar goed, dat is voor iedereen persoonlijk natuurlijk... En... de eerste twee bevallingen van ons waren in het ziekenhuis, met enorm veel verschillende mensen die in en uit liepen, maar dat heb ik niet eens echt gemerkt hoor!
Ik hoorde net van mijn moeder dat ik bij de bevalling van mijn zusje ben geweest. Ik was 2,5 jaar en liep gewoon in de kamer rond. Ik was zo leuk aan het spelen ik heb bijna niks gemerkt, Ik weet er helaas niks meer van,
Ik denk alleen samen met m'n vriend. In andere tijden (voordat m'n vader is overleden) had ik misschien m'n moeder er wel bij willen hebben maar zoals het nu is ben ik bang dat ik me meer druk om haar ga zitten maken dan aan mezelf denk. Dus nee... liever niet! M'n vriend en ik gaan zo'n cursus 'samen bevallen' doen, komt vast wel goed met z'n tweetjes
Bij de eerste wilde ik de tante van mijn lief erbij. We hebben allebei geen ouders meer. Ik wist dat ik van haar veel steun tijdens de bevalling kon verwachten. En dat is uiteindelijk ook gebeurd. Mijn lief kon mij niet goed masseren tijdens de rugweeën en zij wel. Zij heeft ook de foto's gemaakt en is ook de eerste de mijn dochter heeft gezien (buiten de vk en de verpleegkundige). En die twee hebben dus een geweldige band he. Alsof ze weet dat tante erbij was. Nu bij de tweede wil ik ook weer dat ze erbij is. Geeft mij een lekker gevoel. Manlief is nu eenmaal een knurftje tijdens bloederige zaken . Ik vind nu ook dat tante deze keer de navelstreng mag doorknippen. Denk dat vaders wel accoord gaat
Ik zou naast mijn man liever mijn schoonmoeder erbij willen hebben als mijn moeder. Die band is gewoon veel beter. Ze is ook nog verpleegkundige en dit wordt het 6de kleinkind, maar misschien denk ik er tegen die tijd wel heel anders over. Groetjes Simone
ik wil alleen mijn mannetje erbij hebben, mijn moeder wil er zelf niet bij zijn als mocht ze wel van mij. ze zegt ik ga toch niet kijken hoe mijn eigen kind pijn leijdt en ik kan hnet niet overnemen tja is ook wel weer zo wij deon het lekker met zijn drie ik mijjnn man en de baby
Hoihoi, Mijn moeder , zusje en man waren bij de bevalling. De gedachte dat er 3 mensen tussen mijn benen zouden staan kijken leek me in eerste instantie niks . Maar ik heb een hele sterke band met mijn moeder en zusje dat ik ze toch graag bij de bevalling wilde hebben. We dachten dat mijn zusje ( 18 jaar ) het misschien eng zou vinden , maar ze bleef er tegen onze verwachtingen in erg nuchter onder. Ze heeft wel tegen mijn moeder gezegd dat ze een brok in haar keel kreeg toen ze zag dat ik veel pijn had . Ik zal ook nooit haar eerste reactie vergeten toen Isabella er uit kwam ( mijn zusje stond wel tussen mijn benen ) " Ik zie zwarte haartjes , daar komt ze " Ze staat ook ( na mij ) als eerste op de foto met Isabella. Ik ben blij dat ze bij de bevalling waren , en dat ze zich tijdens de weeen afzijdig hebben gehouden als ik erom vroeg. Alleen toen ik moest persen heb ik mijn moeders had zowat fijn geknepen Maar daarvoor was ik meer in mezelf gekeerd. Ik zou ze er graag tijdens een volgende bevalling weer bij willen hebben. Hihihihi , ik moest wel erg lachen zondag. Mijn zusje kwam op bezoek en ik zat net Isabella te voeden . Gehehe , vroeg ze of ik het erg vond dat ze erbij is tijdens het voeden. Ik had het ook niet erg gevonden als mijn schoonmoeder erbij was geweest . Helaas gaat dat niet , want ze woont in Afrika.
Hoi,het lijkt toch ver te zijn voor mijn bevalling,maar ik wil mijn man erbij hebben,maar ik ben te verlegen,misschien veranderd iets in die 7 maanden en mijn verlegenheid zal weggaan,ik hoop toch...ander mijn 2 vriendinen....maar ik kan geen enkele seconde in moeilijke of pijnlijke momenten zonder mijn man,,,ik heb die nodig maar die stomme verlegenheid maakt me gek....
Als alles loopt zoals we gepland hebben, ga ik in het ziekenhuis bevallen. En daar zal alleen mijn vriend bij zijn. Natuurlijk loopt er allerlei personeel in en uit (alhoewel dat bij een poliklinische bevalling volgens mij nogal meevalt) maar dat vind ik echt anders dan familie/vrienden. En na de bevalling wil ik heerlijk samen met mijn vriend kennismaken met onze dochter. Mijn ouders en schoonouders zijn pas welkom als wij weer lekker thuis zijn. Dan is er nog tijd genoeg volgens mij.
mwah... die verlegenheid gaat naarmate de zwangerschap vordert steeds meer over hoor haha. Op het laatst trok ik voor iedereen mijn broek wel uit hahaha.. @ pendrag, hier is de poliklinische bevalling in dezelfde kamers als wanneer je op medische indicatie gaat. Ze komen toch geregeld bij je kijken..
ik wil erg graag mijn moeder erbij hebben.. omdat mijn mannetje niet goed weet wat ie moet doen, en ik niet weet hoe hij eronder is op dat moment. alleen vond hij het niet eerlijk voor zijn moeder, en wilt die er dus ook bij../ nou ik dacht dus van niet, ik kan niet met r opschieten en ik zou me dan niet prettig voelen. t is geen gezellig koffieuurtje ofzo haha
Ik zou zo weinig mogelijk mensen erbij willen hebben. Dus alleen mijn man (nu nog mijn vriend, maar voor ons huwelijk is er toch geen kans op zwangerschap ) en de nodige medische mensen... Verder niet.