Hallo iedereen . Afgelopen maandag heb ik de diagnose PCOS gekregen. Ik ben al 2 jaar bezig met zwanger worden. Aan de ene kant was het fijn om eindelijk te horen wat er 'mis' is, maar aan de andere kant kwam het ook als een mes in me hart aan. Nu heb ik pas begin juni weer een afspraak staan en zit toch wel vol met vragen. Ik heb hier op het forum ook al wat doorgelezen. Ik ben een beetje op zoek naar ervaringsverhalen. Zijn hier vrouwen die ondanks PCOS, zonder toediening van hormonen, wel gewoon zwanger zijn geworden? Of vrouwen met hormonen, en hoe lang dit dan duurde? Hebben jullie veel last gehad van de hormonen of was het wel te doen? Alvast bedankt voor het lezen . Groetjes Sharon.
Beste Sharon, Jammer om te moeten lezen dat er ook bij jou PCO is geconstateerd. Er zijn altijd succes verhalen maar dit ligt er helemaal aan hoe je cyclus nu is hoe zwaar je PCO dus is. Ik heb/had zelf de zwaarste vorm. (dus helemaal geen cyclus en mijn mannelijke hormonen stonden erg hoog.) Mijn 1e zoontje kwam met hulp van hormoontabletten (Clomid) en werd redelijk snel zwanger. Mijn 2de zoontje kwam naar een hoop gedoe! 16 rondes dmv tabletten en spuiten en 6 x IUI. Allemaal negatief. Daarna ivf poging 1 wat uitliep in een buitenbaarmoederlijke zwangerschap. Ivf poging 2 negatief en een terug plaatsing van een cryo negatief. Toen ben ik begonnen in juni 2012 met Vitamine D3 en kreeg meteen een eigen cyclus en die cyclus meteen zwanger. Spontaan dus! Wonderen bestaan! En er is altijd hoop! En nu dus 12 weken geleden bevallen van een zoontje. Laat alles goed bezinken en als je vragen hebt voor je gyn zet ze op papier. Ik wens je veel succes toe en hopelijk voor jou snel een spontane zwangerschap! Groetjes Noekie
Beste Noekie. Bedankt voor je reactie. Toen ik het te horen kreeg ging er vanalles door me heen en ging ik gelijk van het ergste uit. Niet al te beste eigenschap van mezelf . Wat fijn dat jij ondanks alles toch 2 kinderen hebt gekregen, ik heb al meer verhalen gelezen en ik zie toch wel weer hoop . Ondanks mijn pcos heb ik wel eisprongen, ongeveer eens in de 4 a 12 weken. Ik neem aan dat dit wel mijn kansen dan vergroot? Of zijn de ovulatietesten dan niet betrouwbaar? Ik weet niet hoe hoog mijn mannelijke hormonen staan, dit zal ik volgende keer vragen bij mijn fertiliteitsarts. De vitamine D3 die je bent gaan gebruiken. Zijn dit tabletten? En heb je die op recept gekregen of zelf gekocht? Bedankt voor je reactie! Groetjes Sharon.
Hoi Sharon, Rot als je hoort dat je PCOS hebt, he! Ik weet 't al sinds mijn 18e en heb daarom ook besloten niet te lang te wachten met zwanger proberen te worden (ben 24, net als jij denk ik aangezien je ook 89 in je naam hebt staan ) Ik ben ook een stresskip en ga ook al snel uit van 't ergste en ben soms echt heel bang dat 't nooit gaat lukken. Ik zie nog niet voor me hoe ik mijn leven in moet gaan vullen, zonder kindje. Maar daar moet ik nu ook nog niet teveel over nadenken. Er zijn genoeg positieve verhalen te lezen! Dus het is mogelijk! Ik ben 4 maanden bezig geweest met zelfinseminaties, niet zwanger geworden. Nu ga ik over 2 maanden beginnen met IVF. Er zijn overigens wel alternatieven op internet, zoals een dieet, afvallen, vitamines, progesteron creme etc. Groetjes
hoi Sharon, ik schrijf en lees graag met je mee. Ik heb vorige week maandag te horen gekregen dat ik PCOS heb en heb ook begin juni pas een afspraak met een fertiliteitsarts. Als het goed is krijg ik vanmiddag de uitslag van het bloedonderzoek dat ze vorige week maandag gedaan hebben. Het blijft een klap, he, zo'n diagnose. Ook al is het ondertussen ook fijn om te weten wat er 'mis' is; dan kan er tenminste iets aan gedaan worden. Hopelijk word je ondanks de pcos toch snel zwanger! Groetjes, maria
Hallo dames. @butterfly89 Ik ben nu ruim 5 maanden bezig met inseminatie, ook zonder succes. Ikzelf ben 23 (oktober word ik 24) en ben ook alleenstaand. Mijn fertiliteitsarts zei zelf ook dat het een voordeel is dat ik nog jong ben. Hierdoor zou je vruchtbaarder moeten zijn en heb je genoeg de tijd. Ik kan mijn leven zonder een kindje ook niet voorstellen. Wat fijn dat je nu met IVF mag gaan beginnen, hebben ze bij jou daar geen minimale leeftijd voor? Ikzelf loop momenteel overal een beetje tegen een muur en heb het gevoel dat ze me nergens 'echt' willen helpen. Mag ik vragen uit welke provincie je komt? Misschien kan ik dan bij dezelfde ziekenhuis of vruchtbaarheidskliniek een second upion gaan vragen. Was jij tijdens het insemineren aan de hormonen of dat niet? @Maria87 Waren de bloeduitslagen positief? Het is zeker zo'n klap. In het begin was ik vooral verdrietig, maar merk nu dat ik er ook wel een beetje boos om ben geworden. Maargoed, het is vooral belangrijk om hoop te blijven houden. Jij ook veel succes met zwanger worden en succes in juni bij de fertiliteitsarts. Bedankt voor jullie reacties! Groetjes, Sharon.
@ Sharon, wat vervelend dat je steeds de ervaring hebt tegen een muur aan te lopen en niet echt geholpen te worden, frustrerend lijkt me dat! Bij mij wisselen verdriet en boosheid elkaar ook af. En ik baal gewoon van mn lijf, ik ben teleurgesteld in mezelf en het voelt alsof ik faal ook al kan ik er weinig aan doen dat ik pcos heb. Heel dubbel is dat. De uitslag van het bloedonderzoek hadden ze gister nog niet helemaal binnen, dus ik word a.s. woensdag nog eens gebeld hierover. Ben benieuwd! je schreef dat je begin juni je volgende afspraak hebt. Kan/moet je in de tussentijd iets doen, of is het 'gewoon' wachten?
Hoi Maria. Ja, is zeker frustrerend, maar momenteel ben ik wel blij dat ze het wel onderzocht hebben en ik nu weet wat het is en wat eraan te doen is. Wat spannend dat je morgen de uitslag krijgt van je bloedonderzoek. Hopen dat ze de uitslag dan wel al binnen hebben en dat het positief is . Ja, ik heb pas in juni me afspraak. Dit kwam ook mede doordat ik maandag op vakantie ga, dus kon zelf niet eerder. Intussen tijd kon ik wel doorgaan met inseminatie, maar volgens mijn fertiliteitsarts zou dat weinig zin hebben omdat er geen goede eisprong plaats vind. Zelf ben ik hier nog over aan het twijfelen. Rond morgen zou ik een eisprong kunnen hebben, maar dit kan ook nog weken duren. Ik ben nog wel bezig met ovulatietesten en temperaturen. Ik vraag me alleen wel af wanneer ik een positieve ovulatietest heb, of deze dan wel echt positief is. Dus dat er wel een eisprong aan zit te komen. Volgens mij dringt het nog niet zo goed tot me door en blijf ik nog teveel hopen dat er een fout is gemaakt in het zh ofzo :S. Maar goed, ik denk dat ik gewoon moet wachten tot de afspraak bij me gynaecoloog. Liefs Sharon.