wie ervaring met bevallen met EN zonder pijnbestrijding?

Bij de eerste geen pijnbestrijding, bij de tweede een ruggenprik en bij de derde wederom niks. Mijn tweede bevalling was volledig pijnloos.........

 

Ik wilde wel maar daar was geen tijd voor! Bij dit kindje krijg ik de ruggenprik misschien al voordat we de inleiding starten, ondanks dat dit nogal onconventioneel is. Zo snel als ik beval heeft afwachten geen zin, en als ik pijnbestrijding wil (waarvan ik zeg, mijn mening, waarom niet, aanpakken die hap! Heb genoeg pijn gehad inmiddels) moeten we er dus knap snel bij zijn!

 

Ik heb bij de eerste pethidine en een ruggeprik gehad, en bij de tweede niks. Ik vond mijn tweede bevalling een stuk prettiger. Ik had bij de eerste echt het gevoel dat ik niets zelf had kunnen doen, omdat ze ook nog met een vacuum gehaald werd omdat de ruggeprik nog niet was uitgewerkt. De nasleep was veel langer, want door de kunstverlossing had ik een grote knip die ook nog eens ging ontsteken. Daardoor een half jaar last gehad.

Bij de tweede alles zonder pijnbestrijding gedaan. Eigenlijk vooral omdat het zo snel ging. Hij was binnen goed 3 uurtjes geboren, en ik was er na 3 dagen een heel eind bovenop.

Ik zou dus kiezen voor zonder, maar dat ligt natuurlijk ook aan wat voor bevalling je hebt. De eerste was bij mij een lange moeilijke bevalling, de tweede snel en voorspoedig.

 

Ik heb nog maar 1 bevalling meegemaakt, maar wil de volgende keer toch echt proberen zonder ruggenprik door te komen. Heb hem na een tijd gekregen, omdat ik al zo'n 30 uur bezig was en het niet opschoot. Toen was het wel even fijn, maar de nasleep vond ik maar niks. Weken gigantische hoofdpijn, wat de kraamhulp en de verloskundige vaker hoorden bij de ruggenprik.

 

hier bij de eerste 2 beide geen pijn bestrijding gehad en is me uitstekend bevallen .
Terwijl het best heftige bevallingen waren vond ik ze toch mee vallen

 

Heb pas 1 bevalling gehad en deze zonder pijnbestrijding.
Ik heb zoiezo schrik van spuiten dus daar kom je bij mij helemaal niet mee in de buurt , riep zelfs na de bevalling dat die verdoving voor het hechten niet nodig was dat groeit toch vanzelf wel dicht ?
En ik wilde het gewoon helemaal zelf doen met de pijn erbij. Ik heb voor mijn gevoel een goeie bevalling gehad met de bij behorende pijn maar kan me nu al niet meer heugen hoe het nu allemaal ook al weer voelde... Ik doe hem met plezier nml weer over ! Nu weet ik natuurlijk niet hoe een 2de bevalling gaat maar ook dan wil ik geen pijnbestrijding alleen het echt nodig is.

 

ik heb 1 bevalling meegemaakt met een ruggenprik.
Ik ben ingeleid en na 10 uur ween en 1cm verder had ik er schoon genoeg van. Toen heb ik een ruggenprik gekregen (zo gezet, niets van gevoeld, die ween deden veeeeel meer pijn) binnen 3 uur na plaatsing had ik al 10 cm ontsluiten. Helaas was de prik niet helemaal goed gezet waardoor ik voor de helft maar was verdoofd (ja echt.. het kan dus) dus heb wel wat gevoeld maar VEEL beter dan zonder verdoving. Ik vond de pijn ondragelijk worden en hun dat idiote infuus van het inleiden maar steeds hoger en hoger zetten omdat het niet vorderder. wat een hel. Ik kijk nu heel fijn terug op mijn bevalling en ben blij dat ik dit heb gedaan, ik ben nu ook niet bang om nog een keer te moeten bevallen mocht er nog een kindje komen in de toekomst. Ik hoor soms vrouwen zeggen NOOIT meer te willen bevallen maar dat heb ik gelukkig niet. Ik vond het een mooie ervaring zelfs.

oja, toen ik 10cm had hebben ze de verdoving uit gezet en het inleidinfuus weer hoger gezet om persween te krijgen en van dat duurde nog 3 uur voordat ik goeie persween had, dat was wel een nadeel.

 

De eerste met een pethedineprik. Ik was er wel aan toe.
De tweede is gelukkig nog met de VK erbij geboren, anders had ik haar zo op het vloerkleed gelanceerd. Geen pijnbestrijding dus.
Het waren twee geheel verschillende bevallingen. Wel had ik van te voren gezegd geen pethedineprik meer te willen hebben. Ik werd er erg stoned van, ook nadat mijn zoontje geboren was.

 

Ik heb beide meegemaakt.
Ik ga het hier opschrijven, al vind ik het wel wat lastig omdat ik het niet prettig vind om aan de (2e) bevalling terug te denken.

1e bevalling:
Naar het zh; 4-5 cm ontsluiting.
's avonds ruggenprik gekregen (het was nog goed op te vangen, maar ruggenprik is in Belgie heel gebruikelijk.
Het zetten vd ruggenprik was echt een hel.
Ik dacht dat het zo gebeurd was, maar dus niet. (onvriendelijke aesthesist, moest voorover gebogen op bed zitten, heel lang, waardoor ik kramp kreeg en steeds ging trillen. Ze kon daardoor steeds niet tussen de wervels komen. Mijn man moest de kamer uit, mocht er niet bij zijn. En na het zetten liet ze me ook nog die reusachtige naald/ buis zien die erin was gegaan . Zetten vd prik duurde wel een half uur.)
Eenmaal gezet; zalig, geen pijn, helemaal relaxed. Heb veel geslapen zelfs.
Maar toen ik beviel vd eerste deden ze het in dat ziekenhuis nog zo dat ze rond 9 cm de verdoving stopzetten, omdat je anders niet zou weten/ voelen hoe je moest persen. (Nu doen ze dat niet meer in het zh.)
Dus de laatste 1,5 onmogelijke pijn gehad, en toen is onze zoon geboren.
Ik was de pijn meteen vergeten en heb achteraf ook nooit met een vervelend gevoel aan deze bevalling teruggedacht.

2e bevalling; ik wilde zonder ruggenprik proberen. tot 6 a 7 cm was het nl goed op te vangen en ik dacht dat ze de verdoving toch zouden stopzetten, de laatste cm's.
Dacht die periode wel te kunnen overbruggen.
Gevolg: Van 12 tot half 5 onvoorstelbaar veel pijn, ik kon het niet opvangen en heb echt vaak gedacht dat ik het niet meer aankon. (had de middag en avond ook al steeds weeen gehad)
Ik was nog voor het persen 100 % gesloopt, had 0,0 energie meer en was steeds helemaal van de wereld.
half 5 is ze geboren.
Ik was zo van slag en van de wereld dat ik niet eens besefte dat onze dochter er was.
Ook de dag erna (eigenlijk 2 dagen erna) kon ik alleen maar huilen, wilde alleen maar slapen, was helemaal van de wereld, niet genoten van mijn dochter.
Dat begon pas na een paar dagen, toen ik een beetje gekalmeerd was. Van dit alles ben ik ook heel erg geschrokken.

Nog steeds voel ik me heel rot en ik heb een heel vervelende nasmaak overgehouden aan de bevalling.


M.a.w.: Mócht er ooit nog een kindje komen, dan NOOIT meer zonder ruggenprik! 100 % zeker!


Liefs

 

Bij de eerste wel pijnbestrijding gehad, pethidine. Ik had bij de eerste dan ook rugweeen.
Bij de tweede en derde geen pijnbestrijding gehad en vond het goed te doen zonder. Nu moet ik wel zeggen dat de tweede binnen 1,5 uur geboren is en de derde 4,5 uur (tel ik vanaf dat ik wakker werd met heeeeeeeele licht weeen tot het einde).
Bij de derde is me wel op een gegeven moement het water gebroken en daarna verschrikkelijke weeen gehad, maar voor dat ik het wist mocht ik alweer meepersen (na een ritje met de ambulance).