Ik zou alleen mn vriend erbij willen. Wel in het ziekenhuis, maar lekker samen. Als er mensen zijn die (bv mn moeder) ook in het ziekenhuis willen zijn, dan wachten ze maar lekker op de gang of we bellen pas als het er is. Ik wil gewoon rust voor, tijdens en na de bevalling! Liefs, Duveldraakje
Hoi Pendrang, De VK die de nacontrole bij mij deed zei dat meer vrouwen klaagden dat er teveel in-uitloop was in het ziekenhuis. Ik had elke keer 5 witte jassen aan mijn bed staan.
Voor mij ook alleen mijn mannetje hoor! Al moeten we het er nog maar eens over hebben, want hij is ook al een keer bijna flauw gevallen toen mijn kiezen werden getrokken! Hij kan er niet zo goed tegen als mensen mij pijn doen. Dus misschien is het niet zo erg om er ook iemand anders bij te hebben, maar ja, wie....krijg ik daar dadelijk weer ruzie over! Liefs, Daphne
Alleen mijn man, ik wil juist rust om mij heen.Ik ben absoluut gewaar wat er om mij heen gebeurt1 Dus geen SBS filmploeg kan bij mij binnen denderen, moet er niet aan denken!
haha, mijn mening had ik nog niet gehoord: alleen! of nou ja, dat dacht ik voor ik zwanger werd.. ik had zoiets van nou, ik hoef mijn man of mijn moeder er niet bij te hebben hoor, al dat gepers en gewring daar beneden hahaha.. maar nu het zo ver is, wil ik toch mijn moeder en man erbij, ze kunnen je toch steunen, en ik ben niet meer zo snel verlegen, hahaha. gisteren opperde manlief opeens het idee om zijn moeder er ook bij te laten ("jouw moeder is er toch ook bij?") maar ik vaarde zo hard tegen hem uit dat ie dat wel uit zn kop laat denk ik, hahaha. nee hoor, voor mij geen schoonmoeder die naar mn vagina loopt te staren.. ze woont gelukkig een uur van ons vandaan en is sowieso niet erg mobiel (heeft wel een auto, maar durft de snelweg niet op), dus ik denk dat ze er uiteindelijk toch pas een tijdje na de bevalling zal zijn.. ook heeft ze al eerder bewezen niet al te behulpzaam te zijn, dus ik verwacht niet dat ze koste wat het kost de baby meteen wil zien ofzo.. nou, het interesseert mij dus echt niets he!!
Beide keren is naast mijn partner ook mijn moeder erbij geweest. De 2e keer was mijn zoontje bij mijn vader in de wachtkamer. Het heeft ook maar anderhalf uur geduurd in het ziekenhuis, dus dat was wel te doen. Liefs Maria mv Miguel (2jr) en Rafael (6wk, 5d)
hihi grappig dit, t valt mij op dat heel veel de moeder erbij wil hebben, dat is nog nooit bij mij opgekomen.. dacht altijd aan mn liefje en ik... Zo denk ik er nog steeds over maar kan veranderen natuurlijk... en schoonmoeder.. eeh nee haah
Van te voren riep ik dat ik alleen mijn vriend bij de bevalling wilde. Puntje bij paaltje was het best gezellig hier thuis; ik ben bij mijn vriendin in bad geweest, en die is mee naar mijn huis gegaan. Zij is ook bij de bevalling gebleven. En natuurlijk was mijn vriend er, en een vk, een stagaire en een kv plus stagaire.. En tijdens het bevallen was ik in mezelf gekeerd en heb ik nergens last van gehad!
Zowiezo mijn man en misschien mijn moeder dit wil ik terplekken bekijken en dit weet ze ook.. Ik heb het idee dat het wel makkelijk is als je moeder erbij is, die ziet de dingen er omheen ook.. bv een koud washandje of een extra kussen of weet ik veel mijn man zou je alles moeten vertellen en vragen... Maar misschien wil ik het wel helemaal alleen doen hoor, ik weet het gewoon nog niet... mijn schoon moeder wil ik er niet bij hebben.. ik hoop ook niet dat ze gelijk komen als manlief hun beld dat het begonnen is.... Hier moet ik het denk ik nog maar eens over hebben met hem hihi...
Ik heb mijn man erbij gehad. Mijn moeder wilde niet, ik wilde haar er trouwens ook niet bij hebben. Het is toch iets van ons tweeën. Personeel vind ik overigens nog iets anders als mensen die je zelf vraagt bij de bevalling te zijn. Ik had ook een kluit mensen rondlopen in de verloskamer, maar dat is absoluut anders dan vriend/fam. Mijn man wilde in eerste instantie ook niet omdat hij bang was. Nu is hij supertrots dat hij erbij was en hij was een geweldige steun.