Patriciak, als laatste wil ik zeggen. Zeg je schoonmoeder duidelijk dat jullie alles zelf voor jullie kind willen regelen. Daar is niets verkeerds aan en misschien ben jij dan ook van het gezeur af. Mijn schoonouders hadden een geweldige babykamer gezien in het boekje van baby-dump en die wilden ze voor ons kopen. Lief hoor.. dat ze 1000 euro aan ons baby willen besteden. Maar ik heb ze heel erg duidelijk gemaakt dat wij ernaar uit kijken om ons te orienteren op babykamers en dat wij alle spullen en alles zelf willen gaan regelen en kopen. Mijn schoonmoeder was die dag wel eventjes stil. Maar daarna begreep ze de boodschap en was het gewoon weer keigezellig. Ik denk dat zij zich realiseerde dat ze zich teveel mee liet slepen en dat wij alles zelf willen doen. Sindsdien zegt ze gelukkig niets meer..
Haha, ja, daar moet ik ook niet aan denken. Hier dus alleen vriend erbij en geen familie! Maar ik kan me voorstellen dat sommige vrouwen zich veiliger voelen als hun moeder ook erbij is. In dat geval moet je toch keuzes maken en misschien iemand anders even passeren. So be it.
Ik wil er persoonlijk alleen m'n vriend bij... Hij zou er ook niet moeilijk over doen als ik m'n moeder erbij wil en zijn moeder niet, ik lig tenslotte te bevallen en heb een veel langere en diepere band met m'n eigen moeder.(zegt hij zelf,heb het 'm net gevraagd ) Maar moet er zelf inderdaad nog niet eens aan denken dat m'n eigen ma erbij is
Ow als mijn bevalling gaat beginnen wil ik het niemand laten weten , alleen samen met mijn mannetje. Maar ik heb nog een dochtertje lopen dus moet toch wel een oppas regelen. Mijn moeder gaat dan oppassen en anders een vriendin van mij, maar dan is dat ook de enigste die weet dat ik aan het bevallen ben. Ik beval in het ziekenhuis, en wil dat gewoon doen alleen samen met mn kerel. En als het eenmaal geboren is, bel ik wel een paar mensjes op natuurlijk hihihi tenzij ik nog keimoe ben ofzo, dan wacht ik rustig een dagje. Anders word ik gek. Eerst ff genieten samen met mn kerel van ons nieuwe aanwinst!
Alleen mn man...wij met zn tweetjes, en inderdaad de VK en kraamhulp(mogelijk nog een extra stagiare) Mn moeder is helaas overleden maar ik zou haar er ook niet bij hebben willen hebben denk ik. En mn schoonmoeder nee ook niet We bellen pas als ukkie er is en wij bepalen dan hoe laat ze kunnen komen..we willen echt ff tijd hebben om bij te komen Maar das hoe ik het nu voor ogen heb, haha wie weet loopt het straks allemaal anders.
Ik wilde verder ook niemand bij de bevalling en wilde ook niemand laten weten dat het begonnen was. Uiteindelijk hebben ik, mijn vriend, de stagaire en verloskundige het gedaan, op het laatst nog een kraamhulp erbij en net er na nog een andere verloskundige (het was gezellig druk ). De buren wisten wel snel dat ik aan het bevallen was, ze kwamen 's avonds thuis en ons slaapkamerraam was helemaal beslagen... ze schijnen nog wat te hebben geroepen (wij hebben niets gehoord natuurlijk) en de buurman wilde zelfs aanbellen (gelukkig hebben we een verstandige buurvrouw).
Geloof me....als je aan het bevallen bent ben je daar echt niet mee bezig hoor! Ik wou bij de eerste wel graag mijn moeder erbij hebben maar mijn man wou dat niet. hij wou dat het iets van ons tweeen was....Dus het is niet gebeurt. Ik lig te bevallen maar wel van ons kind, en dus moeten we er samen over eens zijn wie er wel of niet bij is...simpel.
Ik wil ook alleen mijn mannetje erbij hebben. Moet er niet aan denken dat de rest van de familie erom heen staat... Liefst zo min mogelijk mensen om mij heen...
Deze keer ook weer alleen met mijn ventje hoor, ik hoef geen publiek bij mijn topprestatie Wel erg jammer dat je schoonmoeder niet inziet dat ze té bemoeierig is. Als ik zo lees wat ze doet dan zou ik daar behoorlijk geirriteerd van raken. Ze denkt volgens mij dat ze zelf gaat bevallen
Kan me voorstellen dat je liever je eigen moeder dan je schoonmoeder hebt. Bij mij riepen zowel mijn eigen moeder als schoonmoeder steeds dat ze bij de bevalling wilden zijn. heb ze duidelijk gemaakt dat ik het samen met mijn ventje wil doen,en als ik een beetje bijgekomen ben en we allebei weer fris en schoon zijn,dan zijn ze van harte welkom, maar tot die tijd wil ik het lekker samen doen met mijn mannetje. Het is jouw mening/gevoel, en die moeten andere respecteren.
ik sta ook niet te popelen om m'n schoonmoeder bij de bevalling te laten zijn. Maar van de andere kant heb ik wel graag mijn moeder erbij. Al is het maar om te filmen of foto's te maken. Maar ik heb gezegd dat het me niet uitmaakt en dat als mijn moeder en schoonmoeder het willen bij de bevalling mogen zijn. ik denk niet dat ik me daar op dat moment druk over maak.
Ik wil natuurlijk mijn man bij me hebben, maar ook mijn moeder (als mijn man dat goed vindt maar dat zal vast wel).
Nou dames Ik heb gepraat met me mannetje erover en gelijk me hele hart gelucht... hihi en daar was hij gewoon heel blij om en snapt het nu ook beter hij zegt ook van ja jijbent diegene die het eruit moet persen niet ik of de rest van de fam.. Maar uit eindelijk denken we ook allebei maar van we doen het met ze 2tjes en daarna bellen we ze wel.. Ik wil jullie allemaal heel erg bedanken voor de reacties en jullie eerlijke meningen ik stel dat erg op prijs... dikke kus
Ik ga het ook alleen doen met mn man. We hebben het ook samen verwekt. Mijn moeder had laatst gedroomd, dat Kris haar opbelde, of ze alsjeblieft wilden komen, want de bevalling was nu al een aantal uur bezig. (zou niet eens zo'n rare scenario zijn) Maar voor alsnog, ze kunnen voor mij alle 3 (jaja heb 2 schoonmoeders) in de hoogste boom gaan zitten, maar er is er geeneen die erbij komt. Denk dat ze het niet eens durven te vragen, mijn kop spreekt boekdelen.
ik heb het alleen met mijn man gedaan. Omdat ik werd ingeleid was wel de hele familie op de hoogte, maar niemand heeft zelfs gevraagd of ze erbij mochten zijn. Gelukkig Ik verbaas me wel hoe gemakkelijk sommige dames in dit topic over de gevoelens en wensen van hun man heenwalsen Hij mag ze zwanger maken maar heeft verder niks te zeggen over hoe hij de bevalling voor zich ziet Sommigen hier vinden het vanzelfsprekend dat het eerste kontakt dat hij met zijn kindje gaat krijgen onder het toeziend oog van schoonmoeder gebeurt.
Patricia, het is jouw bevalling en jij hebt de regie in handen. M.a.w., jij bent degene die bepaalt wie erbij mag zijn.
Ik vind het niet meer dan logisch hoor dat je je schoonmoeder er niet bij wil hebben. Ik heb een hele leuke schoonmoeder, maar dat gaat me toch even te ver. Bij mij mag alleen mn vriend erbij zijn, en tja de VK en de kraamhulp omdat het moet...
Ik weet niet of het over het gevoel van je man heenlopen is, maar de vrouw ligt toch echt met haar benen wijdt, en niet de papa... Ik weet zeker dat als hij daar zou liggen met alles lekker in het zicht dat mijn moeder never te nooit nie welkom is. Persoonlijk zou ik het liefste met alleen mijn man erbij willen bevallen, maar die wilt er waarschijnlijk niet bij zijn (vind het bloed, de pijn etc maar niets) en dus wil ik mijn moeder als back up. Mijn schoonmoeder hoef ik er niet bij.
Ik wil graag mijn zus erbij. Voor mezelf, voor haar steun, hulp en aanwezigheid. Maar ook zeker voor mijn zus, ze is 5 jaar ouder dan ik en kinderloos. Dit is de enige manier waarop ze een bevalling van dichterbij mee kan maken en dat gun ik haar enorm. Dit is mijn eerste kindje en zal op mijn leeftijd de enige blijven, dus het is nu of nooit. Maar, mijn man heeft een beetje moeite met dat idee. Ik weet nog niet wat ik doe als hij besluit het echt niet te willen. Aan de ene kant vind ik dat hij net zo veel te vertellen heeft over de bevalling van ons kindje, maar aan de andere kant ben ik degene die het werk moet verzetten.