Wanneer vertellen?

Tja, ik vind het ook moeilijk. Ik werkte via het uitzendbureau en nu willen ze me een vast contract aanbieden per 1 augustus. Heb dus ook nog niets ondertekent maar heb zoiets van moet ik het stil houden of vertellen. Als je het vertelt heb je de kans dat je geen contract krijgt en als je het stil houdt heb je de kans dat je grote bonje krijgt.

Succes!

xxx

 

Jullie zijn beiden nog niet zo lang zwanger. Dus ik zou eerst tekenen en het over een tijdje pas vertellen.

 

misschien dat ze het niet leuk vinden maar bonje krijg je niet hoor. Je hebt de wet aan jou kant en daarbij als je nog geen 12 weken bent op de contractdag vindt eigenlijk iedereen wel dat je gelijk hebt dat je het nog even voor je houdt... je weet tenslotte maar nooit.

 

Ik zou inderdaad ook nog even wachten met vertellen. Eerst het contract maar eens tekenen. Je werkgever zal het heus wel begrijpen dat je het pas met 3 mnd vertelt aangezien er in die weken daarvoor nog genoeg mis kan gaan.

In ieder geval gefeliciteerd met de zwangerschap en succes.

gr vruchtje

 

Ik zou zeker nog even wachten het is nog maar kort lekker genieten van je vaste contract en je zwangerschap!

 

Fijn dat jullie er zo over denken! Heb het vandaag ook aan mijn ouders vertelt en die denken er ook zo over! Geeft me een gerust gevoel!

 

Ik zit ook met hetzelfde probleem. Toen ik hier werd aangenomen. Was ik nog niet zwanger of je het was van binnen mischien al bezig. Maar ik wist het dus nog niet. En nu zit ik dus in mijn proeftijd ik ben ingehuurd via een detachering bureau. Ik ben 2 weken geleden begonnen. Opzich hele aardige collega's ze weten dat ik een kinderwens heb mijn collega's he niet mijn leiding gevende. En heb ook gezegd van ik ben overtijd mischien ben ik zwanger ik hoop het echt dit en dat maar voel me zo schuldig. Weet niet wat ik het moet doen morgen na de echo zeggen. Of nog even wachten tot 4 augustus tot ik door mijn proeftijd kom. Ik voel me ook een vuile vieze leugenaar Omdat ze zo meeleven met mijn maagband omdat ik steeds misselijk ben

 

Hey meiden ik heb goed nieuws ik heb net mijn leiding gevende gesproken. En die zei we zijn hier met meer dan de helft vrouwen. Het is dus onmisbaar dat zoiets gebeurd ben jij er blij mee ik zo jaaaaaaaa zeker een grote wens van 2 jaar is uitgekomen. Dus toen zei hij ok daar ben ik blij om. Toen vroeg ik van levert het problemen op kwa mijn werk. Hij zei nee je werkt gewoon gaat later met verlof en dan zorg je dat je een gezonde moeder wordt. En daarna als je wilt zien we verder Ik kan dus gewoon dan ook verder werken als ik wil zei hij dus super

 

Ik ben tijdens mijn eerste zwangerschap ook open en eerlijk geweest tegen mijn manager. Natuurlijk naief en onverstandig van me maar ik dacht dat het leuk nieuws was. Eerst was hij ook erg enthausiast en zo. Maar toen puntje bij paaltje kwam en mijn contract getekend moet worden (toen was ik ongeveer 14 weken zwanger) zette hij mijn uren toch voor de helft terug. En mocht toen nog maar 12 uren werken ipv 24. En ook nog over 3 dagen. Ik was zo kwaad, maar ja hun staan dan wel in hun recht. Moet wel zeggen dat het mijn zwangerschap heeft beinvloed.
Dit is me geen 2de keer overkomen. Volgens mij hoef je het ook wettelijk pas te vertellen voor de 6 maanden. Dat doe je dan natuurlijk niet maar ik zou toch eerst even aan jezelf denken en dan aan de rest. Maar dat is mijn mening.

 

Ik heb het met 7 weken verteld. Heb een vast contract dus daar hoef ik me geen druk om te maken. Ik vond het wel fijn dat mocht ik last hebben van misselijkheid ik me makkelijker ziek kan melden, weten ze hoe of wat..

 

ik zou het gewoon echt direct zeggen, desnoods 1 persoon.
Zo weten hen ook waar ze aan toe zijn
het geeft jou ook een veel beter gevoel. ik bedoel, het kan na drie maanden ook nog fout gaan. (het is toch waar) vooral met zaken als contracten verlengen of aan iets nieuws beginnen. vindt ik open kaart spelen de beste manier!
maar dat is persoonlijk. succes!

 

Ik zou in je eigen belang denken. Ik had erg veel last van mijn zwangerschap in het begin; bekkeninstabiliteit, chronische hyperventilatie, heftige misselijkheid, flauwvallen, oververmoeid. En het werken in een kledingwinkel werd me simpelweg teveel... Ik had een contract als oproepkracht voor BEpaalde tijd, maar werkte vaak meer dan fulltime. Voordat ik wist dat ik zwanger was, was ik bezig met het vinden van een nieuwe baan en overwoog ik helemaal te stoppen met werken om mijn eigen bedrijfje verder op poten te zetten. Ik bekende mijn werkgever hierop dat ik overwoog mijn ontslag in te dienen, en stelde ze op de hoogte van mijn sollicitaties bij een ander bedrijf.

Een week later deed ik een zwangerschapstest en vielen alle lichamelijke puzzelstukjes (klachten) op hun plaats. Ik besloot het mijn werkgever te vertellen, nog geen week later kreeg ik te horen dat ik mijn werk vreselijk slecht deed (terwijl de cijfers uitwezen dat ik één van hun beste verkoopsters was, sterker nog ik spande de kroon). Vreemd, aangezien ik weken daarvoor nog de hemel in geprezen was... Ik ben simpelweg 'weggewerkt' en plotseling ontving ik een brief dat ik mijn ontslag zelf had ingediend. Ze maakte er maar een mooi verhaal van... Zolang ze maar niet hoefde te betalen. Tot overmaat van ramp moest ik de ziektewet in, vanwege de hyperventilatie en werd mij ook ziektegeld geweigerd omwille van het eigenhandig nemen van ontslag.
Nu scheelt het dat mijn vader juridisch erg goed onderlegd is, en we flink wat juridisch adviseurs binnen handbereik hebben vanwege de eigen bedrijven binnen de familie. Ik heb het spelletje dus gewoon uitgespeeld... Mijn contract werd niet verlengd, ik kon gewoon ziektegeld ontvangen en het probleem was uit de wereld. Maar ik ken ook genoeg verhalen van mensen bij wie dit heel anders is uitgepakt....

In jouw geval zou ik het gewoon vertellen denk ik, je gaat immers toch in september weg. Bij je nieuwe werkgever zou ik voorzichtig zijn, omdat hun waarschijnlijk investeren in je opleiding en het bijspijkeren van je kennis en jij daar 3 maanden zwangerschapsverlof tegen over stelt. Nu zijn ze bij kraamzorgbureaus nooit zo heel erg moeilijk heb ik het idee, mede omdat er vooral veel vrouwen werkzaam zijn, en het dus in de lijn der verwachtingen ligt. Wacht eerst je contract maar even af, houd jezelf als prioriteit en de rest komt later wel.

Succes.