Ik werk bij de kinderthuiszorg, erg wisselende problematiek, maar allemaal kinderen. Vanmiddag ben ik op bezoek geweest bij een cliëntje wat al een paar weken in het ziekenhuis ligt. Ik merk dat ik er nogal van onder de indruk ben, hij zag er erg slecht en ziek uit en had ook duidelijk pijn/voelde zich onprettig. Op schoot ging het wat beter, maar wat had/heb ik het te doen met hem. Ik weet al sinds ik er kom dat het geen kindje is wat oud gaat worden, maar om hem zo te zien dat raakte mij toch wel flink. Het is zo sneu, zowel voor hem als voor ouders en er is geen oorzaak te vinden voor zijn ziek zijn. Het kan dat hij aan het sterven is en dat het daar vandaan komt, maar de oorzaak kunnen ze tot nu toe niet vinden. Ik vroeg me af of er meer dames hier werken met dit soort kinderen en hoe je daarmee omgaat? Ik kan het over het algemeen goed los laten en weet ook dat als dit kindje komt te overlijden dat het goed is voor hem. Hoe cru en jong ook, maar leven moet wel leefbaar blijven. Maar merk dat ik toch wel een speciale band met hem heb en dat dat het wat moeilijker maakt om het los te laten.' Misschien ook omdat ik er een hele dag kom en veel en intensief contact met het kindje heb. Moest het gewoon even van me afschrijven.
Geen ervaring mee, het lijkt me verschrikkelijk.. Ik vind het zo knap van je dat je dit werk doet!! Echt diep respect...
Dank je wel. Het heeft ook hele leuke en mooie kanten, ik heb wel vaak het idee dat ik echt wat kan doen voor andere mensen/kinderen, maar dit zijn de minder leuke kanten ervan.
Pittig hoor.. Ik werk zelf niet met zieke kinderen, maar wel met (terminaal) zieke (jong) volwassenen. En ik merk bij mezelf dat sommige personen en situaties me meer raken dan andere. Maar dat lijkt mij alleen maar menselijk. Wij praten veel met collega's onderling. Dat helpt altijd wel. Thuis is wat lastiger, omdat mijn man in een heel ander wereldje werkt.
Jij hebt ook een pittige baan Bubbel, herkenbaar je verhaal dat je er thuis anders over kan praten. Ik werk altijd alleen en kan collega's wel bellen of mailen, maar dat is dan net weer anders dan elkaar zien en erover praten. Weinig werkoverleg en dat soort dingen, toch wel een gemis op dit soort momenten. Ik kan er gelukkig wel goed met een vriendin over praten die ook mijn collega is.