wij hebben nu onbewust 1 kind, zijn al ruim 2,5jr (bijna 3) bezig voor nr 2, maar helaas is het ons (nog) niet gegund. dochterlief red zich prima, maakt snel en makkelijk vriendinnetjes. Maar stel dat het wel lukt, dan is ze minimaal 5 jaar oud als we wel een 2de kunnen krijgen. Wie heeft er meer een 2de of 3de met minimaal 5 jaar leeftijdsverschil hoe gaan de kinderen met elkaar om, hebben ze wel wat aan elkaar als speelmaatjes? of is het eigenlijk gewoon 2 keer 1 kind, nr 1 zit al op de basisschool en lijd dan een eigen leven.
Mijn zus en ik schelen ong 5 jaar. Toen ik klein was adoreerde ik haar echt, liep altijd achter haar aan. We hebben altijd een goede band gehad en vandaag de dag heb ik nog steeds een hele goede band met haar. Met mijn zusje scheel ik 7 haar, en ze is echt mijn kleine zusje die altijd bij mij terecht kan ze is nu 15 en komt vaak bij mij slapen en doen veel dingen samen.
Mijn vriend en zijn broertje schelen 7 jaar, het zijn echt 2 handen op één buik . Nog een grote plus, mijn vriend heeft geholpen met het verschonen van de luiers van zijn broertje .
Hier bewust voor gekozen alle 3 kindjes 5 jaar verschil en het is heel fijn ze spelen leuk met elkaar hij is echt een grote broer van haar en me dochter kab niet wachten tot ze grote zus word.
Zo zaten wij eerst ook. Wij wouden graag nog een 4e kindje, onze jongste is alweer 4 jaar dus tegen de tijd dat er een 4e kindje zou komen zou de kleine meid al 5 of 6 jaar zijn. Eerst stond het me tegen omdat tussen de andere allemaal maar nog geen 2 jaar zit. Maar hoe meer ik er aan dacht en hoe meer ik het om me heen zag, leek het me juist heel leuk. Op deze leeftijden maken ze alles bewuster mee, ze hebben echt een klein broertje of zusje nog, ze kunnen helpen enz....Het leek mij dus heel leuk. Helaas heb ik vorige week te horen gekregen dat ik medisch niet meer mag, na ja het word me sterk afgeraden. Dus voor ons geen 4e kindje meer, maar het de leeftijdsverschil had me dus wel leuk geleken!
Ik scheel bijna 4jaar met mijn broertje en heb er als speelmaatje niet veel aan gehad. Ik ging naar school en thuis was hij mijn babybroertje. Later ging hij mijn spullen slopen en snapte mijn manier van spelen niet. Ik kon wel met hem spelen maar moest dan wel in mijn ogen 'baby spelletjes' doen. Ik heb nu wel een band maar geen hechte broer/zus. Ik ben de oudste dus als er thuis iets is ben ik toch degene die gebeld wordt. (Als er iets met m'n ouders is bijv). Ben de oudste en een meid, en 2 jongere broertjes wellicht dat geslacht in dit geval ook wel iets uitmaakt..
Onze kleutertje zal bijna 5 zijn als de baby word geboren. Dit was niet geheel een bewuste keuze. Door veel tegenslagen hebben we een tweede steeds uitgesteld. Ik heb lang getwijfeld of ik wel weer 'overnieuw' wou beginnen. onze eerste is natuurlijk al vrij zelfstandig. Maar de wens was groter als het probleem met het leeftijdsverschil. Ik denk dat het ook naast nadelen veel voordelen heeft! De eerste zal de geboorte en het opgroeien van de baby heel bewust meemaken en ik heb alle tijd voor de baby als onze eerste naar school is.
Mijn broer is 10 jaar ouder dan mij en hoewel ik er vroeger niks aan had, hebben wij nu wel echt goed contact en doen ook regelmatig dingen samen. Mijn zus is 6 jaar ouder en dat was wel echt een voorbeeld voor mij, hoewel we niet echt door een deur konden. Nu gaat dat echter ook prima en ben ik blij met zowel mijn broer als zus.
Mijn broertjes zijn vijf jaar jonger... We hebben altijd goed gekund met elkaar en ik heb er nooit last van gehad.
Ik lees even mee want ik ben hier ook wel benieuwd naar. Ook al sta ik 100% achter onze keuze hoor want de wens is enorm maar het gaat weleens door mn hoofd omdat er hier misschien ook wel 5 jaar tussen zit als het ons nog een keer gegund is. Hier wachten we nu al dik 2,5 jaar op een volgend kindje. In de zomer van 2011 een miskraam gehad, en afgelopen zomer zijn we ons zoontje verloren tijdens de zwangerschap. Dus eigenlijk gaan we nu voor een 3e kindje maar er zal dus steeds meer tijd tussen zitten.
hier is zoon bijna 7 als ons cadeautje geboren wordt. soms is het gewoon niet anders en loopt het zoals het loopt. Door een scheiding en periode weer op orde komen een opleiding was er steeds wel iets wat zei van nee hoor geen kleine. Tot ik in mei zwanger bleek dwars door de pil heen. Het werd helaas een mk. Het was duidelijk wij wilden samen nog een kindje na in nov nog een mk kwam ik er in dec achter dat we weer zwanger zijn en nu is het een plakbeeb. Er zit straks 6jaar en 9 maanden tussen de kids. Voordeel is dat zl al heel veel zelf kan en hij ook heel graag wil helpen en de zwangerschap ook heel bewust mee maakt.
Met mijn zusje scheel ik 4,5 jaar. Vroeger zussenbonje omdat ze alles wilde wat ik ook had. Nu zijn we goede maatjes en doen we veel samen. Ik heb ook nog een halfbroertje die 11 jaar jonger is en een halfzusje die 12 jaar jonger is (geen familie van elkaar trouwens) en ik vond het altijd heel leuk om grote zus te zijn. Helpen met alles en nu m'n broertje wat ouder is komt hij ook vaak naar mij voor advies. Mijn zusje is verstandelijk beperkt maar zo een schatje. Er valt over alle leeftijdsverschillen wel wat te zeggen en er zitten voor en nadelen aan. Je hebt het niet voor het zeggen dus ik zou me niet druk maken!
Mijn zusje en ik schelen 8 jaar en hebben een goeie band. Wel anders, aangezien zij 16 wordt en ik 24 ben. Maar hebben altijd een goeie band gehad. Beide hebben we een andere vader. Ook heb ik nog twee zusjes aan mn vaders kant, maar dat scheelt ruim 20 en 22 jaar. De oudste is bijna 4 en de jongste bijna 2. Mijn eigen zoontje is 14 maanden, dus een band zoals mijn 8 jaar jongere zusje en ik hebben zal ik met hen niet krijgen denk ik. Mede ook doordat we ruim 400km bijelkaar vandaan wonen, ook is dat leeftijds verschil erg groot.
Onze 2 meiden schelen ruim 4,5 jaar en het zijn echt 2 handen op 1 buik! Natuurlijk is het ook wel eens lastig maar meestal is het dikke pret! Onze oudste zei tijdens het logeren dan ook: ik mis papa & mama wel een beetje maar Kira het meest
Mijn dochter is 7 als de 2de geboren wordt. We hebben er allemaal zin in. Zelf heb ik 3 zussen en met de jongste scheel ik 13 jaar. We hebben allemaal een goede band. Mijn dochter kijkt er naar uit om grote zus te worden.
Wat heerlijk al die positieve verhalen!! Wij zijn inmiddels bijna een jaar bezig om zwanger te raken van een 2e kindje. Elke maand denk ik "deze maand MOET het lukken, anders wordt het leeftijdsverschil te groot!". Werkt natuurlijk niet echt mee... Iets in mijn hoofd zei dat een te grote leeftijdsverschil niet leuk zou zijn, terwijl ik ook 4 jaar met mijn broer scheel en een enorm goede band heb. Mijn eerste zoontje is nu 2,5 jaar, dus eigenlijk geen reden om je druk te maken. Maar goed, zet dat maar eens uit je hoofd als je er zo mee bezig bent...
Mijn dochter is nu bijna 10 jaar.. en mochten wij binnen een half jaar zwanger worden dan schelen zij dus bijna 11 jaar. Ik vind het leeftijdsverschil groot. Maar misschien ook wel weer lekker.. en soms is het ook gewoon niet anders. Doordat ik lang geen relatie heb gehad en nu eindelijk een stabiele relatie is het er nooit meer van gekomen, anders had ik het missschien anders gelopen. andere kant: mijn dochter maakt alles heel bewust mee en we hebben geen last van elkaar spullen slopen! Ik zou me er niet te druk om maken, het zou anders zijn als er 20 jaar tussen komt te zitten zoals in 1 van de reacties hier, dan heb je denk ik idd niet veel met elkaar. Succes iig, ik hoop dat je ondanks je endometriose toch nog snel zwanger raakt..
idd blij te lezen dat er zoveel positieve verhalen zijn. stelt me toch wel gerust, onze planing was, 1ste kind eruit nr 2 er direct in, maar helaas door trauma bevalling en ziektens is het ons niet gegund. sinds aug 2 X miskraam gehad. hoop zo dat het dit jaar ons gegund is.
Hier ook een meelezertje... Ook een kindje die in de zomer 4jaar wordt. heel lang getwijfeld voor een 2de en nu blijkt het ons niet gegund te zijn. Merk wel dat ik er stilaan steeds meer rekening mee houd, dat ik er al eentje heb. Maar wil verder met men leven. Komt er eentje graag maar is het niet zo wil ik het wel snel weten. Alleen denkt mijn man er net iets anders over en wil hij nog niet stoppen. Dus tijd brengt raad zeker?